Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [48 z 604]

Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.329.2024.2.SR

Ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym w dniu 23 maja 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Fakty:

1.Mieszkał Pan nieprzerwanie w Kanadzie od 1990 r. Posiada Pan obywatelstwa polskie i kanadyjskie.

2.Od roku 1998 r. był Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę w … w mieście A. Stosunek pracy został przerwany 31 maja 2023 r.

3.Pana zeznania podatkowe do 2021 r. włącznie były składane wyłącznie w Kanadzie.

4.Pana dzieci urodziły się w Kanadzie.

5.Pana żona jest Polką, która mieszkała nieprzerwanie w Kanadzie od 1996 r. Prowadziła ona tam działalność gospodarczą.

6.W dniu 6 października 2021 r. rząd Trudeau ogłosił, że z dniem 30 października 2021 r. osoby niezaszczepione na COVID-19 nie będą mogły użyć publicznego transportu dalekiego zasięgu: pociąg, statek czy samolot. W tym samym momencie efektywnie zamknie to granice kanadyjską dla osób niezaszczepionych.

7.Nie chcąc być uwiezionym w Kanadzie, wystąpił Pan więc z prośba o mniej więcej 1,5 roczny urlop bezpłatny, a żona wstrzymała swoja działalność gospodarczą i w dniu 24 października 2021 r. wraz z dziećmi opuścił Pan Kanadę. Państwa zamiarem było uwolnić się z potrzasku zamkniętej Kanady i poczekać na rozwój wydarzeń. Wstępnym planem było odszczekać zimę, może rok, rok i pół i zdecydować co dalej. Wszystkie opcje będące „na stole” i oceniane były różne państwa w Unii. Z założenia mieli Państwo nadzieje, że sytuacja się poprawi i że wrócą Państwo na następną wiosnę/lato do Kanady.

8.W dniu 25 października 2021 r. przyjechali Państwo z dziećmi do Polski i tymczasowo zamieszkali Państwo u Pana rodziny.

9.Dzieci uczyły się zdalnie w kanadyjskim systemie nauczania domowego.

10.Nie wiedząc co chcą/będą Państwo robić i gdzie, spędzili Państwo czas na zwiedzaniu i szukaniu potencjalnego miejsca do zamieszkania. Korzystali Państwo z wynajmu krótkoterminowego ....

11.Wybór padł na B, i od dnia 1 stycznia 2022 r. wynajęli Państwo w B mieszkanie.

12.Od lutego 2022 r., z powodów utrudnień z egzaminami na dystans, zapisali Państwo swoje dzieci do polskich szkół. Będąc poza granicami Kanady nie otrzymali Państwo żadnego wsparcia ze strony ministerstwa edukacji.

13.Sytuacja w Kanadzie wcale się nie poprawiła i nie chcąc wydawać pieniędzy na wynajem, w dniu 27 czerwca 2022 r. Pana żona kupiła dom i żeby za bardzo nie mieszać dzieciom w szkołach, postanowili Państwo zostać jeszcze jeden rok do następnych wakacji.

14.Z początkiem lipca 2022 r. mijał okres 183 dni i w świetle prawa zmienili Państwo rezydencje podatkową.

15.Od dnia 1 sierpnia 2022 r. podjął Pan w Polsce pracę na umowę o pracę.

16.W ciągu 2022 r. i 2023 r. zdarzyło się Panu jeszcze zdalnie pracować dla … w A. Świadczył Pan zdalnie w sądzie w kilku sprawach.

17.Po podjęciu definitywnej decyzji o pozostaniu na dłuższy pobyt w Polsce, w dniu 31 maja 2023 r. podał się Pan do dymisji w pracy w Kanadzie, skracając tym samym Pana urlop bezpłatny i zakańczając stosunek pracy.

