Uznania Kotłowni za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, spełniającą przesłanki do uznania jej za zakład energochłonny objęty systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej oraz możliwości nabycia przez Spółkę w zwolnieniu od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwo stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 24 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Kotłowni za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, spełniającą przesłanki do uznania jej za zakład energochłonny objęty systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej oraz możliwości nabycia przez Spółkę w zwolnieniu od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni, wpłynął 6 czerwca 2024 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 8 sierpnia 2024 r., (data wpływu: 16 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest Spółką Akcyjną, przedmiotem jej przeważającej działalności jest: przetwarzanie i konserwowanie mięsa, z wyłączeniem mięsa z drobiu (PKD 10,11,Z). Przedmiot pozostałej działalności obejmuje:

1. 10.13.Z produkcja wyrobów z mięsa, włączając wyroby z mięsa drobiowego,

2. 10.85.Z wytwarzanie gotowych posiłków i dań,

3. 10.92.Z produkcja gotowej karmy dla zwierząt domowych,

4. 46.32.Z sprzedaż hurtowa mięsa i wyrobów z mięsa,

5. 47.22.Z sprzedaż detaliczna mięsa i wyrobów z mięsa prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

6. 47.29.Z sprzedaż detaliczna pozostałej żywności prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,

7. 46.24.Z sprzedaż hurtowa skór,

8. 52.10.B magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów,

9. 68.20.Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionym.

Ponadto dodatkową działalnością Wnioskodawczyni jest działalność zakładowej kotłowni polegająca na produkcji ciepła w postaci pary wodnej i gorącej wody (PKD 40.30.A) oraz dystrybucja tego ciepła (PKD 40.30.B).

Wnioskodawczyni nabywa wyroby węglowe z akcyzą w cenie, na terytorium kraju od pośredniczącego podmiotu węglowego na własne potrzeby tj. w celu grzewczym (przykładowo: w 2022 r. zakupiono 7 903,74 ton o wartości 13 117 402,75 zł). Wnioskodawczyni nie odsprzedaje węgla kamiennego w czystej postaci, ale wynajmuje halę która jest ogrzewana tym węglem oraz ogrzewa okoliczne bloki mieszkalne zasilane ciepłem z kotłowni Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie dokonuje sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu ani eksportu wyrobów węglowych. Ponadto wyroby te są w 100% zużywane na potrzeby Kotłowni. Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka jest obecnie finalnym nabywcą węglowym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (dalej: „ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r.”)

Energia cieplna produkowana w Kotłowni wykorzystywana jest przez Wnioskodawczynię do celów produkcyjnych, administracyjnych (ogrzewanie pomieszczeń). Wnioskodawczyni dostarcza również energię cieplną do odbiorców zewnętrznych (bloki mieszkalne, szkoła)

Kotłownia została wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawczyni jako oddzielna komórka. Na jej czele stoi kierownik Kotłowni. Do kotłowni przypisano wyspecjalizowany personel posiadający stosowne kwalifikacje i uprawnienia.

W zakładzie wdrożono instrukcje stanowiskowe, w których opisane zostały zadania, uprawnienia i zakres odpowiedzialności na poszczególnych stanowiskach.

Wnioskodawczyni prowadzi wyodrębnioną księgowość w swoich księgach i ewidencjonuje wszystkie rodzaje kosztów dotyczące miejsca powstawania kosztów - „Kotłownia”.

Kotłownia posiada własne miejsce powstawania kosztów. Na konto Kotłowni odnoszone są koszty: wynagrodzeń, ubezpieczeń społecznych, pozostałych kosztów osobowych, amortyzacji, zakupu mediów niezbędnych do pracy Kotłowni, wytworzenia mediów, remontów, materiałów (w tym zakup węgla), usług, podatków i ubezpieczeń majątkowych. Dzięki wyodrębnieniu miejsca powstawania kosztów Kotłowni Wnioskodawczyni może określić wszystkie koszty, należności i zobowiązania, które dotyczą wyłącznie Kotłowni. Wspomniane powyżej koszty, należności i zobowiązania wynikają z umów nabycia wyrobów węglowych, umów nabycia innych surowców, umów serwisowych itp., które są przypisane bezpośrednio do Kotłowni, jako związane wyłącznie z jej działalnością.

