Skutki podatkowe udzielania rabatów pracownikom i zleceniobiorcom, w sytuacji gdy ww. rabaty są udzielane również osobom współpracującym ze Spółką w ramach działalności gospodarczej .

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 kwietnia 2024 r.o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutkow podatkowych udzielania rabatów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (zwany dalej Spółką) jest polskim rezydentem podatkowym. W związku z zatrudnianiem pracowników Wnioskodawca pełni rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zobowiązanego do obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy.

Spółka zamierza wprowadzić program rabatowy (dalej „Program”) dla swoich pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenia (dalej „Pracownicy”) oraz stale współpracujących na zasadzie umów o świadczenie usług w ramach ich jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej „Współpracownicy” łącznie „Beneficjenci”).

Planowany do wdrożenia Program polegać będzie na przekazaniu Beneficjentom unikatowych kodów jednorazowych, które to zastosowane podczas realizowania procesu zakupów będą obniżały cenę wybranych produktów (...). Cena po zastosowaniu kodu jednorazowego będzie w większości przypadków niższa niż oferowana ogółowi nabywców, jednak wyższa od ceny nabycia towaru przez Spółkę, gwarantując tym samym Wnioskodawcy zysk. Możliwa jednak będzie sytuacja, w której preferencyjna cena dostępna dla Beneficjentów (po zastosowaniu kodu jednorazowego) będzie dostępna również dla ogółu klientów Wnioskodawcy, a nawet sytuacja, w której cena skierowana do ogółu klientów będzie niższa od ceny oferowanej Beneficjentom (po zastosowaniu kodu jednorazowego).

Przyznane kody jednorazowe będą mogły zostać wykorzystane jedynie przy zakupie towarów z asortymentu Spółki w jej sklepie internetowym. Wykorzystanie kodu jednorazowego spowoduje obniżenie ceny towaru, kod nie będzie jednak mógł stanowić samoistnego środka zapłaty za dany produkt. Oznacza to, że kod jednorazowy będzie w praktyce uprawniał do uzyskania obniżki ceny zakupu, jednak nie będzie możliwości obniżenia kwoty należnej do zapłaty do 0 zł.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Program stanowi formę wyrażenia uznania, podziękowania oraz motywowania, nie zaś element wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartych z Beneficjentami umów. Obniżenie ceny sprzedawanych towarów po zastosowaniu kodu jednorazowego stanowi dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest (nie będzie) zobowiązana na podstawie żadnych postanowień umownych.

Stosowanie preferencyjnych cen sprzedaży po zastosowaniu kodu jednorazowego przez Beneficjenta nie będzie uzależnione od jakichkolwiek świadczeń wzajemnych ze strony Beneficjenta.

Beneficjent nie będzie także zobowiązany do wykorzystania otrzymanego kodu jednorazowego – będzie to jego własna decyzja.

Celem wdrożenia Programu jest stworzenie dobrej atmosfery pracy, zintegrowanie Beneficjentów (poprzez wspólny Program benefitiów), a w dłuższym okresie zapewnienie utrzymania w Spółce dobrze wykwalifikowanych osób, co stanowi gwarancję kontynuowania efektywnej działalności gospodarczej oraz rozwoju przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Istotny jest także cel marketingowy przedsięwzięcia. Beneficjenci Programu będą bowiem mogli wyrażać opinie o produktach z oferty Wnioskodawcy w swoim środowisku rodzinnym oraz wśród znajomych, co w oczekiwaniu Spółki przełoży się na pozyskanie nowych klientów, zwiększenie wolumenu sprzedaży i pomoże w budowaniu pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy na rynku.

Pytanie

Czy wykorzystanie przez Pracowników przekazanych kodów jednorazowych i tym samym zastosowanie do transakcji sprzedaży przez Spółkę preferencyjnych cen w transakcjach z Pracownikami spowoduje powstanie po ich stronie dodatkowego przychodu podatkowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, wykorzystanie przez Pracownika przekazanego kodu jednorazowego i tym samym zastosowanie do transakcji sprzedaży przez Spółkę preferencyjnych cen w transakcjach z Pracownikami nie spowoduje powstania u nich przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody (z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, do których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku).