18.W Polsce Pana pierwsze zeznanie podatkowe wypełnił Pan za 2022 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:

a)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. miał Pan w Kanadzie dwóch braci.

b)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. w Polsce miał Pan siebie, żonę, córkę i syna, którzy z Panem przyjechali w dniu 25 października 2021 r. Poza tym miał Pan w Polsce siostrę. Miał Pan też siostrę przyrodnią i brata przyrodniego, którzy są Polakami, ale nie wie Pan, gdzie przebywali w tamtym okresie.

c)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. Pana ściślejsze powiązania miał Pan z Kanadą:

i) dwie prace, zapomniał Pan wspomnieć o pozycji wykładowcy na … w A – jeszcze zdalnie Pan uczył, praca w … w A – na urlopie bezpłatnym; praca jest chyba najważniejsza, bo bez niej bardzo trudno byłoby żyć i utrzymać rodzinę; praca też wiąże się wprost z rezydencją fiskalną, gdyż wiąże ona obowiązki podatkowe nie tylko pracownika, ale także pracodawcy;

ii) dzieci uczyły się zdalnie, w systemie zdalnie/domowym w Kanadzie, chodziły tam do szkól stacjonarnych aż do mniej więcej tygodnia przed wyjazdem, który miał miejsce w dniu 24 października 2021 r.; ta data nie jest pomyłką, ponieważ lot wylatuje 24 czasu lokalnego, a przylatuje 25 czasu w Polsce;

iii) był Pan też członkiem związków zawodowych w Kanadzie w … i na uniwersytecie, gdzie Pan wykładał, i to do momentu, gdy nie zrezygnował Pan z obu prac;

iv) o kulturze i polityce polskiej nie miał Pan pojęcia, bo ogólnie się nigdy nią Pan nie interesował, za to w kanadyjskiej bardzo dobrze się Pan orientował;

v) Pana stali znajomi byli wszyscy w Kanadzie;

vi) poza Pana najbliższymi osobami w Polsce nie miał Pan nic, ani pracy, ani stałego zamieszkania, ani nawet polskich dokumentów/papierów; Pana pierwszy w życiu polski dowód osobisty otrzymał Pan w dniu 14 grudnia 2021 r., a Pana pierwszy paszport RP otrzymał Pan w dniu 13 stycznia 2022 r.; polskie dokumenty zaczęli Państwo wyrabiać już będąc na miejscu, bo tak czy tak zawsze lepiej je mieć, szczególnie ze względu na inne kraje z Unii, w których z obywatelstwem kanadyjskim nie miał Pan żadnych uprawnień;

vii) więc jak już Pan pisał, całe Pana życie (poza osobami najbliższej rodziny) w tamtym momencie miało miejsce w Kanadzie, ale niestety z powodu opisanej sytuacji (covid, lockdowny, zamknięte granice Kanady (powrót był oczywiście możliwy) dla niezaszczepionych, polityka rządu Trudeau, itp.) zdecydowali się Państwo stamtąd tymczasowo wyjechać i obserwować rozwój tej całej sytuacji;

viii) dla przeciętnego Polaka, szczególnie jeśli wcześniej żył w PRL-u, może się to wydawać niepojęte, jak ktoś może wrócić do Polski z Kanady, która w umyśle wielu jest „rajem na ziemi"; „Kanada – kraina mlekiem i miodem płynąca”, ale świat się zmienia i w Pana oczach, już niestety tak nie jest; prosi Pan więc o odrzucenie jakiekolwiek stronniczych opinii na ten temat i ewaluacje Pana pytania w 100% obiektywnie i zgodnie z literą prawa.

d)Jak już Pan wskazał, w okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. był Pan zatrudniony w Kanadzie przez dwa podmioty: … i ….

