Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rekompensaty otrzymywanej od Gminy na podstawie Umowy Wykonawczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rekompensaty otrzymywanej od Gminy na podstawie Umowy Wykonawczej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 lipca 2024 r. (data wpływu 10 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

...sp. z o.o. (dalej jako: "Spółka") jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w której wszystkie udziały należą do Gminy .... Spółka posiada osobowość prawną oraz jest czynnym podatnikiem.

Uchwałą nr ... z dnia ... roku w sprawie powierzenia spółce komunalnej zadań własnych Gminy ... (zwana dalej Uchwałą), Gmina postanowiła o powierzeniu Spółce realizacji zadań własnych Gminy w zakresie:

W ślad za powyższą Uchwałą, Spółka zawarła z Gminą Umowę Wykonawczą na świadczenie usług publicznych z dnia ... r. w ....

Podstawą zawarcia umowy, prócz Uchwały, były przepisy:

• ... z dnia ... roku w sprawie powierzenia spółce komunalnej zadań własnych Gminy ...,
• Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym,
• Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej,
• Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych,
• Ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,
• Ustawa z dnia 22 września 2006 r. o przejrzystości stosunków finansowych pomiędzy organami publicznymi a przedsiębiorcami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej niektórych przedsiębiorców,
• Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana z dnia 26 października 2012 r., Dz.Urz.UE. C Nr 326, str. 47),
• Decyzja Komisji Europejskiej z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. U.UE. L 7/3 z 2012 r.).

Działalność Spółki polega na realizacji zadań z zakresu zadań własnych Gminy na rzecz mieszkańców oraz przedsiębiorstw prowadzących działalności na terenie Gminy .... Zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej w ... w sprawie: przyjęcia Regulaminu świadczenia usług przez Spółkę oraz funkcjonowania Punktu Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych z późn. zm., Gmina zobowiązała poprzednika prawnego Spółki do wykonywania Usług publicznych w zakresie wskazanym w Umowie, Spółka została utworzona w szczególnym celu realizacji zadań użyteczności publicznej i zaspokajania potrzeb o charakterze powszechnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego.

Zadania mają charakter usług użyteczności publicznej, świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i są realizowane w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy, w szczególności z uwzględnieniem postanowień Decyzji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zadaniami użyteczności publicznej są zadania własne gminy, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych. Artykuł ten zawiera przykładowe wyliczenie zadań będących zadaniami użyteczności publicznej.

Spółka nie może przenosić na inny podmiot lub osobę fizyczną, w całości lub w części obowiązków wynikających z powierzonych zadań.

Środki finansowe, niezbędne do realizacji powierzonych zadań, są zapewniane przez Gminę, co gwarantuje prawidłowe i terminowe ich wykonanie przez Wnioskodawcę. Należy zaznaczyć, że środki te, dotyczące powierzonego zadania, mogą zostać przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację zleconych usług.

Tytułem realizacji powierzonych zadań, Gmina wypłaca spółce Rekompensatę. Jej wysokość nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się z zobowiązań z tytułu wykonywania zadań publicznych z uwzględnieniem rozsądnego zysku (art. 5 ust. 1 Decyzji) oraz nie może przekraczać w skali roku kwoty określonej w art. 2 ust. 1 lit. a Decyzji, liczonej jako średnia roczna kwota Rekompensaty przewidywana w okresie powierzenia Zadania Publicznego.

Wobec powyższego, wartość Rekompensaty Rm Spółki w danym roku m wylicza się według poniższego wzoru: Rm=k.m.-Pm-PKasm+RZm gdzie:

m - oznacza kolejny rok,

k.m. - oznacza koszty realizacji zadania,

Pm - oznacza przychody Spółki z realizacji zadania,

PKasm - oznacza wszelkiego rodzaju przysporzenia niezwiązane z przychodami z działalności powierzonej liczone metodą kasową (np.: dotacje, zwolnienia z podatków i opłat, wkład pieniężny na kapitał zakładowy, zapasowy, rezerwowy, dopłaty do kapitału),

RZm-oznacza Rozsądny zysk.

