Skutki podatkowe wystąpienia Komandytariusza bez wypłaty wynagrodzenia ze spółki komandytowej

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1.Czy w związku z planowanym wystąpieniem przez Komandytariusza ze Spółki, bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), po stronie Spółki powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych,

2.Czy w związku z planowanym wystąpieniem Komandytariusza ze Spółki bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), po stronie Komandytariusza powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem […]

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

[…] spółka komandytowa („Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym siedzibę w Polsce oraz podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest produkcja pieczywa i produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich i ciastek (PKD 10.71.Z).

Aktualnie wspólnikami Spółki są następujące podmioty:

1)[…], pełniący rolę komplementariusza („Komplementariusz 1”),

2)[…], pełniący rolę komplementariusza („Komplementariusz 2”), (łącznie: „Komplementariusze”),

3)[…] sp. z o.o. („Komandytariusz”), pełniąca rolę komandytariusza.

Komplementariusze Spółki są polskimi rezydentami podatkowymi dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Komandytariusz jest polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (winno być: od osób prawnych) oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W przyszłości Komandytariusz planuje wystąpić ze Spółki. Wystąpienie Komandytariusza nastąpiłoby na skutek porozumienia zawartego pomiędzy nim, a pozostałymi w Spółce Komplementariuszami. W związku z wystąpieniem ze Spółki, Komandytariusz nie otrzyma żadnego wynagrodzenia, czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego, w szczególności nie zostanie mu zwrócona wartość wniesionego przez niego wkładu do Spółki (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia). Komplementariusze pozostaną w Spółce i będą kontynuowali jej działalność. W momencie planowanego wystąpienia ze Spółki, umowa Spółki będzie przewidywać, że każdy z jej wspólników ma prawo wystąpić ze Spółki w dowolnym momencie za zgodą pozostałych wspólników. Na skutek wystąpienia Komandytariusza ze Spółki nie dojdzie do rozwiązania Spółki.

Pytania

1. Czy w związku z planowanym wystąpieniem przez Komandytariusza ze Spółki, bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

2. Czy w związku z planowanym wystąpieniem Komandytariusza ze Spółki bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), po stronie Komandytariusza powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym wystąpieniem przez Komandytariusza ze Spółki bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym wystąpieniem przez Komandytariusza ze Spółki bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia), po stronie Komandytariusza nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

Zgodnie z art. 102 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki, co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. W sprawach nieuregulowanych w dziale dotyczącym spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba, że ustawa stanowi inaczej - art. 103 § 1 k.s.h.

Zgodnie z art. 61 § 1 i 3 k.s.h., jeżeli spółkę zawarto na czas nieoznaczony, wspólnik może wypowiedzieć umowę spółki na sześć miesięcy przed końcem roku obrotowego. Wypowiedzenia dokonuje się w formie pisemnego oświadczenia, które należy złożyć pozostałym wspólnikom albo wspólnikowi uprawnionemu do reprezentowania spółki.

Stosownie natomiast do art. 64 § 1 k.s.h. pomimo śmierci lub ogłoszenia upadłości wspólnika oraz pomimo wypowiedzenia umowy spółki przez wspólnika lub jego wierzyciela, spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi wspólnikami, jeżeli umowa spółki tak stanowi lub pozostali wspólnicy tak postanowią.

Na podstawie art. 65 § 1 i § 3 k.s.h. w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki, udział ten powinien być wypłacony w pieniądzu. Rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z poglądami wyrażanymi zarówno w doktrynie, jak i literaturze, cytowany powyżej przepis art. 65 k.s.h. ma wyłącznie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z występującym wspólnikiem.