Był Pan na urlopie w …, a mniej więcej do Świąt Bożego Narodzenia wykładał Pan jeszcze zdalnie na …, aż do końca semestru. W przeciwieństwie, w Polsce nie miał Pan żadnej pracy, żadnych dochodów, ani nawet konta w banku.

e)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. nie miał Pan żadnych powiązań gospodarczych w Polsce. Jak wskazał Pan w punkcie d) powyżej, nigdy jeszcze nawet nie miał Pan konta w banku w Polsce.

f)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. nie miał Pan ściślejszych powiązań gospodarczych, lecz kompletne, w Kanadzie.

g)W odpowiedzi na pytanie czy w okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. posiadał Pan w Kanadzie prawo do nieruchomości mieszkalnej (niezależnie od rodzaju tego prawa), wskazał Pan, że tak, w okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. miał Pan dom w Kanadzie. Został on sprzedany w dniu 7 grudnia 2021 r.

h)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. głównie byli Państwo u Pana siostry w C w Polsce, na początku spowodowały to kwarantanny, covidowa i dla psa nakazana przez Główny Inspektorat Weterynarii i która dla psa trwała 21 dni. Uniemożliwiły one Państwu się przemieszczać, tak jak by Państwo tego chcieli. Cały okres od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. spędzili Państwo w Polsce. Zastanawiali się Państwo i zwiedzali Polskę szukając, w którym mieście chcieliby Państwo zamieszkać na trochę dłużej. Byli Państwo w tym okresie dwa razy w B po kilka dni (wynajem krótko terminowy). Jak wskazał Pan we wniosku, w tamtym momencie nie miał Pan/nie mieli Państwo pojęcia co będą robić na dłuższą metę. Miał Pan jeden rok urlopu (który mógł w każdej chwili odwołać i wrócić do pracy) bezpłatnego z możliwością jego przedłużenia o jeszcze jeden rok, a to w dodatku doprowadzało Pana do wieku emerytalnego, więc nie spieszyli się Państwo z żadną decyzją. Będąc obywatelami kanadyjskimi swobodnie mogli Państwo i dalej mogą powrócić do Kanady, w każdej chwili. Brali Państwo jednak pod uwagę kalendarz szkolny i nie chcieli Państwo ponownie zmieniać kraju zamieszkania przed końcem roku szkolnego. Więc myśleli Państwo pozostać co najmniej do maja 2022 r. W tamtym okresie, wszystkie możliwości były dla Państwa otwarte. Czas od decyzji o wyjeździe, do wyjazdu z Kanady miał tylko 16 dni, więc w tamtych czasach i Państwa sytuacji zmienić radykalnie decyzje w następnym tygodniu było bardzo możliwe i uzależnione od rozwoju sytuacji w Kanadzie, w Polsce i na świecie. Zresztą po wybuchu wojny na Ukrainie, w lutym 2022 r., bardzo blisko było żeby Państwo opuścili Polskę i wyjechali do jakiegoś innego kraju w Unii lub z powrotem do Kanady albo może do USA. Obojętnie zresztą czy zostaliby Państwo w Polsce czy nie, nie mogliby Państwo na stałe mieszkać u Pana siostry w C. Poza tym posiadali Państwo jeszcze Państwa jedyny dom rodzinny w Kanadzie. Z tych właśnie powodów użył Pan słowa tymczasowo w punkcie 8, gdyż prawdę mówiąc decyzja się dopiero utrwaliła w 2023 r. Poza tym, bardziej stałe mieszkanie nie załatwia się w 5 minut, obojętnie gdzie ono by nie było, a w okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r, nie posiadali Państwo żadnej nieruchomości w Polsce, ani jakiegokolwiek punktu zaczepienia. Spodobał się Państwu B, który wśród polskich miast wydawał się czysty i nowoczesny.

i)W odpowiedzi na pytanie czy w okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. uzyskiwał Pan dochody (z jakiego tytułu, w jakim kraju), wskazał Pan, że niestety tytuły nie są takie same w Polsce i Kanadzie, ale Pana stosunek pracy upodabniał się chyba najbardziej do umów o pracę. W … pracował Pan od 1998 r. a na uniwersytecie uczył Pan na kontrakty obejmujące poszczególne semestry i przedmiot. W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. dostawał Pan jeszcze pensję z …. Płacone tam jest „do tyłu”, więc jeszcze po wyjeździe dostawał Pan pensję, chociaż był Pan na urlopie bezpłatnym. Poza tym na końcu każdego roku jednorazowo są opłacane nazbierane nadgodziny i inne dodatki, i jak Pan pisał, dodatkowo uczył Pan jeszcze zdalnie, więc uniwersytet też coś tam Panu płacił. Jak już Pan pisał, w grudniu sprzedali Państwo też dom rodzinny w Kanadzie.

