Skutki podatkowe przekazania nieruchomości do majątku prywatnego oraz jej najem prywatny.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 16 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 9 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej do majątku prywatnego oraz opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2024 r. (data wpływu 18 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan, osoba fizyczna, prowadzi obecnie jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (jest Pan przedsiębiorcą).

Wykonywanie działalności gospodarczej zostało rozpoczęte w 1990 roku. Zgodnie z wpisem w CEIDG działalność gospodarcza (przeważająca działalność gospodarcza) prowadzona jest pod kodem PKD 45.20.Z Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, tj. prowadzi Pan warsztat samochodowy.

Jest Pan podatnikiem VAT czynnym zarejestrowanym w 1996 roku. Jest Pan także podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Pozostaje Pan aktualnie w związku małżeńskim i objęty jest Pan wraz z małżonką wspólnością majątkową małżeńską. Pana żona nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowana na podatek od towarów i usług (VAT).

Działalność gospodarcza (warsztat samochodowy) prowadzona jest na nieruchomości, na której posadowiony jest budynek, która objęta jest wspólnością majątkową małżeńską. Żona wyraziła zgodę na korzystanie przez Pana z nieruchomości na cele działalności gospodarczej (udostępnienie nieruchomości ma charakter nieodpłatny). Budynek został przez Pana wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany (KŚT101 - stawka amortyzacji 2,50%). Do ewidencji środków trwałych wprowadzono budynek zgodnie z decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego (…) z 2015 roku, tj. jako podstawę wartości początkowej przyjęto wartość do opodatkowania z tytułu zasiedzenia powiększoną o zapłacony podatek od zasiedzenia.

Nieruchomość została nabyta przez Pana i Pana małżonkę 1 lutego 2008 roku na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej, w drodze zasiedzenia. Nabyta nieruchomość stanowi działkę zabudowaną, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Działka znajduje się na terenie (…). W ewidencji gruntów działka klasyfikowana jest jako Bi-inne tereny zabudowane. Na działce znajduje się budynek klasyfikowany według KŚT jako pozostałe budynki niemieszkalne, budynki handlowo-usługowe. Budynek podlegał po zasiedzeniu oraz po wprowadzeniu do działalności gospodarczej stałej konserwacji i niezbędnym remontom. Od kosztów remontu był odliczany przez Pana podatek od towarów i usług (VAT). Celem ponoszenia wydatków było zachowanie substancji majątkowej w stanie przydatnym do używania, a w tym budynek i pomieszczenia były malowane, naprawiano przeciekający dach, podłogi, naprawiano bramy (nie były to wydatki inwestycyjne).

Aktualnie w związku ze stanem zdrowia planuje Pan zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej i wycofać budynek z działalności gospodarczej oraz przenieść go do majątku prywatnego (zwrotnie).

Po wycofaniu budynku z działalności gospodarczej (zdjęciu z ewidencji środków trwałych) i przeniesieniu do majątku prywatnego oraz zawieszeniu działalności gospodarczej przez Pana rozważa Pan wraz z żoną wynajęcie budynku osobie fizycznej (aktualnemu pracownikowi zatrudnionemu w Pana działalności gospodarczej), który będzie prowadził w tym budynku własną jednoosobową działalność gospodarczą (warsztat samochodowy).

Celem wycofania budynku (nieruchomości) z ewidencji środków trwałych prowadzonej w ramach Pana jednoosobowej działalności gospodarczej złoży Pan oświadczenie o wycofaniu nieruchomości (budynku) do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki, wykreśli Pan budynek (nieruchomość) z ewidencji środków trwałych, sporządzi protokół przekazania. Umowa najmu nieruchomości zostanie podpisana przez małżonków (Pana i małżonkę jako strony umowy) po wycofaniu nieruchomości z działalności gospodarczej i jej przeniesieniu do majątku osobistego (prywatnego) oraz po zawieszeniu przez Pana działalności gospodarczej. Po wycofaniu nieruchomości z działalności gospodarczej i zawieszeniu działalności Pan oraz Pana małżonka nie planujecie prowadzenia działalności gospodarczej, a w tym ze względu na Pana stan zdrowia.

