Brak obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Filharmonia X, zwana dalej „Filharmonią” jest samorządową instytucją kultury działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194). Organizatorem Filharmonii jest Województwo A. Posiada ona osobowość prawną i jest wpisana do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Województwo A (RIK nr …).

Filharmonia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność objętą systemem VAT jako opodatkowana oraz zwolniona. Koszty funkcjonowania pokrywa z wpływów z odpłatnej działalności statutowej i działalności gospodarczej oraz z dotacji otrzymywanych od Organizatora (podmiotowej i celowych).

Filharmonia jest zainteresowana ustaleniem, czy w 2024 r. zasadnie ustala kwotę naliczonego podatku VAT z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a–ust. 2h ustawy o VAT oraz czy będzie zobowiązana stosować tę proporcję w latach następnych.

Przedmiotem działalności Filharmonii zgodnie z jej Statutem jest (...). Filharmonia może również prowadzić działalność w dziedzinie (...). Do jej zadań należy w szczególności: (...).

Działalność kulturalna Filharmonii organizowana jest w oparciu o sezony artystyczne, na które ustala się plany repertuarowe.

Filharmonia może, obok swej działalności podstawowej (statutowej), prowadzić także działalność gospodarczą, z której dochód w całości przeznaczony jest na działalność statutową Filharmonii. Działalność ta może być prowadzona m.in. w zakresie (...).

Filharmonia uzyskuje środki finansowe na pokrycie kosztów bieżącej działalności i zobowiązań z następujących źródeł:

1)rocznej dotacji podmiotowej w wysokości ustalonej przez Sejmik Województwa A;

2)dotacji celowych organizatora, z budżetu państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego;

3)wpływów z prowadzonej działalności kulturalnej;

4)wpływów z prowadzonej innej działalności, w tym przychodów z najmu lub dzierżawy składników majątkowych, z tytułu sprzedaży składników majątku ruchomego Filharmonii i innej działalności gospodarczej.

Należy zaznaczyć, że Filharmonia realizuje i będzie realizowała swoje cele i zadania statutowe wyłącznie poprzez działania odpłatne, które na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowią:

1.usługi kulturalne w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, polegające na sprzedaży biletów wstępu na organizowane wydarzenia artystyczne, opodatkowane stawką VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 64 Załącznika nr 3 do ustawy o VAT,

2.usługi kulturalne odpłatne w siedzibie i poza siedzibą Filharmonii, zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy o VAT,

3.świadczenie usług kulturalnych poza terytorium kraju (koncerty zagraniczne).

Filharmonia nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności nieodpłatnej w obszarze realizacji celów statutowych (nie ujmuje tego rodzaju przedsięwzięć w planie repertuarowym sezonów artystycznych, ani w swojej ofercie).

Darmowe czynności jakie wykonuje/planuje wykonywać Filharmonia ograniczają się do działań o charakterze promocji i reklamy ww. działalności odpłatnej podlegającej opodatkowaniu VAT (np. przekazania biletów na koncerty przedstawicielom prasy, osobom opiniotwórczym, etc.).

Obok wskazanej wyżej statutowej działalności kulturalnej, Filharmonia prowadzi również działalność gospodarczą opodatkowaną VAT według właściwych stawek, w zakresie m.in.:

1.najmu oraz dzierżawy nieruchomości oraz majątku ruchomego,

2.odsprzedaży (refakturowania) mediów,

3.sprzedaży wydawnictw,

4.usług reklamowych,

5.odpłatnej organizacji i współorganizacji imprez artystycznych, koncertów, spotkań okolicznościowych, konferencji,

6.sprzedaży należących do niej składników majątkowych, sprzedaż towarów, np. płyt.

Uzyskiwane wpływy z opisanej powyżej działalności statutowej i gospodarczej nie pokrywają całości kosztów funkcjonowania Filharmonii. Koszty działalności statutowej, zarówno opodatkowanej VAT, jak i zwolnionej od tego podatku, w zasadniczej części znajdują pokrycie w dotacjach otrzymywanych na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zgodnie z przywołanym przepisem organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

1)podmiotowej na dofinansowanie działalności bieżącej w zakresie realizowanych zadań statutowych, w tym na utrzymanie i remonty obiektów;

2)celowej na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji lub zakupów majątkowych;

3)celowej na realizację wskazanych zadań i programów.

