Możliwość uwzględnienia strat z lat ubiegłych na potrzeby ustalenia powstania obowiązku zapłaty daniny solidarnościowej.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 27 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2186/22 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych wzakresie możliwości uwzględnienia strat z lat ubiegłych na potrzeby ustalenia powstania obowiązku zapłaty daniny solidarnościowej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca w zeznaniach rocznych PIT-38 za lata 2018, 2019 i 2020 wykazał stratę z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

W zeznaniu PIT-38 za 2021 rok Wnioskodawca w części C wykazał dochód (nadwyżkę przychodów nad kosztami uzyskania przychodów), który w części D obniżył o 50% łącznej kwoty strat wykazanych w zeznaniach PIT-38 za lata 2018-2020.

Niezależnie od powyższego, w 2021 roku Wnioskodawca uzyskał dochody ze stosunku pracy wykazane w zeznaniu PIT-37, a także przychody z najmu opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Suma dochodów Wnioskodawcy wykazanych w zeznaniach PIT-37 i PIT-38 za 2021 rok ustalonych z uwzględnieniem strat z lat poprzednich jest niższa niż 1 mln zł. Natomiast bez uwzględnienia powyższych strat suma ta przekroczyłaby 1 mln zł.

Pytanie

Czy na potrzeby ustalenia czy powstał obowiązek uiszczenia daniny solidarnościowej za 2021 rok należy uznać, że sformułowanie „suma dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f”, o którym mowa w art. 30h updof, oznacza dochody obliczone z uwzględnieniem strat z lat ubiegłych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby ustalenia czy powstał obowiązek uiszczenia daniny solidarnościowej za 2021 rok należy uznać, że sformułowanie „suma dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f”, o którym mowa w art. 30h updof, oznacza dochody obliczone z uwzględnieniem strat z lat ubiegłych.

Zgodnie z art. 30h ust. 2 i 3 updof:

„2. Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

–odliczone od tych dochodów.

3. Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1)rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,

2)zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

–których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4”.

Przedmiotem wniosku jest wykładnia użytego w art. 30h ust. 2 updof pojęcia „sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f”.

Podstawę obliczenia podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 updof stanowi, zgodnie z art. 26 ust. 1, „dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2” – po dokonaniu odliczeń przewidzianych w art. 26 i n. updof, obejmujących w szczególności składki przewidziane w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Z kolei art. 30c ust. 2 stanowi, że „Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie”.

A zatem zarówno art. 26, jak i art. 30c, do których odwołuje się art. 30h ust. 2 określający sposób obliczenia daniny solidarnościowej, odwołują się do pojęcia „dochodu ustalonego zgodnie z art. 9”, względnie „dochodu ustalonego zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5”. Powyższe przepisy dotyczą zaś strat i zasad ich rozliczania z przychodami.

Stanowią mianowicie, że:

„2. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

3. O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1)obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2)obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty”.

„Dochodem ustalonym zgodnie z art. 9”, który podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub w art. 30c updof jest więc dochód ustalony z uwzględnieniem strat poniesionych w latach poprzednich (obniżony o te straty zgodnie z art. 9 ust. 3).

Z kolei art. 30b regulujący zasady opodatkowania dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, stanowi w ust. 2, że: „Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:

1)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14,

2)różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,

3)różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,

4)różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,

5)różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,

6)różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł

–osiągnięta w roku podatkowym”.

Art. 30b nie odwołuje się więc wprost do art. 9 updof. Niemniej jednak nie budzi wątpliwości, że przewidziane w tym ostatnim przepisie zasady ustalania dochodu mają zastosowanie również do dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b. Dotyczy to w szczególności uwzględniania strat poniesionych w poprzednich latach podatkowych, zgodnie z art. 9 ust. 3. Wynika to wprost z ust. 6 tego przepisu: „Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce, udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny”. Oznacza to, że pomimo braku wyraźnego odesłania do art. 9, podstawę opodatkowania na zasadach określonych w art. 30b updof stanowi dochód ustalony z uwzględnieniem art. 9 ust. 6, tj. obniżony o ewentualne straty z tego źródła przychodów poniesione w latach poprzednich.

