Definicja działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej „PIT”), która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 26e Ustawy PIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej.  

Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismem z 19 maja 2024 r. (data wpływu 24 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

B.K. prowadząca działalność pod firmą (...) B.K. (dalej: „Przedsiębiorca” lub "Wnioskodawca") jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, dalej: "Ustawa PIT"). Stan faktyczny dotyczy okresu od 2020 do 2023 r., w czasie którego Wnioskodawczyni wykonała proces projektowania oraz produkcji obuwia. Cały proces projektowania oraz produkcji obuwia można podzielić na trzy główne etapy:

a) Etap 1 - za który odpowiedzialny jest przede wszystkim Zespół Projektowy - na tym etapie powstaje wstępna koncepcja obuwia oraz projekt 2D danego projektu obuwia (tzw. wzór),

b) Etap 2 - za który odpowiedzialny jest przede wszystkim Zespół Konstrukcyjny - na tym etapie dochodzi do opracowania projektu konstrukcyjnego i technologicznego wybranych wcześniej projektów 2D modeli obuwia oraz przekazania projektu do wykonania na etap 3, wraz z przygotowaniem całego procesu produkcyjnego,

c) Etap 3 - który wykonywany jest przez Zespół Produkcyjny, z udziałem Zespołów Projektowego i Konstrukcyjnego, obejmujący wyprodukowanie próbnych par obuwia oraz przeprowadzenie szeregu testów i koniecznych zmian projektu. W ramach powyższych etapów Wnioskodawca inicjuje i realizuje projekty, które mają na celu opracowanie nowych produktów, a także udoskonalenie/ulepszenie produktów, które już się znajdują w ofercie Wnioskodawcy (dalej: "Projekty B+R"). Poniżej szerszy opis całego procesu realizacji Projektów B+R. Proces projektowania i produkcji Etap 1 rozpoczyna się od opracowania wstępnej koncepcji na nową kolekcję obuwia na dany sezon (wiosna/lato lub jesień/zima). Zarys kolekcji powstaje podczas wewnętrznych prac Zespołu Projektowego. W następnym kroku, po wstępnym określeniu założeń na nową kolekcję, Zespół Projektowy przystępuje do zbierania informacji i inspiracji z rynku oraz tworzenia własnych koncepcji wzorów obuwia. W tym celu osoby z Zespołu Projektowego uczestniczą w międzynarodowych targach obuwniczych i innych związanych z modą i produkcją obuwia oraz w wydarzeniach o podobnych charakterze, aby móc stworzyć finalną wizję/projekt danej kolekcji. Następnie, na podstawie tak stworzonego zarysu kolekcji, tworzone są rysunki 2D obuwia, które służą celom wizualizacyjnym. Tworzenie wstępnych rysunków ma na celu zaprezentowanie projektu obuwia wraz z przedstawieniem elementów takiego obuwia - tj. estetyki, budowy, komponentów/materiałów itp. Każdego roku, w cyklach sezonowych, Zespół Projektowy opracowuje całkowicie nowe projekty obuwia przy wykorzystaniu różnych materiałów oraz komponentów. Czasami sięga do modeli z poprzednich sezonów, aby przygotować z użyciem nowych materiałów lub komponentów nowe modele obuwia - wymaga to wykonania od podstaw prac B+R dla takich modeli. Po przygotowaniu przez Zespół Projektowy finalnych rysunków 2D dla całej kolekcji, organizowane są spotkania z osobami decyzyjnymi oraz osobami z Zespołu Projektowego i Zespołu Konstrukcyjnego, gdzie projekty są analizowane, omawiane, wstępnie selekcjonowane. Dla wybranych finalnie projektów następnie przygotowany jest projekt konstrukcyjno-technologiczny w Etapie 2. Etap 2 rozpoczyna się przygotowaniem przez Zespół Konstrukcyjny wytycznych dotyczących materiałów, komponentów, półproduktów, sposobu ich obróbki oraz operacji, jakie muszą zostać podjęte do wykonania próby wzorniczej obuwia. Przy tym procesie wymagana jest ciągła komunikacja między Zespołem Projektowym a Zespołem Konstrukcyjnym, ze względu na dopasowanie parametrów danego obuwia. Czasami może się bowiem zdarzyć, że wykonanie zaprojektowanej przez Zespół Projektowy pary obuwia nie będzie można fizycznie stworzyć ze względu na parametry użytkowe lub ograniczenia technologiczne, stąd też istotna jest komunikacja między pracownikami poszczególnych działów Wnioskodawcy. Tym samym, wzory obuwia konsultowane są z Zespołem Konstrukcyjnym pod kątem możliwości wykonania danego wzoru, konstrukcji spodów, półproduktów, połączenia elementów (obcas, ozdoby, skóra itp.). Po przygotowaniu finalnych szkiców 2D modeli obuwia oraz przeprowadzonych konsultacjach co do wykonalności danej pary, Zespół Konstrukcyjny rozpoczyna przygotowanie projektu konstrukcyjno-technologicznego. Zespół Konstrukcyjny rozpoczyna analizę wykonalności danego wzoru. Analiza na tym etapie jest o wiele bardziej szczegółowa od analiz wstępnie prowadzonych przy konsultacjach z Zespołem Projektowym. Przede wszystkim wykonywane są analizy i dokumentacje techniczne wzoru pod kątem użytych materiałów i sposobu ich wykroju lub cięcia, potrzebnych półproduktów, dopasowania i połączenia poszczególnych elementów, koniecznych do wykonania operacji, potrzebnego oprzyrządowania do maszyn, wykrojników, form itp. Analiza, prace projektowe i dokumentacje wykonywane są przy pomocy specjalistycznego oprogramowania, m.in. (…). Następnym krokiem jest analiza wszystkich komponentów obuwia (np. wykrojów materiałów jak i półproduktów) oraz podjęcie decyzji, które z półproduktów i komponentów będą projektowane i produkowane wewnętrznie, a które zaprojektowane u Wnioskodawcy i zlecone do produkcji na zewnątrz do podmiotów trzecich. W ramach tworzenia projektu, dla nowych modeli mających nowy kształt, Zespół Konstrukcyjny opracowuje tzw. kopyto (forma montażowa nadająca kształt obuwiu, używana w każdej parze obuwia w trakcie produkcji, niezbędna do przeprowadzenia procesu wykonania obuwia). Kopyto przygotowywane jest z tworzywa sztucznego przez zewnętrzną firmę w oparciu o wytyczne Zespołu Konstrukcyjnego. Kopyto jest fizycznie wykonywane, a po wykonaniu jest konsultowane