Ponadto do wyodrębnionej komórki jaką jest „Kotłownia” zostały przypisane środki trwałe (budynki, budowle oraz maszyny i urządzenia), oraz składniki niematerialne. Składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, składające się na Kotłownię mogłyby stanowić samodzielne, niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania związane z wytwarzaniem ciepła.

Wnioskodawczyni dostrzegając ważność zagadnień związanych z ochroną środowiska naturalnego wdrożyła System Zarządzania Środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną jednostkę akredytującą, certyfikatem ISO (…).

Wnioskodawczyni podejmuje szereg działań, aby minimalizować obciążenie dla środowiska naturalnego oraz zapobiegać zanieczyszczeniom. Wdrożony w Spółce System Zarządzania Środowiskowego ISO (…) obejmuje swoim zasięgiem całość zakładu zlokalizowanego w (…), w tym także Kotłownię.

Oddziaływanie Kotłowni na środowisko opisane jest w Księdze Środowiskowej, ponadto wymagania prawne jakim podlega Kotłownia ujęte są w Wykazie Aktów Prawnych, do którego w ramach monitorowania przeprowadzana jest bieżąca Ocena Zgodności. Kotłownia ujęta jest również jako oddzielny dział w programie corocznych audytów wewnętrznych Systemu Zarządzania Środowiskowego.

W 2022 i 2023 r. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w przypadku Kotłowni przekraczał 10% i jest on obliczany jako relacja pomiędzy wartością zakupu wyrobów węglowych a wartością produkcji sprzedanej w bieżących cenach bazowych, tj. przychodem ze sprzedaży własnych wyrobów, robót i usług (bez podatku od towarów i usług), pomniejszonym o podatek akcyzowy, a powiększonym o dotacje otrzymane do produktu.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo:

Nabywane wyroby węglowe oznaczone są kodem CN 2701.

Gdyby Kotłownia stanowiła odrębne przedsiębiorstwo, możliwe byłoby niezakłócone dalsze funkcjonowanie Spółki (przetwarzanie i konserwowanie mięsa). Zawarcie umowy na dostawę pary technologicznej i ciepłej wody z obecną kotłownią, umożliwi dalszą produkcję.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład kotłowni, są wyłącznie przez nią wykorzystywane. Zarówno składniki majątkowe, jak i koszty funkcjonowania są wydzielone na rzecz kotłowni, oraz nie stanowią elementów pozostałej części zakładu. Posiada ona odrębne stanowisko kosztów.

Pytania

 1) Czy w opisanym zdarzeniu faktycznym Kotłownia może stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumianą jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

 2) Czy opisana w stanie faktycznym Kotłownia objęta jest wprowadzonym u Wnioskodawcy systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej o którym mowa w art. 31c pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

 3) Czy opisana w stanie faktycznym Kotłownia spełnia przesłanki uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

 4) Czy w przedstawionym zdarzeniu faktycznym, przy założeniu że Spółka otrzyma odpowiedź twierdzącą na pytania nr 1-3, będzie uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego dla wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni, na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1)

W ocenie Wnioskodawczyni opisana w stanie faktycznym „Kotłownia” stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

W zakresie wyodrębnionej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. wypowiedział się m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 29 lipca 2022 r. (0111-KDIB3-3.4013.133.2022.2.JS). Jak wskazał Organ,: „Zorganizowana część przedsiębiorstwa, na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy Kotłownia stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolna jest do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), wydzielonych organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie (przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych) w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwiać podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W przedstawionym stanie faktycznym Kotłownia została wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawczyni jako oddzielna komórka. Na jej czele stoi kierownik Kotłowni. Do kotłowni przypisano wyspecjalizowany personel posiadający stosowne kwalifikacje i uprawnienia.

W zakładzie wdrożono instrukcje stanowiskowe, w których opisane zostały zadania, uprawnienia i zakres odpowiedzialności na poszczególnych stanowiskach.

Wnioskodawczyni prowadzi wyodrębnioną księgowość w swoich księgach i ewidencjonuje wszystkie rodzaje kosztów dotyczące miejsca powstawania kosztów – „Kotłownia”.

