Zawarcie z bankiem umowy kredytu przez Wnioskodawczynię wspólnie z pozostałymi kredytobiorcami, celem sfinansowania zakupu mieszkania, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego określonego w ustawie o PSD. Jak wynika z treści wniosku, rodzice stali się współkredytobiorcami tylko w celu zwiększenia zdolności kredytowej córki. Przystępując do kredytu nie zawarli z córką umowy darowizny dotyczącej środków przekazanych przez bank do developera.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn sfinansowania zakupu lokalu mieszkalnego środkami pieniężnymi z kredytu zaciągniętego wraz z rodzicami. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 5 sierpnia 2024 r. (wpływ 5 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…) 2022 r. została zawarta umowa rezerwacyjna pomiędzy developerem a Panią na zakup mieszkania. (…) 2022 r. sporządzono akt notarialny pomiędzy developerem a Panią na wybudowanie budynku mieszkalnego i wyodrębnienie w nim lokalu mieszkalnego objętego umową rezerwacyjną.

(…) 2022 r. została sporządzona umowa kredytu mieszkaniowego, gdzie kredytobiorcami są: A.A., B.B., C.C. a udzielającym kredytu Bank X., na sfinansowanie mieszkania będącego przedmiotem umowy developerskiej.

Po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego nastąpi przeniesienie na jedynego nabywcę (A.A.) w stanie wolnym od obciążeń i roszczeń osób trzecich własności lokalu mieszkalnego.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, co następuje.

1.Nie została zawarta umowa darowizny pomiędzy Panią mną a rodzicami w odniesieniu do środków przekazywanych przez bank na rzecz dewelopera.

2.W umowie kredytowej kredytobiorcami są trzy osoby: A.A., B.B., C.C.

3.Natomiast środki z umowy kredytowej były przelane bezpośrednio na rachunek bankowy dewelopera na rzecz nieruchomości lokalowej, której właścicielką jest wyłącznie Pani. Księga wieczysta została założona wyłącznie na Pani nazwisko i wyłączne prawo do lokalu Pani posiada. Z umowy – według Pani – nie wynika bezpośrednio możliwość swobodnego dysponowania środkami pochodzącymi z tej umowy kredytowej przez każdego z kredytobiorców. Jest zapis w umowie o tym, że dopiero po wpłacie w całości kwoty kredytu na rachunek powierniczy nastąpi przeniesienie prawa własności do kredytowanej nieruchomości na Panią. W każdym punkcie umowy kredytowej bank udzielający wskazuje Panią jako jedynego właściciela ww. nieruchomości. Zaciągnięcie wspólnie przez trzy osoby (Panią i Pani rodziców) pozwoliło jedynie na zwiększenie zdolności kredytowej na zakup mieszkania przez Panią. Pani rodzice nie zamierzali mieć udziału w zakupowanej nieruchomości i nie mają.

Pytanie

Czy w przypadku zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego pomiędzy bankiem a B.B., C.C. i A.A. i finalnym zakupem nieruchomości wyłącznie przez Panią (A.A.) dojdzie do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn po Pani stronie środków pieniężnych z umowy kredytu mieszkaniowego?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, kredytobiorcami zawartej umowy kredytu mieszkaniowego są trzy osoby: B.B., C.C. i A.A. Pomiędzy B.B. i C.C. a Panią jest I stopień pokrewieństwa zgodnie z ustawą o spadkach i darowiznach (jest Pani ich córką). W związku z tym, że dopiero zaczyna Pani osiągać przychody, finansującymi zakup nieruchomości jest Pani wspólnie z rodzicami. Gdyby była Pani jedynym kredytobiorcą, Pani zdolność kredytowa byłaby niewystarczająca na pokrycie kosztu zakupu nieruchomości.Pani zdaniem, nie dochodzi tutaj do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn z tytułu zawarcia umowy kredytu pomiędzy Panią, rodzicami i bankiem, bo rodzice mieli w zamiarze jedynie zwolnić się z długu bankowego a nie dokonywać darowizny. Wskazała Pani, że jej stanowisko potwierdził pracownik infolinii Krajowej Informacji Podatkowej.