z Zespołem Konstrukcyjnym, nanoszone są ewentualne poprawki i zmiany. Na tym etapie wykonuje się jedną parę kopyt, a w razie niepowodzenia - kolejną. Po przygotowaniu kopyta oraz opracowaniu projektu wraz z dokumentacją, przystępuje się do Etapu 3 - tj. wykonania prototypowej pierwszej pary nowego modelu (tzw. Próby wzorniczej). Etap 3 rozpoczyna się przekazaniem przez Zespół Konstrukcyjny zlecenia Zespołowi Produkcyjnemu celem wykonania pierwszej pary obuwia - tzw. próby wzorniczej. Próba wzornicza przechodzi przez taki sam proces produkcyjny, jakby była wykonywana standardowa para obuwia. Taki proces jest zachowywany po to, aby jak najbardziej odwzorować docelowe warunki produkcyjne. Przy niektórych złożonych technologicznie wzorach wymagane jest wykonanie więcej niż jednej próby wzorniczej, gdyż części prób wzorniczych nie udaje się wykonać z powodu np. nowych nieujawnionych wcześniej właściwości użytych materiałów, niedopasowania komponentów, uszkodzenia ich, niewłaściwego oprzyrządowania bądź wyregulowania maszyn. Po wykonaniu tej pierwszej prototypowej pary, Zespół Konstrukcyjny, po konsultacjach z Zespołem Projektowym oraz Zespołem Produkcyjnym, dokonuje poprawek oraz korekt, aby doprowadzić prototypową parę obuwia do docelowego kształtu, optymalnego do wykonania pod kątem konstrukcyjnotechnologicznym. Przeprowadzane są analizy i testy prototypowej pary obuwia pod kątem estetyki, pracy i jakości - tj. sprawdza się układ względem budowy stopy (właściwe trzymanie stopy, wygodę, komfort użytkownika podczas chodzenia), trwałość wykonanego wzoru, dopasowanie komponentów, estetykę i wygląd, jakość i zachowanie materiałów, stabilność, zginalność, naprężenia, ścieralność, przemakanie, amortyzację, kontakt z podłożem i śliskość, oddychalność i właściwości termiczne itp. Po pomyślnym wykonaniu próby wzorniczej, oraz po zatwierdzeniu wzoru do produkcji, dla zdecydowanej większości wzorów zleca się do wykonania tzw. serię próbną - rozmiarówkę - tj. wyprodukowanie testowej pary butów każdego rozmiaru w celu pogłębienia dalszych testów produkcyjnych oraz w celu wyeliminowania ewentualnych błędów konstrukcyjnych dla innych rozmiarów, niż dla rozmiaru dla którego przygotowywano próbę wzorniczą. Seria próbna, czyli tzw. rozmiarówka, liczy od 6-12 par, w zależności od zestawu rozmiarów. Rozmiarówka także jest poddawana analizom i testom, tak jak w przypadku próby wzorniczej obuwia. Na tym etapie, aby możliwe było wykonanie serii próbnej, Wnioskodawczyni przystępuje do przygotowania całego zaplecza produkcyjnego. W tym celu dla wszystkich komponentów tworzony jest projekt przez Zespół Konstrukcyjny - zarówno dla tych, które będą produkowane u Wnioskodawczyni, jak i dla tych, które będą zlecane do produkcji na zewnątrz. Następnie, dla wszystkich nowych półproduktów, na bazie wykonanych wcześniej projektów konstruowane są niezbędne prototypy tych półproduktów konieczne do wykonania form wykrojnikowych (dla wykrawanych elementów cholewek, podpodeszw, obcasów i spodów). Cały prototyp półproduktu jest projektowany i wykonywany przez Zespół Konstrukcyjny. Na bazie tego prototypu Zespół Konstrukcyjny bądź tworzy samodzielnie projekt formy lub wykrojnika, bądź zleca ich wykonanie na zewnątrz. Oprócz "fizycznych" projektów form i wykrojników, Zespół Konstrukcyjny dla nowych wzorów opracowuje również pliki cyfrowe w specjalistycznym programie (…), na bazie których cyfrowe urządzenia tnące (plotery i specjalistyczne maszyny) wycinają odpowiednie elementy z materiałów. Aby wykonanie serii próbnej było możliwe, konieczne jest również stworzenie projektów oraz fizyczne wykonanie tylu par kopyt, ile par liczy seria próbna. Wykonaniem projektów kopyt dla poszczególnych rozmiarów zajmuje się Zespół Konstrukcyjny. Cały proces tworzenia obuwia kończy kontrola jakości wykonanej rozmiarówki, jednocześnie, w ten sposób kończy się realizacja danego Projektu B+R. Po tym etapie można rozpocząć właściwą produkcję danego modelu. Jednocześnie, oprócz przygotowywania kompletnych kolekcji przed sezonem, w trakcie sezonu tworzone są dodatkowe pojedyncze wzory uzupełniające kolekcję już będącą w produkcji i kierowaną do sprzedaży. Przechodzą one taki sam cykl projektowo-wdrożeniowy (etapy 1-3), jak wzory przygotowywane w ramach kolekcji przed sezonem. Proces udoskonalania/modyfikacji Poza produkcją nowych wzorów, Wnioskodawca zajmuje się również udoskonalaniem istniejących produktów. Uwagi dotyczące swoich produktów Wnioskodawczyni zbiera głównie z działu reklamacji oraz od Zespołu Konstrukcyjnego. W pierwszym przypadku jest to informacja z działu reklamacji o rodzajach i ilościach pojawiających się wad reklamacyjnych, opinia użytkowników dotycząca przykładowo komfortu użytkowania danego obuwia lub problemów pojawiających się w trakcie użytkowania, natomiast w przypadku uwag z Zespołu Konstrukcyjnego może się to wiązać ze zmianą technologii produkcji danej pary obuwia (np. zmiana sposobu wykonywania operacji, wprowadzenie nowych maszyn, zmiana komponentów - tj. użycie nowych materiałów, potrzeba zmiany kształtu i lepszego dopasowania elementów obuwia, usunięcie ukrytych wad konstrukcyjnych, poprawa parametrów dotyczących jakości, wygody, trwałości). Proces udoskonalania/modyfikacji obuwia przebiega bardzo podobnie jak projektowanie i produkcja obuwia od podstaw, z pominięciem Etapu 1. Projekty B+R stanowią złożone, indywidualne procesy, które zmierzają do opracowania i wyprodukowania przez Wnioskodawczynię nowych lub ulepszonych produktów. Pracownicy Wnioskodawczyni posiadają wiedzę i doświadczenie, które pozwalają im na zaprojektowanie i stworzenie nowych lub ulepszonych produktów z uwzględnieniem odpowiednich materiałów i technologii wykonania nowoczesnego obuwia zgodnego z nowymi trendami rynkowymi, postępami technologicznymi oraz jednocześnie wygodnego i spełniającego wymogi anatomicznej budowy stopy.