j)W okresie od dnia 25 października 2021 r. do dnia 31 grudnia 2021 r. Pana żona nie pracowała i nie uzyskiwała żadnych dochodów oprócz sprzedaży Państwa domu, którego byli Państwo współwłaścicielami.

k)Nie posiada Pan żadnego certyfikatu rezydencji podatkowej i nigdy takiego nie posiadał.

l)W odpowiedzi na pytanie czy posiada Pan inny dowód/inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski oraz od początku roku, w którym przeprowadził się Pan do Polski do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski (np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy lub inne – prosimy wyjaśnić jakie), wskazał Pan, że tak posiada Pan, ale w językach obcych (angielskim lub francuskim):

i) wyciąg z Regime des Rentes ... – odpowiednik ZUS,

ii) kanadyjskie zeznania podatkowe,

iii) list potwierdzający Pana odejście z pracy w … wraz z okresem pracy,

iv) pewnie jakieś inne dokumenty też by się znalazły, jak pisał Pan to mieszkał Pan w Kanadzie non stop od 1990 r.

m)W odpowiedzi na pytanie czy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, wskazał Pan, że chyba tak, jeśli nie, no to prosi Pan napisać, że jest Pan zwolniony z płacenia podatków i Panu to wytłumaczyć. Według Pana, w obiektywnym punkcie widzenia, obowiązek ten zaistniał i dla Pana powstał w dniu 3 lipca 2022 r., po ciągłym przebywaniu na terenie Polski więcej niż 183 dni. Pana pierwsze rozliczenie podatkowe w Polsce miało miejsce za 2022 r. i od tego czasu robi Pan swoje rozliczenia podatkowe w Polsce. Pracuje Pan i mieszka w Polsce i ośrodek Pana interesów życiowych tutaj się znajduje. Jeśli istnieje coś co Pana zwalnia z opłaty podatków to prosi Pan o tym poinformować. Jeśli nie istnieje nic co Pana zwalnia z płacenia podatków, to żyjąc i pracując teraz w Polsce podlega Pan polskiemu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Pytanie

Czy w zaistniałych okolicznościach przysługuje Panu prawo ubiegania się o ulgę dla powracających z zagranicy? Prosi Pan też o potwierdzenie okresu jej stosowania. W Pana przypadku byłaby ona w latach podatkowych 2023, 2024, 2025 i 2026, gdyż zostałaby zastosowana po raz pierwszy w roku podatkowym 2023, który jest rokiem po przeniesieniu ośrodka życia i stania się rezydentem podatkowym Polski w 2022.

Pana stanowisko w sprawie

Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ulgi na powrót, i według Pana, jest Pan przekonany, że spełnia Pan warunki do korzystania z tej ulgi. Wnioskuje więc Pan o rozpoczęcie korzystania przez Pana z tej ulgi w roku podatkowym 2023 i dalszych 2024, 2025 i 2026.

Ulga na powrót jest opisana w art. 21 [Zwolnienia przedmiotowe] punkcie 43 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (...):

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 3 ust. 1a [Obowiązek podatkowy] tej samej ustawy definiuje „osobę mającą zamieszkanie”:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Objaśnienia podatkowe z dnia 29 kwietnia 2021 r. (https://www.gov.pl/attachment/8f2d0cf1-ee3c-49a4-ae8e-e41c4fb19df7).

Definicja miejsca zamieszkania, zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje dwa kryteria: pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych i każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie.