Uważa Pani, że zgodnie z opisanym zdarzeniem nie powstanie po Pani stronie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2)darowizny, polecenia darczyńcy;

3)zasiedzenia;

4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę

6)darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

7)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Katalog tytułów opodatkowania wymieniony w ww. przepisie ma charakter zamknięty, co oznacza, że nabycie jedynie w drodze tych czynności prawnych może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 5 cyt. ustawy:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 4 przedmiotowej ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jak wynika z treści przywołanego art. 1 ww. ustawy jednym z tytułów nabyć – do którego Pani się odwołuje – jest darowizna.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie należy stosować prawną definicję tego pojęcia, unormowaną w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym; nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy. Przy czym, nie stanowią darowizny bezpłatne przysporzenia, m.in. w przypadku, gdy

zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu. Jeżeli świadczenie dokonane jest na podstawie innego tytułu niż umowa darowizny – nie podlega podatkowi od spadków i darowizn. Decydujące znaczenie dla dokonania tej oceny prawnopodatkowej ma zatem treść umowy wiążącej strony. 

Z treści wniosku wynika, że zawarła Pani umowę rezerwacyjną z developerem na zakup lokalu mieszkalnego. W celu sfinansowania zakupu zawarła Pani umowę kredytu. Środki z umowy kredytowej zostały przelane bezpośrednio na rachunek bankowy dewelopera na rzecz nieruchomości lokalowej, której właścicielką jest wyłącznie Pani. W każdym punkcie umowy kredytowej bank udzielający wskazuje Panią jako jedynego właściciela ww. nieruchomości.

Z umowy kredytowej nie wynika możliwość swobodnego dysponowania środkami z kredytu. Kredyt jest udzielony na konkretny cel – zakup lokalu. Według zapisu w umowie, dopiero po wpłacie w całości kwoty kredytu na rachunek powierniczy nastąpi przeniesienie prawa własności do kredytowanej nieruchomości na Panią.

Zaciągnięcie kredytu wspólnie przez trzy osoby (Panią i Pani rodziców) pozwoliło jedynie na zwiększenie zdolności kredytowej na zakup mieszkania przez Panią. Pani rodzice nie zamierzali mieć i nie mają udziału w zakupowanej nieruchomości. Pomiędzy Panią a rodzicami w odniesieniu do środków przekazywanych przez bank na rzecz dewelopera nie została zawarta umowa darowizny.

Ma Pani wątpliwości, czy w związku z opisaną umową kredytową, gdzie współkredytobiorcami są także Pani rodzice, powstanie po Pani stronie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych tytułem wymienionym w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Katalog tytułów nabycia wymieniony w tym przepisie ma charakter zamknięty, co oznacza, że opodatkowaniu tym podatkiem może podlegać nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych wyłącznie w drodze tych czynności prawnych. Jeżeli świadczenie dokonane jest na podstawie innego tytułu niż umowa darowizny – do której nawiązuje Pani we wniosku – nie podlega ono podatkowi od spadków i darowizn. 

W opisanym zdarzeniu przyszłym, umowa kredytu hipotecznego stanowi odrębny od umowy darowizny stosunek zobowiązaniowy. Po zakończeniu inwestycji deweloper przeniesie na Panią i tylko wyłącznie na Panią własność lokalu mieszkalnego. Nabycie lokalu mieszkalnego nastąpi przez Panią w wykonaniu umowy zawartej z developerem.

Z opisu sprawy nie wynika, żeby otrzymała Pani od współkredytobiorców jakąkolwiek darowiznę. Zawarcie z bankiem umowy kredytu przez Panią wspólnie z pozostałymi kredytobiorcami, celem sfinansowania ww. zakupu, nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego określonego w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Jak wynika z treści wniosku, rodzice stali się współkredytobiorcami tylko w celu zwiększenia Pani zdolności kredytowej. Przystępując do kredytu nie zawarli z Panią umowy darowizny dotyczącej środków przekazanych przez bank do developera.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej uregulowania prawne należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, że w Pani przypadku nie wystąpi opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie mogła Pani skorzystać, jeżeli zastosuje się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.