Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [470 z 575]

Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.242.2024.2.AAR

Zbycie prawa użytkowania wieczystego działki, zabudowanej słupem (budowlą) należy traktować jako zbycie nieruchomości zabudowanej i w konsekwencji, zbycie to będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 18 czerwca 2024 r. (wpływ 19 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (...) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina prowadzi skonsolidowane rozliczenia z tytułu podatku od towarów i usług obejmujące czynności prowadzone przez jednostki organizacyjne Gminy. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Część z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, część zaś czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Konsekwentnie więc po stronie Gminy - w zależności od danej sytuacji - realizowane są zakupy, od których Gminie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego, jak i częściowe prawo do odliczenia VAT naliczonego (współczynnik, prewspółczynnik), jak i prawo do odliczenia VAT naliczonego w ogóle nie przysługuje.

Gmina (...) 30 maja 2000 r. nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności budynków, w zamian za zaległości podatkowe od firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...). Nabyte wówczas prawo użytkowania wieczystego gruntu dotyczy m.in. działki nr 1 o powierzchni 5,26 ha, położonej w (...), stanowiącej las i grunt leśny, z kolei prawo własności dotyczy znajdujących się - w tym czasie - na działce budynków i budowli stanowiących odrębny przedmiot własności.

(...) Sp. z o.o. była właścicielem znajdujących się na niniejszej działce budynków na podstawie aktu komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego z konwersją wierzytelności z dnia 23 kwietnia 1999 r.

Na działce nr 1, położonej w miejscowości (...), w roku 2000 znajdowały się: pawilon gastronomiczny parterowy o powierzchni (...) m² z wyposażeniem, (...) domków letniskowych konstrukcji drewnianej, (...) pomieszczeń sanitarnych z ubikacją, studnia głębinowa, oświetlenie słupowe i ogrodzenie o długości (...) metrów.

Przez okres 3 lat, od 15 maja 2012 r. do 14 maja 2015 r., działka 1 wraz ze znajdującymi się na niej budynkami, była przedmiotem umowy dzierżawy, z przeznaczeniem na cele związane z agroturystyką. Dzierżawca zobowiązał się w umowie do:

1. użytkowania dzierżawionego obiektu zgodnie z przeznaczeniem, bez zmiany sposobu użytkowania obiektów znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości i bez prawa jakiejkolwiek nowej zabudowy;

2. dokonywania remontów, modernizacji i rozbiórek budynków, na własny koszt po uprzednim zaakceptowaniu tych prac przez Gminę (...) (Wydzierżawiającą), z wyjątkiem obiektów uznanych za nienadające się do dalszej eksploatacji – wymienionych w protokole zdawczo-odbiorczym;

3. utrzymania istniejących obiektów (które nie zostaną przeznaczone do rozbiórki), dokonując napraw i modernizacji obiektów i urządzeń, w tym ogrodzenia.

Ze wspomnianego protokołu zdawczo-odbiorczego z 25 kwietnia 2012 r. wynika, że działka nr 1 o pow. 5,26 ha (zabudowana) stanowi grunt leśny, położona przy drodze wiejskiej, od której znajduje się wjazd na działkę. Teren jest ogrodzony. Działka uzbrojona jest w energię elektryczną, lokalną sieć wodociągową i kanalizacyjną (w chwili obecnej nieczynne). Drzewostan składa się z 1599 drzew, w tym 1283 sosny, pozostałe to brzozy i klon.

Opis budynków zawiera następujące informacje:

BUDYNEK STOŁÓWKO-ŚWIETLICY

Budynek wolnostojący jednokondygnacyjny bez podpiwniczenia. Budynek przed użytkowaniem wymaga remontu, uzupełnienia instalacji wodno-kanalizacyjnej i elektrycznej.

Dane techniczne budynku:

Powierzchnia zabudowy - (...) m²

Powierzchnia użytkowa - (...) m²

Kubatura budynku - (...) m³

Fundamenty - betonowe wylewane, izolacja pozioma z 2 warstw papy na lepiku.

Ściany- nadziemia o konstrukcji mieszanej drewniano-ceglanej. Niespełniające wymogów nowej normy cieplnej, ścianki działowe o konstrukcji drewnianej obite płytą pilśniową.

