Przekazanie pracownikom upominków z okazji jubileuszu.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obdarowania pracowników upominkami. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 9 sierpnia 2024 r. (wpływ 9 sierpnia 2024 r.), przesyłając potwierdzenie dodatkowej opłaty za wydanie interpretacji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka A. S.A. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) zajmuje się produkcją (…). W celu wykonywania wyżej wymienionej działalności Spółka zatrudnia pracowników i jest pracodawcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników Spółka występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka w miesiącu maju br. dokonała ze środków obrotowych zakupu zegarków jako upominków dla pracowników obchodzących w miesiącu czerwcu br. jubileusz swoich 50-tych urodzin (zegarki zostały przekazane). Zakupu dokonano ze środków obrotowych Spółki. Upominki te są formą gratulacji podejmowaną z inicjatywy Wnioskodawcy; nie są gwarantowane w umowie o pracę ani w żadnych przepisach wewnątrzzakładowych. Pracownikom nie przysługuje żadne roszczenie wobec Spółki o wydanie upominków.

Ponadto podkreślić należy, że wręczanie upominków nie ma żadnego związku z wykonywaną pracą lub jej rezultatami, a jest jedynie formą gratulacji i uhonorowania ważnych okazji w życiu pracowników, jaką są ich 50-te urodziny. Celem Spółki jest sprawienie pracownikom przyjemności w tak istotnym dla nich momencie życia, dlatego pracownik samodzielnie dokonuje wyboru modelu zegarka zgodnie z osobistymi upodobaniami i gustem. Istotą zamierzonej czynności jest jednostronne obdarowanie pracowników w związku z ich jubileuszem. Spółka zamierza w kolejnych miesiącach również dokonywać zakupów upominków i wręczać je kolejnym pracownikom z tej okazji.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym obdarowanie pracowników upominkami z okazji ważnego w ich życiu wydarzenia, m.in. ukończenia 50-tych urodzin, należy traktować jako darowiznę co oznacza, iż na Spółce nie spoczywają obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, wartość wręczanych pracownikom przez pracodawcę prezentów z okazji ważnego zdarzenia w życiu pracowników (jubileusz 50-tych urodzin) nie stanowi dla pracowników przychodu ze stosunku pracy opodatkowanego zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jest darowizną i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W ocenie Spółki przekazanie upominków w postaci zegarków w świetle przedstawionego stanu faktycznego nie można zakwalifikować do żadnej z wyżej wymienionych kategorii, bowiem:

- przekazanie zegarków jest świadczeniem dobrowolnym Spółki na rzecz pracowników, nie wynika bowiem ono z umowy o pracę, aktów wewnętrznych Spółki oraz innych przepisów, w tym przepisów prawa pracy,

- pracownik nie może domagać się od Spółki takiego świadczenia, zależy ono wyłącznie od decyzji Spółki,

- przekazanie ma formę upominku okolicznościowego (w tym wypadku ukończenia 50 lat),

- brak jest ekwiwalentu ze strony obdarowanego pracownika w postaci świadczenia wzajemnego z jego strony.

Według opinii Spółki, przekazany upominek niemający związku z wykonywaną pracą czy jej rezultatami, należy traktować jako darowiznę a nie przychód ze stosunku pracy. Zgodnie z art. 888 ustawy Kodeks cywilny przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się bowiem do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

W przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie znajdą więc przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nadmienić należy, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 2 przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskane korzyści majątkowe nie podlegają ustawie.

W katalogu wyłączeń (art. 2 ust. 1 pkt 3) wskazane zostały m.in. przychody podlegające przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. W przepisie wskazano więc, iż przychód, który podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn wyłączony jest z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pogląd, jaki prezentuje Spółka, został zaaprobowany również przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych jak również w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, np.:

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (…) – sygn. (…): „(...) W rezultacie stwierdzić należy, że obdarowywanie pracowników przez Wnioskodawczynię prezentami stanowiącymi formę gratulacji, uhonorowania ważnych okazji w ich życiu, które nie mają związku z wykonywaną pracą czy jej rezultatami, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość wręczanych pracownikom przez Wnioskodawczynię prezentów z okazji ważnego zdarzenia w życiu pracowników Wnioskodawczyni, np. z okazji ślubu lub narodzin dziecka, nie stanowi dla nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem z ww. tytułu na Wnioskodawczyni nie ciążą obowiązki płatnika związane z obliczeniem, pobraniem i odprowadzeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (…) – sygn. (…): „(...) Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowe prezenty od Wnioskodawcy dla Pracowników/Zleceniobiorców z okazji istotnych w ich życiu uroczystości, jako darowizny nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy/pracy wykonywanej osobiście ze względu na charakter planowanej czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie pracowników. W konsekwencji, darowizny te będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.) i z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą stanowić dla Pracowników/Zleceniobiorców przychodu ze stosunku pracy/działalności wykonywanej osobiście, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych”;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (…) – sygn. (…), w której organ podatkowy stwierdził: „W rezultacie stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę darowizna zegarków, drobnych upominków, pieniędzy, która nie będzie dodatkową, formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Reasumując, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę kart podarunkowych, świadczeń pieniężnych i świadczeń rzeczowych, z okazji obchodów jubileuszu 90-lecia istnienia Wnioskodawcy nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z ww. tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych”;

- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w (…) – sygn. (…), w której organ podatkowy wyraził następującą opinię: „Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, powołane przepisy prawa podatkowego oraz jednoznaczne stanowisko Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, że obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest spełnione, gdy pracodawca wręczą pracownikom prezenty okolicznościowe w postaci drobnych upominków, np. pióra, zegarka lub kwiatów w związku z przejściem na emeryturę lub osiągnięciem określonego stażu pracy. W tym przypadku, nawet jeśli ww. upominki będą przekazywane w ramach firmowych uroczystości za zgodą obdarowanego, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkania mające na celu uhonorowanie obdarowanych i przekazanie upominków, pracownik wydałby pieniądze na ich zakup. Podsumowując, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę prezentów okolicznościowych w postaci drobnych upominków, np. pióra, zegarka lub kwiatów w związku z przejściem na emeryturę lub osiągnięciem określonego stażu pracy, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wartość tych świadczeń nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”;

- wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w którym Trybunał stwierdził, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „(...) W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków  i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 596):

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061):

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

W myśl art. 890 § 1 ww. ustawy:

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że są Państwo pracodawcą w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks pracy. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników występują Państwo w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W miesiącu maju br. ze środków obrotowych dokonali Państwo zakupu zegarków jako upominków dla pracowników obchodzących w miesiącu czerwcu br. jubileusz swoich 50-tych urodzin (zegarki zostały przekazane). Upominki te są formą gratulacji podejmowaną z inicjatywy Spółki; nie są gwarantowane w umowie o pracę ani w żadnych przepisach wewnątrzzakładowych. Pracownikom nie przysługuje żadne roszczenie wobec Spółki o wydanie upominków. Wręczanie upominków nie ma żadnego związku z wykonywaną pracą lub jej rezultatami, a jest jedynie formą gratulacji i uhonorowania ważnych okazji w życiu pracowników, jaką są ich 50-te urodziny. Celem Spółki jest sprawienie pracownikom przyjemności w tak istotnym dla nich momencie życia. Dlatego pracownik samodzielnie dokonuje wyboru modelu zegarka zgodnie z osobistymi upodobaniami i gustem. Istotą zamierzonej czynności jest jednostronne obdarowanie pracowników w związku z ich jubileuszem. Spółka zamierza w kolejnych miesiącach również dokonywać zakupów upominków i wręczać je kolejnym pracownikom z tej okazji.

Z opisu wynika zatem, że ww. upominki (zegarki) przekazywane były pracownikom tytułem darowizny.

Podatkiem od spadków i darowizn objęte są nabycia tytułem darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.

Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że przekazywane pracownikom upominki, które nie były dodatkową formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl natomiast art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) należy wyjaśnić, że podstawową zasadą obowiązującą w jej przepisach jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1:

Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.

Na mocy art. 12 ust. 3 powyższej ustawy:

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W realiach opisanej przez Państwa sprawy, upominki (prezenty) przekazywane są pracownikom tytułem darowizny i podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią one dla Państwa pracowników przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na powyższe jako płatnik nie są Państwo zobowiązani do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Dodatkowe informacje

Interpretacja ta została wydana dla Państwa i w Państwa indywidualnej sprawie zgodnie z dyspozycją art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Państwa pracownicy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w zakresie skutków podatkowych otrzymania upominków, winni wystąpić z odrębnymi wnioskami i uiścić stosowną opłatę.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.