Punkt 2 opisuje definicję miejsca zamieszkania:

Osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania na terytorium Polski jeżeli:

1)posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

I wytłumaczenia co do ośrodka interesów osobistych:

1a) centrum interesów osobistych

·oznacza posiadanie ścisłych powiązań osobistych lub gospodarczych z Polską

1b) centrum interesów gospodarczych

·miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste

lub

2) pobytu na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W Pana przypadku, zmiana miejsca zamieszkania na terytorium Polski pod względem obowiązku opodatkowania (rezydencja podatkowa) była progresywna, i według punktu 1 (centrum interesów) można by użyć wiele różnych momentów w czasie, w którym ona nastąpiła. Jedyna definitywna i obiektywną datą byłaby ta po przebyciu na terytorium Polski więcej niż 183 dni w danym roku.

Jak widać z powyższych przykładów i wypisów z prawa, sama odizolowana data wjazdu na terytorium Polski nie jest elementem definiującym zmianę rezydencji podatkowej, która jest bardzo specyficznie opisana w prawie podatkowym. Inaczej jest w prawie emigracyjnym lub nawet w Kodeksie drogowym, ale tutaj chodzi o aspekt podatków.

I tak właśnie jest w Pana przypadku, to nie data wjazdu na terytorium Polski odznacza datę zmiany rezydencji podatkowej.

Poprzez progresywne zwiększanie elementów z ośrodka interesów, Pana zmiana rezydencji podatkowej następowała stopniowo i zwiększała z czasem utwierdzenie tej zmiany. Jednak dzień, w którym ona nastąpiła może być elementem interpretacji. A jeśli do takiej nadchodzi, to oznacza, że nie jest to sprawa jasna, a w takim wypadku urząd skarbowy powinien zastosować zasadę „in dubio pro tributario” czyli „w razie wątpliwości, na korzyść podatnika” tak jak jest to napisane w art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Art. 2a. [Rozstrzyganie wątpliwości na korzyść podatnika]:

Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.

Jak napisał Pan wcześniej, jedynym jasnym i obiektywnym elementem jest reguła 183 dni z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Więcej, sama data wjazdu jest nieistotna, ważna jest kumulacja obiektywnych faktów dotyczących centrum życia i reguła 183 dni, która jest już bardziej kategoryczna.

Jest to bardzo dobrze i jasno widoczne w procedurze zmiany ośrodka interesów życiowych. (...).

Zmiana ośrodka interesów życiowych znajduje się tam w późniejszym stadium niż sama zmiana miejsca zamieszkania.

W Pana przypadku występowała ona progresywnie:

1.25 październik 2021 r. – wjazd do Polski z żoną i dziećmi.

·Miejsce zamieszkania u rodziny lub w krótko terminowych lokalach „...”.

·Urlop bezpłatny w pracy w Kanadzie.

·Przynależność do związków zawodowych … z A i opłaty składek na związki zawodowe, prywatne pracownicze ubezpieczenia zdrowotne i na życie aż do maja 2023 r.

·Dzieci kontynuują naukę samodzielną i zdalną w systemie kanadyjskim.

·Sam odizolowany fakt wjazdu do Polski nie powoduje wiec zmiany rezydencji podatkowej.

2.1 styczeń 2022 r.

·Wynajęcie na 1 rok mieszkania w B.

·Czysto ekonomiczna decyzja, nawet jeśli by Państwo wrócili do Kanady po 6-7 miesiącach byłaby to opcja o wiele tańsza i wygodniejsza niż wynajem krótkoterminowy.

·Cały czas jest utrzymywany stosunek pracy w Kanadzie.

·Dzieci kontynuują naukę samodzielna i zdalna w systemie kanadyjskim.

·Ten fakt także nie powoduje zmiany rezydencji podatkowej.

3.Luty 2022 r. – nie zna Pan dokładnych dat.

·Dzieci zostały zapisane do polskich szkół.

·Został wprowadzony wpis do ZUS/NFZ o ubezpieczenie zdrowotne.

·Tutaj jest już jakaś „eskalacja” wydarzeń i można by może już stwierdzić ze ośrodek interesów osobistych został przeniesiony chociaż i tutaj można by się sprzeczać. Najlepszym tego przykładem są uchodźcy wojenni.

·Cały czas jest utrzymywany stosunek pracy w Kanadzie wraz z opłatą składek i przynależnością do związków zawodowych.