Wyjaśnienia w tym miejscu wymaga definicja rozsądnego zysku. Zgodnie z art. 5 ust. 5 Decyzji "rozsądny zysk" oznacza stopę zwrotu z kapitału, której wymagałoby typowe przedsiębiorstwo podczas podejmowania decyzji, czy świadczyć usługi w ogólnym interesie gospodarczym przez cały okres powierzenia, przy uwzględnieniu poziomu ryzyka. Ustalenie rozsądnego zysku podlega negocjacjom między Gminą i Spółką. Rozsądny zysk nie powinien przekroczyć odpowiedniej stopy SWAP powiększonej o premię w wysokości 100 punktów bazowych, a jego kwotowa wartość nie może być mniejsza niż wartość nadwyżki nad paziom odpisów amortyzacyjnych, rat kapitałowych spłaconych tytułem spłaty wierzytelności zaciągniętej na finansowanie infrastruktury, której odpisy te dotyczą, niezbędnej do wykonywania zadania publicznego. Podsumowując tę część należy wskazać, że Rekompensata to kwota jaka pozostaje do zapłaty, jeśli przychody i przysporzenia nie pokryją kosztów działalności Spółki.

Zgodnie z przepisem art. 107 ust. 1 TFUE, wsparcie finansowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą stanowi pomoc publiczną, jeżeli jednocześnie spełnione są następujące warunki:

• udzielane jest ono z budżetu państwa lub z innych środków publicznych,
• przedsiębiorstwo uzyskuje przysporzenie na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku,
• ma charakter selektywny (uprzywilejowuje określone przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwa albo produkcję określonych towarów),
• grozi zakłóceniem lub zakłóca konkurencję oraz wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi UE. Parametry, na których podstawie obliczona jest Rekompensata, są ustalone w obiektywny i przejrzysty sposób, tak aby nie powodowała ona powstania dodatkowej korzyści ekonomicznej, która mogłaby powodować uprzywilejowanie przedsiębiorstwa będącego beneficjentem względem przedsiębiorstw z nim konkurujących.

Spółka prowadzi działalność powierzoną oraz działalność niezwiązaną z wykonywaniem powierzonych przez Gminę zadań własnych.

Do celów wyliczenia rekompensaty Spółka wyodrębnia zarówno koszty związane z działalnością powierzoną, jak i koszty wynikające z prowadzenia pozostałej działalności. W tym celu zostały wydzielone odrębne konta księgowe dla działalności powierzonej Spółce oraz odrębne konta dla pozostałej działalności.

Spółka podnosi, iż kwestia opodatkowania VAT usług wykonywanych w ramach działalności nieobjętej wskazaną umową wykonawczą nie stanowi przedmiotu złożonego wniosku.

Istotą otrzymywanej rekompensaty jest dofinansowanie bieżącej działalności Spółki w szczególności, poprzez wyrównanie różnicy pomiędzy poniesionymi kosztami i uzyskanymi przychodami, wynikającymi z realizacji umowy wykonawczej. Spółka wskazuje, iż wysokość rekompensaty nie jest uzależniona od wartości, gdyż Spółka nie ma wpływu na kształtowanie zasad korzystania PSZOK. Nadto sposób kalkulacji rekompensaty nie jest bezpośrednio powiązany z liczbą odebranych odpadów. Nie zachodzi więc bezpośredni związek między cenami usług świadczonych przez Spółkę, a otrzymywaną odpłatnością. Rekompensata ma na celu przede wszystkim pokrycie deficytu Spółki, jako przedsiębiorstwa, z tytułu świadczenia usług objętych umową wykonawczą i zapewnienie jej dalszego funkcjonowania, a nie bezpośrednie obniżenie cen usług dla mieszkańców. Powyższe wskazuje wyraźnie, że rekompensata nie stanowi dopłaty do konkretnej usługi, lecz stanowi dofinansowanie działalności Spółki.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo, że:

W ramach umowy wykonawczej z dnia ... r. Gmina powierzyła Spółce usługę prowadzenia Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (dalej: PSZOK).