Reasumując, Wnioskodawczyni zauważa, że realizowane prace realizowane w ramach Projektów B+R: 1. są prowadzone w sposób systematyczny, według metodologii i harmonogramów określanych przez dedykowanych pracowników posiadających wiedzę, niezbędne doświadczenie oraz specjalistyczne wykształcenie zawodowe; 2. są dokumentowane w ewidencji Wnioskodawczyni, również w przypadku gdy Projekt B+R nie zostanie zakończony sukcesem; 3. dotyczą opracowywania i wytworzenia nowych produktów lub zmian/ulepszeń w istniejących produktach; 4. dotyczą wdrażania innowacyjnych rozwiązań na skalę przedsiębiorstwa oraz kraju. Nakłady B+R umożliwiają tworzenie unikalnych modeli obuwia, które wyznaczają standardy technologiczne, którym próbuje sprostać wielu innych producentów obuwia; 5. dodatkowo Wnioskodawczyni: a) będzie prowadziła działalność w zakresie opisanym powyżej również w przyszłości, tzn. będzie stale realizowała Projekty B+R; b) w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, odliczy koszty kwalifikowane związane z realizacją Projektów B+R od podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 26e Ustawy PIT; c) prowadzi i będzie prowadziła ewidencję, pozwalającą wyodrębnić koszty związane z realizacją Projektów B+R; d) nie posiadała statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej; e) nie otrzymuje zwrotu wydatków poniesionych na realizację Projektów B+R; f) w przypadku uznania przez tutejszy organ podatkowy stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie prawa do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej za prawidłowe, wykaże koszty kwalifikowane poniesione na realizację Projektów B+R w zeznaniach podatkowych składanych za poszczególne lata podatkowe. Koszty kwalifikowane, wykazane w zeznaniu podatkowym za dany rok podatkowy, będą jednocześnie stanowiły koszt uzyskania przychodu w tym roku podatkowym. W odniesieniu do opisanych powyżej Projektów B+R, Wnioskodawczyni wskazuje, że do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 Ustawy PIT, związanych z realizowanymi Projektami B+R są alokowane:

1. całość wynagrodzenia przeznaczona dla pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R, posiadających specjalistyczną wiedzę, kompetencje oraz doświadczenie. Elementami kosztów wynagrodzenia Pracowników, którzy realizują te projekty są: (1) wynagrodzenie zasadnicze (podstawowe oraz powyżej i poniżej normy), (2) premie uznaniowe i dodatkowe, (3) wynagrodzenie za godziny nadliczbowe (wynagrodzenie podstawowe i dodatek za nadgodziny), (4) dodatek za godziny nocne. Poprzez pracowników biorących udział w ramach realizacji Projektów B+R należy rozumieć cały Zespół Projektowy oraz cały Zespół Konstrukcyjny, a także wynagrodzenie Zespołu Produkcyjnego w całości lub części. Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że jest możliwe określenie: (1) którzy pracownicy brali udział w realizacji Projektów B+R; (2) całkowitej liczby godzin zaangażowania pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R; (3) wartości zaangażowania wszystkich pracowników biorących udział w realizacji Projektów B+R. W ramach wykonywanych Projektów B+R pracownicy są w szczególności odpowiedzialni za: (1) stworzenie koncepcji obuwia; (2) przygotowanie wstępnego oraz technologiczno-konstrukcyjnego projektu obuwia; (3) konsultacje wewnętrzne dot. możliwości wykonania danej pary obuwia; (4) fizyczne stworzenie próbnej pary obuwia; (5) opracowanie i dopasowanie wszystkich materiałów, półfabrykatów oraz komponentów obuwia; (6) zlecanie oraz koordynowanie prac dot. projektowania oraz wytwarzania obuwia; (7) opracowanie technologii, przeprowadzenie testów, kontrolę jakości; (8) wprowadzanie koniecznych poprawek i zmian w projektach i próbach wzorniczych i rozmiarówkowych.
2. Koszty materiałów wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego Projektu B+R, w tym w szczególności stworzenia pary prototypowej (tzw. próby wzorniczej) oraz serii próbnej (rozmiarówki).
3. Koszty amortyzacji środków trwałych w szczególności maszyn związanych z produkcją obuwia oraz całego oprzyrządowania wykorzystywanego w trakcie realizowanych prac oraz wartości niematerialnych i prawnych w szczególności opracowań i analiz firm zewnętrznych na potrzeby wyprodukowania odpowiednich komponentów wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego Projektu B+R - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
4. Koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie służących do projektowania obuwia.

Dalej zbiorczo jako: "Koszty Projektów". Wnioskodawca prowadzi ewidencję, która pozwala na wyodrębnienie Kosztów Projektów związanych z realizacją Projektów B+R.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy:

Wnioskodawczyni w latach 2020-2023 opłacała podatek dochodowy przy zastosowaniu 19% stawki liniowej. Wnioskodawczyni prowadzi dokumentację podatkową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni nie prowadziła badań podstawowych zdefiniowanych w art. 5a pkt 39 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni w okresie 2020-2023 roku nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o zezwolenie, jak również nie prowadziła działalności gospodarczej w oparciu o decyzję o wsparciu.

Pracownicy otrzymywali wynagrodzenie od Wnioskodawczyni w oparciu o umowę o pracę, umowę zlecenia oraz umowę o dzieło. W składzie należności dotyczących pracowników znajdowały się należności z tytułów określonych art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 8 lit. a i c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową zostały zaliczone, w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów uzyskania przychodów danego roku z pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku w latach 2020-2023. Wykonywane przez zatrudnionych pracowników czynności miały charakter twórczy, będą obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, będą podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Licencja, o której mowa w opisie sprawy stanowi wartość niematerialną i prawną i nie została ujęta w stosownej ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Opracowania i analizy firm zewnętrznych sporządzane na potrzeby wyprodukowania odpowiednich komponentów nie stanowiły wartości niematerialnych i prawnych i nie były ujmowane w stosownej ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Firmy zewnętrzne wykonywały jedynie zlecone im czynności dotyczące wyprodukowania określonych komponentów, zgodnie z przekazanymi im wytycznymi. Elementem dodatkowym były szczegółowe opisy sposobu produkcji oraz dane dotyczące właściwości komponentów. Powyższe nie stanowiło odrębnych wartości niematerialnych i prawnych. Tworzone przez Wnioskodawczynię prototypy są konstruowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Wytworzone przez Wnioskodawczynię prototypy produktów zawsze są/były/będą efektem prac rozwojowych lub badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawczyni wskazuje, że przedmiotem zapytań, nie są: (1) czynności wdrożeniowe w zakresie opracowywanych produktów i usług, (2) produkcja seryjna, (3) serwisowanie, (4) prace spoza prac badawczo-rozwojowych.

W zakresie powstałych pomiędzy opisem sprawy, a własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni rozbieżności wskazuje, że:

Opis sprawy winien obejmować koszty zarówno związane z kosztami: (a) zakupem licencji na specjalistyczne oprogramowanie, jak również (b) delegacji oraz ponoszenia opłat na targi materiałów obuwniczych/targach mody obuwniczej.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w jej ocenie powyższe wydatki stanowią koszty kwalifikowane związane z działalnością B+R, gdyż w bezpośredni sposób wpływają na przygotowanie koncepcji oraz szkiców nowej kolekcji.

Wnioskodawczyni wskazuje, że podczas wykonywania prac badawczo-rozwojowych ponosiła koszty materiałów wykorzystywanych przy pracy nad realizacją danego Projektu B+R, w tym w szczególności stworzenia pary prototypowej (tzw. próby wzorniczej) oraz serii próbnej (rozmiarówki). Ponadto ponosiła również koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego Projektu B+R - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością oraz koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie służących do projektowania obuwia, wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Dodatkowo Wnioskodawczyni ponosiła wydatki z tytułu poszczególnych składników wynagrodzeń na rzecz pracowników Wnioskodawcy, zatrudnionych w ramach stosunku pracy bądź na podstawie umowy zlecenia/o dzieło.