Kotłownia posiada własne miejsce powstawania kosztów. Na konto Kotłowni odnoszone są koszty: wynagrodzeń, ubezpieczeń społecznych, pozostałych kosztów osobowych, amortyzacji, zakupu mediów niezbędnych do pracy Kotłowni, wytworzenia mediów, remontów, materiałów (w tym zakup węgla), usług, podatków i ubezpieczeń majątkowych. Dzięki wyodrębnieniu miejsca powstawania kosztów Kotłowni Wnioskodawczyni może określić wszystkie koszty, należności i zobowiązania, które dotyczą wyłącznie Kotłowni. Wspomniane powyżej koszty, należności i zobowiązania wynikają z umów nabycia wyrobów węglowych, umów nabycia innych surowców, umów serwisowych itp., które są przypisane bezpośrednio do Kotłowni, jako związane wyłącznie z jej działalnością.

Ponadto do wyodrębnionej komórki jaką jest „Kotłownia” zostały przypisane środki trwałe (budynki, budowle oraz maszyny i urządzenia), oraz składniki niematerialne. Składniki materialne i niematerialne, w tym zobowiązania, składające się na Kotłownię mogłyby stanowić samodzielne, niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania związane z wytwarzaniem ciepła.

W związku z powyższym należy uznać, że opisana w niniejszym wniosku Kotłownia stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa o której mowa w art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r.

Ad 2)

Wnioskodawczyni dostrzegając ważność zagadnień związanych z ochroną środowiska naturalnego wdrożyła System Zarządzania Środowiskowego potwierdzony, przez niezależną i uprawnioną jednostkę akredytującą, certyfikatem ISO (…).

Wnioskodawczyni podejmuje szereg działań, aby minimalizować obciążenie dla środowiska naturalnego oraz zapobiegać zanieczyszczeniom. Wdrożony w Spółce System Zarządzania Środowiskowego ISO (…) obejmuje swoim zasięgiem całość zakładu zlokalizowanego w (…), w tym także Kotłownię.

Oddziaływanie Kotłowni na środowisko opisane jest w Księdze Środowiskowej, ponadto wymagania prawne jakim podlega Kotłownia ujęte są w Wykazie Aktów Prawnych, do którego w ramach monitorowania przeprowadzana jest bieżąca Ocena Zgodności. Kotłownia ujęta jest również jako oddzielny dział w programie corocznych audytów wewnętrznych Systemu Zarządzania Środowiskowego.

Tym samym należy stwierdzić, że Kotłownia jest objęta wprowadzonym u Wnioskodawcy systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej o którym mowa w art. 31c pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r.

Ad 3)

Zdaniem Wnioskodawczyni kotłownia spełnia przesłanki uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Zgodnie z treścią art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że przepis art. 31a ust. 7 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. stanowi implementacje fakultatywnego zwolnienia wynikającego z art. 17 Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. UE. L Nr 283, str. 51 z późn. zm.). Jak stanowi art. 17 ust. 1 Dyrektywy: pod warunkiem że minimalne poziomy opodatkowania przewidziane w niniejszej dyrektywie są przestrzegane średnio przez wszystkie przedsiębiorstwa, Państwa Członkowskie mogą stosować obniżki podatku do zużycia produktów energetycznych wykorzystywanych do ogrzewania lub dla celów art. 8 ust. 2 lit. b i c) oraz do energii elektrycznej w następujących przypadkach: a) na rzecz zakładów energochłonnych.

"Zakład energochłonny" oznacza jednostkę gospodarczą, określoną w art. 11, w której koszty nabycia produktów energetycznych i energii elektrycznej wynoszą przynajmniej 3,0% wartości produkcji lub krajowy należny podatek energetyczny wynosi przynajmniej 0,5% wartości dodanej. W ramach tej definicji, Państwa Członkowskie mogą stosować bardziej rygorystyczne pojęcia, włącznie z wartością sprzedaży, definicjami dotyczącymi procesu i sektora.

"Nabycie produktów energetycznych i energii elektrycznej" oznacza rzeczywisty koszt energii nabytej lub wytworzonej w ramach zakładu. Zalicza się do niej jedynie energię elektryczną, ciepło i produkty energetyczne, które są wykorzystywane do ogrzewania lub dla celów art. 8 ust. 2 lit. b i c). Włączone są wszystkie podatki poza podatkiem od wartości dodanej, który może zostać odliczony.