W ramach umowy wykonawczej z dnia ... r. Spółka obsługuje i zarządza PSZOK w imieniu Gminy i wykonuje następujące czynności:

-zapewnia obsługę osobową w Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych;

-odbiera oraz segreguje przywożone odpady przez mieszkańców;

-dokonuje ewidencjonowania oraz rozliczania przywożonych odpadów z korzystającymi z PSZOK;

-przygotowuje odpady do dalszego transportu

-prowadzi dokumentację pozwalającą Gminie na wypełnienie obowiązków sprawozdawczych oraz rozliczeniowych (np. BDO).

Realizacja wskazanych czynności przez spółkę odbywa się na rzecz mieszkańców, Spółka realizuje bowiem zadania publiczne, których realizacja została jej powierzona przez Gminę. W związku z czym należy uznać, że z ekonomicznego punktu widzenia wykonywanie czynności w zakresie powierzonego zadania nie ma na celu osiąganie zysku, a zaspokajanie potrzeb mieszkańców. W związku z czym z ekonomicznego punktu widzenia spółka musiałaby przekalkulować możliwość wykonywania tych zadań bez otrzymywania rekompensaty.

Realizacja zadania własnego Gminy przez spółkę odbywa się na podstawie uchwały Rady Miejskiej oraz umowy wykonawczej. W związku z czym celem wykonywania czynności jest realizacja zadań publicznych, natomiast rekompensata jest pokryciem wydatków związanych z ich realizacją. Nie jest ona znana na początku i uzależniona od szeregu czynników wskazanych w odpowiedzi na późniejsze pytania. Wobec tego w pierwszej kolejności jest realizowana umowa, a dopiero następczo wypłacana rekompensata. Tak, więc spółka wykonuje zadania na podstawie umowy, a nie w związku z otrzymaniem rekompensaty.

Rekompensata jest wyrównaniem kosztów ponoszonych przez spółkę w ramach realizacji zadania publicznego (zadania własnego Gminy). Odpowiada ona poniesionym kosztom związanym z realizacją zadania, w związku z czym jeżeli zadanie własne Gminy nie byłoby realizowane przez spółkę (na podstawie uchwały rady Gminy oraz umów wykonawczych), to spółka by nie ponosiła kosztów związanych z działaniem w zakresie przekazanych zadań własnych - wobec tego nie byłoby potrzeby kalkulowania ceny.

Tak, umowa reguluje zasady wypłaty przyznanej rekompensaty. Jest ona wyliczana w następujący sposób:

Wartość Rekompensaty Rm Spółki w danym roku m wylicza się według poniższego wzoru:

Rm=k.m.-Pm-PKasm+RZm

gdzie:

m - oznacza kolejny rok,

k.m. - oznacza koszty realizacji zadania,

Pm - oznacza przychody Spółki z realizacji zadania,

PKasm - oznacza wszelkiego rodzaju przysporzenia niezwiązane z przychodami z działalności powierzonej liczone metodą kasową (np.: dotacje, zwolnienia z podatków i opłat, wkład pieniężny na kapitał zakładowy, zapasowy, rezerwowy, dopłaty do kapitału),

RZm - oznacza Rozsądny zysk.

Wyjaśnienia w tym miejscu wymaga definicja rozsądnego zysku. Zgodnie z art. 5 ust. 5 Decyzji "rozsądny zysk" oznacza stopę zwrotu z kapitału, której wymagałoby typowe przedsiębiorstwo podczas podejmowania decyzji, czy świadczyć usługi w ogólnym interesie gospodarczym przez cały okres powierzenia, przy uwzględnieniu poziomu ryzyka. Ustalenie rozsądnego zysku podlega negocjacjom między Gminą i Spółką. Rozsądny zysk nie powinien przekroczyć odpowiedniej stopy SWAP powiększonej o premię w wysokości 100 punktów bazowych, a jego kwotowa wartość nie może być mniejsza niż wartość nadwyżki nad poziom odpisów amortyzacyjnych, rat kapitałowych spłaconych tytułem spłaty wierzytelności zaciągniętej na finansowanie infrastruktury, której odpisy te dotyczą, niezbędnej do wykonywania zadania publicznego.

