Możliwość opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz opodatkowania przychodu z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest:

• w części dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej – nieprawidłowe,
• w pozostałej części - prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 30 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz opodatkowania przychodu z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Od dnia 8 listopada 2023 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Wybrał Pan opodatkowanie przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Oświadczenia o wyborze formy opodatkowania dokonał Pan wraz z wpisem do CEiDG dnia 7 listopada 2023 r. Przychody z działalności gospodarczej, którą prowadzi Pan wyłącznie samodzielnie, w poprzednim roku podatkowym, tj. 2023, nie przekroczyły 2 mln euro. Prowadzi Pan ewidencję przychodów umożliwiającą określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. W obecnej sytuacji nie występują negatywne przesłanki wymienione w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Nie opłaca Pan podatku w formie karty podatkowej oraz nie korzysta Pan z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego. Nie osiąga Pan przychodów z prowadzenia apteki, działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych, działalności z zakresu handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, nie wytwarza Pan wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym. Nie posiada i nie posiadał Pan małżonka. Nie świadczy Pan usług na rzecz byłego ani obecnego pracodawcy. Nie uzyskuje i nie będzie Pan uzyskiwał przychodów ze świadczenia pośrednictwa w sprzedaży hurtowej, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt. 2 lit. c uRycz. Pierwszy przychód podatkowy z jednoosobowej działalności gospodarczej uzyskał Pan 16 listopada 2023 r. Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza jest działalnością usługową w zakresie handlu zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 uRycz. Usługi świadczone przez Pana które są i będą świadczone w ramach działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676, z późn. zm.) są sklasyfikowane pod następującymi symbolami: PKWiU 46.41.1 - sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych, PKWIU 46.42.1 - sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dzierżawi Pan pojemniki na odzież używaną, pojemniki są rozmieszczone w różnych punktach na terenie Polski. Cyklicznie opróżnia Pan pojemniki z wrzuconej do pojemników odzieży, a następnie segreguje odzież, pakuje w foliowe worki i sprzedaje ją do punktu skupu surowców wtórnych (odbiorcy hurtowego). Mieszkańcy zostawiają odzież w pojemnikach dobrowolnie, nie pobiera Pan za to żadnej opłaty. Pojemniki ustawione są w miejscach dogodnych i łatwo dostępnych dla mieszkańców. Aby znaleźć się w posiadaniu używanej odzieży ponosi Pan szereg kosztów np. dzierżawy pojemników, ich utrzymania oraz opróżnienia, a dodatkowo koszt transportu z miejsca odbioru do miejsca skupu. Oprócz wskazanej we wniosku działalności nie uzyskuje Pan innych dochodów podlegających opodatkowaniu. Pana wniosek dotyczy przychodów za 2023 rok oraz za kolejne lata podatkowe.

Pytania

1.Czy może Pan opodatkować przychód z tytułu zbycia odzieży używanej pozyskanej w sposób opisany w stanie faktycznym stawką 3%, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b uRycz?

2.Czy z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej powstanie nieodpłatny przychód podlegający opodatkowaniu stawką 3%, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b uRycz w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 uPIT?

3.Czy w przypadku uznania, że z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej powstanie nieodpłatny przychód podlegający opodatkowaniu stawką 3%, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b uRycz w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 uPIT, można przyjąć, że podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa jaką odzież przedstawia dla osób pozostawiających ją w pojemnikach tzn. zerowa wartość rynkowa?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b uRycz przychód z działalności usługowej w zakresie handlu, może być opodatkowany stawką 3%. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 uRycz: Działalność usługowa w zakresie handlu - sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników. Przytoczona powyżej definicja wskazuje na aspekt braku przetworzenia nabywanego produktu (wyrobu) i towaru i obejmuje swoją definicją także konfekcjonowanie nabywanego towaru. Definicja nie wskazuje czy nabycie ma nastąpić w sposób odpłatny czy nieodpłatny.

Ad 2

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) - źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 14 ust. 1 omawianej ustawy: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy: przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a. Jak wynika z powołanych przepisów, pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter: * pieniężny - pieniądze i wartości pieniężne; * niepieniężny - świadczenia w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa), nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze (otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw). Ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem "świadczenie nieodpłatne", a zatem w celu zdefiniowania tego pojęcia pomocne jest odwołanie się do wykładni gramatycznej, a także poglądów orzecznictwa i doktryny. Zgodnie z pojęciem słownikowym - odpłacać to "oddawać komuś coś w zamian", odpłatny natomiast to "taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów" (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). W orzecznictwie natomiast ugruntował się pogląd, że przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy takie zdarzenia prawne i gospodarcze, dotyczące działalności gospodarczej, których skutkiem jest świadczenie nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw. Zatem w świetle ww. przepisów ustawy podatkowej, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do nawiązania stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Zgodnie z art. 11 ust. 2a tej ustawy: wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się: 1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców; 2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu; 3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku; 4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2b ww. ustawy: jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. W Pana ocenie z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej powstanie nieodpłatny przychód podlegający opodatkowaniu stawką 3%.