"Wartość produkcji" oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odsprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odsprzedaży.

"Wartość dodana" oznacza całkowity obrót podlegający podatkowi od wartości dodanej włącznie ze sprzedażą na wywóz, minus całkowita suma zakupów podlegających podatkowi VAT włącznie z przywozem.

Państwom Członkowskim, które stosują obecnie krajowe systemy podatku energetycznego, w których energochłonne zakłady są określone zgodnie z kryteriami innymi niż koszty energii w porównaniu z wartością produkcji i należny krajowy podatek energetyczny w porównaniu z wartością dodaną, zostaje przyznany na okres przejściowy nie później niż do dnia 1 stycznia 2007 r. w celu dostosowania definicji określonej w lit. a akapit pierwszy.

Ze wskazanych zatem wyżej przepisów Dyrektywy wynika, że wartość produkcji oznacza obrót, włącznie z subwencjami bezpośrednio powiązanymi z ceną produktu, plus lub minus zmiany poziomu zapasów produktów gotowych, niegotowych oraz towarów i usług nabytych w celu odprzedaży, minus towary i usługi nabyte w celu odprzedaży. Podkreślić należy, że zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem, wartość produkcji sprzedanej o której mowa w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, powinna być ustalana na podstawie przepisów dotyczących statystyki publicznej. W aktualnym stanie prawnym na podstawie: ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie programu badań statystycznych statystyki publicznej na rok 2024. Jak wynika z pkt 1.46 ww. rozporządzenia Działalność Przemysłowa - Produkcja sprzedana przemysłu - zakres przedmiotowy to – „Przychody netto ze sprzedaży produktów (wyrobów i usług) oraz ze sprzedaży towarów i materiałów, wartość produktów wytworzonych niezaliczonych do sprzedaży, podatek akcyzowy od wyrobów własnej produkcji, podatek akcyzowy od towarów i materiałów, dotacje przedmiotowe”.

Jak z kolei wynika ze słownika pojęć dotyczących statystyki publicznej Głównego Urzędu statystycznego (https://stat.gov.pl), produkcja sprzedana przemysłu jest to wartość wyrażona w bieżących cenach bazowych tj. bez podatku od towarów i usług (VAT), podatku akcyzowego, a łącznie z wartością otrzymanych dotacji przedmiotowych tj. dotacji do produktów (wyrobów i usług).

Reasumując, skoro w realiach przedstawionego stanu faktycznego obliczony na tej podstawie dla Kotłowni udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi więcej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, to oznacza że Kotłownia spełnia również wszystkie powyżej wymienione przesłanki, a zatem kotłownia Wnioskodawczyni stanowi zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 4)

W ocenie Wnioskodawczyni, w przedstawionym stanie faktycznym odpowiedzi na pytanie nr 1 oraz na pytanie nr 2 są twierdzące, więc w ocenie Wnioskodawczyni jest ona uprawniona do korzystania ze zwolnienia podatkowego dotyczącego wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie sformułowanych pytań jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 1a i 23c ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

- wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy;

- finalny nabywca węglowy - podmiot, który:

a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub

b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym;.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 19, pod kodem 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

W myśl art. 9a ustawy:

 1. W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;

2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;

4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;

5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:

 a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,

 b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

 c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;

6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

7) powstanie ubytków wyrobów węglowych.

 2. Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

 1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339 oraz z 2023 r. poz. 326);

 2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 3) wydanie w zamian za wierzytelności;

 4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

 5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

 6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

 7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

 8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;

 9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

 3. Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

 4. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1, 1a i 1b ustawy:

1. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

1a. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

1b. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych..