Parametry, na których podstawie obliczona jest Rekompensata, są ustalone w obiektywny i przejrzysty sposób, tak aby nie powodowała ona powstania dodatkowej korzyści ekonomicznej, która mogłaby powodować uprzywilejowanie przedsiębiorstwa będącego beneficjentem względem przedsiębiorstw z nim konkurujących.

Pytanie

Czy Spółka jest obowiązana do naliczania podatku VAT do rekompensaty?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki wypłata rekompensaty związana z realizowanym zadaniem publicznym stanowi, w świetle ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu VAT.

Jak wynika z ugruntowanego orzecznictwa sądowego, w tym przede wszystkich z wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE") (zob. przykładowo wyroki w sprawach: C-154/80 - Cooperative Aadappelenbewaarplaats GA; C- 102/86 - Apple and Pear Development Council; C-16/93 - R J. Tolsma; C-213/99 - Jose Teodoro de Andrade; C-404/99 - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej), dana czynność stanowi opodatkowane VAT świadczenie usług, jeżeli:

• jest dokonywana przez dostawcę na podstawie łączącego go z nabywcą stosunku prawnego,
• jest dokonywana za odpłatnością wyrażalną w pieniądzu, a pomiędzy wynagrodzeniem a świadczoną czynnością zachodzi bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy (występuje ekwiwalentność), oraz
• nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia (odnosi z niego wymierną korzyść).

Zestawiając powyższe przesłanki z przedstawionym stanem faktycznym, w ocenie Wnioskodawcy nie będzie on wykonywał w zamian za otrzymanie Rekompensaty żadnych czynności/świadczeń na rzecz Gminy, które można by uznać za świadczenie usług - nie będą bowiem spełnione wyżej wymienione przesłanki. Należy bowiem wskazać, że usługi są świadczone na rzecz mieszkańców.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska, w odniesieniu do każdej ze wspomnianych przesłanek, Wnioskodawcy przedstawiają poniżej stosowną argumentację dowodzącą, że w opisanym stanie faktycznym nie są spełnione.

Pomiędzy Spółką, a Gminą występuje stosunek prawny, którego podstawę stanowi zawarta umowa wykonawcza. Niemniej wskazana Rekompensata nie jest wypłacana w związku z realizacją umowy wykonawczej - wręcz przeciwnie, roszczenie o jej wypłatę będzie wynikało z tytułu poniesienia strat przez spółkę z tytułu realizowanej działalności publicznej. Istotą Rekompensaty nie będzie zatem płatność za świadczenie będące przedmiotem stosunku prawnego (umowy wykonawczej), lecz zadośćuczynienie z tytułu poniesionych strat przez Spółkę z tytułu prowadzenia działalności w niej wskazanej.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wypłata Rekompensaty nie jest powiązana z żadnym świadczeniem ze strony Spółki. Porozumienie nie będzie przewidywało żadnej ekwiwalentności w stosunku do wypłaty Rekompensaty.

Strony nie przewidują również możliwości zwrotu Rekompensaty ani uzależnienia jej wypłaty od jakiegokolwiek zachowania się/powstrzymania się od zachowania Strony. Rekompensata będzie stanowić wyłącznie płatność odszkodowawczą za poniesione koszty związane z realizacją przez spółkę zadań Gminy.

Należy również podkreślić, że powstanie roszczenia o zapłatę Rekompensaty nie leży w interesie żadnej ze Stron. Wręcz przeciwnie - intencją Stron jest prawidłowe wykonywanie założeń wynikających z umowy wykonawczej. W takim przypadku, w ocenie Wnioskodawcy, nie może być mowy o ekwiwalentności świadczeń - a z uwagi na brak świadczenia wzajemnego należnego z tytułu Rekompensaty, w zdarzeniu przyszłym nie może istnieć związek przyczynowo-skutkowy, który jest przesłanką konieczną do uznania danej czynności za świadczenie usług opodatkowane VAT.