·Jeśli w tym okresie zostało by uznane, że tu właśnie został przeniesiony ośrodek interesów, byłby on w 2022 r. i ulga na powrót by się w Pana przypadku należała.

4.22 kwiecień 2022 r. – wymiana prawa jazdy na polskie, obowiązek w związku z Kodeksem drogowym po 185 dniach pobytu czasowego lub stałego, ale to nie jest obowiązek związany z podatkami.

·Ten fakt także nie powoduje zmiany rezydencji podatkowej.

5.27 czerwiec 2022 r. – zakup domu przez Pana żonę.

·Jest to wydarzenie, które definitywnie zwiększa ośrodek interesów, ale sam ten fakt też nie zmienia rezydencji podatkowej, ponieważ cudzoziemiec też może posiadać nieruchomości w Polsce.

·Bynajmniej jest to następny klocek układanki i stwierdzenie o rezydencji podatkowej byłoby o tyle więcej uzasadnione.

·Cały czas jest utrzymywany stosunek pracy w Kanadzie, itp.

6.3 lipiec 2022 r. – 184 dzień roku.

·W tym momencie bez interpretacji można już określić, że została zmieniona rezydencja podatkowa na Polskę.

·Nawet jeśli stosunek pracy w Kanadzie jest dalej utrzymany.

7.1 sierpień 2022 r. – początek pracy w Polsce na umowę o pracę.

8.10 styczeń 2023 r. – zmiana pracy, początek nowej umowy o pracę w innej firmie

9.Maj 2023 r.

·Wstrzymanie opłat składek na związki zawodowe, ubezpieczenia zdrowotne i na życie w Kanadzie.

·Stosunek pracy w Kanadzie został zerwany w dniu 31 maja 2023 r.

·To właściwie wtedy została podjętą decyzja o pozostaniu na stałe w Polsce.

Z powyższych argumentów i faktów wynika to, że data zmiany Pana rezydencji podatkowej jest zdefiniowana nie datą przyjazdu, ale raczej zmianą ośrodka interesów i wypadać może w różnych okresach, według różnych interpretacji. Czy wypadłoby to dnia 1 stycznia 2022 r. dla osób najbardziej rygorystycznych, chociaż byłaby to raczej błędna opinia, czy w lutym z powodu zapisu do ZUS i szkoły, a może w czerwcu po zakupie domu, lub dopiero po 183 dniach pobytu w Polsce; wszystkie te daty wypadają w 2022 r. i następują po wejściu w życie przepisów o uldze na powrót, która w Pana wypadku powinna mieć zastosowanie.

Zmiana rezydencji podatkowej w trakcie roku podatkowego jest także uwzględniona w art. 3 i to właśnie jest Pana przypadek.

Sytuacja, która spowodowała Pana przyjazd do Polski była bardzo dynamiczna i odnosiła się do sytuacji pandemicznej. Powodowało to, że Państwa powiązania z Kanadą i faktyczne przeniesienie ośrodka interesów nie wiązało się z żadną konkretną datą i odbywało się stopniowo. Natomiast czas i życie robiły swoje i pomału, coraz więcej aspektów zbliżało nas do dłuższego pozostania w Polsce aż ta decyzja została podjęta. Poza tym, był Pan w mylnym przekonaniu, że data wjazdu jest istotnym elementem aplikacji ulgi na powrót, ale po przejrzeniu prawa nic takiego tam Pan nie znalazł. To był właśnie powód, dlaczego nie poprosił Pan o tę ulgę wcześniej. Istniejące ogólnie domniemanie, że tak właśnie jest, jest powodem, dlaczego zrobił Pan swoje zeznanie podatkowe na rok 2023 jej nie uwzględniając, ale w tym samym momencie składał prośbę o indywidualną interpretację w tej sprawie w Pana przypadku.

Jest Pan przekonany, że ma Pan rację co do Pana interpretacji, znalazł Pan interpretację indywidualną nr 0115-KDIT2.4011.822.2022.2.ENB, która potwierdza Pana logikę (...).