Ad. 3

W przypadku uznania, że wartość uzyskanej odzieży używanej stanowi nieodpłatny przychód, podstawę opodatkowania nie może stanowić zapłata jaka jest uzyskiwana w wyniku zbycia odzieży odbiorcy hurtowemu. Skoro wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się na podstawie cen rynkowych, to pod uwagę powinno się brać wyłącznie transakcję między Panem a anonimową osobą pozostawiającą odzież w pojemniku. Dla tej osoby wyrzucana odzież nie ma żadnej wartości. Gdyby bowiem miała jakąś wartość rynkową, to aktualnie istnieje wiele wygodnych możliwości, aby taką odzież sprzedać i uzyskać ekwiwalent pieniężny (np. poprzez portale (...) lub (...)). Najczęściej jednak pozostawiona w pojemnikach odzież jest w złym stanie, zniszczona lub niekompletna, co sprawia, że ma zerową wartość rynkową (nikt by jej nie kupił). Ponadto każda osoba pozostawia pojedyncze sztuki takiej odzieży. Z kolei ma Pan możliwość sprzedaży zebranej odzieży tylko w przypadku, gdy zgromadzi jej znaczne ilości (punkt skupu przyjmuje tylko ilości hurtowe, nie jest pan wyłącznie pośrednikiem między osobami wyrzucającymi odzież a punktem skupu - musi on spełnić dodatkowe warunki (m.in. ilościowe), aby finalnie uzyskać przychód z tytułu sprzedaży do odbiorcy hurtowego. Dopiero po wykonaniu szeregu dodatkowych czynności przez Pana sprzedawana odzież ma dla odbiorcy wartość tj. dopiero po zgromadzeniu odpowiedniej ilości i przetransportowaniu we właściwe miejsce (do miejsca skupu) odzieży dzięki Pana działaniom i nakładom zyskuje wartość rynkową. Jest Pan zobowiązany do przeprowadzenia wstępnego sortowania i oddzielania osobno odzieży używanej od innych rzeczy nie będącymi odzieżą. Dodatkowo dokonuje Pan sortowania odzieży umieszczonej w pojemnikach osobno na ubrania i osobno na buty, torebki i paski oraz pakuje w ten sposób posortowaną odzież w worki o wadze około 20 kg. Na własny koszt zakupuje Pan worki foliowe do pakowania odzieży. Skoro dla osób pozostawiających odzież w pojemnikach rzeczy te nie mają wartości rynkowej, to obliczając wartość pieniężną świadczeń w naturze, odnieść się należy właśnie do tej zerowej wartości. W związku z tym podstawa opodatkowania ewentualnych nieodpłatnych świadczeń w naturze uzyskiwanych wynosi zero zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

• w części dotyczącej ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej – nieprawidłowe,
• w pozostałej części - prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.):

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Z powyższego wynika, że co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter:

• pieniężny – pieniądze i wartości pieniężne;
• niepieniężny – świadczenia w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa), nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze (otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).

Ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem „świadczenie nieodpłatne”, a zatem w celu zdefiniowania tego pojęcia pomocne jest odwołanie się do wykładni gramatycznej, a także poglądów orzecznictwa i doktryny. Zgodnie z pojęciem słownikowym – odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny natomiast to „taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). W orzecznictwie natomiast ugruntował się pogląd, że przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy takie zdarzenia prawne i gospodarcze, dotyczące działalności gospodarczej, których skutkiem jest świadczenie nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.

Zatem w świetle ww. przepisów ustawy podatkowej, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do nawiązania stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, aby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 11 ust. 2a tej ustawy:

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl natomiast art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Treść art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy stanowi, że:

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania, o czym stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Według art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

- w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

W art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – zgodnie z Pana oświadczeniem – w odniesieniu do prowadzonej przez Pana działalności nie występują wyłączenia opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zdefiniowane w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 9 ust. 1b ww. ustawy:

W myśl art. 9 ust. 1c ww. ustawy:

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3,0% przychodów:

Możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.), mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Przy czym, zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a cytowanej ustawy podatkowej:

W niniejszej sprawie należy wskazać, że zgodnie z przepisami art. 180 i art. 181 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360):

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego wskazał Pan, że:

1)prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą,

2)usługi sklasyfikowane będą pod PKWiU: 46.41.1(sprzedaż hurtowa wyrobów tekstylnych), 46.42.1 (sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia),

3)osiągnął pierwszy dochód z tytułu działalności o której mowa we wniosku, którą opodatkował zryczałtowaną stawką podatku 1 stycznia 2022 r.,

4)złożył w styczniu 2022 r. Naczelnikowi (...) Urzędu Skarbowego w (...) oświadczenie o wyborze formy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,

5)do wykonywanej przez Pana działalności nie mają zastosowania wyłączenia zawarte w art. 8 ww. ustawy,

6)Pana przychód nie przekroczył limitu określonego w art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym rozpoczął Pan korzystanie i w roku podatkowym w którym korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu,

7)oprócz wskazanej działalności gospodarczej nie uzyskuje innych dochodów podlegających opodatkowaniu.

Przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Do przychodów zalicza się również wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Uregulowania znajdujące się w ustawach o podatku dochodowym nie zawierają definicji „nieodpłatnego świadczenia”.

Zgodnie z definicją słownikową za nieodpłatne świadczenia uznać należy wszelkie świadczenia niewymagające opłaty; takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003). Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2a ww. ustawy.

Generalnie aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych.

Wartość otrzymanych nieodpłatnie towarów (odzieży używanej) jest przychodem z działalności gospodarczej, podlegającym opodatkowaniu. Opodatkowaniu również będzie podlegał należny przychód, wynikający ze sprzedaży tych towarów. Nie dojdzie jednak do podwójnego opodatkowania.

Otrzymane przez Pana towary (odzież używana) są świadczeniem w naturze. Wartość tych świadczeń stanowi, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działalności gospodarczej. Za świadczenia w naturze uznaje się nieodpłatne przekazanie rzeczy lub praw.

Wartość tego przychodu ustala się zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy. W myśl tego przepisu za podstawę przychodu wynikającego z otrzymanego świadczenia w naturze należy wziąć jego wartość opartą na cenach rynkowych, stosowanych przy udostępnianiu rzeczy tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Pojęcie "świadczenia w naturze" należy rozumieć jako wszelkiego rodzaju świadczenia, które są dokonywane bez spełnienia świadczenia wzajemnego cechującego się odpłatnością. W orzecznictwie wskazuje się, że "nieodpłatne świadczenia" to wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Mając na względzie przywołane uregulowania prawne oraz przedstawiony przez Pana stan faktyczny należy stwierdzić, że przychód z tytułu nieodpłatnego nabycia towarów (odzieży używanej) niewątpliwie związany jest z prowadzoną przez Pana pozarolniczą działalnością gospodarczą, w związku z czym należy wskazać, że uzyskał Pan korzyść majątkową kosztem innego podmiotu bądź, że otrzymał Pan przysporzenie mające konkretny wymiar finansowy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przychody uzyskiwane przez Pana ze świadczenia w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej usług sprzedaży w stanie nieprzetworzonym nabytych nieodpłatnie przez Pana towarów (odzieży używanej), sklasyfikowanych według PKWiU pod symbolem 46.41.1 oraz 46.42.1 będą opodatkowane stawką 3% określoną w art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zauważam, że z tytułu nieodpłatnej zbiórki odzieży używanej powstanie u Pana przychód podlegający opodatkowaniu stawką 3% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można zgodzić się z Panem, że jako podstawę opodatkowania należy przyjąć zerową wartość rynkową. Fakt, że osoby oddają swoje rzeczy nieodpłatnie, nie przesądza o tym, że ich wartość rynkowa jest równa zero zł. Wartość tych rzeczy powinna być określona na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za powyższym przemawia przedstawiony przez Pana opis stanu faktycznego, z którego jednoznacznie wynika, że dokonuje Pan dalszej odsprzedaży zabranych rzeczy za ustaloną cenę. W konsekwencji należy wskazać, że opisane rzeczy mają wartość rynkową, która jest wyższa niż zero zł.

W odniesieniu do wydatków, które Pan ponosi w związku z całym procesem zbiórki odzieży, wskazać należy, że wydatki te są dla Pana kosztem, jakie musi Pan ponieść w związku z w/w zbiórką. Wydatki te stanowią odrębne zdarzenie gospodarcze od faktu nieodpłatnego nabycia odzieży. Dlatego też przychodem do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest przychód z tytułu nieodpłatnego nabycia odzieży, ustalony zgodnie z w/w przepisami. Jednocześnie poniesione przez Pana wydatki nie pomniejszają tego przychodu. Stosownie do art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ryczałt pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Ponadto wskazać należy, że to Pan samodzielnie dokonuje wyboru formy opodatkowania. Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych według skali podatkowej stanowi dochód, czyli przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodów. W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie nabytych rzeczy, w związku z którymi określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia jest wartość przychodu z tytułu ich otrzymania. Wobec tego, jeżeli chciałby Pan podatkowo rozliczać poniesione wydatki powinien Pan wybrać inną formę opodatkowania swojej działalności tj. zasady ogólne lub podatek liniowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ta interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług dokonanej przez Pana w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikował Pan świadczone usługi do odpowiedniego klasyfikowania PKWiU. Tutejszy Organ nie jest, bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).