W art. 11 ust. 1 Ustawy PIT wskazano, że przychodami (z pewnymi zastrzeżeniami) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody opodatkowane PIT należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, mającą formę zarówno pieniężną jak i niepieniężną, w tym również nieodpłatne świadczenie otrzymane przez podatnika.

Przepisy ustawy PIT nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnych świadczeń”. W praktyce dla celów PIT nieodpłatne świadczenie definiuje się jako działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne (niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku innej osobie, mający konkretny wymiar finansowy.

W przypadku świadczeń przekazywanych na rzecz pracowników należy uwzględnić także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13), w którym wskazano m.in., że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba niezwiązana z pracodawcą.

Stanowisko to jest akceptowane również przez organy podatkowe, które w wydawanych interpretacjach podkreślają, że gdy grono beneficjentów nie będzie ograniczone wyłącznie do pracowników, to brak jest podstaw do uznania, że po stronie pracowników powstaje przychód w rozumieniu Ustawy PIT.

Mając na uwadze powyższe – w opinii Spółki – po stronie osób wskazanych w stanie faktycznym nie powstaje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych świadczeń.

W kontekście powyższego Spółka pragnie wskazać, że Program nie ogranicza kręgu uprawnionych do korzystania z kodów jednorazowych wyłącznie do Pracowników. Adresatami Programu jest szeroka grupa osób, obejmująca nie tylko Pracowników. Na tę grupę składają się – oprócz pracowników Spółki – także osoby trzecie (współpracujące ze Spółką na podstawie kontraktów B2B).

Ponadto zasady funkcjonowania Programu są takie same w przypadku wszystkich kategorii osób uprawnionych do uczestnictwa w nim.

Kody jednorazowe będą uprawniały do uzyskania ceny preferencyjnej w takiej samej wysokości wszystkim Beneficjentom. Wielkość upustów przyznawanych w ten sposób Pracownikom nie będzie większa niż przyznawanych osobom trzecim. Ponadto może zdarzyć się sytuacja, w której cena dostępna ogółowi klientów Wnioskodawcy będzie niższa od ceny dostępnej w danym momencie dla Beneficjentów wynikającej z Programu (po zastosowaniu kodu jednorazowego).

Obniżki po zastosowaniu kodu jednorazowego dla wszystkich Beneficjentów będą takie same względem tego samego towaru, a zasady ich przyznawania i ich wysokość będą z góry określone.

Dlatego gdy mowa o Beneficjencie będącym Pracownikiem Spółki – w ocenie Wnioskodawcy – nie ma podstawy do ustalenia przychodu w wartości rynkowej towarów, z pominięciem przyznanych rabatów.

Stosunek pracy, czy umowa zlecenie zawarta z Pracownikiem nie daje mu żadnych szczególnych przywilejów w porównaniu do innych kategorii Beneficjentów. Wszystkie ceny objęte Programem są ustalane tak samo dla wszystkich Beneficjentów, niezależnie od tego, czy są oni Pracownikami, czy też współpracują z Wnioskodawcą na innych zasadach.

Innymi słowy, Beneficjent będący Pracownikiem, nie uzyska korzystniejszej ceny niż Beneficjent niebędący Pracownikiem i jego sytuacja nie będzie w żaden sposób zróżnicowana ze względu na istniejący stosunek pracy.

Podsumowując, po stronie uczestników Programu, w związku z wykorzystaniem kodów jednorazowych, nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu PIT.