W kwestii konieczności istnienia beneficjenta świadczenia wypowiedział się również TSUE (zob. wyrok w sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden), który zauważył, że czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

Mając na względzie stanowisko TSUE należy podkreślić, że dana czynność może podlegać opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron umowy może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje zatem wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub podmiotu świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

W omawianym zdarzeniu przyszłym nie występuje żadna jasno zindywidualizowana korzyść. Intencją Spółki w żadnym wypadku nie jest uzyskanie korzyści majątkowej z tytułu otrzymania Rekompensaty.

Jak wielokrotnie wskazywano w orzecznictwie (zob. np. wyroki NSA: z 28 października 2020 r. o sygn. I FSK 1884/17; z 21 czerwca 2017 r. o sygn. I FSK 1868/15), wypłata świadczenia o charakterze odszkodowawczym nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT - nie wypełnia bowiem definicji świadczenia usług. Dokonana przez Wnioskodawcę analiza jednoznacznie dowodzi, że Rekompensata nie spełni przesłanek pozwalających na uznanie jej za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług opodatkowane VAT. W szczególności należy wskazać, że kalkulacja Rekompensaty oparta będzie o zasady wynikające wprost z dyrektywy Unijnej.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym Rekompensata przewidziana w Umowie ma charakter odszkodowawczy i pozostanie poza zakresem opodatkowania VAT.

Jak uargumentowano i wyjaśniono powyżej, Rekompensata stanowi płatność o charakterze odszkodowawczym, która ma na celu pokrycie straty powstałej po stronie spółki z tytułu realizacji umowy wykonawczej.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wypłata Rekompensaty będzie czynnością pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazaliście Państwo:

Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko, że: W ocenie Spółki wypłata rekompensaty związana z realizowanym zadaniem publicznym nie podlega opodatkowaniu VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w dyrektywie są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKLFinancial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu tylko, jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. I 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r. C-154/80, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie natomiast wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto - jak wskazano wyżej - aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Ponadto należy zwrócić uwagę, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z ww. regulacją Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Powyższe przepisy wskazują, że czynność podlega opodatkowaniu, jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy:

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Natomiast, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej – uregulowano w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2021 r., poz. 679).

Zgodnie z art. 2 ustawy o gospodarce komunalnej:

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce komunalnej:

Zatem w przypadku, gdy są to jednostki prawnie niewyodrębnione, tzn. pozostające w strukturze gminy, dla celów podatkowych traktuje się je tak samo jak gminne jednostki pomocnicze. Wykonywane przez nie czynności winna rozliczać gmina.

Jeśli jednak znajdą się one poza strukturą gminy, jako tzw. jednostki prawnie wyodrębnione (np. w formie spółki prawa cywilnego lub handlowego), będą miały odrębną od gminy zdolność prawnopodatkową.

Dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).

Gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności gospodarczej wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT – bowiem będzie świadczył w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl powyższego przepisu, aby dotacje i inne środki o podobnym charakterze stanowiły podstawę opodatkowania, muszą być wypłacane jako należność z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług i być bezpośrednio związane z ceną świadczenia.

Definicji terminu „bezpośredniego wpływu na cenę” nie zawiera zarówno ustawa, jak również Dyrektywa 2006/112/WE Rady, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do sposobu wykładni tego pojęcia wynikającego z orzecznictwa TSUE.

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 11 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy (odpowiednio art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady), subwencje przyznane podatnikom. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to – do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02).

Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ma on zastosowanie, gdy subwencja jest bezpośrednio związana z ceną danej transakcji. W swoich wyrokach TSUE wskazywał, że aby miała miejsce taka sytuacja, subwencja powinna przede wszystkim być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określonego towaru lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlega opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda. Należy zatem zbadać, czy okoliczność, że subwencja jest przyznawana sprzedawcy lub świadczącemu usługi, pozwala mu obiektywnie na sprzedaż towarów lub świadczenie usług po cenie niższej od tej, której by żądał, gdyby nie otrzymał subwencji (zob. pkt 29 wyroku C-144/02). Powinno być w każdym razie możliwe zidentyfikowanie świadczenia wzajemnego, które stanowi subwencja. Nie ma konieczności, by kwota subwencji odpowiadała dokładnie zmniejszeniu ceny dostarczonego towaru lub wykonanej usługi. Wystarczy, by korelacja istniejąca między tym zmniejszeniem a wspomnianą wyżej subwencją, która może mieć charakter ryczałtowy, była istotna (zob. pkt 30 wyroku C-144/02).

Analizując kwestię czy otrzymywane przez beneficjenta środki wchodzą do podstawy opodatkowania świadczonych usług, należy zatem rozważyć, czy występują konkretne usługi wykonywane przez niego, z którymi związane jest to dofinansowanie. Tylko bowiem w takim przypadku dotacja może wchodzić do podstawy opodatkowania. Następnie należy zbadać, zgodnie z przedstawionymi powyżej tezami wyroków TSUE, czy dofinansowanie stanowi element determinujący cenę tej usługi (świadczenia).

Odnosząc się do wątpliwości Państwa Spółki, w pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że ustalanie statusu środków finansowych otrzymywanych przez Państwa Spółkę od Gminy należy oceniać w kontekście istnienia związku z konkretnym świadczeniem.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy zaznaczyć, że przedmiotowy wniosek o interpretację podatkową związany jest z powierzeniem Państwa Spółce przez Gminę zadań własnych Gminy w zakresie prowadzenia Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych, a także z wypłatą przez Gminę na rzecz Państwa Spółki rekompensaty z tego tytułu. Państwa Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w której wszystkie udziały należą do Gminy .... Spółka posiada osobowość prawną oraz jest czynnym podatnikiem. Uchwałą nr ... z dnia ... roku w sprawie powierzenia spółce komunalnej zadań własnych Gminy ..., Gmina postanowiła o powierzeniu Spółce realizacji zadań własnych Gminy. W ślad za powyższą Uchwałą, Spółka zawarła z Gminą Umowę Wykonawczą na świadczenie usług publicznych z dnia ... r. w .... Spółka prowadzi działalność powierzoną oraz działalność niezwiązaną z wykonywaniem powierzonych przez Gminę zadań własnych. Do celów wyliczenia rekompensaty Spółka wyodrębnia zarówno koszty związane z działalnością powierzoną, jak i koszty wynikające z prowadzenia pozostałej działalności. W tym celu zostały wydzielone odrębne konta księgowe dla działalności powierzonej Spółce oraz odrębne konta dla pozostałej działalności.

W ramach ww. umowy wykonawczej Spółka obsługuje i zarządza PSZOK w imieniu Gminy i wykonuje następujące czynności:

• zapewnia obsługę osobową w Punkcie Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych;
• odbiera oraz segreguje przywożone odpady przez mieszkańców;
• dokonuje ewidencjonowania oraz rozliczania przywożonych odpadów z korzystającymi z PSZOK;
• przygotowuje odpady do dalszego transportu
• prowadzi dokumentację pozwalającą Gminie na wypełnienie obowiązków sprawozdawczych oraz rozliczeniowych (np. BDO).

