Brak opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży części działki ewidencyjnej.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 25 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży części działki ewidencyjnej nr 1 objętej KW o nr (...).

W odpowiedzi na wezwanie uzupełnili Państwo wniosek pismem z 23 lipca 2024 r. (data wpływu: 29 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

B. sp. z o.o.

Opis zdarzenia przyszłego

1. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze KW (...), obejmującą działkę o numerze 1, położoną w miejscowości (...), oznaczonej jako R - grunty orne, w obrębie ewidencyjnym numer (...), o nazwie obrębu ewidencyjnego (...) (dalej jako: „Nieruchomośćˮ).

2. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

3. Wnioskodawca nabył Nieruchomość w 2009 r. Nabycie Nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

4. Nieruchomość nie jest zabudowana.

5. Nieruchomość nie jest obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi ani prawami i roszczeniami osobistymi nieujawnionymi w tej księdze na rzecz osób trzecich, nie toczy się w odniesieniu do tej Nieruchomości żadne postępowanie sądowe, administracyjne lub egzekucyjne, oraz nie jest ona składnikiem majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 112 ordynacji podatkowej.

6. Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie jest też na niej ustanowiona jakakolwiek służebność (w tym służebność przesyłu).

7. Nieruchomość nie służy i nie służyła do jakiejkolwiek działalności w postaci uprawy roślin ani hodowli czy wypasu zwierząt.

8. Nieruchomość nie została nabyta w celach prowadzenia działalności gospodarczej ani nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan. Nie były też względem Nieruchomości ponoszone jakiekolwiek nakłady zwiększające jej wartość. Nieruchomość nie została też nabyta w celach handlowych z zamiarem odsprzedaży.

9. Wnioskodawca nie występował o ustalenie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

10. Wnioskodawca nie podejmował i nie podejmuje jakichkolwiek działań, które zmierzałyby do wzrostu wartości i atrakcyjności Nieruchomości.

11. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w zakresie uzbrojenia Nieruchomości przed sprzedażą.

12. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości. Sprzedaż części Nieruchomości (o której mowa poniżej) nie odbywa się z udziałem profesjonalnego pośrednika nieruchomości. Wnioskodawca nie umieszczał również żadnych ogłoszeń o sprzedaży Nieruchomości.

13. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego (Uchwała Nr (...) Rady Gminy (...) z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie zmian w ogólnym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy (...)). Nieruchomość oznaczona jest w planie jako UT/ML/WS - teren usług turystyki, zabudowy letniskowej i wód śródlądowych oraz Ls - tereny lasów.

14. W marcu 2024 r. do Wnioskodawcy zgłosił się przedstawiciel spółki działającej pod firmą B. Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (KRS (...), NIP: (...)), dalej jako: „Spółkaˮ z propozycją zakupu Nieruchomości. Początkowo, przedmiotem sprzedaży miała być cała Nieruchomość. Jednak z uwagi na fakt, że przez część Nieruchomości przebiegał las, który w żaden sposób nie zostanie wykorzystany przez Spółkę, strony doszły do porozumienia co do sprzedaży tylko części Nieruchomości.

15. Wnioskodawca w kwietniu 2024 r. zawarł przedwstępną umowę sprzedaży części Nieruchomości (dalej jako: „Umowa״). Przedmiotem przyszłej Umowy jest zobowiązanie do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości, położonej w (...), stanowiącej część działki ewidencyjnej nr 1, objętej KW o nr (...) prowadzoną przez Sąd Rejonowy (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, zdefiniowanej powyżej jako Nieruchomość.

Przedmiotem przyszłej umowy przyrzeczonej sprzedaży będzie południowa część w/w Nieruchomości, powstała w wyniku podziału geodezyjnego z działek o projektowanych numerach 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10, 1/11, 1/12, 1/13, 1/14, 1/15, 1/16, 1/17, 1/18, 1/19.

16. Spółka nabywa część Nieruchomości w celu jej podziału i dalszej komercjalizacji po dokonaniu zabudowy. W tym zakresie w Umowie, Wnioskodawca oświadczył, że wyraża zgodę na prowadzenie wszelkich prac zmierzających w tym celu, a w przypadku gdyby do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości - z jakiegokolwiek powodu - nie doszło, zobowiązuje się nie dochodzić jakichkolwiek ewentualnych roszczeń od Spółki, w tym o przywrócenie stanu poprzedniego i zrzeka się tych roszczeń.

17. Zgodnie z treścią Umowy:

a. Strony zobowiązały się do zawarcia umowy sprzedaży części Nieruchomości w formie aktu notarialnego w terminie do dnia 31 sierpnia 2024 r. za określoną w Umowie, cenę.

b. Wnioskodawca zobowiązał się nie obciążać ani nie dopuścić do przymusowego obciążenia Nieruchomości mającej stanowić przedmiot przyrzeczonej umowy sprzedaży żadnymi ograniczonymi prawami rzeczowymi ani prawami osobistymi oraz zobowiązuje się także nie dopuścić do wszczęcia egzekucji z Nieruchomości mającej stanowić przedmiot przyrzeczonej umowy sprzedaży, ani nie zawrze żadnej umowy mającej za przedmiot korzystanie z Nieruchomości.

c. Wnioskodawca zobowiązał się dostarczyć Spółce, w terminie do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej:

(i) wypisy z rejestru gruntów wraz z wyrysami z mapy ewidencyjnej, dotyczące Nieruchomości;

(ii) aktualne zaświadczenie, z którego treści wynikać będzie, że Wnioskodawca nie zalega, na dzień wydania zaświadczenia, z płatnością podatku od Nieruchomości,

(iii) aktualny odpis księgi wieczystej, którą objęta jest Nieruchomość;

(iv) wszelkie inne dokumenty, które nie zostały wyraźnie lub oddzielnie wskazane w powyższych punktach, a są potrzebne do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości.

d. Miejsce i dokładny termin zawarcia umowy przenoszącej własność wskaże Spółka, zawiadamiając o nim Wnioskodawcę listem poleconym lub pocztą kurierską za zwrotnym poświadczeniem odbioru nadanym najpóźniej na dziesięć dni przed wyznaczonym terminem jej zawarcia.

e. Wnioskodawca zobowiązał się wydać Spółce Nieruchomość najpóźniej w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej, na co Spółka wyraziła zgodę. Z dniem wydania na Spółkę przejdą wszelkie korzyści i ciężary związane z Nieruchomością, w tym koszty jej utrzymania. Wnioskodawca w umowie przyrzeczonej sprzedaży podda się egzekucji na podstawie art. 777 § 1 pkt 4 Kodeksu Postępowania Cywilnego (Dz.U. z 2023 r. poz. 1550 z póżn. zm.), co do obowiązku wydania Nieruchomości Spółce.

f. Wnioskodawca zobowiązał się udostępnić Spółce w uzgodnionym terminie część Nieruchomości, celem wykonania niezbędnych czynności przygotowawczych i innych oraz dokonania wizji budowy przez potencjalnych wykonawców robót budowlanych. Ponadto, Wnioskodawca zobowiązał się wydać Spółce wszelkie wymagane oraz niezbędne dokumenty związane z przedmiotową Nieruchomością.

Do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej Wnioskodawca zobowiązał się dostarczyć wybranemu przez Spółkę notariuszowi, wszelkie dokumenty niezbędne do zawarcia tej umowy przyrzeczonej, m.in. wypisu z rejestru gruntów, zaświadczenia dotyczącego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego Nieruchomość i innych, wymaganych zaświadczeń dotyczących przedmiotowej Nieruchomości.

g. Z dniem zawarcia umowy przyrzeczonej na Spółkę przechodzą wszelkie korzyści i ciężary związane z własnością Nieruchomości.

h. Wnioskodawca oświadczył w treści Umowy, że udzieli każdorazowo każdej osobie uprawnionej do reprezentacji Spółki pełnomocnictwa do reprezentowania Wnioskodawcy we wszelkich sprawach związanych z podziałem Nieruchomości, stanowiącej przedmiot Umowy, a w związku z tym, do składania wszelkich oświadczeń, zapewnień, pism, podań i wniosków oraz do odbioru dokumentów wydanych przez właściwe urzędy, sądy, instytucje państwowe, jak również pełnomocnik może udzielać dalszych pełnomocnictw.

Dodatkowo mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca zobowiązał się do przedłożenia odpowiedniego dokumentu pełnomocnictwa na rzecz Spółki we wskazanym przez niego terminie, lecz nie krótszym niż 7 dni od dnia otrzymania stosownego pisma w tym zakresie.

18. Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca nie udzielił Spółce pełnomocnictwa.

19. Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa jedynie geodecie, który wystąpił do Wójta Gminy (...) o zaopiniowanie projektu podziału Nieruchomości ze wstępnym projektem podziału. Pełnomocnictwo udzielone geodecie dotyczy wyłącznie działania w sprawie podziału nieruchomości położonej w Gminie (...), działka ewidencyjna nr 1, w szczególności w zakresie:

a. do złożenia w starostwie powiatowym wniosku o wydanie wypisu lub wyrysu z operatu ewidencyjnego ww. działki oraz działek, które powstają po podziale;

b. do złożenia wniosku w Urzędzie Gminy (...) o wszczęcie postępowania dotyczącego podziału nieruchomości, w tym o wydanie postanowienia o zgodności podziału z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz wydanie decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału oraz do odbioru dokumentów w imieniu Wnioskodawcy.

20. Wójt Gminy (...) wydał w dniu 18 kwietnia 2024 r. postanowienie o pozytywnym zaopiniowaniu projektu podziału Nieruchomości.

21. Podział Nieruchomości jest niezbędny do sprzedaży części Nieruchomości. Jest to warunek Umowy, jako że Spółka nie jest zainteresowana pozostałą częścią Nieruchomości (gdzie przebiega las).

W związku z podziałem Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie ponosić żadnych nakładów w tym zakresie. Udzielenie pełnomocnictwa ma na celu wypełnienie określonych warunków Umowy, które jednak nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności i nie powodują wzrostu wartości i atrakcyjności Nieruchomości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę było powiązane z rozliczeniami rodzinnymi. Wnioskodawca nabył Nieruchomość od swojego wuja (brata mamy). Nie podejmował żadnych czynności/działań na Nieruchomości. Nieruchomość nie była do niczego wykorzystywana, nic nie było na niej wykonywane.

Wnioskodawca nie będzie nabywał kolejnych działek (nieruchomości). Jedynie, przy nabyciu działki nr 1 (działka objęta transakcją sprzedaży) nabył również działki nr 2 i 3 (działki są objęte jednym nr księgi wieczystej).

Zgodnie z treścią złożonego wniosku (pkt 13 opisu stanu faktycznego) Nieruchomość (w tym sprzedawane działki) oznaczona jest planie UT/ML/WS - teren usług turystyki, zabudowy letniskowej i wód środlądowych oraz Ls - teren lasów. Sprzedażą objęte są działki oznaczone w planie UT/ML/WS - teren usług turystyki zabudowy letniskowej i wód śródlądowych. Spółka nie nabywa terenu lasów.

Wnioskodawca udzielił pełnomocnictwa jedynie geodecie w celu dokonania podziału Nieruchomości. Podział Nieruchomości jest niezbędny do sprzedaży części Nieruchomości na rzecz Spółki. Wnioskodawca nie zamierza udzielać Spółce odrębnego pełnomocnictwa.

Zgodnie z treścią Umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości (pkt 16 stanu faktycznego) Wnioskodawca oświadczył, że jest świadomy celu w jakim Spółka nabywa Nieruchomość, tj. planowanego jej podziału i dalszej komercjalizacji po dokonaniu zabudowy i wyraził zgodę na prowadzenie wszelkich prac zmierzających w tym celu, a w przypadku gdyby do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży Nieruchomości - z jakiegokolwiek powodu - nie doszło, zobowiązuje się nie dochodzić jakichkolwiek ewentualnych roszczeń od Kupującego, w tym o przywrócenie stanu poprzedniego i zrzeka się tych roszczeń. Ponadto, zgodnie z treścią Umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, Sprzedający udostępni Kupującemu w uzgodnionym terminie Nieruchomość celem wykonania niezbędnych czynności przygotowawczych i innych oraz dokonania wizji budowy przez potencjalnych wykonawców robót budowlanych. Czynności przygotowawczych i innych oznacza czynności związane z porządkowaniem terenu.

Zgodnie z treścią złożonego wniosku (pkt 13 opisu stanu faktycznego) Nieruchomość (w tym sprzedawane działki) oznaczona jest w planie jako UT/ML/WS - teren usług turystyki, zabudowy letniskowej i wód śródlądowych oraz Ls - teren lasów. Sprzedażą objęte są działki oznaczone w planie jako UT/ML/WS - teren usług turystyki, zabudowy letniskowej i wód śródlądowych i na tym terenie będą leżały sprzedawane działki.

Nie będą wydawane dla przedmiotowych działek decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, jest MPZP.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnej nieruchomości.

Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka będzie sprzedawała działki i działki zabudowane domami jednorodzinnymi w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy opisana sprzedaż wydzielonych z Nieruchomości działek, będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (według ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dalej jako „ustawa o VATˮ), czy Wnioskodawca stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku VAT?

2. Czy w przypadku uznania, że transakcja sprzedaży części Nieruchomości będąca przedmiotem Umowy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie jest z tego podatku zwolniona – to, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, naliczonego w związku z zawarciem transakcji sprzedaży części Nieruchomości?

Państwa ostateczne stanowisko w sprawie

1. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

2. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

3. Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

4. Natomiast towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

5. W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

6. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby taką czynność opodatkować tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

7. Podobnie nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

8. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

9. Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

10. W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

11. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

12. W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy o VAT, dla uznania określonych zachowań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika podatku od towarów i usług.

13. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

14. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

15. Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

16. W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnegoˮ nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatnyˮ to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

17. W kwestii opodatkowania dostawy części Nieruchomości (działek powstałych po podziale Nieruchomości) istotne jest, czy Wnioskodawca w celu dokonania ich sprzedaży podejmował/będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Wnioskodawcy za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

18. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), - a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy - jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

19. Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta, nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

20. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

21. Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

22. Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

23. Zdaniem Wnioskodawcy, analiza okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów przy uwzględnieniu orzeczenia TSUE, prowadzi do wniosku, że nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży części Nieruchomości. Pomimo, że grunty spełniają definicję towaru zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, to okoliczności niniejszej sprawy nie wskazują, że sprzedając część Nieruchomości (część Nieruchomości po podziale), Wnioskodawca będzie działać w charakterze handlowca.

24. Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi Pan działalności jako rolnik ryczałtowy.

25. Nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie jest też na niej ustanowiona jakakolwiek służebność (w tym służebność przesyłu). Nieruchomość nie jest zabudowana. Nieruchomość nie została nabyta w celach prowadzenia działalności gospodarczej ani nie były na niej podejmowane żadne działania ulepszające jej stan. Nie były też względem Nieruchomości ponoszone jakiekolwiek nakłady zwiększające jej wartość. Nieruchomość nie została też nabyta w celach handlowych z zamiarem odsprzedaży.

26. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie podejmował też żadnych działań marketingowych wobec Nieruchomości od daty jej nabycia do daty zgłoszenia się Spółki z propozycją jej zakupu. Wnioskodawca nie podejmował też żadnych działań marketingowych mających na celu sprzedaż Nieruchomości. Nie zamieszczał żadnych ogłoszeń na portalach. Spółka sama zgłosiła się do Wnioskodawcy w celu zakupu Nieruchomości. Spółka jest zainteresowana zakupem części Nieruchomości, jako że przez Nieruchomość przebiegał las, stąd też konieczny jest podział Nieruchomości.

27. Wnioskodawca udzielił geodecie pełnomocnictwa jedynie w zakresie dotyczącym podziału Nieruchomości, jako że podział Nieruchomości jest niezbędny do dokonania sprzedaży części Nieruchomości. Udzielenie pełnomocnictwa nie można uznać za działania wykraczające poza granice zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

28. Jeżeli nie zostaną wydane stosowne decyzje administracyjne i pozwolenia dot. podziału Nieruchomości, to w świetle przyjętych w Umowie postanowień, umowa przyrzeczona może nie zostać zawarta. Podział Nieruchomości jest związany z tym, że Spółka nie chce nabyć części Nieruchomości, na której znajduje się las. Podział Nieruchomości jest warunkiem Umowy.

29. Zatem Wnioskodawca nie podejmował i nie planuje podejmować profesjonalnych czynności przygotowujących działki wydzielone z Nieruchomości do sprzedaży i zbywając je, Wnioskodawca nie będzie wykonywał działań charakterystycznych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Sam podział Nieruchomości na mniejsze działki nie może przesądzać o tym, że sprzedaż udziału w nowo wydzielonych działkach będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

30. Tym samym nie wystąpi ciąg zdarzeń, który wskazywałby na aktywność Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Dotychczasowe działania Wnioskodawcy mieszczą się zatem w pełni w granicach zarządu majątkiem prywatnym i stanowisko to, pozostaje w zgodzie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10, C- 181/10, jak również z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 stycznia 2022 r., sygn. akt I FSK 645/21.

W wyżej wymienionym wyroku NSA stwierdził, że przepis art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie pozwala jednoznacznie sprecyzować sytuacji, w których aktywność danej osoby można kwalifikować jako zwykłe zbycie majątku prywatnego, a w jakim momencie działania te, przeradzają się w działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Przed sprzedażą nieruchomości właściciel może podejmować różne działania przygotowawcze, np. w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wystąpić o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości, wystąpić o zatwierdzenie podziału nieruchomości na mniejsze działki budowlane i doprowadzenie do wydzielenia działki pod drogę, oraz inicjować postępowania administracyjne w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną. Tego rodzaju działania oraz ilość wydzielonych działek, same przez się, nie dają jednak podstaw do kwalifikowania, że są one typowe dla działań „handlowcaˮ, tj. podatnika podatku od towarów i usług.

31. Z treści art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT wynika, iż stwierdzenie działalności gospodarczej wymaga ustalenia w oparciu o obiektywne dowody, czy aktywność sprzedawcy przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli charakteryzującą się czynnościami powtarzalnymi z zamiarem ich kontynowania. Jak wskazał WSA w Szczecinie, w wyroku z 11 sierpnia 2021 r., sygn. I SA/Sz 486/21, czynnikiem decydującym o kwalifikacji aktywności jako działalności gospodarczej nie może być wyłącznie zawarcie umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości oraz upoważnienie nabywcy do wykonania stosownych czynności, gdyż czynności te, podejmuje nabywca, aby jak najlepiej przystosować tą nieruchomość do własnych celów. Zdaniem sądu jest to jedynie akt racjonalnego zarządzania majątkiem prywatnym, co trudno nazwać aktywnością wykonywaną zawodowo. Oceniając zatem aktywność przedsprzedażową w przypadku nieruchomości powinno się uwzględniać przede wszystkim poszczególne działania w ich całokształcie, a nie osobno. W orzecznictwie sądów administracyjnych wykształciły się pewne kryteria, jakimi należy kierować się przy określaniu czy w danym przypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT, czy też z zarządem majątkiem prywatnym. Należy do nich m.in. okoliczność czy dany składnik majątku został pierwotnie nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych) czy spożytkowania na potrzeby.

32. W konsekwencji, dokonując sprzedaży części Nieruchomości, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, bowiem nie wykonywał żadnych czynności wskazujących/sugerujących na obrót nieruchomościami (angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców). Należy zauważyć w szczególności, że pomiędzy nabyciem Nieruchomości a sprzedażą upływa relatywnie długi czas.

33. Zatem sprzedaż części Nieruchomości będzie stanowiła działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

34. Podsumowując, zbycie powstałych po podziale z Nieruchomości działek nie będzie skutkowało uznaniem Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji - sprzedaż wydzielonych z Nieruchomości działek nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo do odliczenia VAT naliczonego jest fundamentalną zasadą podatku VAT, co powoduje, że jest on neutralny dla przedsiębiorców, a jego ekonomiczny ciężar ponosi wyłącznie konsument.

W związku z realizacją prawa do odliczenia VAT konieczne jest oczywiście wykazanie związku (bezpośredniego lub pośredniego) pomiędzy realizowanymi zakupami a wykonywaną opodatkowaną działalnością gospodarczą. Związek bezpośredni ma miejsce wówczas, gdy nabywane towary lub usługi są przeznaczone do dalszej odsprzedaży, a tym samym bezpośrednio są związane z działalnością opodatkowaną VAT. Natomiast związek pośredni występuje wtedy, gdy nabywane świadczenia wiążą się z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa podatnika.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W przypadku uznania przez tut. Organ, że transakcja sprzedaży części Nieruchomości będzie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to nie będzie miała miejsca sytuacja, w której Spółka nie będzie miała prawa do odliczenia VAT z uwagi na fakt, że faktura dokumentująca ww. czynność nie będzie dokumentowała czynności, która nie podlega opodatkowaniu VAT albo jest z niego zwolniona.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 22 ustawy wskazują tu:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dla ustalenia czy, osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta, wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna, sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kontekście powyższych rozważań, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii czy, sprzedaż wydzielonych z Nieruchomości działek będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy Wnioskodawca stanie się z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga jednak oceny, każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że od 2009 r. jest Pan właścicielem niezabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę nr 1. Nabycie Nieruchomości było powiązane z rozliczeniami rodzinnymi. Nabył Pan Nieruchomość od swojego wuja (brata mamy). Nie dokonywał Pan sprzedaży nieruchomości. Jest Pan właścicielem innych dwóch działek i nie zamierza Pan nabywać innych. Nieruchomość nr 1 nie została nabyta w celach prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie była przez Pana wykorzystywana w celach osobistych. W marcu 2024 r. zgłosił się do Pana przedstawiciel Spółki z propozycją zakupu Nieruchomości. W kwietniu 2024 r. zawarł Pan ze Spółką przedwstępną umowę sprzedaży części Nieruchomości nr 1. Udzielił Pan pełnomocnictwa geodecie w sprawie podziału nieruchomości, który wystąpił w tym celu do władz gminy. 18 kwietnia 2024 r. wójt gminy wydał postanowienie o pozytywnym zaopiniowaniu projektu podziału Nieruchomości. Oprócz dostarczenia Spółce niezbędnych dokumentów, zobowiązał się Pan wydać Spółce Nieruchomość najpóźniej w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej oraz zobowiązał się Pan, udostępnić Spółce w uzgodnionym terminie część Nieruchomości, celem wykonania niezbędnych czynności przygotowawczych i innych oraz dokonania wizji budowy przez potencjalnych wykonawców robót budowlanych.

Nieruchomość nie była przez Pana wykorzystywana. Sprzedażą objęte są działki oznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego jako UT/ML/WS - teren usług turystyki, zabudowy letniskowej i wód śródlądowych. Oprócz udzielenia pełnomocnictwa geodecie, w celu podziału działek nie podejmował Pan aktywnych czynności. Nie angażował Pan swoich środków w celu udoskonalenia Nieruchomości.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Pana części Nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z transakcją sprzedaży Nieruchomości uznać Pana za podatnika tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy, nie wynika bowiem taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż Nieruchomości zostanie dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Pana działania nie mają charakteru zorganizowanego, powtarzalnego i stałego. Zatem, nie będzie Pan podejmować aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Tym samym, brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży, wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż Nieruchomości, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, będzie Pan korzystać z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Zatem, sprzedaż Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu, bowiem nie będzie Pan występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, w odniesieniu do zadanego pytania nr 2, że z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie tj. że sprzedający nie będzie podatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy działki, rozpatrywanie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia nieruchomości dla Spółki stało się bezcelowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tytułem wydania interpretacji indywidualnej z zakresu podatku VAT dokonali Państwo wpłaty w łącznej wysokości 200,00 zł. Wniosek dotyczy 2 zdarzeń przyszłych i dwojga zainteresowanych w sprawie. Łączna opłata od wniosku wyniosła 160 zł, stąd 40 zł stanowi nadpłatę i zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej, zostanie zwrócona na rachunek bankowy, z którego uiszczono opłatę.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musz się Państwo zastosować się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania w sprawie) - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).