Powyższe potwierdza również praktyka organów podatkowych, w tym m.in. interpretacja z dnia 22 grudnia 2023 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (znak: 0115-KDIT1.4011.718.2023.3.MK).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy:

Źródłami przychodów są:

·stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

·działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Podkreślenia wymaga, że o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy (i innych stosunków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu ust. 4 tego artykułu, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

W świetle art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,

c)przedsiębiorstwa w spadku

–z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust.1.

Z opisu zdarzenia wynika, że Spółka zamierza wprowadzić program rabatowy (dalej „Program”) dla swoich pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, umów zlecenia (dalej „Pracownicy”) oraz stale współpracujących na zasadzie umów o świadczenie usług w ramach ich jednoosobowej działalności gospodarczej (dalej „Współpracownicy” łącznie „Beneficjenci”).

Planowany do wdrożenia program polegać będzie na przekazaniu Beneficjentom unikatowych kodów jednorazowych, które to zastosowane podczas realizowania procesu zakupów będą obniżały cenę wybranych produktów (...). Cena po zastosowaniu kodu jednorazowego będzie w większości przypadków niższa niż oferowana ogółowi nabywców, jednak wyższa od ceny nabycia towaru przez Spółkę, gwarantując tym samym Wnioskodawcy zysk. Możliwa jednak będzie sytuacja, w której preferencyjna cena dostępna dla Beneficjentów (po zastosowaniu kodu jednorazowego) będzie dostępna również dla ogółu klientów Wnioskodawcy, a nawet sytuacja, w której cena skierowana do ogółu klientów będzie niższa od ceny oferowanej Beneficjentom (po zastosowaniu kodu jednorazowego).

Przyznane kody jednorazowe będą mogły zostać wykorzystane jedynie przy zakupie towarów z asortymentu Spółki w jej sklepie internetowym. Wykorzystanie kodu jednorazowego spowoduje obniżenie ceny towaru, kod nie będzie jednak mógł stanowić samoistnego środka zapłaty za dany produkt. Oznacza to, że kod jednorazowy będzie w praktyce uprawniał do uzyskania obniżki ceny zakupu, jednak nie będzie możliwości obniżenia kwoty należnej do zapłaty do 0 zł.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Program stanowi formę wyrażenia uznania, podziękowania oraz motywowania, nie zaś element wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązana jest Spółka na podstawie zawartych z Beneficjentami umów. Obniżenie ceny sprzedawanych towarów po zastosowaniu kodu jednorazowego stanowi dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest (nie będzie) zobowiązana na podstawie żadnych postanowień umownych.

Stosowanie preferencyjnych cen sprzedaży po zastosowaniu kodu jednorazowego przez Beneficjenta nie będzie uzależnione od jakichkolwiek świadczeń wzajemnych ze strony Beneficjenta.

Beneficjent nie będzie także zobowiązany do wykorzystania otrzymanego kodu jednorazowego – będzie to jego własna decyzja.

Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy w związku z udzielaniem rabatów na zakup produktów po stronie pracowników, zleceniobiorców (nazwanych we wniosku Pracownikami) powstaje przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych a w konsekwencji, czy na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rabat”. Zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia, rabat oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towarów jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).

Ponadto, należy zauważyć, że opisany we wniosku program rabatowy będzie skierowany zarówno do pracowników, zleceniobiorców, jak i osób stale współpracujących ze Spółką na zasadzie umów o świadczenie usług w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Każdy uczestnik programu ma prawo do zakupu produktów po cenach uwzględniających rabat na tych samych zasadach.

Z powyższego wynika więc, że w przedstawionej sytuacji krąg uprawnionych do skorzystania z programu rabatowego, jest potencjalnie nieograniczony.

Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić zatem należy, że udzielenie rabatu szerokiej grupie beneficjentów, nie generuje po stronie Pracowników Spółki – jako uczestników Programu powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zakup produktów po cenach uwzględniających rabat nie będzie skutkował dla Pracowników będących uczestnikami programu powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, w związku z udzielaniem rabatów Pracownikom, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanej przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.