Sufit- wykonany z płyt gipsowych, ocieplony wełną mineralną.

Dach - jednospadowy, wykonany z kratownic drewnianych mocowanych do konstrukcji drewnianej ścian, pokrycie – papa, obróbki z blachy ocynkowanej, dach wymaga remontu lub wymiany pokrycia (w chwili obecnej część dachu zapadła się do wnętrza budynku).

Posadzki - lastryko i płytki ułożone na podkładzie betonowym. Podłoże bez ocieplenia i izolacji przeciwwilgociowej.

Stolarka – okienna i drzwiowa drewniana wykonana według starej normy cieplnej, wymaga remontu i malowania.

Instalacje - wodno-kanalizacyjna wymaga remontu i uzupełnienia w osprzęt i armaturę. Elektryczna - 3 fazowa, częściowo kryta, zasilanie budynku kablem ziemnym z rozdzielni głównej.

DOMKI CAMPINGOWE MAŁE – (...) szt.

Powierzchnia zabudowy - 8,12 m²

Powierzchnia użytkowa - 7,30 m²

Kubatura budynku - 19,50 m³

Domki drewniane o konstrukcji szkieletowej drewnianej obite płytą pilśniową. Domki postawione na trylinkach betonowych, ustawionych pod legarami podłogi z desek heblowanych. Dachy jednospadowe drewniane kryte papą jedną warstwą na gwoździe, druga warstwa na lepiku. Domki wyposażone były w energię elektryczną jednofazową. Zasilanie kablem ziemnym.

Niniejsze budynki nie nadają się do dalszej eksploatacji.

DOMKI CAMPINGOWE DREWNIANE (ŚREDNIEJ WIELKOŚCI) – (...) szt.

Powierzchnia zabudowy - 20,96 m²

Powierzchnia użytkowa - 19,03 m²

Kubatura budynku - 52,40 m³

Fundamenty domków punktowe z pojedynczych trylinek. Domki konstrukcji drewnianej. Ściany od zewnątrz obite przepołowionymi żerdziami, od wewnątrz ściany i sufity obite płytą drewnopodobną.

Dachy jednospadowe kryte papą. Stolarka drewniana typu polskiego, skrzydła okienne tylko letnie.

Podłogi drewniane ułożone na legarach. Domki wyposażone były w instalację elektryczną.

Domki niniejsze nie nadają się do dalszej eksploatacji.

DOMKI CAMPINGOWE Z DREWNA (DUŻE) – (...) szt.

Powierzchnia zabudowy – 37,40 m²

Powierzchnia użytkowa – 31,30 m²

Kubatura budynku – 102,00 m³

Fundamenty murowane z bloczków cementowych pełnych, izolacja pozioma z papy. Konstrukcja dachu drewniana, dwuspadowa kryta eternitem falistym. Konstrukcja budynków drewniana, z zewnątrz obita deskami heblowanymi, od wewnątrz płytą meblową. Sufity oparte na krokwiach, wykonane z płyty drewnianej. Stolarka okienna i drzwiowa drewniana. Podłogi drewniane na legarach posadowionych na fundamencie. Budynki wyposażone były w instalację elektryczną oraz przyłącze wodociągowe i kanalizację ściekową bez osadników. Wszystkie domki wymagają odnowienia i uzupełnienia pokrycia, uzupełnienia instalacji elektrycznej oraz instalacji wodno-kanalizacyjnej wraz z wyposażeniem w armaturę sanitarną.

Domki po remoncie nadają się do dalszej eksploatacji.

OBIEKTY SANITARNE

Kontenery sanitarne (umywalnie) o wymiarach 2,45 m x 20,00 m x 2,05 m – (...) szt.

Ww. kontenery nie nadają się do dalszej eksploatacji.

Ubikacje murowane o wymiarach 2,00 m x 4,25 m – (...) szt.

Ubikacje murowane wykonane do korzystania tylko w okresie letnim. Ściany murowane obustronnie tynkowane i malowane. Dachy wykonane z eternitu falistego murowane do krokwi drewnianych.

Dachy w obu ubikacjach wymagają wymiany na nowe.