W 2024 r. Filharmonia otrzyma od organizatora dotację podmiotową na dofinansowanie kosztów prowadzonej działalności kulturalnej. Dotacja ta pokryje ok. 76% kosztów funkcjonowania Filharmonii i jest przeznaczona na finansowanie kosztów wynagrodzeń wraz z narzutami (fundusz płac osobowych, honoraria, umowy zlecenia i o dzieło), pozostałych świadczeń dla pracowników, zużycia materiałów, energii, koszty utrzymania budynku, usługi obce, tj. informatyczne, telekomunikacyjne, hotele, transportowe, strojenie i naprawa instrumentów, ubezpieczenia, PFRON, podatek od nieruchomości.

Filharmonia może również otrzymać dotacje celowe, odpowiednio na finansowanie lub dofinansowanie zadań inwestycyjnych albo na realizację określonych zadań lub programów.

Otrzymywane dotacje, podmiotowa i celowe, są/będą dedykowane finansowaniu kosztów działalności Filharmonii bądź określonego zadania. Ich otrzymanie nie jest uwzględniane w cenie świadczeń oferowanych do sprzedaży przez Filharmonię.

W 2024 r., pomimo że na działalność Filharmonii składają się jedynie czynności odpłatne podlegające opodatkowaniu VAT, Filharmonia ustala kwotę podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. W konsekwencji, mając na uwadze, że czynności te obejmują sprzedaż opodatkowaną VAT, sprzedaż zwolnioną oraz świadczenie usług podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju, Filharmonia w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, dla których nie ma możliwości przyporządkowania kwoty podatku naliczonego do określonego rodzaju sprzedaży, dokonuje odliczenia z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT, po uprzednim zastosowaniu proporcji z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. Jedynie w przypadku nabycia towarów lub usług, dla których jest możliwe jednoznaczne wyodrębnienie kwoty podatku związanego z czynnościami opodatkowanymi Filharmonia odlicza pełną kwotę podatku naliczonego. Zaś od towarów i usług nabywanych na cele czynności zwolnionych i niedających prawa do odliczenia na terytorium kraju, Filharmonia nie odlicza podatku VAT naliczonego.

Pytanie

Czy Filharmonia jest zobowiązana stosować proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, Filharmonia nie jest zobowiązana stosować proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-ust. 2h ustawy o VAT, gdyż nie wykonuje działalności innej niż działalność gospodarcza.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 285 z późn. zm.; dalej przywoływana jako ustawa o VAT) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei podatnikami zobowiązanymi do rozliczania podatku, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przepis ust. 2 definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przywołanych uregulowań pojęcie działalności gospodarczej, z której prowadzeniem wiąże się przymiot podatnika, jest bardzo szerokie i z zasady obejmuje każdą samodzielną aktywność zawodową. Co istotne, przesłanką uznania danego podmiotu za podatnika nie jest to, aby prowadzona przez niego działalność miała charakter zarobkowy. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej Europejski Trybunał Sprawiedliwości) w wyroku z dnia 2 czerwca 2016 r. w sprawie C-263/15, uznając wykonywaną przez podatnika działalność non-profit za działalność gospodarczą w rozumieniu VAT wyjaśnił, że „(35) (...) należy przypomnieć, że jak wynika z samego brzmienia art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112 oraz z orzecznictwa Trybunału, wykorzystywanie dóbr materialnych lub niematerialnych uznaje się za mające cel zarobkowy niezależnie od tego, czy ma to na celu osiągnięcie zysku (...), toteż fakt, że ze względu na formę prawną skarżące w postępowaniu głównym mogą prowadzić działalność gospodarczą przynoszącą dochód tylko tytułem uzupełniającym, jest nieistotny z punktu widzenia istnienia działalności gospodarczej zmierzającej do stałego osiągania dochodu”. Wskazał też, iż „(38) okoliczność, że realizowane inwestycje zostały sfinansowane w dużej mierze z wykorzystaniem pomocy przyznanej przez państwo członkowskie i Unię, nie może mieć wpływu na gospodarczy lub niegospodarczy charakter podjętej lub planowanej działalności skarżących w postępowaniu głównym, ponieważ pojęcie "działalności gospodarczej" ma charakter obiektywny i znajduje zastosowanie niezależnie nie tylko od celów i rezultatów danych transakcji, lecz również od sposobu finansowania wybranego przez dany podmiot, w tym w przypadku gdy chodzi o dotacje publiczne (...)”.