Można jeszcze tu dodać zamiar z jakim ustawodawcy ustanowił ulgę na powrót. Raczej nie dla ludzi, którzy zmieniając rezydencje co 3 lata próbują ominąć obowiązek podatkowy, tylko właśnie dla ludzi, Polaków długoterminowo mieszkających za granicą, żeby oni wracali do Polski i często przywozili ze sobą kapitał. Ma to kilka zasadniczych korzyści dla Polski, zwiększenie ludności nie o imigrantów, ale o rodowitych Polaków, polsko mówiących oraz prawdopodobny napływ kapitału. I to jest właśnie Pana sytuacja. Więc w Pana przypadku, wydaje się Panu ona być zgodną z intencjami ustawodawcy i ulga na powrót w pełni Panu przysługuje.

Nigdy wcześniej nie korzystał Pan z ulgi na powrót i według Pana, jest Pan przekonany, że spełnia Pan warunki do korzystania z tej ulgi. Wnioskuje Pan więc o rozpoczęcie korzystania przez Pana z tej ulgi w roku podatkowym 2023 i dalszych 2024, 2025 i 2026.

Prosi Pan więc o odpowiedź na Pana pytanie czy w zaistniałych okolicznościach przysługuje Panu prawo ubiegania się o ulgę dla powracających z zagranicy. Prosi Pan też o potwierdzenie okresu jej stosowania. W Pana przypadku byłaby ona w latach podatkowych 2023, 2024, 2025 i 2026, gdyż zostałaby zastosowana po raz pierwszy w roku podatkowym 2023, który jest rokiem po przeniesieniu ośrodka życia i stania się rezydentem podatkowym Polski w 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) podatnik:

a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b) miał miejsce zamieszkania:

- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub 13/22

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto, w celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Oceniając możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w pierwszej kolejności należy ustalić od kiedy – w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może Pan być uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski, tj. kiedy nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania do Polski.

Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w art. 3 i art. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek. Podatnik spełniający kryteria wymienione w art. 3 ust. 1a ww. ustawy, jest uznawany za osobę mającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, natomiast podatnik który tych kryteriów nie spełnia podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ponadto zauważyć należy, że wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Określenie, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinno być dokonane w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z opisu zdarzenia wynika, że:

·Posiada Pan obywatelstwa polskie i kanadyjskie.

·Mieszkał Pan nieprzerwanie w Kanadzie od 1990 r. Pana żona jest Polką, która mieszkała nieprzerwanie w Kanadzie od 1996 r. Pana dzieci urodziły się w Kanadzie.

·Od roku 1998 r. był Pan zatrudniony na podstawie umowy o pracę w … w mieście A. Ponadto wykładał Pan na … w A.

·W dniu 6 października 2021 r. rząd Trudeau ogłosił, że z dniem 30 października 2021 r. osoby niezaszczepione na COVID-19 nie będą mogły użyć publicznego transportu dalekiego zasięgu: pociąg, statek czy samolot. W tym samym momencie efektywnie zamknie to granice kanadyjską dla osób niezaszczepionych. Nie chcąc być uwiezionym w Kanadzie, wystąpił Pan więc z prośba o mniej więcej 1,5 roczny urlop bezpłatny, a żona wstrzymała swoja działalność gospodarczą i w dniu 24 października 2021 r. wraz z dziećmi opuścił Pan Kanadę.

·W dniu 25 października 2021 r. przyjechali Państwo z dziećmi do Polski i tymczasowo zamieszkali Państwo u Pana rodziny.

·Nie wiedząc co chcą/będą Państwo robić i gdzie, spędzili Państwo czas na zwiedzaniu i szukaniu potencjalnego miejsca do zamieszkania. Korzystali Państwo z wynajmu krótkoterminowego.

·W dniu 7 grudnia 2021 r. sprzedali Państwo swój dom w Kanadzie.

·Od dnia 1 stycznia 2022 r. wynajęli Państwo w B mieszkanie.

·Od lutego 2022 r. zapisali Państwo swoje dzieci do polskich szkół.