Obiekty po remoncie nadają się do dalszej eksploatacji.

OGRODZENIE TERENU

Ogrodzenie wykonane z siatki ocynkowanej na słupkach metalowych osadzonych w gruncie.

Ogrodzenie przebiega po granicy działki nr 1. Brama, furtka i ogrodzenie od drogi i strony zachodnio-północnej nadaje się do eksploatacji, wymaga naprawy i oczyszczenia. Ogrodzenie od strony wschodniej i południowej wzdłuż rowu nie nadaje się do dalszej eksploatacji.

Długość ogrodzenia nadającego się do eksploatacji – 438,0 m

Brama i furtka od ulicy – 6,0 m

OŚWIETLENIE TERENU I PRZYŁĄCZA KABLOWE

Oświetlenie terenu składa się z 9-ciu punktów (w tym na słupie brakuje jednej lampy).

Oświetlenie wykonane na słupach, do których zamocowane zostały lampy jarzeniowe typu ulicznego. Zasilanie oświetlenia nieruchomości z rozdzielni głównej kablem ziemnym. Przy każdym słupie jest skrzynka żeliwna z bezpiecznikami. Przyłącze energetyczne wykonane kablem ziemnym, podłączonym do stacji trafo. Rozdzielnia główna znajduje się w skrzynce metalowej zamocowanej do słupa energetycznego na terenie nieruchomości.

W chwili obecnej przyłącze energetyczne niedziałające z powodu braku części okablowania.

SIEĆ WODOCIĄGOWA

Ujęcie wody – ośrodek miał własną studnię głębinową oraz instalację z hydroforem. Ujęcie wymaga renowacji i podłączenia pompy do hydroforu. Sieć po terenie rozprowadzona jest za pomocą sieci rur ocynkowanych zakopanych w ziemi na gł. 30 cm - czynna tylko w okresie letnim. Długość sieci około 286 m. Na terenie jest pompa „abisynka” nieczynna.

Działka 1 o powierzchni 5,26 ha położona w (...) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczona jest symbolem (...) – co oznacza tereny usług turystyki. Na chwilę obecną działka jest niezabudowana, tj. nie znajdują się na niej żadne budynki, budowle ani ich części trwale z gruntem związane - pozostałości zostały rozebrane. Działka jest ogrodzona siatką metalową na słupach betonowych. Ogrodzenie jest poprzerywane i nie występuje na całej długości granicy. Siatka jest pordzewiała, a słupy zmurszałe. Ogrodzenie nie nadaje się do dalszej eksploatacji.

Nadal istnieje doprowadzone przyłącze energetyczne ze skrzynką na słupie w odległości ok. 100 m od wjazdu na terenie działki 1. W skrzynce znajduje się licznik przedpłatowy. Instalacja elektryczna na terenie obiektu jest niesprawna, a jej elementy (skrzynki zasilające ówczesne domki oraz słupy oświetleniowe) zostały zdemontowane. W ziemi prawdopodobnie znajdują się przewody elektryczne (aluminiowe), których wykorzystanie nie jest możliwe.

W momencie przejęcia obiektu od najemcy nie było studni głębinowej oraz hydroforu, a samo ujęcie zostało zlikwidowane. Woda z sieci dostępna jest w drodze. Rury ocynkowane znajdują się nadal w ziemi. Świadczy o tym wyprowadzenie w kilku miejscach rur nad poziom gruntu w miejscach czerpania wody. Rury te są jednak pordzewiałe, a sama instalacja niesprawna.

Pod ziemią mogą znajdować się fragmenty starej instalacji wodociągowej (rury ocynkowane), lecz nie nadają się one do użytkowania.

Gmina (...) nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie wyżej opisanych obiektów. Teren zabudowany obiektami byłego ośrodka wypoczynkowego Gmina nabyła na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności budynków w zamian za zaległości podatkowe 30 maja 2000 r. Z tytułu nabycia działki 1 w (...), Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W 2024 r. Gmina (...) planuje sprzedać prawo użytkowania wieczystego przedmiotowej działki nr 1 w drodze przetargu nieograniczonego ustnego, jednak pojawiły się wątpliwości dotyczące opodatkowania tej sprzedaży.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego

Przyłącze energetyczne (wraz ze skrzynką) należy do dostawcy energii elektrycznej. Natomiast słup, na którym zamontowana jest skrzynka przyłącza należy do Gminy.