Przykładowo, jak wskazano, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Ga 35/18: „Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem”. Co za tym idzie, na gruncie przepisów k.s.h. dopuszczalne jest wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 z późn. zm., dalej „ustawa o CIT”), przepisy tej ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (przepis ten wszedł w życie 1 stycznia 2021 r.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów, co do zasady, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Literalna łączna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z cytowaną ustawą o CIT, stanowią odpowiednio dochód albo przychód. Jeśli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą o CIT, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy się odnieść do pojęcia przychodu. Należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera ogólnej definicji tego pojęcia, w art. 12 ust. 1 wskazano wyłącznie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów podatkowych.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o CIT przychodami, są m.in.:

1.otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe;

2.wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT kategorie uznane za przychód nie wyczerpują wszystkich kategorii, jakie mogą stanowić przychód na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych i tworzą tym samym katalog otwarty.

Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawy o CIT, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

W kontekście powyższego, w ugruntowanym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazywane jest, że w oparciu o treść art. 12 ust. 1 ustawy o CIT można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jako własną.

Takie stanowisko zostało wyrażone m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 czerwca 2019 r. sygn. II FSK 2002/18, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 lipca 2020 r., sygn. II FSK 1219/18 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 marca 2022 r., sygn. II FSK 1726/19.

Wskazać należy, że przed 1 stycznia 2021 r. wkłady wnoszone do spółek komandytowych, wnoszone były do podmiotu prawnego, który nie stanowił „spółki” w rozumieniu przepisów ustawy o CIT. Zmiana sposobu opodatkowania zysków osiąganych za pośrednictwem spółki komandytowej z dniem 1 stycznia 2021 r. nie zmieniła przy tym statusu prawnego tej spółki w dniu wniesienia do niej wkładu. Z przepisów k.s.h. wynika bowiem jednoznacznie, że mienie nabyte przez spółkę komandytową zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników, jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę, stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników, zatem w przypadku wystąpienia wspólnika, wspólnikowi temu nie przysługuje prawo do zwrotu wniesionego mienia, albowiem w zamian za wniesiony wkład uzyskał on udział kapitałowy w adekwatnej wysokości.

Wystąpienie Komandytariusza nastąpiłoby na skutek porozumienia zawartego pomiędzy nim a pozostałymi w Spółce wspólnikami, zgodnie z regulacjami k.s.h. W związku z wystąpieniem ze Spółki, Komandytariusz nie otrzyma żadnego wynagrodzenia ani innego rodzaju przysporzenia majątkowego (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia). Pozostali wspólnicy pozostaną w Spółce i będą kontynuowali jej działalność.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego zdarzenia przyszłego, mając na uwadze ich wykładnię, stwierdzić należy, że wystąpienie Komandytariusza ze Spółki bez wynagrodzenia, nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ustawy o CIT. Zatem, ponieważ w związku z wystąpieniem Komandytariusza ze Spółki, Wnioskodawca na dzień wystąpienia Komandytariusza nie uzyska przyrostu aktywów (zmniejszenia zobowiązań), tym samym należy stwierdzić, że operacja ta nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podatkowego. W sensie ekonomicznym nie nastąpi po stronie Wnioskodawcy żadne przysporzenie majątkowe.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w związku planowanym wystąpieniem przez Komandytariusza ze Spółki bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza jednolita linia interpretacyjna prezentowana przez Dyrektorów Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”) w wydawanych przez nich interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

- interpretacja indywidualna z 26 października 2021 r. sygn. 0114‑KDIP2‑2.4010.207.2021.1.KW, w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „W wyniku wystąpienia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia majątek Wnioskodawcy [wyjaśnienie: spółki komandytowej] nie wzrośnie, a zatem nie istnieją podstawy prawne pozwalające przyjąć, że doszłoby w takiej sytuacji do powstania przychodu.”

- interpretacja Indywidualna z 30 listopada 2021 r. sygn. 0111‑KDIB1‑1.4010.231.2021.3.BK, w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „(...) w związku z wystąpieniem spółki z o.o. ze spółki komandytowej, spółka ta na dzień wystąpienia wspólnika nie uzyska przyrostu aktywów (zmniejszenia zobowiązań), tym samym należy stwierdzić, że operacja ta nie spowoduje po stronie Spółki komandytowej powstania przychodu podatkowego. W sensie ekonomicznym nie nastąpi po jej stronie żadne przysporzenie majątkowe. W związku z czym, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym po stronie Spółki komandytowej brak jest przysporzenia majątkowego, które stanowiłoby podstawę do ewentualnego opodatkowania, należało uznać za prawidłowe.”