Tym samym uznanie podmiotu za podatnika, zaś prowadzonych przez niego działań za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, nie jest uzależnione od celu lub rezultatu tej działalności. Wystarczające jest, że w ramach działalności wykonywane są samodzielnie czynności odpłatne objęte zakresem opodatkowania VAT. Przy czym działalność ta nie musi generować dochodu czy zysku. W tym kontekście źródłem finansowania kosztów działalności gospodarczej podatnika mogą być wpływy stanowiące przychody ze sprzedaży towarów i usług, jak i inne wpływy, przykładowo zwroty kosztów, dofinansowania/dotacje do kosztów ogólnej działalności bądź jej określonych obszarów.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Filharmonia w 2024 r. prowadziła i będzie prowadzić wyłącznie działalność odpłatną, w całości podlegającą opodatkowaniu VAT, która obejmuje:

·działalność statutową w zakresie działalności kulturalnej opodatkowanej VAT (sprzedaż biletów wstępu na koncerty i inne wydarzenia - VAT 8%) i zwolnionej od VAT (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33a ustawy o VAT), jednocześnie Filharmonia nie zamierza w roku 2024 realizować ani podejmować działań nieodpłatnych;

·działalność gospodarczą opodatkowaną VAT.

Ogół czynności wykonywanych przez Filharmonię w 2024 r. we wszystkich obszarach jej funkcjonowania stanowi zatem przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, co oznacza, po pierwsze, że przy wszystkich wykonywanych czynnościach Filharmonia działa w charakterze podatnika, po drugie natomiast, że bez względu na kwalifikację działań Filharmonii na gruncie innych ustaw, dla celów VAT Filharmonia nie prowadzi innej działalności niż działalność gospodarcza. Dla zaprezentowanej oceny bez znaczenia pozostaje ta okoliczność, że uzyskiwane wpływy ze sprzedaży nie pokrywają kosztów prowadzonej działalności i są one w istotnym stopniu finansowane z pozyskiwanych dotacji podmiotowej oraz celowych.

Dotacja podmiotowa jest przeznaczona na pokrycie ogólnych kosztów prowadzonej działalności. Natomiast dotacje celowe Filharmonia może pozyskać:

·na pokrycie kosztów zadań inwestycyjnych lub

·pokrycie części kosztów związanych z działalnością statutową odpłatną.

Podkreślenia wymaga to, że Filharmonia nie wykonuje czynności nieodpłatnych, jak również to, że fakt otrzymania czy nie otrzymania dotacji nie jest uwzględniany przy kalkulacji odpłatności pobieranej przez Filharmonię z tytułu świadczonych usług.

Powyższe ma kluczowe znaczenie dla ustalenia zakresu przysługującego Filharmonii prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od towarów i usług w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Stosownie do brzmienia ust. 2 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług lub dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi, jak również podatek należny z tytułu importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia, importu usług, dostawy dla której podatnikiem jest nabywca oraz zryczałtowany zwrot podatku.

Jednocześnie na podstawie ust. 2a powołanego wyżej artykułu, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Zgodnie z tym przepisem, u podatnika wykorzystującego nabywane towary i usługi zarówno do celów działalności gospodarczej jak i do innych celów, kwotę podatku naliczonego stanowi ta część podatku związanego z dokonywanymi zakupami, która zostanie przyporządkowana działalności gospodarczej w oparciu o wyliczoną proporcję, której sposób wyliczenia określają dalsze przepisy art. 86 ustawy o VAT.

Istotne jest, że przesłankami zastosowania uregulowań art. 86 ust. 2a do ust. 2h ustawy o VAT jest jednoczesne prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT oraz działalności innego rodzaju oraz brak możliwości przyporządkowania danego zakupu do konkretnego obszaru aktywności podatnika.

Zarówno w orzecznictwie jak i stanowiskach prezentowanych przez organy podatkowe podkreśla się przy tym, że w przypadku instytucji kultury prowadzenie działalności gospodarczej ma charakter akcesoryjny i obejmuje wykonywanie działalności odpłatnej Przykładowo w wyroku NSA z dnia 6 lipca 2021 r., sygn. akt I FSK 897/21, dotyczącym obowiązku stosowania przedmiotowej proporcji sąd stwierdził, cyt.: „prowadzenie przez Muzeum działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 1, ust. 2 u.p.t.u. ma charakter fakultatywny i odbywa się na zasadach określonych w odrębnych przepisach, tj. w § 14 Statutu. Główna działalność Muzeum opisana została w § 6 Statutu i jest to: konserwowanie i udostępnianie zabytków o tematyce niepodległościowej, martyrologicznej, wojskowej i społecznej (...). Wydatki na nabycie towarów i usług ponoszone przez Muzeum w celu realizacji opisanych nieodpłatnych przedsięwzięć wykorzystywane będą zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym należy zaznaczyć, że w sytuacji gdy przypisanie części nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe, przy odliczeniu podatku naliczonego, Muzeum powinno stosować przepisy art. 86 ust. 2a-2 h u.p.t.u.”.

Za obszar działalności odpłatnej instytucji kultury, jako wydatki ściśle z nią związane, uznawane są również działania nakierowane na promocję i reklamę działalności odpłatnej oraz marki. Jak stwierdził organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 24 marca 2020 r. sygn. IBPP3/4512-297/16-10/DK (stanowisko wydane po wyroku NSA z dnia 23 lipca 2019 r. sygn. akt I FSK 690/17 oraz wyroku WSA w Krakowie z dnia 9 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Kr 1355/16), cyt. „Należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że realizując ww. projekt Teatr wykonuje swoje podstawowe zadania statutowe, a jednocześnie prowadzi działania marketingowo-promocyjne mające przyczynić się do popularyzacji marki teatru, a co się z tym wiąże również do poszerzenia grupy widzów Teatru, a zatem klientów świadczonych przez Teatr usług odpłatnych. Realizacja projektu ma służyć - prócz realizacji celów statutowych - poszerzeniu grona widzów Teatru, a zatem przedsięwzięcie to Teatr podejmuje w celach odpłatnej działalności gospodarczej. Należy mieć także na uwadze fakt, że realizacja projektu poza granicami kraju poprzez prezentację repertuaru odbiorcy zagranicznemu może doprowadzić, jak wskazał wprost Wnioskodawca, do zawarcia przez Teatr umów licencyjnych z innymi jednostkami, a w efekcie do osiągnięcia dodatkowych przychodów.

W świetle powyższych okoliczności przyjąć należy, że realizacja projektu pn. "..." realizowana w ramach zadań statutowych ma ścisły związek z prowadzoną odpłatną działalnością gospodarczą, a w konsekwencji mieści się w pojęciu "celu prowadzonej działalności gospodarczej", o którym stanowi przepis art. 86 ust. 2a ustawy o podatku VAT.”

W tym kierunku wypowiedział się również WSA w Warszawie w wyroku z dnia 24 października 2018 r., sygn. III SA/Wa 178/18 (orzeczenie nieprawomocne), stwierdzając, że „w ocenie Sądu organ ponownie rozpatrując sprawę musi uwzględnić okoliczność, że w przypadku Skarżącego upowszechnianie kultury następuje w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym ocena działań nieodpłatnych Skarżącego musi być dokonana przez pryzmat powyższej okoliczności”.

W przedmiotowej sprawie przesłanki wymagane dla zastosowania proporcji określonej w art. 86 ust. 2a-ust. 2h ustawy nie są spełnione, bowiem jak wykazano powyżej Filharmonia nie prowadzi działalności innej niż działalność odpłatna, będąca działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Filharmonia w 2024 r. nie wykonywała i nie zamierza wykonywać działalności nieodpłatnej/nieopodatkowanej w kolejnych latach. Wykonywane przez nią świadczenia na rzecz podmiotów trzecich (widzów, organizatorów, reklamodawców, najemców, pozostałych kontrahentów) cechują się odpłatnością, której wysokość nie jest uzależniona od otrzymania dotacji. Równocześnie podejmowane przez Filharmonię działania darmowe promujące działalność odpłatną są ściśle z tą działalnością związane (nakierowane na zwiększenie sprzedaży) i w pełnym zakresie wpisują się w obszar działalności kwalifikowanej jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT. W konsekwencji nabywane przez Filharmonię towary i usługi są w całości i wyłącznie dedykowane działalności gospodarczej, co wyklucza stosowanie zasad rozliczeń podatku naliczonego przewidzianych jedynie dla podatników prowadzących działalność gospodarczą jak i inną działalność.