Jak stanowi art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Jak stanowi art. 31a ust. 3 pkt 1 lit. a i b, ust. 3a, 3c, 3d-3f, 3h i 3i:

3. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy:

a) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał do 30 mln kg wyrobów węglowych

- uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że odebrane przez niego wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy, oraz wystawienie faktury dokumentującej tę sprzedaż,

b) który w poprzednim roku kalendarzowym sprzedał powyżej 30 mln kg wyrobów węglowych:

- sporządzenie, po dostarczeniu finalnemu nabywcy węglowemu wyrobów węglowych, projektu e-DD na podstawie faktury dokumentującej tę sprzedaż, przesłanie tego projektu e-DD do Systemu w terminach określonych odpowiednio w art. 46na ust. 3, 4 lub 6 i uzyskanie z Systemu e-DD z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, zgodnie z art. 46na ust. 8, oraz dokonanie czynności wymaganych do zakończenia monitorowania sprzedaży wyrobów węglowych z użyciem Systemu w terminie, o którym mowa w art. 46ba,

- złożenie oświadczenia przez finalnego nabywcę węglowego, że odebrane przez niego wyroby węglowe zostaną zużyte do celów uprawniających do zwolnienia w ilości wskazanej na fakturze wystawionej przez pośredniczący podmiot węglowy,

3a. Faktura, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a, zawiera pozycję CN wyrobów węglowych oraz ich ilość wyrażoną w kilogramach.

3c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, zawiera:

1) w przypadku nabywcy będącego:

 a) osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą - nazwę, adres siedziby lub zamieszkania oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),

 b) osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej - imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer PESEL, a jeżeli nie został nadany - nazwę i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość;

2) określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych;

3) datę i miejsce złożenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.

3d. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, dołącza się odpowiednio do faktury albo listy, o których mowa w tych przepisach. Oświadczenie może być złożone na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane.

3da. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, może być złożone w postaci elektronicznej.

3db. Oświadczenie składane w postaci elektronicznej wymaga opatrzenia kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym.

3dc. Oświadczenie opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym, składane przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie musi zawierać danych, o których mowa w ust. 3c pkt 1 lit. b.

3e. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a oraz lit. b tiret drugie, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie lub umowie ramowej zawartej między pośredniczącym podmiotem węglowym będącym sprzedawcą a finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tych umów, pod warunkiem potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.

3f. Dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a i c, oraz umowa, o której mowa w ust. 3e, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.

3h. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, przesłanie projektu e-DD do Systemu przez pośredniczący podmiot węglowy, który nie dostarcza sprzedanych wyrobów węglowych bezpośrednio finalnemu nabywcy węglowemu, jest równoznaczne z potwierdzeniem przez ten podmiot dostarczenia finalnemu nabywcy węglowemu tych wyrobów w ilości określonej na fakturze będącej podstawą do sporządzenia e-DD.

3i. Odbiór przez finalnego nabywcę węglowego faktury dokumentującej sprzedaż, będącej podstawą do sporządzenia projektu e-DD, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret pierwsze, w przypadku gdy sprzedaż nie jest realizowana w ramach wykonania umów, o których mowa w ust. 3e, stanowi realizację warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b tiret drugie.

Zgodnie z art. 31a ust. 7 ustawy:

Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W myśl art. 31c ustawy:

Za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:

 1) system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. z 2023 r. poz. 589) i przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;

 2) system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz.U. z 2022 r. poz. 2013);

 3) uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których mowa w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 2166), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;

 4) system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001;

 5) system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001.

Państwa wątpliwości dotyczą:

- uznania Kotłowni za zorganizowaną część przedsiębiorstwa;

- uznania czy opisana w stanie faktycznym Kotłownia objęta jest wprowadzonym u Państwa systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej o którym mowa w art. 31c pkt 4 ustawy;

- uznania Kotłowni za zakład energochłonny, w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy;

- uprawnienia do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy dla wyrobów węglowych zużywanych w Kotłowni na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady podmiotem korzystającym ze zwolnienia określonego w art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu. W sytuacji zaś gdy sprzedaż wyrobów węglowych została dokonana zgodnie z wszystkimi warunkami uprawniającymi sprzedawcę do zastosowania zwolnienia z akcyzy, a wyroby węglowe zostały przez finalnego nabywcę węglowego zużyte do celów innych niż objęte zwolnieniem, podatnikiem podatku akcyzowego, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 w zw. z w art. 9a ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy, stanie się finalny nabywca węglowy.