- interpretacja indywidualna z 18 marca 2024 r., sygn. 0111‑KDIB1‑2.4010.27.2024.1.AW, w której Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że: „(...) wystąpienie Wspólnika ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej bez wynagrodzenia, nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ustawy o CIT. (...) w związku planowanym wystąpieniem przez A sp. z o.o., z Wnioskodawcy (tj. umorzeniem ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej), bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez A sp. z o.o., po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.”

Ad 2

Jak wskazano już w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1, w przepisach ustawy o CIT brak jest definicji pojęcia przychodu podatkowego. W art. 12 ust. 1 ustawy o CIT zawarto jedynie przykładowy katalog przysporzeń, których uzyskanie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego. Zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie podnosi się, że przychodem podatkowym jest przysporzenie majątkowe, mające charakter definitywny, skutkujące zwiększeniem aktywów lub zmniejszeniem pasywów podatnika, którym może on rozporządzać.

Planowane wystąpienie przez Komandytariusza nastąpi bez wypłaty wynagrodzenia oraz bez uzyskania innego rodzaju przysporzenia majątkowego przez Komandytariusza.

W tej sytuacji nie można mówić o jakiejkolwiek rzeczywistej lub realnej korzyści (definitywnej, którą Komandytariusz mógłby rozporządzać) po stronie Komandytariusza z tytułu wystąpienia ze Spółki, skoro nie otrzyma on żadnego wynagrodzenia z tego tytułu ani żadnej innej korzyści majątkowej. Tym samym nie powstanie po stronie Komandytariusza przychód, który mógłby podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, tworzących jednolitą linię interpretacyjną, np. w:

- interpretacji indywidualnej z 6 lipca 2016 r., sygn. IBPB-1-3/4510-471/16/SK, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(…) wystąpienie ze Spółki komandytowej przez Spółkę, w związku, z którym Spółka nie otrzyma żadnego wynagrodzenia, czy innego rodzaju przysporzenia majątkowego od Spółki komandytowej (tzw. wystąpienie bez wynagrodzenia) nie spowoduje powstania przychodu podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych po stronie Spółki.”

- interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2023 r., sygn. 0114‑KDIP2‑1.4010.57.2023.4.PP, w której Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem podatnika analogicznym do stanowiska przedstawionego powyżej;

- interpretacji indywidualnej z 11 sierpnia 2023 r., sygn. 0111‑KDIB1‑1.4010.344.2023.2.BS, w której Dyrektor KIS stwierdził, że: „w przypadku wystąpienia przez Wnioskodawcę ze spółki komandytowej A bez wynagrodzenia, Wnioskodawca nie uzyska faktycznego przysporzenia majątkowego o konkretnym wymiarze finansowym, nie wzrośnie także jego majątek. Zatem nie istnieją podstawy prawne pozwalające przyjąć, że doszłoby w takiej sytuacji do powstania przychodu.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie prawno-podatkowa ocena opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego. Tym samym, przedmiotem tej interpretacji nie jest ocena, czy też dopuszczalność prawna, wskazanych we wniosku działań na gruncie przepisów prawa handlowego i cywilnego.

Odnosząc się do kwestii braku powstania przychodu w związku z wystąpieniem Wspólnika (podatnik CIT) ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, należy zwrócić uwagę na art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”), zgodnie z którym,

Stosownie do art. 103 § 1 KSH,

Zgodnie z art. 61 § 1 i 3 KSH,

Stosownie natomiast do art. 64 § 1 KSH,

Na podstawie art. 65 § 1 i § 3 KSH,

W tym miejscu zauważyć należy, że − jak wskazuje się tak w literaturze, jak i doktrynie − cytowany powyżej przepis art. 65 KSH ma wyłącznie charakter dyspozytywny i nie wyklucza ustalenia odmiennych zasad rozliczeń z występującym wspólnikiem.