Na działce 1 nie ma instalacji elektrycznej, w tym przewodów elektrycznych. Instalacja (w tym przewody) została zdemontowana podczas rozbiórki obiektów.

Pozostałości instalacji wodociągowej (rury ocynkowane znajdujące się pod ziemią) należą do Gminy (...).

Przedmiotem sprzedaży będzie działka 1 wraz ze słupem betonowym, na którym zamontowane jest przyłącze energetyczne.

Natomiast pozostałości instalacji wodociągowej znajdujące się pod ziemią, nie będą przedmiotem sprzedaży. Natomiast kupujący zostanie poinformowany o tym fakcie. Pozostałości starej instalacji wodociągowej znajdującej się pod ziemią, z uwagi na brak dokumentacji określającej jej przebieg stanowią asumpt do obniżenia wartości nieruchomości, gdyż nie przedstawiają żadnej wartości użytkowej, a pozyskanie złomu (wydobycie rur) jest nieopłacalne z uwagi na konieczność użycia ciężkiego sprzętu (koparka – która wykona wykopy a potem wyrówna teren).

Zgodnie z Ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725) przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (art. 3 pkt 3).

Zatem istotne jest określenie co to jest obiekt budowlany. Zgodnie z art. 3 pkt 1 cytowanej ustawy, obiektem budowlanym jest budynek, budowla bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Kluczowym jest zatem, aby budowla zapewniała możliwość użytkowania zgodnie z przeznaczeniem.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że:

1) za budowlę należy uznać:

- słup betonowy, na którym zamontowana jest skrzynka przyłącza energetycznego (własność Gminy (...)),

- przyłącze energetyczne, składające się z obiektu liniowego (art. 3 pkt 3a ustawy prawo budowlane) jakim jest linia energetyczna oraz skrzynki przyłącza – własność dostawcy energii.

2) nie są budowlami następujące elementy:

- rury ocynkowane, będące pozostałościami starej instalacji wodociągowej.

Należy podkreślić, że na działce 1 nie można stosować osobno określeń „rury ocynkowane” oraz „fragmenty starej instalacji wodociągowej (rury ocynkowane)”, gdyż jest to jeden i ten sam element.

W stosunku do tych elementów, które nie są budowlami należy stwierdzić, że nie ma w przepisach prawa określenia definiującego w sposób formalny elementów, niemających cech użytkowych i nie związanych z budowlami, czy też obiektami budowlanymi.

W pytaniu „Czym są zatem te obiekty?” zawarta jest teza, że w przypadku pozostałości instalacji wodociągowej możemy mówić o „obiekcie”. A określenie „obiekt” już definiuje taki element jako cześć systemu, który opisany jest w ustawie Prawo budowlane.

Pozostałości starej instalacji wodociągowej (rury ocynkowane znajdujące się pod ziemią) są elementami bez wartości użytkowej oraz pieniężnej. Stanowią one przeszkodę pozwalającą uzyskać wyższą cenę za nieruchomość, gdyż przyszły właściciel zmuszony będzie do wykopania tych rur tym samym poniesie dodatkowe nakłady finansowe.

Na zadane w wezwaniu pytanie „Czy obiekty te zostały przez Państwa nabyte czy wybudowane? Prosimy wskazać, kiedy obiekty zostały”, wskazali Państwo, że odpowiedź na to pytanie dotyczyć może tylko słupa betonowego, do którego doprowadzone jest przyłącze energetyczne, gdyż tylko ten obiekt jest budowlą należąca do Gminy (...). Słup został nabyty przez Gminę (...) wraz z całą nieruchomością od upadającej (...)Sp. z o.o. z siedzibą w (...) 30 maja 2000 r. aktem notarialnym Repertorium A Nr (...).

Nie przysługiwało Gminie (...) prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia obiektu (słup), z powodu braku przepisów prawnych dających taką możliwość w roku 2000.

Słup był wykorzystywany w okresie trwania umowy dzierżawy, tj. od 15 maja 2012 r. do momentu eksmisji najemcy, tj. 23 września 2022 r. zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. jako słup, na którym znajduje się przyłącze energetyczne.

OBIEKT (słup) nie był ulepszany.

Pozostałe obiekty (które zostały rozebrane) również nie były ulepszane.

Obiekt (słup) nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług w całym okresie jego posiadania.

Pytanie

Czy w opisanych okolicznościach Gmina powinna doliczyć podatek VAT w stawce podstawowej 23% do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki 1 położonej w (...), czy powinna zastosować zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nabytego 30 maja 2000 r. Gmina (...) powinna doliczyć podatek VAT w stawce podstawowej 23%, traktując jako dostawę terenów niezabudowanych budowlanych.

Celem wyjaśnienia stanowiska, w ocenie Wnioskodawcy, należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie defniują pojęcia budynku i budowli.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfkacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej, nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego w myśl art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego.

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 4 Prawa budowlanego, gdy mowa o obiekcie małej architektury należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,

b) posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,

c) użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.

W myśl art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki objętej zakresem pytania Gmina (...) powinna doliczyć VAT w stawce 23%, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć czy przedmiotowa działka jest aktualnie terenem niezabudowanym, czy może wręcz przeciwnie, sprzedaż będzie stanowiła dostawę prawa własności budowli lub ich części oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, na działce obecnie nie znajdują się żadne budynki, budowle ani ich części trwale z gruntem związane, które byłyby zdatne do użytkowania. Ogrodzenie działki jest poprzerywane, zardzewiałe i nie nadające się do dalszej eksploatacji.

Urządzeniem budowlanym, które nadal istnieje, jest doprowadzone przyłącze energetyczne ze skrzynką na słupie w odległości ok. 100 m od wjazdu na terenie działki 1. W skrzynce znajduje się licznik przedpłatowy. Niestety, już sama instalacja elektryczna na terenie byłego obiektu rekreacyjnego jest niesprawna, a jej elementy zostały zdemontowane. W ziemi prawdopodobnie znajdują się przewody elektryczne (aluminiowe), których wykorzystanie nie jest możliwe.

Na dzień dzisiejszy, na przedmiotowej działce nie istnieje ujęcie wody (studnia głębinowa), jednak rury ocynkowane znajdują się nadal w ziemi. Świadczy o tym wyprowadzenie w kilku miejscach rur nad poziom gruntu w miejscach czerpania wody. Rury te są pordzewiałe, a sama instalacja niesprawna.

Pod ziemią mogą znajdować się fragmenty starej instalacji wodociągowej (rury ocynkowane), lecz nie nadają się one do użytkowania.

Urządzenia budowlane, a w tym przypadku raczej ich szczątki znajdujące się na działce 1 w (...), należy traktować jako elementy przynależne do budynków/budowli, z którymi są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na działce, co urządzenia techniczne. Brak jest podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Zatem, skoro przyłącza wodociągowe i energetyczne kablowe stanowią urządzenia budowlane, a nie samodzielne budowle, które uznaje się za towary według przepisów o podatku VAT, to w okolicznościach przedmiotowej sprawy nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż nie wystąpi dostawa budowli, do której można by przypisać grunt.

Wobec tego, że na gruncie nie znajdują się żadne budynki bądź budowle, to działka 1, o której mowa we wniosku, w myśl ustawy o podatku od towarów i usług, jest gruntem niezabudowanym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.), ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Przez tereny budowlane w świetle art. 2 pkt 33 ustawy o VAT rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi, itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

Przedmiotowa działka nr 1 położona w (...), zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod zabudowę w zakresie usług turystyki, czyli jest terenem budowlanym. Wyklucza to zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Ponadto, nie znajdzie tu zastosowania możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż przedmiotowa działka była wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

W świetle powyższego, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 położonej w (...), stanowiąca odpłatną dostawę towarów, będzie opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powyższego grunty (również prawo użytkowania wieczystego) spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

30 maja 2000 r. nabyli Państwo prawo użytkowania wieczystego gruntu działki nr 1 i prawo własności budynków znajdujących sie na tej działce w zamian za zaległości podatkowe od firmy (...) Sp. z o.o. Teren zabudowany obiektami byłego ośrodka wypoczynkowego nabyli Państwo na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności budynków. Z tytułu nabycia przedmiotowej działki, nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez okres 3 lat, od 15 maja 2012 r. do 14 maja 2015 r., działka 1 wraz ze znajdującymi się na niej budynkami, była przedmiotem umowy dzierżawy z przeznaczeniem na cele związane z agroturystyką.