W dalszej kolejności należy zauważyć, że możliwość nabycia przez finalnego nabywcę węglowego wyrobów węglowych w ramach zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy wymaga spełnienia następujących warunków:

- wykorzystania wyrobów węglowych do celów opałowych;

- posiadania statusu zakładu energochłonnego;

- wprowadzenia w życie systemu prowadzącego do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej;

- wypełnienia przy sprzedaży wyrobów węglowych odpowiednich warunków formalnych wynikających z art. 31a ust. 3 ustawy.

Przy czym, posiadanie statusu zakładu energochłonnego wykorzystującego wyroby węglowe wymaga spełnienia przez podatnika następujących kryteriów:

- udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział;

- zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa, zdefiniowana w art. 31a ust. 7 ustawy.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, na gruncie ustawy o podatku akcyzowym, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy Kotłownia stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolna jest do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), wydzielonych organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie (przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych) w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwiać podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu powyższych przepisów, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie organizacyjno-majątkowe, ale takie, które musi się odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki (elementy), będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest istnienie w ramach jednego podmiotu gospodarczego. Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Tą ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Winno ono mieć również zdolność zaistnienia jako niezależne przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061, ze zm.).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku akcyzowym mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Z przedstawionych przez Państwa we wniosku okoliczności faktycznych wynika, że omówione wyżej przesłanki są spełnione. Opisaną we wniosku Kotłownię tworzy bowiem zespół powiązanych ze sobą składników, mogących stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujący zadania związane z wytwarzaniem ciepła. Tym samym należy uznać Kotłownię za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 1 należy więc uznać za prawidłowe.

Jak wskazano na wstępie możliwość realizacji zwolnienia wymaga aby nabywca wyrobów węglowych posiadał wprowadzony w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Systemy które realizuję te cele zostały enumeratywnie wyszczególnione w art. 31c ustawy.

Jednym z takich systemów (art. 31c pkt 4 ustawy) jest system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO (…). Jak wynika z opisu stanu faktycznego wdrożyli Państwo system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną i uprawnioną jednostkę akredytującą, certyfikatem ISO (…), który obejmuje swoim zasięgiem całość zakładu, w tym także Kotłownię. Oddziaływanie Kotłowni na środowisko opisane jest w Księdze Środowiskowej, ponadto wymagania prawne jakim podlega Kotłownia ujęte są w Wykazie Aktów Prawnych, do którego w ramach monitorowania przeprowadzana jest bieżąca Ocena Zgodności. Kotłownia ujęta jest również jako oddzielny dział w programie corocznych audytów wewnętrznych Systemu Zarządzania Środowiskowego.

W świetle przedstawionych okoliczności uznać należy, że Kotłownia objęta jest wprowadzonym u Państwa systemem prowadzącym do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej o którym mowa w art. 31c pkt 4 ustawy.

W konsekwencji należy uznać Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2 za prawidłowe.

Kolejną kwestią, która budzi Państwa wątpliwości jest uznanie, czy opisana w stanie faktycznym Kotłownia spełnia przesłanki uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy

W opisie stanu faktycznego podaliście Państwo, że w 2022 i 2023 r. udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej w przypadku Kotłowni przekraczał 10%. Zgodnie zatem z tym stwierdzeniem, w przedstawionym stanie faktycznym spełniony jest warunek udziału zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział, o którym mowa w art. 31a ust. 7 ustawy.

Biorąc równocześnie pod uwagę rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 1, stwierdzić należy że Kotłownia spełnia przesłanki uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości wyrażonych w pytaniu nr 4 zauważyć należy, że Państwa Spółka wykorzystuje w Kotłowni wyroby węglowe do wytwarzania energii cieplnej. Ponadto - jak rozstrzygnięto w zakresie pytań oznaczonych nr 1-3 - Kotłownia stanowi zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa i posiada status zakładu energochłonnego, w którym wdrożony został system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej o którym mowa w art. 31c pkt 4 ustawy. Stwierdzić zatem należy, że w przypadku spełnienia przy sprzedaży odpowiednich warunków formalnych ustanowionych w art. 31a ust. 3 ustawy, są Państwo - jako finalny nabywca węglowy, uprawnieni do nabycia w zwolnieniu od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do celów opałowych przez Kotłownię na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Tym samym Państwo stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego zdarzenia przyszłego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa