Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
wróć do listy [594 z 604]

Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.130.2024.2.GK

Dostawa towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE, rozliczenie sprzedaży w sytuacji rejestracji do VAT OSS, dostawa towarów na rzecz firm z terenu innych krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy do transakcji wewnątrzwspólnotowych, dostawa towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE oraz zastosowanie stawki 0% do eksportu towarów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Szanowna Pani

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest

  • prawidłowe – w zakresie dostawy towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE (pytanie nr 1 i 2), rozliczenia sprzedaży w sytuacji rejestracji do VAT OSS (pytanie nr 3) oraz dostawy towarów na rzecz firm z terenu innych krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy do transakcji wewnątrzwspólnotowych (pytanie nr 4),
  • nieprawidłowe – w zakresie dostawy towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE (pytanie nr 5 i 6) oraz zastosowania stawki 0% do eksportu towarów (pytanie nr 7).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 marca 2024 r. wpłynął za pośrednictwem platformy ePUAP Pani wniosek z 12 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy dostawy towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE, rozliczenia sprzedaży w sytuacji rejestracji do VAT OSS, dostawy towarów na rzecz firm z terenu innych krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy do transakcji wewnątrzwspólnotowych, dostawy towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE oraz zastosowania stawki 0% do eksportu towarów. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 maja 2024 r. przesłanym za pośrednictwem platformy ePUAP (wpływ 22 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Polski, opodatkowaną w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Jest Pani zarejestrowana do transakcji wewnątrzunijnych VAT-UE. Zamierza Pani zajmować się sprzedażą online produktów (ślubne dodatki do włosów i welony) do odbiorców na całym świecie. Produkty będzie Pani nabywać od producenta w Polsce i wysyłać (...) z Polski do nabywców z innych krajów.

Wartość wysyłanego/sprzedawanego towaru wynosić będzie od 50 do 300 Euro. Waga i wymiary towaru - do 1 kg wagi rzeczywistej i objętościowej.

Odbiorcami sprzedawanych produktów będą w przeważającej ilości klienci indywidualni, nieprowadzący działalności gospodarczej. Zdarzać się również mogą sytuacje, że dostawy dokonywane będą na rzecz podmiotów prowadzących taką działalność.

Wysyłka towarów dokonywana będzie za pośrednictwem (...) oraz firm kurierskich takich jak (...) itp.

Sprzedaż wysyłkowa na rzecz konsumentów z krajów UE w danym roku przekroczy limit 10 000 EUR.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na zadane pytania wskazała Pani, że:

1.odnośnie dostaw towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej (pytania we wniosku nr 1, 2 i 3):

Na stan dzisiejszy nie jest Pani zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Po przekroczeniu limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dokona Pani rejestracji jako czynny podatnik VAT. Ponadto obecnie nie jest Pani zarejestrowana do procedury VAT OSS, niemniej jednak w przyszłości zamierza Pani dokonać takiej rejestracji. Posiada Pani siedzibę działalności gospodarczej/stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, tylko na terytorium Polski.

Nabywcy na rzecz których będzie Pani dokonywać dostaw towarów mogą być:

a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, który nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług,

b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, który nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług,

c)podmiotem/osobą niebędącym podatnikiem.

Nabywcy (nieprowadzący działalności gospodarczej), zarówno z krajów UE i spoza UE mogą mieć miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terenie każdego kraju świata oprócz krajów objętych sankcjami. Oferuje Pani towary za pośrednictwem Internetu na platformach międzynarodowych, więc potencjalny nabywca może mieć miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terenie każdego kraju świata. Jedynym ograniczeniem dla Pani sprzedaży mogą być nabywcy, których miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu jest na terytorium kraju objętego sankcjami wyłączeniowymi w zakresie handlu towarami.

Towary są transportowane lub wysyłane przez Panią i na Pani rzecz. Towar pakuje Pani we własnym zakresie i wysyła (...) lub za pośrednictwem firmy kurierskiej, z tego względu ponosi Pani częściową odpowiedzialność (oprócz odpowiedzialności (...) lub firmy kurierskiej) za dostarczenie towaru w stanie nieuszkodzonym do odbiorcy.

Dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość wskazała Pani jako miejsce dostawy towarów miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie Pani posiadała dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, o których mowa w art. 22a ust. 8 i 9 ustawy. Będzie Pani w posiadaniu dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium UE w terminach, o których mowa w art. 22a ust. 10 ustawy.

2.odnośnie dostaw na rzecz firm z terenu innych krajów UE (pytanie we wniosku nr 4):

Wywóz nastąpi z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Firmy z innych niż Polska krajów UE, na rzecz których będzie dokonywała Pani dostaw towarów mogą być podatnikami podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju lub mogą nie być podatnikami podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie Pani posiadała w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju takie jak: numer przesyłki od firmy kurierskiej ((...) itp.) pozwalający na śledzenie przesyłki oraz potwierdzający fakt doręczenia przesyłki, potwierdzenie od klienta odbioru towaru.

Będzie składała Pani terminowo informacje podsumowujące, dotyczące sprzedaży towarów, zawierające prawidłowe dane, o których mowa w art. 100 ust. 8 ustawy, a w przypadku uchybień, należycie na piśmie wyjaśni Pani te uchybienia naczelnikowi urzędu skarbowego. Będą spełnione warunki, o których mowa w art. 42 ustawy.

3.odnośnie dostaw na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE (pytania we wniosku nr 5 i 6):

Transakcja będzie stanowiła eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy. Wywóz towarów będzie następował z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej.

(...) oraz firma kurierska przy wysyłce towarów z Polski poza UE, będzie działała na Pani rzecz tj. dostawa towarów będzie organizowana przez Panią i na Pani rzecz.

Wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej będzie potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Będzie Pani w posiadaniu niżej wymienionych dokumentów (kompletu dokumentów) potwierdzających wywóz towarów z Polski do firmy spoza UE:

  • zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej potwierdzające doręczenie przesyłek na terytorium państwa trzeciego,
  • potwierdzenie od służb celnych,
  • numer trekkingowy,
  • oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE,
  • oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE,
  • dokument wygenerowany z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), potwierdzający dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE.

Wyżej wymienione dokumenty będzie Pani posiadała w terminie, o którym mowa w art. 41 ust. 6 lub art. 41 ust. 7 ustawy. Ponadto będą spełnione warunki, o których mowa w art. 41 ust. 6, 6a i 7 ustawy.

Pytania (pytanie nr 7 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy dostawa towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE podlega opodatkowaniu na terenie Polski?

2.Czy dostawa towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju odbiorcy towarów?

3.Jeśli podatnik zrezygnuje z dobrowolnej rejestracji do VAT w każdym kraju indywidualnego nabywcy towarów, powinien zarejestrować się do systemu VAT OSS, w którym rozliczy całą sprzedaż dla konsumentów z innych państw Unii Europejskiej, wypełniając obowiązek w zakresie podatku VAT należnego w każdym kraju nabywców indywidulanych nieprowadzących działalności gospodarczej?

4.Czy sprzedaż towarów na rzecz firm z terenu innych krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy do transakcji wewnątrzunijnych podlega opodatkowaniu w kraju nabywcy a podatnik po spełnieniu warunków dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie mógł zastosować stawkę 0% dla tych dostaw?

5.Czy sprzedaż towarów na rzecz indywidualnych odbiorców osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE nie podlega opodatkowaniu VAT na terenie Polski stawką krajową 23% pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towaru z terenu UE?

6.Czy dla sprzedaży towarów na rzecz indywidualnych odbiorców osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE podatnik może stosować stawkę podatku VAT 0% pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towaru z terenu UE?

7.Czy w przypadku sprzedaży towarów na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów będzie posiadanie przez Panią komunikatów celnych CN 22/CN 23 i dokumentu wygenerowanego z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), potwierdzający dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE oraz dodatkowo przesłane przez firmę kurierską zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej potwierdzające doręczenie przesyłek na terytorium państwa trzeciego?

Pani stanowisko w sprawie (stanowisko do pytania nr 7 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad 1

Stoi Pani na stanowisku, że dostawa towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski.

Ad 2

Stoi Pani na stanowisku, że dostawa towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie krajów UE podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie kraju odbiorcy towarów.

Ad 3

Stoi Pani na stanowisku, że po przekroczeniu progu sprzedaży na rzecz konsumentów z innych krajów UE 10 000 euro, jeśli zrezygnuje Pani z dobrowolnej rejestracji do VAT w każdym kraju indywidualnego nabywcy towarów, powinna Pani zarejestrować się do systemu VAT OSS, w którym rozliczy całą sprzedaż dla konsumentów z innych państw Unii Europejskiej, wypełniając obowiązek w zakresie podatku VAT należnego w każdym kraju nabywców indywidulanych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Ad 4

Definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów znajdziemy w art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów to wywóz towarów z terytorium kraju, na terytorium innego kraju UE, w wyniku wykonania czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Ponadto winny być spełnione następujące warunki dotyczące sprzedawcy:

1.sprzedawca musi być czynnym podatnikiem podatku VAT (nie ma zastosowania jeśli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu)

2.sprzedawca musi być zarejestrowany do VAT-UE

Natomiast warunki po stronie nabywcy to:

1.nabywca musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, lub

2.nabywca musi być osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jednak jest zidentyfikowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, lub

3.nabywca musi być podmiotem niewymienionym powyżej, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, lub

4.nabywca musi być innym podmiotem (niebędącym podatnikiem) jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Stoi Pani na stanowisku, że sprzedaż towarów na rzecz firm z terenu innych krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy do transakcji wewnątrzunijnych podlega opodatkowaniu w kraju nabywcy a podatnik po spełnieniu warunków dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie mógł zastosować stawkę 0% dla tych dostaw.

Warunkiem zastosowania stawki 0% będzie posiadanie przez podatnika dokumentów wskazanych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT tj. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, które mają potwierdzać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia w innym państwie UE, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Ad 5

Stoi Pani na stanowisku, że sprzedaż towarów na rzecz indywidualnych odbiorców osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE nie podlega opodatkowaniu VAT na terenie Polski stawką krajową 23% pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towaru z terenu UE. W przypadku osób indywidualnych wystarczy potwierdzenie od firmy kurierskiej (wydruk potwierdzenie ze strony firmy kurierskiej), że przesyłka międzynarodowa o konkretnym numerze nadania została doręczona zagranicznej osobie nieprowadzącej działalności gospodarczej.

Ad 6

Stoi Pani na stanowisku, że dla sprzedaży towarów na rzecz indywidualnych odbiorców osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE podatnik może stosować stawkę podatku VAT 0% pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towaru z terenu UE.

Aby dostawę towarów uznać za eksport towarów i zastosować do dostawy stawkę 0%, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

  • musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,
  • towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,
  • wywóz towaru poza terytorium UE musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Dokumentem potwierdzającym wywóz towaru, w myśl art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, jest:

  • dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
  • dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
  • zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

W przypadku korzystania przez podatnika z pośrednictwa (...) lub firm kurierskich, dla przesyłek o wartości do 1000 euro procedura celna jest dokonywana w oparciu o pośrednictwo ww. podmiotów wraz koniecznością złożenia deklaracji CN22 lub CN23.

Ad 7

Pani zdaniem w przypadku sprzedaży towarów na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów będzie posiadanie przez Panią komunikatów celnych CN 22/CN 23 i dokumentu wygenerowanego z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), potwierdzający dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE oraz dodatkowo przesłane przez firmę kurierską zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej potwierdzające doręczenie przesyłek na terytorium państwa trzeciego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z tej regulacji wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1, 3, 4 i 5 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 ustawy.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22a ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (dalej: WSTO) rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:

a) podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c) podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 1a ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 1a-1c nie stosuje się do towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1:

1) podlegających opodatkowaniu podatkiem na zasadach określonych w art. 120 ust. 4 i 5;

2) podlegających opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5;

3) będących przedmiotem dostawy na aukcji (licytacji) w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, jeżeli ich dostawa jest dokonywana przez organizatora aukcji (licytacji) oraz do dostawy tej zastosowano szczególne zasady opodatkowania podatkiem od wartości dodanej obowiązujące w państwie członkowskim rozpoczęcia transportu lub wysyłki, stosowane do dostaw towarów dokonywanych przez organizatora aukcji (licytacji), wyłączające uznanie dostawy towarów za czynność odpowiadającą wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Stosownie do art. 22a ust. 1 ustawy:

Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;

2) towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;

3) suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42 000 zł.

Zgodnie z art. 22a ust. 7 ustawy:

Warunkiem uznania dostawy towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość za dostawę dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, w przypadku gdy towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, jest otrzymanie przez dostawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dowodów, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Na mocy art. 22a ust. 8 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 7, są dokumenty:

1) przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przez dostawcę przewoźnikowi (spedytorowi),

2) potwierdzające odbiór towarów poza terytorium kraju

- jeżeli dokumenty te łącznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl art. 22a ust. 9 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 8, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, dokumentami wskazującymi, że dostawa towarów została dokonana na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów, mogą być również inne dokumenty otrzymywane przez dostawcę w tego rodzaju dostawie towarów, w szczególności:

1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2) dokument potwierdzający zapłatę za towar, a w przypadku gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Jak wynika z opisu sprawy prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą na terenie Polski. Zamierza Pani nabywać na terenie Polski towary w postaci np. ślubnych dodatków do włosów i welonów i sprzedawać je za pośrednictwem platform międzynarodowych on line do odbiorców na całym świecie. Nie jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT lecz po przekroczeniu limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dokona Pani takiej rejestracji. Jest Pani zarejestrowana do transakcji wewnątrzunijnych VAT-UE. Ponadto, obecnie nie jest Pani zarejestrowana do procedury VAT OSS, niemniej jednak w przyszłości zamierza Pani dokonać takiej rejestracji. Posiada Pani siedzibę działalności gospodarczej/stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej tylko na terytorium Polski.

Odbiorcami sprzedawanych produktów będą w przeważającej ilości klienci indywidualni, nieprowadzący działalności gospodarczej z terytorium innego niż Polska kraju UE lub spoza UE. Zdarzać się również mogą sytuacje, że dostawy dokonywane będą na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wysyłka towarów następuje z terenu Polski. Towary są transportowane lub wysyłane przez Panią i na Pani rzecz. Towar pakuje Pani we własnym zakresie i wysyła (...) lub za pośrednictwem firmy kurierskiej do odbiorcy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pani wątpliwości w zakresie pytania nr 1 i 2 dotyczą określenia, czy dostawa towarów na rzecz indywidualnych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej i niezarejestrowanych do podatku VAT na terenie innych niż Polska krajów UE podlega opodatkowaniu na terenie Polski (pytanie nr 1) czy na terenie kraju odbiorcy towarów (pytanie nr 2).

Jak wynika z przywołanych przepisów wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO) ma miejsce, jeżeli towary są wysyłane lub transportowane z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy oraz, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  • wysyłka lub transport towaru jest dokonywana przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów (istotne znaczenie w kwestii transportu/wysyłki ma art. 5a rozporządzenia wykonawczego 282/2011, w którym wskazano, kiedy uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz oraz kiedy nie uważa się towarów za wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz),
  • nabywcą towaru jest m.in. podatnik podatku od wartości dodanej lub osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9 ustawy o VAT,
  • dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 (tj. towarami, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz),
  • dostarczane towary nie są dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi, antykami, towarami używanymi – jednak tylko wówczas, gdy podstawę opodatkowania przy sprzedaży tego typu towarów ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy o VAT.

W opisie zdarzenia będzie Pani dokonywać sprzedaży towarów innych niż wymienione w art. 2 pkt 22a oraz art. 22 ust. 1a ustawy. Towary będą transportowane z terytorium Polski do innego niż Polska kraju UE. Wysyłka (transport) towarów będzie dokonywana przez Panią lub na Pani rzecz. Nabywcami towarów, zgodnie z pytaniem 1 i 2 będą indywidualni odbiorcy nieprowadzący działalności gospodarczej i nie zarejestrowani do podatku VAT.

Tym samym, dokonywana przez Panią sprzedaż towarów na rzecz zagranicznych odbiorców nieprowadzących działalności gospodarczej, którzy nie są zarejestrowani do podatku VAT na terenie Unii Europejskiej (klienci indywidualni), spełnia przesłanki dla uznania jej za wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość (WSTO), w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22a ustawy.

Odnosząc się do miejsca opodatkowania przeprowadzanych transakcji należy wskazać, że co do zasady miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku WSTO jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione łącznie warunki określone w cyt. wcześniej art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.

Wskazała Pani, że posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i nie ma stałych miejsc prowadzenia działalności gospodarczej w innych niż Polska krajach UE. Towary będą transportowane (przesyłane) wyłącznie z Polski do innych krajów UE. Suma wartości dostaw przekroczy limit, o którym mowa w art. 22a ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. 10 000 euro (wyrażonej w złotych równowartości kwoty w euro -42 000 zł).

A zatem, przekroczenie limitu kwoty 10 000 euro w związku z dokonywaną przez Panią planowaną sprzedażą, spowoduje, że nie zostaną łącznie spełnione warunki wynikające z art. 22a ust. 1 ustawy pozwalające na opodatkowanie tej sprzedaży w Polsce.

Z wniosku wynika również, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie Pani posiadała dowody, że towary zostały dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W konsekwencji Pani sprzedaż podlegać będzie opodatkowaniu w państwie zakończenia wysyłki. Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Pani wątpliwości w zakresie pytania nr 3 dotyczą określenia czy jeśli podatnik zrezygnuje z dobrowolnej rejestracji do VAT w każdym kraju indywidualnego nabywcy towarów, powinien zarejestrować się do systemu VAT OSS, w którym rozliczy całą sprzedaż dla konsumentów z innych państw Unii Europejskiej, wypełniając obowiązek w zakresie podatku VAT.

Odnosząc się do Pani wątpliwości dotyczącej procedury szczególnej VAT OSS należy zauważyć, że zgodnie z art. 130a pkt 3 ustawy:

Przez procedurę unijną - rozumie się rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

W świetle art. art. 130b ust. 1 ustawy:

Podatnik może złożyć zgłoszenie informujące o zamiarze skorzystania z procedury unijnej w państwie członkowskim identyfikacji. Procedura unijna ma zastosowanie do wszystkich dostaw towarów lub każdego świadczenia usług objętych tą procedurą, dokonywanych przez podatnika na terytorium Unii Europejskiej.

Ww. przepisy wprowadzają procedurę tzw. One Stop Shop (OSS). Procedura ta ma na celu uproszczenie obowiązków w zakresie podatku VAT nałożonych na podatników dokonujących dostaw towarów i świadczących usługi osobom niebędącym podatnikami (konsumentom) na terytorium UE, poprzez umożliwienie im:

  • elektronicznej rejestracji dla celów podatku VAT w jednym państwie członkowskim;
  • deklarowania i płacenia należnego podatku VAT w ramach jednej elektronicznej kwartalnej deklaracji;
  • współpracy z administracją podatkową państwa członkowskiego siedziby działalności gospodarczej, nawet jeśli dokonywane dostawy/świadczenie usług mają charakter transgraniczny.

Na podstawie ww. procedury podatnicy, m.in. dokonujący WSTO, nie muszą rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, w których dokonywane są dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji mogą zadeklarować i zapłacić w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim identyfikacji) za pośrednictwem OSS.

W związku z tym, że sprzedaż na rzecz zagranicznych podmiotów nieprowadzących działalność gospodarczą, którzy nie są zarejestrowani do podatku VAT na terenie Unii Europejskiej (klienci indywidualni) będzie stanowiła dla Pani WSTO i będzie podlegała opodatkowaniu właściwymi stawkami podatku VAT obowiązującymi w państwie zakończenia wysyłki to może Pani zdecydować się na rejestrację do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich zakończenia wysyłki oraz składać deklaracje VAT i płacić podatek VAT bezpośrednio w każdym z tych państw zakończenia wysyłki. Alternatywnie może Pani zdecydować się na uproszczenie i skorzystać z procedury VAT OSS. Na podstawie ww. procedury nie musi Pani rejestrować się do celów podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich, do których dokonywane będą dostawy. Zamiast tego podatek VAT należny od tych transakcji może Pani zadeklarować i zapłacić w państwie członkowskim, w którym posiada Pani siedzibę, tj. w Pani przypadku w Polsce za pośrednictwem OSS. Podkreślić należy, że procedura VAT OSS jest całkowicie dobrowolna.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 3 należy uznać za prawidłowe.

Pani wątpliwości w zakresie pytania nr 4 dotyczą również określenia czy sprzedaż towarów na rzecz firm z terenu innych krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy do transakcji wewnątrzunijnych podlega opodatkowaniu w kraju nabywcy a Pani po spełnieniu warunków dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów będzie mogła zastosować stawkę 0% dla tych towarów.

Odnosząc się do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów należy wskazać, że według art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Warunkiem rozpoznania danej dostawy towarów (której towarzyszy przemieszczenie z Polski do innego kraju członkowskiego), jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest dokonanie jej na rzecz podmiotu zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Przy czym, zgodnie z cyt. powyżej art. 13 ust. 6 ustawy co do zasady w sytuacji gdy dostawca jest podatnikiem, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów nie występuje.

W opisanej sprawie zamierza Pani dokonywać sprzedaży towarów na rzecz podmiotów gospodarczych z innych niż Polska krajów UE zarejestrowanych jako czynni podatnicy podatku VAT oraz VAT UE. Towary będą transportowane (wysyłane) z Polski do innego kraju członkowskiego. Wprawdzie na obecną chwilę nie jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, jednak, jak z wniosku wynika, w przyszłości po przekroczeniu limitu, o którym mowa w art. 113 ustawy dokona Pani takiej rejestracji. Jest Pani zarejestrowana dla celów VAT UE.

Skoro, jak Pani wskazała, dokona Pani rejestracji jako czynny podatnik podatku VAT to realizowane przez Panią transakcje, opisane we wniosku będą spełniały warunki do uznania ich za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy.

Transakcja ta, jako wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski. Przy czym, nabywca towarów również dokonuje rozliczenia podatku VAT w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów za wynagrodzeniem. Oznacza to, że transakcja taka podlega opodatkowaniu w dwóch krajach w kraju dostawcy i w kraju nabywcy.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L z 2018 r. nr 311/10), zwanego dalej rozporządzeniem. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z art. 45a ww. rozporządzenia:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b) następujące dokumenty:

(i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowania w ten sposób ma na celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Na mocy art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2) (uchylony),

3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

4) (uchylony),

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jak stanowi art. 42 ust. 4 ustawy:

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2) adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3) określenie towarów i ich ilości;

4) potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5) rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. (I FPS 1/10), w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W konsekwencji, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Z wniosku wynika, że przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, będzie Pani, występując już jako czynny podatnik podatku VAT, w swojej dokumentacji posiadała dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, takie jak: numer przesyłki od firmy kurierskiej ((...) itp.) pozwalający na śledzenie przesyłki oraz potwierdzający fakt doręczenia przesyłki, potwierdzenie od klienta odbioru towaru. Ponadto wskazuje Pani, że będą spełnione warunki wskazane w art. 42 ustawy. Zatem, w takiej sytuacji będzie Pani mogła zastosować do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dokonywanej na rzecz firm z terenu innych niż Polska krajów UE stawkę podatku VAT w wysokości 0%.

W związku z tym, Pani stanowisko w zakresie pytania nr 4 należy uznać prawidłowe.

Pani wątpliwości dotyczą również określenia czy sprzedaż towarów na rzecz indywidualnych odbiorców osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej spoza UE nie podlega opodatkowaniu VAT na terenie Polski stawką krajową 23% pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terenu UE (pytanie nr 5) oraz czy sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu stawką VAT 0% pod warunkiem posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terenu UE (pytanie nr 6).

Odnosząc się do eksportu towarów należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

  • ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),
  • wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów w myśl art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” zapobiegnie sprzedaży towarów, która to sprzedaż mogłaby być faktycznie nieopodatkowana w sytuacji braku wywozu towarów i zastosowania preferencyjnej stawki 0%.

Wskazuje Pani, że po przekroczeniu limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z art. 113 ust. 1 ustawy dokona Pani rejestracji do podatku od towarów i usług. A zatem w takiej sytuacji należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Tym samym, aby mogła Pani opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% - musi Pani posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem Automatycznego Systemu Eksportu (AES). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia, tj. urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599 może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Zatem, dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

  • elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,
  • wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,
  • elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

Należy wyjaśnić, że Elektroniczny Nadawca (...) jest aplikacją stworzoną i administrowaną przez krajowego operatora (...), jakim jest (...). Aplikacja ta została stworzona w celu usprawnienia nadawania przesyłek krajowych i zagranicznych. Po wprowadzeniu danych nadawcy i odbiorcy oraz wyboru sposobu nadania umożliwia rejestrację przesyłki i wydruk etykiety przewozowej. System pozwala również na wygenerowanie dokumentów nadawczych. Wszystkie przesyłki przygotowane za pomocą Elektronicznego Nadawcy (...) można śledzić z jego panelu lub generować przez zbiorczy raport przesyłek. Istotną okolicznością jest, że aplikacja ta jest aplikacją operatora (...), czyli tego operatora za pośrednictwem którego dokonuje Pani wysyłki towarów do krajów trzecich. Z kolei systemy firm kurierskich innych niż (...) są aplikacją umożliwiającą jedynie śledzenie przesyłek, które są transportowane (przesyłane) przez różnych przewoźników, poprzez wpisanie w pasku wyszukiwania nr śledzenia. Aplikacja została stworzona przez odrębny podmiot, który nie jest w żaden sposób powiązany z podmiotem wyznaczonym, o którym mowa w ustawie Prawo pocztowe. Wygenerowane dane zawierają jedynie informacje dotyczące lokalizacji i statusu przesyłki. Systemy firm kurierskich w przeciwieństwie do Elektronicznego Nadawcy (...) nie umożliwia rejestracji przesyłki, wygenerowania etykiety przewozowej oraz brak jest możliwości wygenerowania dokumentów nadawczych i raportów zbiorczych przesyłek.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy zauważyć, że zastosowanie stawki VAT 0% w eksporcie towarów jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik posiada dokumenty zawierające potwierdzenie wywozu towarów przez właściwy organ celny określony w przepisach celny. Należy jednak zauważyć, że jeśli będzie Pani posiadała dokument wygenerowany w systemie Elektronicznego Nadawcy (...) opatrzony komunikatem, że dana przesyłka została „doręczona” (ew. „doręczona i podpisana”), wskazująca na dokładną datę doręczenia przesyłki do adresata, nie jest dokumentem, który został literalnie wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy. Jest to natomiast dokument „urzędowy”, o którym mowa w art. 41 ust. 6 ustawy, tj. dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej za pośrednictwem operatora (...) (podmiotu uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania działalności (...)) i uprawniający Panią – po spełnieniu pozostałych przesłanek – do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Z kolei, jeżeli będzie Pani posiadała wygenerowany przez Panią w systemie firm kurierskich innych niż (...) dokument, nie będzie można uznać za dokument o charakterze urzędowym, ma on jedynie charakter informacyjny. To nie właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego lecz wygenerowany dokument z systemu, który stanowi platformę służącą do śledzenia różnych przesyłek, realizowanych również przez operatorów innych niż operatorów wyznaczonych, o których mowa w ustawie Prawo pocztowe, potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Systemy kurierskie inne niż (...) nie są prowadzone przez operatorów (...), a więc podmiotów uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania działalności (...). Tym samym dokument wygenerowany w systemie firm kurierskich innych niż (...) nie jest dokumentem „urzędowym”, który uprawniałby Panią do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Odnosząc się natomiast do pozostałych posiadanych przez Panią dokumentów tj.: zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej potwierdzające doręczenie przesyłek na terytorium państwa trzeciego, potwierdzenie od służb celnych, numer trekkingowy, oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE, oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE, nie można również uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. W ww. dokumentach to nie właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego lecz podmiot gospodarczy, tj. przewoźnik odpowiedzialny za transport towarów, nabywca towarów do którego transportowany będzie towar potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE. Zatem, w przypadku posiadania tych dokumentów nie będzie Pani uprawniona do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 5 i 6 należy całościowo uznać za nieprawidłowe z uwagi na fakt, że tylko dokument wygenerowany z Elektronicznego Nadawcy (...) opatrzony komunikatem, że dana przesyłka została „doręczona” będzie uprawniał Panią do zastosowania stawki 0% przewidzianą dla eksportu towarów. Pozostałe dokumenty, tj. zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej potwierdzające doręczenie przesyłek na terytorium państwa trzeciego, potwierdzenie od służb celnych, numer trekkingowy, oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE, oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE oraz dokument wygenerowany z portali internetowych firm kurierskich innych niż z Elektronicznego Nadawcy (...) (w ramach tzw. systemów śledzenia przesyłek kurierskich), potwierdzający dostarczenie towarów do odbiorcy poza terytorium UE, nie będą uprawniały do zastosowania stawki 0% przewidzianą dla eksportu towarów.

Pani wątpliwości w pytaniu nr 7 dotyczą określenia czy w przypadku sprzedaży towarów na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów będzie posiadanie przez Panią komunikatów celnych CN 22 i CN 23 i dokumentu wygenerowanego z portali internetowych firm kurierskich (w ramach tzw. systemu śledzenia przesyłek kurierskich), potwierdzających dostarczenie towarów do odbiorców poza terytorium UE oraz dodatkowo przesłane przez firmę kurierską zbiorcze zestawienie w formie elektronicznej potwierdzające doręczenie przesyłek na terytorium państwa trzeciego.

Kwestię dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 sierpnia 2016 r. w sprawie zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1096).

Na mocy § 4 ww. rozporządzenia:

Przesyłki pocztowe, które zostały wprowadzone na obszar celny Unii, są przedstawiane organom celnym właściwym do obsługi obrotu pocztowego, podczas dokonywania zgłoszeń celnych, o których mowa w § 6, wraz z deklaracjami CN 22 lub CN 23 albo z wykorzystaniem komunikatów będących elektronicznymi odpowiednikami tych deklaracji.

2. W przypadku przedstawienia organowi celnemu przesyłki pocztowej bez deklaracji CN 23 organ celny może przyjąć w charakterze takiej deklaracji kartę dokumentu CP 72, jeżeli karta ta zawiera nie mniejszy zakres danych niż deklaracja CN 23.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do przedstawiania przesyłek pocztowych, które po wprowadzeniu na obszar celny Unii zostaną objęte procedurą tranzytu.

4. W przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, przedstawienie przesyłek pocztowych organom celnym jest dokonywane na podstawie wpisu do ewidencji, o której mowa w § 5 ust. 2.

Zgodnie z § 11 ww. rozporządzenia:

Zgłoszenia celnego o objęcie procedurą wywozu towarów w przesyłkach pocztowych, będących częścią serii podobnych czynności i zawierających towary przeznaczone do celów handlowych, można dokonać, za zgodą organu celnego, zbiorczo w jednym zgłoszeniu celnym, jeżeli łączna wartość towarów w przesyłkach pocztowych objętych jednym zgłoszeniem nie przekroczy równowartości 1000 euro.

Deklaracje celne CN 22 i CN 23 nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a dokumentami, na podstawie których tworzony jest „Dokument potwierdzający dokonanie zgłoszenia celnego – obrót pocztowy (wywóz)”, czyli dokument niezbędny do dokonania zgłoszenia celnego. Dopiero po otrzymaniu kompletu dokumentów przez organ celny, zgłoszenie celne zostaje przyjęte, a towar zwolniony do wywozu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności oraz powołane przepisy należy stwierdzić, w przypadku sprzedaży towarów przez Panią na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE), nie będzie wystarczające do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów posiadanie przez Panią komunikatów celnych CN 22 i CN 23, które generowane są przez (...), gdyż CN 22 i CN 23 nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a dokumentami niezbędnymi do dokonania zgłoszenia celnego. Tym samym posiadanie komunikatów celnych CN 22 i CN 23 nie będą uprawniły Panią do zastosowania stawki 0% w przypadku sprzedaży towarów na rzecz odbiorcy z państwa trzeciego (spoza terytorium UE).

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 7 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów na terytorium państwa członkowskiego czy dostawy towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
do góry
do góry
Potrzebujesz pomocy?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00