Działka jest ogrodzona siatką metalową na słupach betonowych. Ogrodzenie jest poprzerywane i nie występuje na całej długości granicy. Siatka jest pordzewiała, a słupy zmurszałe. Ogrodzenie nie nadaje się do dalszej eksploatacji.

W momencie przejęcia obiektu od najemcy nie było studni głębinowej oraz hydroforu, a samo ujęcie zostało zlikwidowane. Woda z sieci dostępna jest w drodze. Rury ocynkowane znajdują się nadal w ziemi. Świadczy o tym wyprowadzenie w kilku miejscach rur nad poziom gruntu w miejscach czerpania wody. Rury te są jednak pordzewiałe, a sama instalacja niesprawna. Pozostałości instalacji wodociągowej (rury ocynkowane znajdujące się pod ziemią) należą do Państwa.

Pozostałości starej instalacji wodociągowej (rury ocynkowane znajdujące się pod ziemią) są elementami bez wartości użytkowej oraz pieniężnej. Stanowią one przeszkodę pozwalającą uzyskać wyższą cenę za nieruchomość, gdyż przyszły właściciel zmuszony będzie do wykopania tych rur tym samym poniesie dodatkowe nakłady finansowe.

Rury ocynkowane, będące pozostałościami starej instalacji wodociągowej, nie są budowlami.

Na terenie działki 1 nadal istnieje doprowadzone przyłącze energetyczne ze skrzynką na słupie. W skrzynce znajduje się licznik przedpłatowy.

Na działce 1 nie ma instalacji elektrycznej, w tym przewodów elektrycznych. Instalacja (w tym przewody) została zdemontowana podczas rozbiórki obiektów.

Przyłącze energetyczne (wraz ze skrzynką) należy do dostawcy energii elektrycznej. Natomiast słup, na którym zamontowana jest skrzynka przyłącza należy do Państwa.

Wskazali Państwo, że za budowlę należy uznać:

- słup betonowy, na którym zamontowana jest skrzynka przyłącza energetycznego (własność Gminy (...)),

- przyłącze energetyczne, składające się z obiektu liniowego (art. 3 pkt 3a ustawy prawo budowlane) jakim jest linia energetyczna oraz skrzynki przyłącza – własność dostawcy energii.

Słup został nabyty przez Państwa wraz z całą nieruchomością od upadającej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w (...) 30 maja 2000 r.

Nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia słupa, z powodu braku przepisów prawnych dających taką możliwość w roku 2000.

Słup był wykorzystywany w okresie trwania umowy dzierżawy, tj. od 15 maja 2012 r. do momentu eksmisji najemcy, tj. 23 września 2022 r. zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. jako słup, na którym znajduje się przyłącze energetyczne. Słup nie był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług w całym okresie jego posiadania.

Słup nie był ulepszany.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 wraz ze słupem betonowym, będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, czy też przedmiotowa transakcja powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg właściwej dla tej czynności stawki.

W analizowanej sprawie dokonując sprzedaży nieruchomości (tj. czynności, która ma charakter cywilnoprawny), będą Państwo występować dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, powyższa czynność zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych dostaw towarów i świadczenia usług zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Dla sprzedaży nieruchomości niezabudowanych ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonego przepisu wynika, że przeznaczenie określonego gruntu niezabudowanego należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Z kolei zwolnienia od podatku dla zbycia nieruchomości zabudowanych zostały uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do ich pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku, budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że wymienione powyżej zwolnienie uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Nadmienić w tym miejscu należy, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, 10 lub 10a ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

  • towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  • brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 stanie się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle albo ich części rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli albo ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli albo ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym dany obiekt jest posadowiony. Przy czym przepis ten ma zastosowanie również do prawa użytkowania wieczystego gruntu.