Pytania

1.Czy w przypadku wycofania przez Pana budynku (nieruchomości) stanowiącego środek trwały z działalności gospodarczej i przeniesienie go do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki czynności ta podlega podatkowi VAT oraz czy należy dokonywać korekty VAT, jeśli było odliczenie od remontów i konserwacji przeprowadzonych w latach poprzednich?

2.Czy w przypadku wycofania budynku (nieruchomości) stanowiącego środek trwały z Pana działalności gospodarczej i przeniesienie go do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki czynności ta podlega u Pana podatkowi dochodowemu od osób fizycznych (PIT)?

3.Czy najem prywatny nieruchomości przez Pana, na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą po wycofaniu budynku (nieruchomości) z Pana działalności gospodarczej i przeniesieniu do majątku osobistego Pana i Pana małżonki oraz zawieszeniu Pana działalności gospodarczej będzie podlegał opodatkowaniu VAT i powinien być rozliczany przez Pana na cele VAT pomimo zawieszenia działalności gospodarczej, a w konsekwencji czy może być zwolniony z VAT zgodnie z art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

4.Czy po wycofaniu budynku (nieruchomości) z działalności gospodarczej i jej zawieszeniu przez Pana możliwy jest najem prywatny nieruchomości opodatkowany na zasadach wynikających z ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 roku?

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na pytania Nr 2 i 4 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Odpowiedź na pytania Nr 1 i 3 dotyczące podatku od towarów i usług udzielona zostanie odrębnie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 2

Pana zdaniem w przypadku wycofania budynku (nieruchomości) stanowiącego środek trwały z Pana działalności gospodarczej i przeniesienia go do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki czynność ta nie podlega u Pana opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT).

W przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych czynność wskazana powyżej jest neutralna podatkowo, gdyż w tym względzie nie wystąpi przychód, tj. przysporzenie majątkowe po stronie Pana i Pana małżonki. Dokonując wycofania budynku (nieruchomości) z ewidencji w działalności gospodarczej do majątku prywatnego Pana i Pana małżonki nie nastąpi zmiana właściciela nieruchomości, którym nadal pozostają małżonkowie (na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej). Ani Pan ani Pana małżonka nie uzyskują z tytułu tej czynności żadnej korzyści majątkowej, a tym samym czynność ta nie rodzi skutków w PIT.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego przez Pana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (Pana) nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku osobistego nie powoduje powstania przychodu po Pana stronie (i Pana małżonki). Przez tę czynność nie uzyska Pan żadnego przysporzenia majątkowego, a nastąpi wyłącznie przesunięcie nieruchomości z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego.

Wycofanie nieruchomości z majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej do majątku osobistego, sprawi, że nieruchomość ta nie będzie stanowić już składnika majątkowego tej działalności. Zatem czynność wycofania wskazanej w opisie stanu faktycznego wniosku nieruchomości (budynku), z majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego (Pana i Pana małżonki) nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, czynność ta nie będzie skutkować po Pana stronie powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 4

Pana zdaniem po wycofaniu budynku (nieruchomości) z działalności gospodarczej i jej zawieszeniu przez Pana możliwy jest najem prywatny nieruchomości opodatkowany na zasadach wynikających z ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 roku.

Nieruchomość (budynek) zostanie bowiem wycofana z działalności gospodarczej i przeniesiony do majątku prywatnego osobistego Pana i Pana małżonki (nastąpi przeniesienie zwrotne). Umowa najmu będzie podpisana po dokonaniu tej czynności i zawieszeniu działalności gospodarczej przez Pana. Tym samym zostanie przerwany związek nieruchomości (budynku) z Pana działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji nie będzie zastosowany art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale przychód z najmu będzie klasyfikowany jako przychód wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.

Jak bowiem wskazał WSA w Gdańsku w wyroku z 28 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 727/17 decydującym dla rozróżnienia pomiędzy najmem rzeczy w ramach zarządu majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą (tzw. najem prywatny), a najmem rzeczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zamiar samego podatnika. To podatnik decyduje, zdaniem Sądu, o tym czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. Co potwierdził NSA w wyroku z dnia 22 sierpnia 2019 roku, sygn. akt II FSK 3175/17, w którym wskazał: „W rozważanej sytuacji, wobec braku innych ustawowych kryteriów różnego podatkowego potraktowania tych rodzajów najmu, prawidłowe jest stanowisko Sądu pierwszej instancji, według którego o zaliczeniu przychodów z najmu do źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 3 lub pkt 6 u.p.d.o.f. decyduje sam podatnik, którym może sam zadecydować o tym czy najem nieruchomości wykonywać będzie jako wskazaną w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. pozarolniczą działalność gospodarczą, czy jako najem wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f."

Tym samym po wycofaniu nieruchomości z działalności gospodarczej przez Pana i zawieszeniu działalności przez Pana najem nieruchomości przez Pana i Pana małżonkę może być opodatkowany zgodnie z art. 6 ust. 1 a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytania Nr 2 i Nr 4 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Źródła przychodów

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 8 ww. ustawy:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzi Pan warsztat samochodowy. Działalność gospodarcza (warsztat samochodowy) prowadzona jest na nieruchomości, na której posadowiony jest budynek, ww. nieruchomość objęta jest wspólnością majątkową małżeńską. Żona wyraziła zgodę na korzystanie przez Pana z nieruchomości na cele działalności gospodarczej (udostępnienie nieruchomości ma charakter nieodpłatny). Budynek został przez Pana wprowadzony do ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany (KŚT101 - stawka amortyzacji 2,50%). Aktualnie w związku ze stanem zdrowia planuje Pan zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej i wycofać budynek z działalności gospodarczej oraz przenieść go do majątku prywatnego (zwrotnie). Po wycofaniu budynku z działalności gospodarczej (zdjęciu z ewidencji środków trwałych) i przeniesieniu do majątku prywatnego oraz zawieszeniu działalności gospodarczej Pana rozważa Pan wraz z żoną wynajęcie budynku osobie fizycznej (aktualnemu pracownikowi zatrudnionemu w Pana działalności gospodarczej), który będzie prowadził w tym budynku własną jednoosobową działalność gospodarczą (warsztat samochodowy).

Wycofanie składnika majątku z działalności gospodarczej

Czynność wycofania składnika majątku (nieruchomości) z działalności gospodarczej i przekazania jej na potrzeby osobiste, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych.

W przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Majątek osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nie jest prawnie wyodrębniony od jej majątku osobistego, dlatego też przekazanie składnika majątku z prowadzonej działalności gospodarczej na potrzeby osobiste nie powoduje powstania przychodu po Pana stronie. Przez tę czynność nie uzyska Pan żadnego przysporzenia majątkowego, nastąpi wyłącznie przesunięcie tej rzeczy z majątku związanego z działalnością gospodarczą do majątku osobistego.

Zatem wycofanie Nieruchomości (budynku) z majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego, sprawi, że nieruchomość ta nie będzie stanowić już składnika majątkowego tej działalności. Zatem czynność wycofania wskazanej we wniosku nieruchomości, z majątku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej do majątku prywatnego nie będzie nosić w istocie cech zbycia, jak również nie będzie posiadać przymiotu odpłatności, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, czynność ta nie będzie skutkować po Pana stronie powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 2 jest prawidłowe.

Najem nieruchomości

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy:

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:

• zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
• brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy, oraz
• wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zgodnie z którym :

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy).

W tym miejscu wskazać należy na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21, gdzie wskazano:

Aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

• celu zarobkowego,
• ciągłości,
• zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Jednocześnie podkreślam, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy zdarzenia przyszłego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Przychody z najmu zaliczane są zatem bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.) :

Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z powyższego wynika, że od 1 stycznia 2022 roku, zgodnie z art. 2 ust. 1a cyt. ustawy, przychody z tytułu:

• najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze oraz
• dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej - które nie są uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Skoro zamierza Pan zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej i wycofać budynek z działalności gospodarczej oraz przenieść go do majątku prywatnego, to wówczas przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Zatem najem nieruchomości stanowić będzie źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody, jakie Pan uzyska ze wskazanego źródła podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 100.000 zł wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu odprowadzi Pani od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacje dotyczy tylko Pana sytuacji prawnopodatkowej. Dokonano oceny własnego stanowiska tylko w kontekście Pana skutków podatkowych. Interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla Pana żony. Jeśli Pana żona chce uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie powinna złożyć odrębny wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

W odniesieniu zaś do powołanych przez Pana wyroków sądów organ informuje, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).