W konsekwencji, w art. 30b ust. 1 updof:

„Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu”

– pojęcie „dochodu” oznacza dochód ustalony zgodnie z art. 30b ust. 2 oraz art. 9 ust. 6 updof, czyli z uwzględnieniem strat poniesionych w latach poprzednich ze źródeł przychodów wskazanych w tym przepisie. Przy czym jest to jedyna możliwa do przyjęcia wykładnia tego przepisu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że użyte w art. 30h ust. 2 updof pojęcie „dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f” obejmuje dochody ustalone na zasadach określonych w art. 9 updof, tj. z uwzględnieniem pomniejszających je strat ze źródła przychodów, poniesionych w latach poprzednich. „Dochodami podlegającym opodatkowaniu” na zasadach określonych w art. 27, art. 30b i art. 30c są bowiem dochody ustalone m.in. zgodnie z art. 9 ust. 3 updof.

Wynika to z literalnej treści przepisów: jak wspomniano, art. 26 ust. 1 oraz art. 30c ust. 2 wprost stanowią, że podstawą opodatkowania na zasadach określonych w art 27 lub art. 30c jest dochód ustalony odpowiednio „zgodnie z art. 9” albo „zgodnie z art. 9 ust. ust. 1, 2-3b i 5”. Również „dochodem” w rozumieniu art. 30b ust. 1 opodatkowanym na zasadach przewidzianych w tym przepisie jest dochód ustalony z uwzględnieniem art. 9 ust. 6 w zw. z ust. 3 updof. Odmienna wykładnia byłaby ewidentnie sprzeczna z regulacjami updof.

Reasumując, dochodami podlegającymi opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f w rozumieniu art. 30h updof są dochody ustalone z uwzględnieniem strat poniesionych w latach poprzednich, zgodnie z art. 9 ust. 3 (pomniejszone o te straty).

Na powyższy wniosek nie ma przy tym wpływu okoliczność, iż zgodnie z art. 30h ust. 2 podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi „suma dochodów” pomniejszona o kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5, odliczone od tych dochodów. Zapis ten nie stanowi bowiem podstaw do wysnucia wniosku, że a contrario nie podlegają odliczeniu straty z lat ubiegłych.

Jak wskazano powyżej, straty z lat poprzednich są uwzględniane na etapie ustalania dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, czy art. 30c – są elementem konstrukcyjnym (konstytutywnym) tego dochodu. Natomiast nie są nim składki na ubezpieczenia społeczne. Z treści art. 26 ust. 1 („Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot: (...)”) oraz art. 30c ust. 2 („Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne (...)”) wynika jednoznacznie, że odliczenie składek następuje po ustaleniu dochodu.

Podstawa opodatkowania podatkiem dochodowym jest więc ustalana w dwóch etapach:

1)W pierwszym etapie następuje ustalenie dochodu i na tym etapie, zgodnie z art. 9 uwzględniane są straty z lat poprzednich,

2)W kolejnym etapie, po ustaleniu dochodu, dokonywane są odliczenia od dochodu przewidziane w art. 26 i n., względnie w art. 30c zdanie drugie.

Potwierdza to systematyka przepisów updof: pomniejszenie dochodu o straty z lat poprzednich wynika z przepisu zawartego w Rozdziale 1 „Przedmiot opodatkowania” – co potwierdza, że przedmiotem opodatkowania jest dochód ustalony z uwzględnieniem tych strat. Natomiast odliczenie od dochodu m.in. składek na ubezpieczenie społeczne jest przewidziane w Rozdziale 6 „Podstawa obliczenia i wysokość podatku”.

Z tego względu warunkiem pomniejszenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej o składki na ubezpieczenia społeczne oraz kwoty wskazane w art. 30f ust. 5 było wprowadzenie w art. 30h ust. 2 wyraźnego zapisu, który to przewiduje. Natomiast nie było konieczne wprowadzenie zapisu przewidującego odliczenie strat z lat poprzednich. Byłoby to zbędne (a więc sprzeczne z zasadami techniki legislacyjnej), gdyż straty te są uwzględniane na etapie ustalania dochodu stanowiącego przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym.

Całokształt przedstawionych okoliczności świadczy o tym, że na gruncie przepisów updof dochodem stanowiącym przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód ustalony zgodnie z art. 9, a więc z uwzględnieniem strat z lat poprzednich. W konsekwencji również „dochodami podlegającymi opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f” w rozumieniu art. 30h updof są tak rozumiane dochody. Odmienna wykładnia oznaczałaby, że art. 30h updof posługuje się pojęciem „dochodu” w znaczeniu odmiennym niż pozostałe przepisy tej ustawy. Jednakże ani literalne brzmienie tego przepisu, ani tym bardziej wykładnia systemowa i celowościowa nie dają żadnych podstaw do wysnucia takiego wniosku.

Powyższe stanowisko podzielił również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 29 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Go 398/20:

Zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2. Zasadnie Strona wskazała, że sposób sformułowania powołanego przepisu wskazuje, że ustawodawca uniemożliwił kompensowanie dochodu z jednego źródła przychodów stratą z innego źródła przychodów. Wbrew twierdzeniu organu z powołanych przepisów nie wynika jednak zakaz/brak możliwości odliczenia straty w ramach jednego źródła dochodu.

Zasadnie również Strona wskazała, że skoro w art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołano się między innymi do art. 9 ust. 2 i 3 ustawy, jak również w art. 30h ust. 2 brak jest zastrzeżenia, że na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie stosuje się art. 9 ust. 3 – to brak jest podstaw do przyjęcia, że ustalając podstawę obliczenia daniny solidarnościowej dla dochodów z działalności opodatkowanej podatkiem liniowym nie można dochodu obniżyć o stratę z lat poprzednich. W innym przypadku stosowałoby się inne zasady do obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem liniowym i inne zasady obliczenia dochodu do podstawy obliczenia daniny solidarnościowej od dochodu opodatkowanego podatkiem liniowym, na co w ocenie Sądu nie pozwala brzmienie przepisów. Skoro podstawę obliczenia daniny solidarnościowej ustala się na podstawie zasad określonych m.in. w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych to zastosowanie ma również art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym dochód można obniżyć o wysokość straty z lat poprzednich z tego źródła przychodu.

Mając na uwadze przedstawione powody należało uznać, że z naruszeniem art. 30c ust. 1, art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych organ przyjął,iż przy ustaleniu daniny solidarnościowej nie ma podstaw do odliczenia straty z lat ubiegłych.

Powyższe stanowisko WSA w Gorzowie Wielkopolskim wyraził również w wyroku z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. akt I SA/GI 455/21, przy czym zwrócił w nim uwagę również na to, że:

W ocenie składu orzekającego w rozpatrywanej sprawie powinna mieć zastosowanie dyspozycja art. 2a Ordynacji podatkowej, nie tylko w tym celu, aby sprawiedliwości stało się zadość, ale przede wszystkim po to, aby zmusić ustawodawcę do respektowania zasad prawidłowej legislacji. Trybunał Konstytucyjny podkreślał, że elementem zasady demokratycznego państwa prawnego jest zasada jednoznaczności prawa, rozumiana jako dyrektywa poprawnej legislacji. Każdy przepis prawny powinien być skonstruowany poprawnie z punktu widzenia językowego i logicznego. Wymóg jasności oznacza nakaz tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów. Związana z jasnością precyzja przepisu powinna przejawiać się w konkretności nakładanych obowiązków i przyznawanych praw, tak aby ich treść była oczywista i pozwalała na wyegzekwowanie (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 marca 2001 r., sygn. Akt K 24/00, OTK 2001 nr 3, poz. 51).

Jest to tym bardziej istotne w świetle art. 217 Konstytucji RP. Nakładanie bowiem podatków i innych danin publicznych musi się łączyć z wymogiem stanowienia jednoznacznych i zrozumiałych dla podatników przepisów.

Także z powyższych względów należy uznać, że przy ustalaniu podstawy obliczenia daniny solidarnościowej należy uwzględnić dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 3 i ust. 6 updof, a więc pomniejszony o straty ze źródła przychodów poniesione w latach poprzednich.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, zgodnie z którym na potrzeby ustalenia czy powstał obowiązek uiszczenia daniny solidarnościowej za 2021 rok należy uznać, że suma dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f w rozumieniu art. 30h updof obejmuje dochody obliczone z uwzględnieniem strat z lat ubiegłych.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 15 lipca 2022 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0115-KDIT1.4011.348.2022.1.MST, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Panu 21 lipca 2022 r.

Skarga na interpretację

19 sierpnia 2022 r. wpłynęła Pana skarga na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (data nadania: 16 sierpnia 2022 r.). Wniósł Pan o uchylenie interpretacji.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 7 marca 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2186/22 uchylił interpretację indywidualną.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego, którą kolejno wycofałem.

Naczelny Sąd Administracyjny – postanowieniem z 27 października 2023 r. sygn. akt II FSK 1260/23 – umorzył postępowanie kasacyjne.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny 27 października 2023 r. i wpłynął do mnie 28 marca 2024 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku WSA

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.) – dalej: PPSA:

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyroku,

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej –stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję przy tym od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.