Przykładowo, jak wskazano, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 11 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Ga 35/18: „Wspólnicy mogą w umowie spółki lub w umowie zmieniającej umowę spółki, wprowadzić własne zasady dotyczące rozliczenia się z występującym wspólnikiem”. Co za tym idzie, na gruncie przepisów KSH, za dopuszczalne należy uznać wystąpienie wspólnika ze spółki osobowej bez wynagrodzenia, o ile rozwiązanie to zostanie przyjęte zgodną wolą stron.

W związku z objęciem, począwszy od 1 stycznia 2021 r. lub od 1 maja 2021 r. spółek osobowych – w tym Wnioskodawcy jako spółki komandytowej − zakresem ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), to przepisy ww. ustawy stanowić powinny punkt wyjścia dla analizy skutków podatkowych po stronie Wnioskodawcy w okolicznościach wystąpienia Wspólnika ze spółki komandytowej.

Stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1, przepisy ustawy mają również zastosowanie do:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl natomiast art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Literalna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że opodatkowanie CIT wystąpi w stosunku do tych kategorii, które zgodnie z cytowaną ustawą o CIT, stanowią odpowiednio dochód albo przychód. Jeśli określonej kategorii nie można, zgodnie z ustawą o CIT, uznać ani za przychód, ani też za dochód podatkowy, to kategoria ta nie będzie podlegała opodatkowaniu CIT.

Zatem, aby ocenić, czy Państwa Spółka osiągnie przychód w związku z wystąpieniem Wspólnika ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, należy zdefiniować pojęcie przychodu.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT

Przepis art. 12 ustawy o CIT, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT kategorie uznane za przychód nie wyczerpują wszystkich kategorii, jakie mogą stanowić przychód na potrzeby CIT i tworzą tym samym katalog otwarty.

Przez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12, ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jako własną.

Należy jednak mieć na względzie, iż przed 1 stycznia 2021 r. wkłady wnoszone do spółek komandytowych, wnoszone były do podmiotu prawnego, który nie stanowił „spółki” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zmiana sposobu opodatkowania zysków osiąganych za pośrednictwem spółki komandytowej z dniem 1 stycznia 2021 r. nie zmieniła przy tym statusu prawnego tej spółki w dniu wniesienia do niej wkładu. Z przepisów kodeksu spółek handlowych wynika bowiem jednoznacznie, że mienie nabyte przez spółkę komandytową zarówno w wyniku wniesienia wkładów przez wspólników jak i w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę, stanowi jej majątek, będący majątkiem odrębnym od majątku wspólników zatem w przypadku wystąpienia wspólnika, wspólnikowi temu nie przysługuje prawo do zwrotu wniesionego mienia, albowiem w zamian za wniesiony wkład uzyskał on udział kapitałowy w adekwatnej wysokości.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić tym samym należy, że wystąpienie Komandytariusz ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ustawy o CIT, zarówno po stronie Spółki oraz po stronie Komandytariusza.

Mając powyższe na względzie uznać zatem należy, iż w związku z wystąpieniem Komandytariusza ze spółki komandytowej, zarówno Spółka jak i Komandytariusz, na dzień wystąpienia Komandytariusza ze Spółki, nie uzyskają faktycznego przysporzenia majątkowego o konkretnym wymiarze finansowym w następstwie wystąpienia ze spółki komandytowej.

W wyniku wystąpienia Komandytariusza ze spółki komandytowej bez wynagrodzenia, majątek Spółki komandytowej oraz Komandytariusza nie wzrośnie, a zatem nie istnieją podstawy prawne pozwalające przyjąć, że doszłoby w takiej sytuacji do powstania przychodu.

Tym samym należy stwierdzić, że operacja ta nie spowoduje po stronie Spółki komandytowej oraz Komandytariusza powstania przychodu podatkowego.

W sensie ekonomicznym nie nastąpi po ich stronie żadne przysporzenie majątkowe.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie skutków podatkowych, jakie wywoła dla Państwa oraz Komandytariusza jego wystąpienie ze Spółki bez wynagrodzenia, uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. 

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 oraz nr 2. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

[…] Sp. k. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego […]. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.