Wnioskodawczyni twierdzi, że koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego Projektu B+R - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością oraz koszty zakupu licencji na specjalistyczne oprogramowanie służących do projektowania obuwia, stanowią koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.

Pytania

1. Czy prowadzone przez Wnioskodawczynię prace w latach 2020-2023 w ramach Etapu 1, 2  i 3 (realizacja Projektów B+R) stanowią prace rozwojowe i spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 Ustawy PIT, która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 26e Ustawy PIT?

2. Czy koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię na realizację Etapu 1, 2 i 3 (realizacja Projektów B+R) w odniesieniu do stanu faktycznego, który miał miejsce w latach 2020-2023 roku będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 i ust. 3 Ustawy PIT?

Pani stanowisko w sprawie

W odniesieniu do Pytania 1

Prowadzone przez Wnioskodawczynię prace w ramach Etapu 1, 2 i 3 (realizacja Projektów B+R) stanowią prace rozwojowe i spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej „PIT”),  która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 26e Ustawy PIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 26e ust. 1 Ustawy PIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 26e, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Definicję działalności "badawczo rozwojowej" zawarto w art. 5a pkt 38 Ustawy PIT, z którego wynika, że termin "działalność badawczo-rozwojowa" oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 40 Ustawy PIT, są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnej wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) słowo "twórczy" oznacza "mający na celu tworzenie, odkrywczy, kreatywny". Prace realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy ze względu na cel ich przeprowadzenia, obejmujący wypracowanie nowych rozwiązań w zakresie prowadzonej działalności, uwzględniając zmienne czynniki takie jak choćby każdorazowo powstanie nowych par obuwia. Prace realizowane przez pracowników w ramach Projektów B+R również mają charakter twórczy, oryginalny i indywidualny i są ukierunkowane na opracowywanie nowych rozwiązań oraz koncepcji w zakresie obuwia, jak zostało to przedstawione w opisie stanu faktycznego. Tym samym, zdaniem Wnioskodawczyni, zostanie spełniona przesłanka odnosząca się do "twórczości" Projektów B+R. Dodatkowo, jak zostało wskazane w Objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, we fragmencie odnoszącym się do wykładni słowa "twórczy" wskazano: "w doktrynie prawa autorskiego cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia". Powyższe tym bardziej podkreśla twórczy charakter realizowanych przez Wnioskodawczynię prac w ramach Projektów B+R. Przede wszystkim, Projekty B+R ukierunkowane są na stworzenie nowych, dotychczas nieznanych par obuwia. Każda z par obuwia charakteryzuje się indywidualnym wyglądem, kształtem oraz funkcjonalnościami. Nie zdarza się, aby w ramach Projektów B+R powstała drugi raz taka sama para obuwia. Ponadto, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, przy opracowywaniu oraz tworzeniu nowych par obuwia Wnioskodawczyni korzysta z wysoko specjalistycznego oprogramowania oraz kadry pracowniczej o bardzo dużym doświadczeniu. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni jest odpowiedzialna za cały proces tworzenia danej pary obuwia - od powstania koncepcji danej pary obuwia, po finalne, fizyczne jej stworzenie. Cały proces jest długotrwały i składa się nań wiele czynności. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni musi bowiem zbudować koncepcję, zaprojektować, przeprowadzić testy, stworzyć serię prototypową, ponownie przeprowadzić testy, nanosić odpowiednio poprawki na każdym z etapów oraz finalnie rozpocząć produkcję seryjną danej pary obuwia. Tym samym, czynności podejmowane w celu realizacji Projektów B+R nie są zajęciami "odtwórczymi", które nie kwalifikowałyby się do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 28 Ustawy PIT. Poza tworzeniem nowych par obuwia, jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni zajmuje się również udoskonalaniem istniejących produktów. Cały proces związany z udoskonalaniem jest zbliżony do procesu wyprodukowania pary obuwia od nowa - bowiem ponownie udział muszą wziąć wszystkie osoby zajmujące stanowiska techniczne w Spółce, aby opracować nową koncepcję produktu m.in. ze względu na wprowadzenie poprawek w zakresie technologii produkcji bądź zmiany wykorzystywanych komponentów. Ustawa PIT nie definiuje pojęcia "rutynowy", dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 listopada 2017 r. o sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze "Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego" (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo "rutynowy" należy rozumieć: "wykonywany często i niemal automatycznie" i "wykonywany według utartych schematów". W przypadku Wnioskodawczyni, nie mamy do czynienia z działaniami wykonywanymi automatycznie i "według utartych schematów". Istotą natomiast jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy wkład Przedsiębiorcy w realizacji Projektów B+R oraz ulepszanie produktów. W przepisach nie znajdziemy również definicji słowa "okresowy". Podobnie jak powyżej należy odnieść się do wykładni językowej tego określenia. Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazuje na następujące znaczenia słowa "okresowy": "powtarzający się, występujący co pewien czas" oraz "dotyczący danego okresu". Na podstawie przedstawionej definicji, znaczenie słowa "okresowy" sugeruje, że chodzi o podejmowanie czynności podobnych do siebie i w jakiś sposób się powtarzających. Z tego wynika zatem, że przedstawiona działalność Wnioskodawczyni nie wypełnia znamion okresowości. Niezależnie od faktu, że w prowadzonych przez Wnioskodawczynię Projektach B+R nie sposób znaleźć spełnienia powyżej przywołanych przesłanek, należy zaznaczyć również, że wyłączeniu podlegać będzie działalność spełniająca obie przesłanki jednocześnie, dlatego wystąpienie tylko jednej z nich, nie powinno skutkować brakiem możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Projekty B+R są prowadzone przez Wnioskodawczynię w sposób systematyczny. Świadczy o tym jasny i etapowy przebieg prac, taki jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego. Wnioskodawczyni posiada wewnętrzne procedury, które regulują cały przebieg prac związanych z realizacją Projektów B+R. Należy więc zauważyć, że cały cykl związany ze wszystkimi Projektami B+R stanowi nierozerwalny ciąg prac, bowiem między poszczególnymi fazami działań Wnioskodawczyni istnieje wyraźny związek; tworzą one spójny, systematyczny proces pozwalający na realizację Projektów B+R, co wskazuje na spełnienie warunku "systematyczności" z definicji działalności badawczo-rozwojowej z Ustawy PIT. Reasumując, realizowane przez Przedsiębiorcę Projekty B+R wpisują się w definicje prac badawczo-rozwojowych zawartą w Ustawie PIT, ponieważ mają charakter twórczy, są prowadzone w sposób systematyczny według określonych harmonogramów, przez pracowników posiadających odpowiednie kompetencje i wykształcenie. Zostały więc spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w definicji działalności badawczo-rozwojowej z Ustawy PIT, co w rezultacie uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania z preferencji podatkowych zawartych w art. 26e Ustawy PIT. W związku z powyższym, podejmowane przez Wnioskodawczynię działania do realizacji Projektów B+R spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej z Ustawy, gdyż:

• podejmowane przez Wnioskodawczynię działania w celu realizacji Projektów B+R stanowią prace rozwojowe;
• prace podejmowane w ramach Projektów B+R mają charakter twórczy – celem podejmowanych przez Przedsiębiorcę działań jest tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają odtwórczego charakteru;
• prace realizowane w ramach Projektów B+R prowadzone są w systematyczny sposób - działalność Wnioskodawczyni w tym zakresie prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Ponadto, Wnioskodawczyni podejmuje działania w ramach Projektów B+R w sposób ciągły, stały i nieokazjonalny, czego dowodem jest planowana realizacja poszczególnych zamierzeń;
• działania podejmowane przez Wnioskodawczynię w ramach Projektów B+R nie stanowią prac rutynowych i okresowych;
• czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię w ramach Projektów B+R stanowią działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe (co zostało wskazane powyżej), podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - realizując Projekty B+R, Wnioskodawczyni rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności pracowników, które może wykorzystać zarówno w ramach bieżących Projektów B+R, jak również w ramach przyszłych projektów. W związku z powyższym, podejmowane czynności w ramach Projektów B+R spełniają definicję "prac rozwojowych" i "działalności badawczo-rozwojowej" w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 Ustawy PIT. Tym samym, Wnioskodawca jest uprawniona do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e Ustawy PIT.

Wnioskodawczyni na potwierdzenie powyższego, przytacza interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z 24 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.560.2019.2.MBD, która co prawda dotyczy projektowania zaworów regulacyjnych, natomiast sam proces zaprojektowania oraz wytworzenia takiego zaworu regulującego jest zbliżony do wytworzenia pary obuwia: „Biorąc pod uwagę powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że w ocenie tut. Organu, działalność Przedsiębiorcy realizowana w ramach działu B+R związana z opracowaniem nowych produktów i udoskonaleniem istniejących oraz z opracowaniem technologii produkcji ww. wyrobów, mieści się w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 PIT”
• z 10 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.504.2018.1.AN, w której wnioskodawca pytał o możliwość zastosowania ulgi B+R w stosunku do projektowania nowych ubrań/ulepszania ubrań, co do których proces projektowania i tworzenia jest niewątpliwie zbliżony do projektowania i produkcji obuwia: „W ocenie tut. Organu, prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach Procesu projektowego, jak i prace realizowane przez Dział Sklepu Internetowego oraz Dział IT, są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań, zatem, realizowane przez Wnioskodawcę działania spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26, w zw. 2 art. 4a pkt 27 lit. c i art. 4a pkt 28 ustawy PIT, zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do 30 września 2018 r., jak i przepisów obowiązujących od 1 października 2018 r”.
• z dnia 17 lipca 2020 r. sygn. akt 0111-KDIB1-3.4010.213.2020.2.MBD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozważał niemal identyczny przypadek dotyczący przyznania Ulgi B+R w firmie produkującej obuwie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni, podejmowane przez nią prace w celu realizacji Projektów B+R stanowią działalność badawczo-rozwojową, dlatego też Wnioskodawczyni jest uprawniona do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 26e Ustawy PIT.

W odniesieniu do Pytania 2

Koszty ponoszone przez Wnioskodawczynię na realizację Projektów B+R (Koszty Projektów) opisane w stanie faktycznym będą stanowiły koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 i ust. 3 Ustawy PIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 26e ust. 2 Ustawy PIT, za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (art. 26e ust. 2 pkt 1 Ustawy o PIT);

2. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu (art. 26e ust. 2 pkt 1a Ustawy o PIT);

3. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową (art. 26e ust. 2 pkt 2 Ustawy o PIT);

4. nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności form do produkcji obuwia, wykrojników, osprzętu produkcyjnego (art. 26e ust. 2 pkt 2a Ustawy o PIT).

Natomiast, zgodnie z art. 26e ust. 3 Ustawy PIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w przedmiotowym przypadku będą to maszyny związane z produkcją obuwia oraz oprzyrządowanie wykorzystywane w trakcie realizowanych prac oraz wartości niematerialne i prawne w szczególności opracowania i analizy firm zewnętrznych na potrzeby wyprodukowania odpowiednich komponentów wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego Projektu B+R - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 26e ust. 5 Ustawa PIT). Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 1 Ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1. Jak wynika z art. 22 ust. 5a Ustawy PIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Natomiast, w przypadku pośrednich kosztów uzyskania przychodów, należy zauważyć, że zgodnie z art. 22 ust. 5c Ustawy PIT, koszty te są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Stosownie do treści art. 22 ust. 8 Ustawy PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 8-8a, z uwzględnieniem art. 23 Ustawy PIT. Zgodnie z brzmieniem art. 22b ust. 2 pkt 2 Ustawy PIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania, koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli: a. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz b. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz c. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii, - zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi. W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe. W myśl art. 22 ust. 7b Ustawy PIT, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w jeden z poniższych sposobów: 1. w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo 2. jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo 3. poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2.

W świetle przywołanych regulacji należy stwierdzić, że aby podatnikowi przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową;
• koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy PIT;
• koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2-3 Ustawy o PIT;
• w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b Ustawy PIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej;
• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu;
• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w Ustawie PIT;
• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

Przenosząc wyżej przytoczone przepisy oraz warunki, które musi spełnić podatnik, aby być uprawnionym do skorzystania z ulgi podatkowej B+R na grunt analizowanej sprawy należy uznać, że Wnioskodawczyni spełnia wszystkie powyższe wymagania.

Poniesione wydatki są związane z działalnością badawczo-rozwojową (Projekty B+R). Wydatki te stanowią również koszty uzyskania przychodu oraz mieszczą się w katalogu zamkniętym kosztów kwalifikowanych (art. 26e ust. 2 Ustawy PIT). Ponadto koszty zostały wyodrębnione i nie zostały zwrócone Wnioskodawczyni w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawczyni planuje również wykazać kwotę podlegającą odliczeniu w rocznym zeznaniu podatkowym w załączniku PIT/BR. Zajmowane przez Wnioskodawczynię stanowisko znajduje odzwierciedlenie w licznych indywidualnych interpretacjach organów podatkowych.

Wnioskodawczyni uważa, że ponoszone przez nią Koszty Projektów stanowią koszty kwalifikowane. Poniżej argumentacja odnoszącą się do każdego z rodzajów kosztów kwalifikowanych. 1. Koszty pracownicze, jak już zostało wskazane we wcześniejszej części wniosku, należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy PIT, są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, obejmujące wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Za pracownika w rozumieniu Ustawy PIT, uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 Ustawy PIT). W opisanym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym wydatki z tytułu poszczególnych składników wynagrodzeń ponoszone są na rzecz pracowników Wnioskodawczyni, zatrudnionych w ramach stosunku pracy bądź na podstawie umowy zlecenia/o dzieło. Wszystkie wyżej wymienione składniki wynagrodzeń pracowników Wnioskodawczyni realizujących prace badawczo-rozwojowe są należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, ponieważ stanowią przychody ze stosunku pracy, które obejmują wszelkie wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W związku z powyższym należy uznać, że w przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym poszczególne składniki wynagrodzeń wypłacanych pracownikom Wnioskodawczyni realizującym prace badawczo-rozwojowe, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu/okresie rozliczeniowym. Ze względu na brak definicji w ustawach o podatku dochodowym co należy rozumieć poprzez "ogólny czas pracy", zgodnie z art. 128 § 1 Kodeksu pracy "czas pracy" oznacza czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy - przykładowo czas pracy można określić na podstawie umowy o pracę zawartej między spółką a pracownikiem. Wymiar czasu pracy w ramach umowy o pracę określa natomiast art. 29 Kodeksu pracy. Dodatkowo, wskazać należy, że zgodnie z art. 80 Kodeksu pracy, wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Całe wynagrodzenie pracowników, którzy są dedykowani wyłącznie do realizacji Projektów B+R stanowi koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 1 Ustawy PIT. Z kolei, w przypadku pracowników, którzy nie wykonują wyłącznie czynności związanych z Projektami B+R, wynagrodzenie będzie stanowiło koszt kwalifikowany jedynie w proporcji, odpowiadającej czasowi, jaki w danym okresie rozliczeniowym poświęcili na prace badawczo-rozwojowe.

Stanowisko Wnioskodawczyni, w zakresie ustalenia czy Wnioskodawczyni może uznać za koszty kwalifikowane określone w art. 26e ust. 2 pkt 1 PIT, wynagrodzenia pracowników, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, premie, bonusy, dodatki, nagrody, finansowane przez Wnioskodawczynię składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe pracowników oraz ubezpieczenie wypadkowe, zatrudnionych za równo w dziale B+R jak i w dziale Techniki za koszty kwalifikowane określone w art. 26e ust. 2 pkt 1 PIT, należy uznać za prawidłowe. Również koszty związane z delegacjami oraz ponoszeniem opłat na targi materiałów obuwniczych/targach mody obuwniczej stanowi koszt kwalifikowany. Jak zostało bowiem wskazane w opisie stanu faktycznego, wyjazdy w delegacje na różnego rodzaju pokazy mody pozwalają Wnioskodawczyni stworzyć unikatowy wzór obuwia, który następnie trafi do oferty Wnioskodawczyni. Tym samym, należy uznać, że wyjazdy są związane z działalnością B+R, gdyż w bezpośredni sposób wpływają na przygotowanie koncepcji oraz szkiców nowej kolekcji.

Powyższe potwierdzają interpretacje indywidualne, m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 marca 2020 r., w której wnioskodawca wskazał, że jednym z ponoszonych kosztów są wydatki na delegacje pracowników, wówczas organ zaznaczył, że: „(...) wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, premie, koszty delegacji służbowych i diet, ekwiwalent za niewykorzystany urlop zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 PIT, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 PIT” Tym samym, również koszty delegacji można uznać za koszt kwalifikowany.

2. Materiały oraz surowce

Przepisy podatkowe nie regulują, co należy rozumieć poprzez sformułowanie "nabycie materiałów i surowców" wykorzystywanych do działalności badawczo-rozwojowej. W sposób pośredni można posiłkować się art. 28 ust. 2 Ustawy o rachunkowości, zgodnie z którym Cena nabycia (...) to cena zakupu składnika aktywów, obejmująca kwotę należną sprzedającemu, bez podlegających odliczeniu podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego, a w przypadku importu powiększona o obciążenia o charakterze publicznoprawnym oraz powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku, składowania lub wprowadzenia do obrotu, a obniżona o rabaty, opusty, inne podobne zmniejszenia i odzyski. Zdaniem Wnioskodawczyni, dla potrzeb rozpoznawania wydatków związanych z "nabyciem materiałów i surowców do działalności B+R" jako koszty kwalifikowane, istotne jest to, w jaki sposób - zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości - Wnioskodawczyni rozpoznaje zużycie materiałów dla ogólnego rozliczenia kosztów uzyskania przychodów. W prowadzonej przez Wnioskodawczynię ewidencji materiałowej, wycena i rozchód materiałów rejestrowane są według cen zakupu materiałów. Natomiast koszty zakupu (m.in. koszty transportu, załadunku) Wnioskodawczyni odpisuje bezpośrednio w koszty działalności operacyjnej. Na podstawie powyższego, Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków poniesionych na zakup materiałów, ewidencjonowanych według cen zakupów, które są zużywane do realizacji Projektów B+R.

Biorąc pod uwagę przyjętą przez Wnioskodawczynię metodę ewidencji materiałowej, tj. wycena i rozchód materiałów rejestrowane są według cen zakupu materiałów, Wnioskodawczyni jest uprawniona do zaliczania do kosztów kwalifikowanych wyłącznie wydatków na zakup materiałów według cen zakupu, bez możliwości zaliczania do kosztów kwalifikowanych kosztów zakupu (m.in. koszty transportu, załadunku).

Zdaniem Wnioskodawczyni, koszty materiałów i surowców, które zostają zużyte na stworzenie rozmiarówki oraz serii prototypowej będą stanowiły koszty kwalifikowane. Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na materiały oraz surowce, które są następnie wykorzystywane do działań badawczo-rozwojowych, potwierdzają liczne interpretacje indywidualne, np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z 5 listopada 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.346.2018.2.JS wskazał, że: „Kosztem kwalifikowanym u Wnioskodawcy, w myśl art. 26e ust. 2 pkt 2 mogą być również wydatki poniesione w pełnej wysokości na materiały i surowce, z uwagi na fakt, że były/są/będą wykorzystywane wyłącznie do realizacji działalności B+R.”

3. Amortyzacja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych

Zgodnie z art. 26e ust. 3 Ustawy PIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych w szczególności maszyn związanych z produkcją obuwia oraz całego oprzyrządowania wykorzystywanego w trakcie realizowanych prac oraz wartości niematerialnych i prawnych w szczególności opracowań i analiz firm zewnętrznych na potrzeby wyprodukowania odpowiednich komponentów wykorzystywanych w prowadzonej działalności związanej z realizacją danego Projektu B+R - z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Zaliczanie odpisów amortyzacyjnych środków trwałych do kosztów kwalifikowanych od środków trwałych wykorzystywanych wyłącznie do prac badawczo-rozwojowych wynika zatem wprost z przywołanego przepisu. To samo dotyczy środków trwałych, które są tylko częściowo wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych. W takim wypadku kosztem kwalifikowanym będzie tylko część wydzielona procentowo, na podstawie użytkowania maszyny na prace badawczo-rozwojowe. Na potwierdzenie powyższego można przytoczyć m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 grudnia 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.1.MBD, w której wnioskodawca również pytał o możliwość częściowego oraz całościowego zaliczenia kosztów amortyzacji jako koszt kwalifikowany: „Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości, stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej.” Natomiast w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej a częściowo do bieżącej działalności - co znajduje odzwierciedlenie w rozpatrywanej sprawie - to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Analogicznie należy postąpić w stosunku do amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawczyni wykorzystuje maszyny związane z produkcją obuwia oraz oprzyrządowanie w części do realizacji Projektów B+R, jak również oprogramowanie do projektowania obuwia wyłącznie do realizacji Projektów B+R, tym samym, odpis amortyzacyjny w części odnoszącej się do środków trwałych oraz w całości oprogramowania będzie stanowił koszt kwalifikowany.

Ocena stanowiska

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Powołane interpretacje, nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej