Aplikacja na pulpit
- Tematy:
- hiszpania,
- renta,
- zwolnienie,
- zwolnienie podatkowe,
- świadczenie
Interpretacja indywidualna z dnia 24 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.355.2024.2.KP
Opodatkowanie renty wdowiej otrzymywanej z Hiszpanii.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 15 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 czerwca 2024 r. (wpływ 15 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 22 czerwca 2024 r. (wpływ 22 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od (…) r. otrzymuje Pani z Hiszpanii rentę po zmarłym mężu. Płatnicy (początkowo Bank A, następnie Bank B) odprowadzali od niej co miesiąc podatek. W grudniu 2023 r., Bank B poinformował Panią, że przepisy ustawy o PIT wymieniają, które świadczenia socjalne są wolne od podatku i że Pani świadczenie, jako renta wdowia (pensión de viudedad), nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.
Poinformowano Panią też, że jeśli ma Pani wątpliwości, co do przekazanych przez bank wyjaśnień, może Pani poprosić o interpretacje indywidualną, co niniejszym Pani czyni.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani opis sprawy poprzez wskazanie, że w okresie, którego dotyczy wniosek miała Pani (i nadal ma) miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w Polsce.
Po śmierci Pani męża, ZUS pośredniczył w staraniach o uzyskanie przez Panią i przez Pani syna renty rodzinnej z ustawodawstwa hiszpańskiego – Instituto Nacional de Seguridad Social. Świadczenie otrzymywane przez Panią nosi nazwę pensión de viudedad, czyli renta wdowia (syn otrzymywał do czasu kontynuowania nauki rentę sierocą – pensión de orfandad) i jest otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Hiszpanii.
Pytanie
Czy świadczenie, które pobiera Pani z Hiszpanii po śmierci męża (nazwane przez instytucję hiszpańską „pensión de viudedad”, tj. renta wdowia) podlega w Polsce opodatkowaniu jak zwykły dochód? Jeżeli nie, to czy może Pani złożyć w US korektę PIT w związku z nienależnie pobranym podatkiem? Za ile lat wstecz?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, popartej stanowiskiem Banku B jako płatnika renty wdowiej z Hiszpanii, świadczenie, które Pani otrzymuje, powinno być zwolnione z podatku dochodowego.
Stoi Pani również na stanowisku, że przysługuje Pani prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego w związku z niesłusznie pobieranym podatkiem dochodowym od renty wdowiej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r., poz. 226, ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Z opisu zdarzenia wynika, że w od 2008 r. otrzymuje Pani z Hiszpanii rentę po zmarłym mężu. Świadczenie otrzymywane przez Panią nosi nazwę pensión de viudedad, czyli renta wdowia i jest otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Hiszpanii. W okresie, którego dotyczy wniosek miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (tzw. rezydencję podatkową i nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w Polsce.
Z uwagi na okoliczność, że renta wdowia była wypłacana z Hiszpanii, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127).
Zgodnie z art. 18 tej umowy:
Stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.
Z literalnego brzmienia art. 18 ww. umowy wynika, iż ma on zastosowanie wyłącznie do świadczeń otrzymywanych z tytułu emerytur i innych świadczeń o podobnym charakterze otrzymywanych przez osobę, która była zatrudniona na terytorium Hiszpanii.
Wskazana we wniosku renta wdowia nie jest wypłacana w związku z Pani zatrudnieniem w przeszłości, zastosowanie więc do niej znajdzie art. 21 ust. 1 ww. umowy, zgodnie z którym:
Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.
W świetle tego przepisu renta wdowia otrzymywana z Hiszpanii, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.
W takim przypadku nie znajduje zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawieart. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony powyżej stan prawny i opis sprawy przedstawiony przez Panią, należy stwierdzić, że świadczenie, które pobiera Pani z Hiszpanii po śmierci męża (renta wdowia), korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie ciąży na Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymywania tego świadczenia.
Ponadto, wskazuję, że na mocy art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej wynika, że:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Stosownie do art. 3 pkt 5 tej ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Zgodnie z art. 70 § 1 ww. ustawy:
Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Podsumowując, jeśli od wskazanego we wniosku świadczenia były pobierane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i w składanych zeznaniach podatkowych wykazywała Pani ww. świadczenie jako przychód, przysługuje Pani prawo złożenia korekty zeznań w tym zakresie.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.
Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu.
Jak wskazuje art. 70 § 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