W przedstawionej sytuacji, aby dokonać rozstrzygnięcia, czy dostawa prawa użytkowania wieczystego działki 1 będzie opodatkowana podatkiem VAT, w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy działka ta jest gruntem zabudowanym, czy też niezabudowanym.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 1, pkt 3, pkt 3a, pkt 9 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;

3) budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a) obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

9) urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki;

W opisie sprawy wskazali Państwo, że na chwilę obecną na działce nr 1 znajduje się słup betonowy, który jest Państwa własnością i należy go uznać za budowlę. Zatem przedmiotem dostawy będzie działka (prawo użytkowania wieczystego działki) zabudowana. Należy podkreślić, że dopóki dany obiekt budowlany spełnia przesłanki do uznania go za budynek czy też budowlę, teren na którym jest on usytuowany, jest terenem zabudowanym.

Należy również zauważyć, że jak Państwo wskazali, na terenie działki 1 znajduje się przyłącze energetyczne, składające się z obiektu liniowego, jakim jest linia energetyczna oraz skrzynki przyłącza, które stanowi własność dostawcy energii.

Stosownie do art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Na mocy art. 47 § 1i § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Z kolei w myśl art. 47 § 3 ustawy Kodeks cywilny:

Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego:

Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Z powyższego przepisu wynika, że jeśli przebiegające pod/nad daną działką części infrastruktury np. elektrycznej są przyłączone do przedsiębiorstw świadczących usługi np. elektroenergetyczne, to stanowią one własność tych przedsiębiorstw.

Wskazać w tym miejscu należy, że wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” zawartego w przytoczonym wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, definiując wyrażenie „dostawa towarów” akcentuje „własność ekonomiczną” funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego, regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Staatssecretaris van Financiën v. Shipping and Forwarding Safe B.V. TSUE wyraził pogląd, że „wyrażenie „dostawa towarów” w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym” (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że „zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce” (pkt 2).

Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy jest grunt, na którym posadowiony jest budowla, niestanowiąca własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

W przedmiotowej sprawie nastąpi zatem sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki 1 zabudowanej słupem betonowym, który jest Państwa własnością i należy go uznać za budowlę.

Natomiast odnośnie przyłącza energetyczne, składającego się z obiektu liniowego, jakim jest linia energetyczna oraz skrzynki przyłącza stanowiącego własność dostawcy energii, należy zauważyć, że nie są one w Państwa ekonomicznym posiadaniu i Państwo jako sprzedający nie posiadają prawa do dysponowania tymi obiektami jak właściciel. Tym samym, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wystąpi dostawa towarów w postaci tego obiektu, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem, w celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy opisanej działki zabudowanej 1 (prawa użytkowania wieczystego działki) zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do budowli (słupa) znajdującej się na przedmiotowej działce, miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa słupa znajdującego się na działce 1 nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia ani przed nim. Słup był wykorzystywany w okresie trwania dzierżawy, tj. od 15 maja 2012 r. do momentu eksmisji najemcy, tj. 23 września 2022 r. zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. jako słup, na którym znajduje się przyłącze energetyczne. Wskazali Państwo również, że w odniesieniu do ww. budowli nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenia, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Zatem do pierwszego zasiedlenia budowli, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, już doszło a pomiędzy jej pierwszym zasiedleniem a momentem jej dostawy upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że dla dostawy słupa znajdującego się na działce 1 będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż planowana dostawa słupa nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą słupa minie okres dłuższy niż dwa lata.

W konsekwencji zbycie prawa użytkowania wieczystego działki 1, na której posadowiony jest słup, po uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, również objęte będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Z uwagi na to, że zbycie opisanej działki (prawa użytkowania wieczystego działki) 1 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stało się bezzasadne.

Podsumowując, zbycie prawa użytkowania wieczystego działki 1, zabudowanej słupem (budowlą) należy traktować jako zbycie nieruchomości zabudowanej i w konsekwencji, zbycie to będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto, jak już wcześniej wskazano, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy.

Tym samym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki 1 powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w stawce podstawowej 23%, z uwagi na to, że stanowi dostawę gruntu niezabudowanego jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Maja Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00