·W dniu 27 czerwca 2022 r. Pana żona kupiła dom.

·Po podjęciu definitywnej decyzji o pozostaniu na dłuższy pobyt w Polsce, w dniu 31 maja 2023 r. podał się Pan do dymisji w pracy w Kanadzie, skracając tym samym Pana urlop bezpłatny i zakańczając stosunek pracy.

·Od dnia 1 sierpnia 2022 r. podjął Pan w Polsce pracę na umowę o pracę.

·W ciągu 2022 r. i 2023 r. zdarzyło się Panu jeszcze zdalnie pracować dla … w …. Świadczył Pan zdalnie w sądzie w kilku sprawach.

Ustalając Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych należy odnieść się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Kanadą w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 14 maja 2012 r. wraz z Protokołem (Dz. U. z 2013 r. poz. 1371; dalej: „Konwencja polsko-kanadyjska”).

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Kanada notyfikowały ww. Konwencję do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Kanady dzień 1 grudnia 2019 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Konwencja MLI ma zastosowanie:

-w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2020 r.; oraz

-w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 czerwca 2020 r.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji polsko-kanadyjskiej:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza:

(a)każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, jednakże nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze źródeł położonych w tym Państwie; oraz

(b)to Państwo lub jego jednostkę terytorialną lub organy władz lokalnych lub jakąkolwiek agencję lub organ rządu tego Państwa, jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji polsko-kanadyjskiej:

Jeżeli, stosownie do postanowień ustępu 1, osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas status tej osoby fizycznej określa się według następujących zasad:

(a)osobę fizyczną uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym ta osoba ma stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ta osoba ma stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

(b)jeżeli nie jest możliwe ustalenie, w którym Państwie osoba fizyczna ma ośrodek interesów życiowych albo nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, wówczas osobę tę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

(c)jeżeli osoba fizyczna przebywa zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem; oraz

(d)jeśli osoba fizyczna jest obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Ponadto, jeżeli osoba, mająca ognisko domowe w jednym państwie, utworzyła ognisko domowe w drugim państwie z zachowaniem w całej pełni pierwszego ogniska, to fakt, iż pierwsze z nich zostało zachowane w środowisku, w którym osoba ta zawsze mieszkała, pracowała i w którym znajduje się jej rodzina i mienie, może w połączeniu z innymi elementami wskazywać, że osoba ta zachowała ośrodek swych życiowych interesów w pierwszym państwie.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Mając na uwadze przedstawione powyżej normy kolizyjne wynikające z art. 4 ust. 1 Konwencji polsko-kanadyjskiej oraz przedstawione przez Pana okoliczności zasadnym jest uznanie, że przeniósł Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w 2022 r.

Oznacza to, że warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczący przeniesienia miejsca zamieszkania po dniu 31 grudnia 2021 r. – został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z treści wniosku wynika, że nie miał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz w okresie od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika obywatelstwa polskiego.

Z treści wniosku wynika, że posiada Pan obywatelstwa polskie i kanadyjskie. Wobec powyższego wskazać należy, że spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana obywatelstwa polskiego.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie czy posiada Pan inny dowód/inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przeprowadził się Pan do Polski oraz od początku roku, w którym przeprowadził się Pan do Polski do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się Pan do Polski (np. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy lub inne – prosimy wyjaśnić jakie), wskazał Pan, że tak posiada Pan, ale w językach obcych (angielskim lub francuskim):

-wyciąg z Regime des Rentes ... – odpowiednik ZUS,

-kanadyjskie zeznania podatkowe,

-list potwierdzający Pana odejście z pracy w policji wraz z okresem pracy,

-pewnie jakieś inne dokumenty też by się znalazły, jak pisał Pan to mieszkał Pan w Kanadzie non stop od 1990 r.

Z treści wniosku wynika zatem, że posiada Pan dokumenty potwierdzające, iż Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przeniesieniem się do Polski na stałe znajdowało się w Kanadzie. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022.

Stosownie do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) ww. ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, tj. w latach 2022-2025, albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00