Środki finansowe, niezbędne do realizacji powierzonych zadań, są zapewniane przez Gminę, co gwarantuje prawidłowe i terminowe ich wykonanie przez Państwa Spółkę. Środki te, dotyczące powierzonego zadania, mogą zostać przeznaczone tylko i wyłącznie na realizację zleconych usług. Tytułem realizacji powierzonych zadań, Gmina wypłaca Państwa Spółce rekompensatę. Jej wysokość nie może przekraczać kwoty koniecznej do pokrycia kosztów netto wynikających z wywiązywania się z zobowiązań z tytułu wykonywania zadań publicznych z uwzględnieniem rozsądnego zysku oraz nie może przekraczać w skali roku kwoty określonej w art. 2 ust. 1 lit. a Decyzji, liczonej jako średnia roczna kwota Rekompensaty przewidywana w okresie powierzenia Zadania Publicznego. Rekompensata jest wyrównaniem kosztów ponoszonych przez spółkę w ramach realizacji zadania publicznego (zadania własnego Gminy). Odpowiada ona poniesionym kosztom związanym z realizacją zadania, w związku z czym jeżeli zadanie własne Gminy nie byłoby realizowane przez spółkę (na podstawie uchwały rady Gminy oraz umów wykonawczych), to spółka by nie ponosiła kosztów związanych z działaniem w zakresie przekazanych zadań własnych - wobec tego nie byłoby potrzeby kalkulowania ceny. Umowa reguluje zasady wypłaty przyznanej rekompensaty. Jest ona wyliczana w następujący sposób:

Wartość Rekompensaty Rm Spółki w danym roku m wylicza się według poniższego wzoru:

Rm=k.m.-Pm-PKasm+RZm

gdzie:

m - oznacza kolejny rok,

k.m. - oznacza koszty realizacji zadania,

Pm - oznacza przychody Spółki z realizacji zadania,

PKasm - oznacza wszelkiego rodzaju przysporzenia niezwiązane z przychodami z działalności powierzonej liczone metodą kasową (np.: dotacje, zwolnienia z podatków i opłat, wkład pieniężny na kapitał zakładowy, zapasowy, rezerwowy, dopłaty do kapitału),

RZm - oznacza Rozsądny zysk.

Analiza powyższego prowadzi do wniosku, iż pomiędzy płatnością, którą Państwa Spółka otrzymuje w ramach rekompensaty od Gminy a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Spółka otrzymując od Gminy rekompensatę, otrzymuje zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami, które dokonuje Państwa Spółka na rzecz Gminy. Państwa Spółka, podejmując się świadczenia powierzonych usług, zwalnia Gminę w istocie z określonych prawem obowiązków, czyni to jednak za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – Gmina osiąga więc wymierną korzyść.

Należy zauważyć, że Państwa Spółka co prawda zobowiązała się wykonywać czynności związane z realizacją zadań własnych Gminy, jednak jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Spółka sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Stopień zależności Państwa Spółki od Gminy nie może przesądzać o braku możliwości uznania powierzonych Spółce zadań własnych Gminy za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

W kontekście powyższego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymywana z tytułu realizacji opisanych we wniosku usług rekompensata, stanowi dla Państwa Spółki zapłatę za świadczone przez nią usługi. Mimo, że Państwa Spółka wykonuje czynności w zakresie powierzonych zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, to jednak - jak wyżej wskazano - nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Zatem pomiędzy płatnością należną Państwa Spółce od Gminy jako rekompensata, a świadczeniem na jej rzecz, zachodzi związek bezpośredni, ponieważ płatność następuje w zamian za to świadczenie. Tym samym, na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Gminą a Państwa Spółką nie następuje wymiana świadczeń.

Z tych też względów czynności, które Państwa Spółka zobowiązała się wykonywać na rzecz Gminy, realizując powierzone zadanie własne Gminy w zamian za otrzymaną rekompensatę, stanowią określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie otrzymana rekompensata stanowi element podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

Należy przy tym podkreślić, że wykonując przedmiotowe usługi Państwa Spółka działa w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Jedynie bowiem w przypadku, gdy wykonywanie zadań powierzonych następuje w ramach władztwa publicznoprawnego, uznaje się, że wykonywane jest przez organ władzy publicznej lub urząd go obsługujący. W niniejszej sprawie wyłączenie to nie występuje, ponieważ nie można uznać, że powyższe usługi mogą być prowadzone przez Państwa Spółkę w ramach takiego władztwa.

Reasumując, rekompensata, którą Państwa Spółka otrzymuje od Gminy na podstawie Umowy wykonawczej, z tytułu świadczenia powierzonych Państwa Spółce przez Gminę zadań w zakresie prowadzenia Punktu Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych, stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).