Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [469 z 625]

Interpretacja indywidualna z dnia 20 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.311.2024.1.AR

Czy w sytuacji dzierżawy gruntu w Holandii pod baner reklamowy powstanie w Holandii zakład Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, w zakresie podatków od dochodu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2024 r. za pośrednictwem platformy e-puap wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanych we wniosku okolicznościach powstanie w Holandii zakład Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną na terytorium Polski (jest rezydentem podatkowym Polski). Głównym profilem działalności Spółki jest (…). Podstawowy produkt to (…). Spółka zatrudnia (...) pracowników w Polsce. Spółka zamierza wynająć od firmy holenderskiej (podatnik zarejestrowany do celów VAT UE) grunt na okres minimum jednego roku, w celu zamieszczenia na nim banera reklamowego. Baner reklamowy będzie zawierać wszystkie najważniejsze informacje do kontaktu z biurem w Polsce, w celu nawiązania współpracy: nr telefonu, adres e-mail, adres strony internetowej, logo firmy, informacje o oferowanych produktach. Za porządek na wynajmowanym gruncie (zamiatanie, koszenie trawy, usuwanie liści i śniegu) będzie odpowiedzialny właściciel gruntu. Właściciel gruntu nie będzie upoważniony do podejmowania żadnych decyzji w imieniu Spółki, ani do zawierania jakichkolwiek umów w imieniu Spółki.

Spółka nie będzie dysponowała żadnym biurem w Holandii, w którym pracownicy wykonywaliby pracę na rzecz Spółki. Wynajem gruntu będzie miał na celu wyłącznie reklamę oraz pozyskanie nowych kontrahentów, którzy w celu realizacji zamówienia będą musieli kontaktować się z pracownikami zatrudnionymi w Polsce (telefonicznie, mailowo lub osobiście).

Pytanie

Czy w okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego, powstanie w Holandii zakład Wnioskodawcy, w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, w zakresie podatków od dochodu?

Państwa stanowisko w sprawie

W okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego, nie powstanie w Holandii zakład podatkowy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej „ustawa o CIT”) oraz art. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Królestwem Niderlandów, w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120 ze zm., dalej: „UPO PL-NL”).

Zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Definicja „zakładu” zawarta została w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, który stanowi, że zagraniczny zakład oznacza:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje - chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Polski, zatem zastosowanie w niniejszej sprawie znajdą odpowiednie przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. nr 216  poz. 2120 ze zm. dalej: „UPO PL-NL”).

Z treści art. 7 ust. 1 UPO PL-NL wynika, że zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie przez położony tam zakład. Zyski mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Przepisy zawarte w art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-NL stanowią, że określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Zakład w szczególności stanowią:

a)miejsce zarządu,

b)filię,

c)biuro,

d)fabrykę,

e)warsztat, i

f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Z art. 5 ust. 4 UPO PL-NL wynika, że bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie „zakład” nie obejmuje:

a)użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;

c)utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu gromadzenia informacji dla przedsiębiorstwa;

e)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności;

f)utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którejkolwiek z form działalności o jakich mowa w literach od a) do e), pod warunkiem, że ta działalność, lub w przypadku, o którym mowa w literze f), całkowita działalność stałej placówki ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Ponadto przepis zawarty w art. 5 ust. 6 UPO PL-NL stanowi, że jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, działa w imieniu przedsiębiorstwa i osoba ta posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w umawiającym się państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada zakład w tym państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL-NL i są takimi rodzajami działalności, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład, na podstawie postanowień niniejszego ustępu.

Zgodnie z przedstawionymi powyżej przepisami ustawy o CIT i UPO PL-NL „zakład” Spółki w Holandii powstanie tylko wówczas, gdy:

a)będzie istniała w Holandii stała placówka, poprzez którą w całości lub częściowo Wnioskodawca będzie prowadził działalność, z wyłączeniem jednak stałych placówek, poprzez które prowadzona będzie działalność o charakterze pomocniczym lub uzupełniającym, lub

b)Wnioskodawca będzie działał w Holandii poprzez osobę (tzn. osobę fizyczną, spółkę inne zrzeszenie osób) uprawnioną do działania w imieniu Wnioskodawcy.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku Spółka nie będzie posiadała żadnego biura w Holandii ani własnego, ani wynajmowanego. Grunt będzie wynajmowany wyłącznie w celach reklamowych. W Holandii nie będą zatrudniane osoby, które będą brały udziału w sprzedaży towarów ani usług klientom Spółki, nie będzie też żadnej osoby upoważnionej do podejmowania żadnych decyzji w imieniu Spółki. Nikt też nie będzie miał uprawnień do podpisywania umów w imieniu Spółki.

Decydującym kryterium przy ustalaniu charakteru dokonywanych poprzez placówkę czynności jest to, czy działalność związana ze stałym miejscem prowadzenia działalności stanowi sama w sobie istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości. Co do zasady działalność o charakterze przygotowawczym to taka, która uzupełnia wykonywanie tego, co stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości. Działalność, która ma charakter pomocniczy, zasadniczo odpowiada działalności, która jest prowadzona w celu wspierania głównej działalności przedsiębiorstwa jako całości, nie będąc jednak jej częścią. Dodatkowo art. 5 ust. 4 lit. f UPO PL-NL stanowi, że nie prowadzi do powstania zakładu utrzymywanie stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności wymienionych w tym ustępie pod literami od a) do e), pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada przygotowawczy lub pomocniczy charakter.

W opinii Spółki najem gruntu pod cele reklamowe będzie miał jedynie charakter pomocniczy i nie doprowadzi do powstania zakładu Spółki w Holandii.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w okolicznościach przedstawionych w części niniejszego wniosku zawierającej opis zdarzenia przyszłego, nie powstanie w Holandii zakład Spółki, w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z definicją zagranicznego zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 ustawy CIT:

Ilekroć w ustawie jest mowa o zagranicznym zakładzie - oznacza to:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.

Analiza, czy posiadacie Państwo zakład w Holandii, powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120; dalej: „konwencja polsko-holenderska”, „UPO PL-NL”) oraz postanowień Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów o zmianie Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2022 r., poz. 906).

Stwierdzenie, czy posiadacie Państwo zakład na terytorium Holandii ma bezpośredni wpływ na miejsce opodatkowania Państwa dochodów.

Stosowanie bowiem do art. 7 ust. 1 UPO PL-NL:

Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w ten sposób, zyski które można przypisać temu zakładowi zgodnie z postanowieniami ustępu 2, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z powyższych zapisów UPO wynika, że w państwie źródła opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład; opodatkowaniu nie podlegają natomiast zyski osiągnięte bezpośrednio przez centralę (jednostkę macierzystą) lub inną jednostkę tego przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 1 UPO PL-NL:

W rozumieniu niniejszej konwencji, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Z art. 5 ust. 2 UPO PL-NL wynika, że:

Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a)miejsce zarządu,

b)filię,

c)biuro,

d)fabrykę,

e)warsztat i

f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Natomiast, zgodnie z art. 5 ust. 3 UPO PL-NL:

Plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjnestanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

Jednakże od ogólnej zasady istnienia zakładu, istnieje szereg wyłączeń. Jak bowiem stanowi art. 5 ust. 4 polsko-holenderskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania:

Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu uważa się, że określenie "zakład" nie obejmuje:

a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;

b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostawy;

c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu przetworzenia przez inne przedsiębiorstwo;

d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów, albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności;

f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którejkolwiek z form działalności, o jakich mowa w literach a) do e) pod warunkiem, że ta działalność, lub w przypadku, o którym mowa w literze f), całkowita działalność stałej placówki, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Ustęp 5 art. 4 konwencji polsko-holenderskiej, wylicza różne rodzaje działalności, które uważa się za wyjątki od ogólnej definicji zakładu zawartej w ust. 1, i które nie stanowią zakładu, nawet gdy taka działalność jest wykonywana za pośrednictwem stałej placówki. Wspólną cechą takich rodzajów działalności jest ich przygotowawczy i pomocniczy charakter. Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco. Dlatego działalność, która nie może zostać zaliczona do żadnego z ww. przypadków będzie uznawana za zakład, w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania

Jednocześnie zgodnie z art. 5 ust. 6 UPO PL-NL:

Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, ale z zastrzeżeniem postanowień ustępu 7, jeżeli osoba podejmuje w Umawiającym się Państwie czynności na rzecz przedsiębiorstwa oraz podejmując te czynności zwyczajowo zawiera umowy lub zwyczajowo odgrywa główną rolę w doprowadzaniu do zawarcia umów, które są rutynowo zawierane bez istotnych zmian przez to przedsiębiorstwo, a takie umowy są zawierane:

a) w imieniu tego przedsiębiorstwa, lub

b) w celu przeniesienia prawa własności lub w celu przyznania prawa do użytkowania majątku posiadanego przez to przedsiębiorstwo, lub w stosunku do którego przedsiębiorstwo posiada prawo do jego użytkowania, lub

c) w celu świadczenia usług przez to przedsiębiorstwo,

to przedsiębiorstwo będzie uważane za posiadające zakład w tym Państwie, w związku z jakimikolwiek czynnościami, które są podejmowane przez taką osobę dla tego przedsiębiorstwa, chyba że czynności podejmowane przez taką osobę są ograniczone do czynności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były dokonywane za pośrednictwem stałej placówki (innej niż stała placówka, do której miałby zastosowanie ustęp 5), co nie pozwalałoby na uznanie tej stałej placówki za stanowiącą zakład zgodnie z przepisami tego ustępu.

Zgodnie z art. 5 ust. 7 UPO PL-NL:

Nie będzie się uważać, że przedsiębiorstwo posiada zakład w jednym z Umawiających się Państw tylko z tego powodu, że wykonuje ono tam czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności (art. 5 ust. 6 UPO).

Przy czym w myśl art. 3 ust. 1 UPO PL-NL:

W rozumieniu niniejszej konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Reasumując, z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 konwencja polsko-holenderskiej wynika, że dla uznania, że prowadzicie Państwo swoją działalność w formie „zakładu” zagranicznego w Holandii winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki:

-istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

-stały charakter takiej placówki,

-wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

„Zakład” Spółki w Holandii powstanie również wówczas gdy będziecie działać w Holandii poprzez „osobę” uprawnioną do działania w Państwa imieniu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jesteście Państwo polskim rezydentem podatkowym, spółką zajmującą się produkcją wyrobów metalowych. Zamierzacie wynająć od firmy holenderskiej grunt na okres minimum jednego roku, w celu zamieszczenia na nim banera reklamowego. Baner reklamowy będzie zawierać wszystkie najważniejsze informacje do kontaktu z biurem w Polsce, w celu nawiązania współpracy: nr telefonu, adres e-mail, adres strony internetowej, logo firmy, informacje o oferowanych produktach. Za porządek na wynajmowanym gruncie (zamiatanie, koszenie trawy, usuwanie liści i śniegu) będzie odpowiedzialny właściciel gruntu. Właściciel gruntu nie będzie upoważniony do podejmowania żadnych decyzji w imieniu Spółki, ani do zawierania jakichkolwiek umów w imieniu Spółki. Spółka nie będzie dysponowała żadnym biurem w Holandii, w którym pracownicy wykonywaliby pracę na rzecz Spółki. Wynajem gruntu będzie miał na celu wyłącznie reklamę oraz pozyskanie nowych kontrahentów, którzy w celu realizacji zamówienia będą musieli kontaktować się z pracownikami zatrudnionymi w Polsce (telefonicznie, mailowo lub osobiście).

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do powstania na terytorium Holandii Państwa zakładu w rozumieniu art. 4a pkt 11 ustawy o CIT oraz art. 5 UPO PL-NL.

Nie będziecie Państwo bowiem posiadać na terytorium Holandii stałej placówki, przez którą prowadzilibyście w Polsce działalność gospodarczą, tj. siedziby zarządu, oddziału, przedstawicielstwa, biura lub fabryki. Nie można bowiem stwierdzić, iż w opisanej we wniosku sytuacji będziecie mieli „do dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej”. Nie zamierzacie bowiem wynajmować żadnych powierzchni użytkowych (biurowych lub magazynowych). Nie zamierzacie również zatrudniać na terytorium Holandii pracowników oraz nie zamierza delegować pracowników do Holandii na stałe lub okresowo. Nie będzie też żadnej osoby upoważnionej do podejmowania jakichkolwiek decyzji w imieniu Spółki i nikt nie będzie miał uprawnień do podpisywania umów w imieniu Spółki. Wydzierżawiony przez Państwa grunt z postawionym na nim banerem reklamowym nie będzie również stanowił placu budowy lub prac budowlanych albo instalacyjnych. Państwa działalność gospodarcza w zakresie ogółu działań mających na celu produkcję/zbycie gotowych produktów odbywać się będzie na terytorium Polski.

Jak wynika z wniosku będziecie Państwo jedynie wydzierżawiać grunt, na którym umieścicie baner reklamowy. Będziecie Państwo zatem korzystali z usługi najmu świadczonej przez podmiot holenderski.

Komentarz do art. 5 Modelowej Konwencji wyraźnie wskazuje, iż spółka, która tylko zakupuje usługi świadczone przez inną spółkę w drugim kraju, nie będzie miała zakładu z tego powodu, że może korzystać z świadczonych usług.

Dodatkowo zauważyć należy, że umieszczenie na wydzierżawionym gruncie baneru reklamowego ma na celu rozpowszechnienie informacji o Państwa działalności i wytwarzanych produktach. Działalność taka ma natomiast charakter pomocniczy w stosunku do prowadzonej przez Państwa działalności, polegającej na (…). Powyższe potwierdza dodatkowo możliwość zastosowania wyjątku wskazanego w art. 5 ust. 4 lit. f) UPO PL-NL.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż w opisanych we wniosku okolicznościach nie powstanie w Holandii Państwa zakład zagraniczny, w rozumieniu art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT oraz art. 5 UPO PL-NL. Państwa stanowisko należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia

29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00