Mając na uwadze powyższe, w świetle powołanych przepisów oraz przedstawionej argumentacji, stanowisko Filharmonii, zgodnie z którym nie jest ona zobowiązana do stosowania proporcji określonej w przepisach art. 86 ust. 2a-ust. 2h ustawy o VAT, należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Doprecyzowaniem powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy jest przepis art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 86 ust 2g ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników  (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

W świetle § 1 rozporządzenia:

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

W ww. rozporządzeniu Ministra Finansów wskazano w przypadku samorządowych instytucji kultury sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez instytucje działalności i dokonywanych przez nią nabyć (tzw. sposób określenia proporcji), jak również wskazano dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy będzie mieć zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis ten wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8  ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Płaszczyzna działalności podmiotów, będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 5 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 6 ustawy:

Na mocy art. 90 ust. 9a ustawy:

Jak stanowi art. 90 ust. 10 ustawy:

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Zasady prowadzenia działalności przez filharmonie określa m.in. ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W myśl art. 1 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Według art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Z kolei w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i samorządową instytucją kultury działającą w oparciu o przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Państwa organizatorem jest Województwo (...). Posiadają Państwo osobowość prawną i są wpisani do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Województwo. Prowadzą Państwo działalność objętą systemem VAT jako opodatkowana oraz zwolniona. Koszty funkcjonowania pokrywają Państwo z wpływów z odpłatnej działalności statutowej i działalności gospodarczej oraz z dotacji otrzymywanych od Organizatora (podmiotowej i celowych). Przedmiotem Państwa działalności zgodnie ze Statutem jest (...). Mogą Państwo również prowadzić działalność w dziedzinie (...). Obok swej działalności podstawowej (statutowej), mogą Państwo prowadzić także działalność gospodarczą, z której dochód w całości przeznaczony jest na Państwa działalność statutową.

Uzyskują Państwo środki finansowe na pokrycie kosztów bieżącej działalności i zobowiązań z następujących źródeł:

• rocznej dotacji podmiotowej w wysokości ustalonej przez Sejmik Województwa ...;
• dotacji celowych organizatora, z budżetu państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego;
• wpływów z prowadzonej działalności kulturalnej;
• wpływów z prowadzonej innej działalności, w tym przychodów z najmu lub dzierżawy składników majątkowych, z tytułu sprzedaży składników majątku ruchomego Filharmonii i innej działalności gospodarczej.

Realizują Państwo i będą realizować swoje cele i zadania statutowe wyłącznie poprzez działania odpłatne, które stanowią:

• usługi kulturalne w zakresie wstępu na widowiska artystyczne, polegające na sprzedaży biletów wstępu na organizowane wydarzenia artystyczne, opodatkowane stawką VAT 8%,
• usługi kulturalne odpłatne w siedzibie i poza siedzibą zwolnione z VAT,
• świadczenie usług kulturalnych poza terytorium kraju (koncerty zagraniczne).

Nie prowadzą Państwo i nie zamierzają prowadzić działalności nieodpłatnej w obszarze realizacji celów statutowych (nie ujmują tego rodzaju przedsięwzięć w planie repertuarowym sezonów artystycznych, ani w swojej ofercie). Darmowe czynności jakie wykonują Państwo/planują wykonywać ograniczają się do działań o charakterze promocji i reklamy ww. działalności odpłatnej podlegającej opodatkowaniu VAT (np. przekazania biletów na koncerty przedstawicielom prasy, osobom opiniotwórczym, etc.).

Obok wskazanej wyżej statutowej działalności kulturalnej, prowadzą Państwo również działalność gospodarczą opodatkowaną VAT według właściwych stawek, w zakresie m.in.:

• najmu oraz dzierżawy nieruchomości oraz majątku ruchomego,
• odsprzedaży (refakturowania) mediów,
• sprzedaży wydawnictw,
• usług reklamowych,
• odpłatnej organizacji i współorganizacji imprez artystycznych, koncertów, spotkań okolicznościowych, konferencji,
• sprzedaży należących do niej składników majątkowych, sprzedaż towarów, np. płyt.

W 2024 r., pomimo że na Państwa działalność składają się jedynie czynności odpłatne podlegające opodatkowaniu VAT, ustalają Państwo kwotę podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji z art. 86 ust. 2a-2h ustawy. Mając na uwadze, że czynności te obejmują sprzedaż opodatkowaną VAT, sprzedaż zwolnioną oraz świadczenie usług podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju, w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, dla których nie ma możliwości przyporządkowania kwoty podatku naliczonego do określonego rodzaju sprzedaży, dokonują Państwo odliczenia z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy, po uprzednim zastosowaniu proporcji z art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem – proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

W przedstawionych okolicznościach sprawy, odnosząc się do kwestii obowiązku stosowania przez Państwa proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy, ustalić należy, czy darmowe czynności o charakterze promocji i reklamy będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy też czynności te należy uznać jako „inne niż działalność gospodarcza”.

Podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest nabywanie towarów i usług wykorzystywanych również do wykonywania przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy).

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub czynności stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT – w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że świadczone przez Państwa czynności nieodpłatne stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot Państwa działalności, wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej), będziecie Państwo zobowiązani stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że działalność kulturalna to tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury. Państwa podstawowym celem, jako instytucji kultury, jest realizacja celów statutowych, tj. prowadzenie działalności kulturalnej w dziedzinie muzyki. Cele te wyraźnie należy odróżnić od czynności stricte komercyjnych. Filharmonia niejako realizuje misję publiczną - m.in. edukuje muzycznie dzieci i młodzież, promuje polską muzykę dawną i współczesną. W tym znaczeniu może to być traktowane jako swego rodzaju dobro publiczne, finansowane m.in. ze środków uzyskiwanych z programów krajowych lub zagranicznych, w tym środków z funduszy Unii Europejskiej. Celem Filharmonii, jako instytucji kultury jest bowiem przede wszystkim tworzenie, upowszechnienie i ochrona kultury, a więc realizowanie zadań nałożonych ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz określonych w statucie.

W związku z powyższym działalność Filharmonii nie może być przypisana wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Filharmonia wykonuje swe zadania zarówno w ramach działalności gospodarczej, jak i działalności innej niż działalność gospodarcza – działalności wynikającej z przepisów ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i statutu.

W świetle powyższego realizowane przez Państwa nieodpłatne czynności, tj. przekazanie biletów na koncerty przedstawicielom prasy, osobom opiniotwórczym, stanowią okazję do współtworzenia warunków do kultywowania i rozwijania wartości kulturowych, zachęcają do korzystania z dóbr kultury, edukują i wychowują. Działania te w swojej istocie nie będą działaniami stricte komercyjnymi (nie są nakierowane wyłącznie na zwiększenie sprzedaży), ale również działaniami ukierunkowanymi na realizację misji publicznej. Cel promocyjno-reklamowy podejmowanych przez Państwa darmowych czynności służy/będzie służył – wbrew Państwa twierdzeniu – zarówno realizacji celów statutowych nieodpłatnych, jak również działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze całokształt okoliczności sprawy, z których wynika, że są Państwo instytucją kultury prowadzącą działalność artystyczną w dziedzinie muzyki klasycznej, muzyki rozrywkowej oraz tańca i prezentacji multimedialnych, wskazać należy, że realizujecie Państwo czynności zarówno w ramach działalności gospodarczej (czynności opodatkowane i zwolnione), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności statutowe niepodlegające opodatkowaniu VAT). Wskazane przez Państwa działania nieodpłatne mieszczą się niewątpliwie w pojęciu „do celów innych niż działalność”, ponieważ ich podstawowym celem jest realizacja Państwa celów statutowych.

W świetle powyższego Państwa obowiązkiem jest w pierwszej kolejności przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju działalności, z którym te wydatki są związane. Mają Państwo obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności jest/będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. W sytuacji, gdy takie wyodrębnienie jest możliwe – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – przysługuje/będzie Państwu przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną. Brak natomiast jest/będzie takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi i zwolnionych od podatku VAT.

Natomiast w sytuacji gdy wydatki ponoszone przez Państwa są/będą wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane i zwolnione od podatku VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu) i nie mają/nie będą mieli Państwo możliwości przypisania poniesionych wydatków w całości do działalności gospodarczej, to w celu obliczenia kwoty podatku do odliczenia od tych wydatków są/będą Państwo zobowiązani do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

Ponadto w związku z tym, że Państwa działalność obejmuje sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT, jak i zwolnioną od tego podatku, a zatem celem określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, są/będą Państwo obowiązani do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i następne ustawy.

Zauważyć przy tym należy, że prawo do odliczenia przysługuje/będzie Państwu przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

oraz

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

W kwestii powołanych wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, że wyroki sądów administracyjnych są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego teza rozstrzygnięcia nawet w podobnych stanach faktycznych nie może mieć zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.