Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dostawy działek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 marca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 18 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT dostawy działek. Uzupełniła go Pani pismem z 20 maja 2024 r. (wpływ 22 maja 2024 r.) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 czerwca 2024 r. (wpływ 12 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani, podpisana we wniosku, jest właścicielką gospodarstwa rolnego znajdującego się w miejscowości A. Gospodarstwo rolne nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego – umowy darowizny z dnia (…) lutego 2015 r.

W roku 2024 sprzedała Pani na podstawie 1 aktu notarialnego 2 działki rolne będące nieużytkami – działka nr 1 i 2 o powierzchni odpowiednio 0,1037 i 0,1393 h.

Działki te na dzień sprzedaży nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano wobec nich decyzji o warunkach zabudowy. Nie poczyniono też żadnych działań mających na celu wzrost wartości tych działek.

Kolejno w marcu 2024 r. doszło do sprzedaży przez Panią w formie aktu notarialnego działki 4 o powierzchni 0,0131 ha na rzecz właścicieli sąsiedniej działki rolnej. Działka ta na dzień sprzedaży nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano wobec niej decyzji o warunkach zabudowy. Nie poczyniono też żadnych działań mających na celu wzrost wartości tej działki. Działkę 4 wydzielono w roku 2023 z przeznaczeniem na drogę dojazdową do sąsiedniej działki 6.

Działka 4 powstała w wyniku podziału geodezyjnego działki nr 3. W dziale III księgi wieczystej dla tej działki wpisana była nieodpłatna i na czas nieokreślony służebność gruntowa przejazdu i przechodu przez działkę 3 do działki nr 5 (w wyniku późniejszych podziałów geodezyjnych powstała z działki nr 5 m.in. działka 6). Przy akcie sprzedaży działki 4 – Pani sąsiedzi jednocześnie zrzekli się służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę 3, czyli de facto sprzedaż tej działki była uregulowaniem stanu faktycznego – przejazd i przechód do działki 6 (przed podziałami geodezyjnymi 5).

Doprecyzowanie opisu sprawy

1.Nie była Pani i nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Działki, które były przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

3.Nie była Pani i nie jest rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Działki wchodziły w skład gospodarstwa rolnego.

4.Działka 1 – wykorzystywała Pani działkę do działalności rolniczej – z tej działki nie były dokonywane zbiory i sprzedaż produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT. Produkty rolne były wykorzystywane na własne potrzeby.

Działka 2 – wykorzystywała Pani działkę do działalności rolniczej – z tej działki nie były dokonywane zbiory i sprzedaż produktów rolnych opodatkowane podatkiem VAT. Produkty rolne były wykorzystywane na własne potrzeby.

Działka 4 – wykorzystywała Pani działkę do działalności rolniczej – z tej działki nie były dokonywane zbiory i sprzedaż produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT. Produkty rolne były wykorzystywane na własne potrzeby.

5.Działka 4 – przez cały okres posiadania nie była wykorzystywana na cele prywatne.

Działka 1 – przez cały okres posiadania nie była wykorzystywana na cele prywatne.

Działka 2 – przez cały okres posiadania nie była wykorzystywana na cele prywatne.

6.Działka 1 – do momentu sprzedaży nie była udostępniania osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Działka 2 – do momentu sprzedaży nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Działka 4 – do momentu sprzedaży była udostępniana osobom trzecim (późniejszym nabywcom działki 4 na podstawie umowy cywilnoprawnej – służebności gruntowej przejazdu i przechodu – nieodpłatna i na czas nieokreślony z dnia 8 września 2009 r.).

7.Działka 1 – nie zawierała Pani przedwstępnej umowy sprzedaży.

Działka 2 – nie zawierała Pani przedwstępnej umowy sprzedaży.

Działka 4 – nie zawierała Pani przedwstępnej umowy sprzedaży.

8.Działka 1 – nie udzielała Pani pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działki.

Działka 2 – nie udzielała Pani pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działki.

Działka 4 – nie udzielała Pani pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działki.

9.Działka 1 – nie została zawarta umowa najmu/dzierżawy z nabywcą działki.

Działki 2 – nie została zawarta umowa najmu/dzierżawy z nabywcą działki.

Działka 4 – nie została zawarta umowa najmu/dzierżawy z nabywcą działki.

10.Działka 1 – nie ponosiła Pani żadnych nakładów związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży.

Działka 2 – nie ponosiła Pani żadnych nakładów związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży.

Działka 4 – w grudniu ub. r. dokonano podziału działki 3 m.in. na działkę 4, która była przedmiotem sprzedaży.

Pytanie

Czy sprzedając trzy działki rolne w jednym roku (dla wszystkich trzech nie obowiązywał plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy) sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

W piśmie z 6 czerwca 2024 r. wniosła Pani o wydanie interpretacji indywidualnej tylko w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług art. 43 pkt 9 zwolniona przedmiotowo od podatku jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane – zatem sprzedaż gruntów rolnych niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu z 20 maja 2024 r. (wpływ 22 maja 2024 r.) wskazała Pani, że w Pani ocenie, sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek gruntu, istotne jest czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży tych gruntów podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu Pani majątkiem prywatnym.

Z opisu sprawy wynika, że:

·jest Pani właścicielką gospodarstwa rolnego, które nabyła Pani na podstawie aktu notarialnego – umowy darowizny z 26 lutego 2015 r.

·W roku 2024 sprzedała Pani na podstawie 1 aktu notarialnego 2 działki rolne będące nieużytkami – działka nr 1 i 2 o powierzchni odpowiednio 0,1037 i 0,1393 h.

·Działki te na dzień sprzedaży nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano wobec nich decyzji o warunkach zabudowy. Nie poczyniono też żadnych działań mających na celu wzrost wartości tych działek.

·Kolejno w marcu 2024 r. doszło do sprzedaży przez Panią w formie aktu notarialnego działki 4 o powierzchni 0,0131 ha na rzecz właścicieli sąsiedniej działki rolnej. Działka ta na dzień sprzedaży nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano wobec niej decyzji o warunkach zabudowy. Nie poczyniono też żadnych działań mających na celu wzrost wartości tej działki. Działkę 4 wydzielono w roku 2023 z przeznaczeniem na drogę dojazdową do sąsiedniej działki 6. Działka 4 powstała w wyniku podziału geodezyjnego działki nr 3.

·W dziale III księgi wieczystej dla tej działki wpisana była nieodpłatna i na czas nieokreślony służebność gruntowa przejazdu i przechodu przez działkę 3 do działki nr 5 (w wyniku późniejszych podziałów geodezyjnych powstała z działki nr 5 m.in. działka 6). Przy akcie sprzedaży działki 4 – Pani sąsiedzi jednocześnie zrzekli się służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę 3, czyli de facto sprzedaż tej działki była uregulowaniem stanu faktycznego – przejazd i przechód do działki 6 (przed podziałami geodezyjnymi 5).

·Nie była Pani i nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

·Działki, które były przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

·Nie była Pani i nie jest rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Działki wchodziły w skład gospodarstwa rolnego.

·Działki wykorzystywała Pani do działalności rolniczej – z tych działek nie były dokonywane zbiory i sprzedaż produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT. Produkty rolne były wykorzystywane na własne potrzeby.

·Działki przez cały okres posiadania nie były wykorzystywane na cele prywatne.

·Działki 1 i 2 do momentu sprzedaży nie była udostępniania osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.

·Działka 4 do momentu sprzedaży była udostępniana osobom trzecim (późniejszym nabywcom działki 4 na podstawie umowy cywilnoprawnej – służebności gruntowej przejazdu i przechodu – nieodpłatna i na czas nieokreślony z 8 września 2009 r.).

·Dla działek nie zawierała Pani przedwstępnej umowy sprzedaży.

·Nie udzielała Pani pełnomocnictwa osobie trzeciej do działania w Pani imieniu w związku ze sprzedażą działek.

·Nie została zawarta umowa najmu/dzierżawy z nabywcą działek.

·Nie ponosiła Pani żadnych nakładów związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży.

·Działka 4 – w grudniu ubiegłego roku dokonano podziału działki 3 m.in. na działkę 4, która była przedmiotem sprzedaży.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż przez Panią ww. działek podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Pani podjęła w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży.Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pani wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy działała Pani w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmowała Pani działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala zaangażowania, w odniesieniu do sprzedaży ww. działek, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie sprzedaży ww. działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Panią ww. działek wypełniła przesłanki działalności gospodarczej.

Jak wynika z opisu sprawy, w grudniu 2023 r. dokonano tylko podziału działki 3 m.in. na działkę 4, która była przedmiotem sprzedaży.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w tym konkretnym przypadku nie podjęła Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców, bowiem z okoliczności sprawy wynika, że czynności poczynione w stosunku do przedmiotowych działek nie wykraczają poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w stosunku do przedmiotowych działek. Działania podjęte przez Panią należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uwzględniając przedstawiony opis sprawy oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Pani – w związku ze sprzedażą opisanych działek – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Zatem, w związku ze sprzedażą działek opisanych we wniosku, nie działała Pani w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż działek, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż opisanych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowanie

Sprzedaż przez Panią trzech działek rolnych w jednym roku (dla wszystkich trzech nie obowiązywał plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy) nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem Pani stanowisko zgodnie, z którym „(…) sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu”, uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazuję, że wskazanie przez Panią na art. 43 pkt 9 ustawy, uznałem za oczywistą omyłkę pisarską. Z treści stanowiska jednoznacznie wynika, że stanowisko dotyczyło art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jednocześnie zaznaczam, że ww. omyłka pisarska nie miała wpływu na dokonane przeze mnie rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).