Brak uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku uznania Pana za podatnika z tytułu sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 4 czerwca 2024 r. (wpływ 7 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym (nie jest podatnikiem VAT w tym zakresie) oraz osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą na transporcie drogowym pod nazwą A.

14 lutego 2007 roku Wnioskodawca zakupił nieruchomość rolną, dla której Sąd Rejonowy w (…) prowadzi księgę wieczystą (...). Nieruchomość jest do dnia złożenia niniejszego wniosku w większej części wykorzystywana na cele rolnicze.

W (…) roku Wójt Gminy (…) zatwierdził podział nieruchomości. W 2022 roku cześć nieruchomości została przekazana nieodpłatnie do Gminy (…) (droga wewnętrzna), celem zapewnienia dostępu do drogi publicznej wszystkim działkom. W (…) roku Wójt Gminy (…) zatwierdził ponowny podział nieruchomości. Finalnie powstało 48 działek.

W (...) roku Wnioskodawca darował 10 działek na rzecz żony, a 3 działki na rzecz swoich sióstr. Obecnie na 3 działkach stanowiących własność Wnioskodawcy prowadzone są roboty budowlane związane z budową trzech domów jednorodzinnych dla trzech synów Wnioskodawcy (do zaspakajania ich potrzeb mieszkaniowych).

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca posiada 35 wydzielonych działek i planuje sprzedać na rzecz osób trzecich 12 działek. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nie są uzbrojone oraz nie są przekształcone na działki budowlane, mają jedynie zapewniony dostęp do drogi publicznej. W sprawie przedmiotowych 12 działek nie poniesiono żadnych nakładów.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu działalności transportowej.

Przedmiotowe działki (wszystkie) nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Były i są wykorzystywane na cele rolnicze w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawca był i jest rolnikiem ryczałtowym.

Nie były dokonywane zbiory i dostawy płodów, które były opodatkowane podatkiem VAT (dotyczy wszystkich działek).

Wszystkie przedmiotowe działki od momentu nabycia były wykorzystywane na cele rolnicze, w ramach gospodarstwa rolnego (ryczałtowego). Wszystkie działki były wykorzystywane do celów zwolnionych z podatku VAT - czyli ryczałtowej działalności rolniczej. W większej części na cele rolnicze, albowiem na trzech działkach Wnioskodawca prowadzi aktualnie (od kilkunastu miesięcy) budowę trzech domów jednorodzinnych dla swoich synów, na cele mieszkalne - a tym samym na tym obszarze nie jest prowadzona działalność rolnicza.

Wnioskodawca nie będzie zawierał umów przedwstępnych. Wnioskodawca nie będzie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w celu zbycia działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Wnioskodawca nie udzielił i nie udzieli żadnego pełnomocnictwa w związku ze sprzedażą przedmiotowych działek.

Przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Działki były zakupione w celu prowadzenia działalności rolniczej.

Podziału dokonano w celu przyszłego darowania w rodzinie (we wniosku opisano dokonane darowizny). Wnioskodawca zainicjował podział w celu darowania części działek w rodzinie i zapewnienie działkom dostępu do drogi publicznej.

W trakcie swojego życia Wnioskodawca dokonał kilku sprzedaży nieruchomości, w tym:

a) dwie nieruchomości gruntowe, rolne, niezabudowane, nabyte w celu prowadzenia działalności rolniczej na podstawie umów sprzedaży. Nieruchomości były wykorzystywane na cele rolnicze. Sprzedaży dokonał parę lat temu, na rzecz osób trzecich ze względu na zbyt dużą odległość od pozostałych nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego. Nieruchomości te nie były przedmiotem najmu ani dzierżawy.

b) nieruchomość gruntową, rolną, niezabudowaną nabytą w celu prowadzenia działalności rolniczej. Nieruchomość była wykorzystywana na cele rolnicze. Wnioskodawca sprzedał ją parę lat temu na podstawie umowy sprzedaży synowi, w celu powiększenia przez niego swojego gospodarstwa rolnego. Nieruchomość nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

c) budynek jednorodzinny, dwulokalowy mieszkalny, wybudowany przez Wnioskodawcę w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych przez Wnioskodawcę i jego rodzinę. Nieruchomość została zbyta parę lat temu na rzecz osób trzecich, na podstawie umowy sprzedaży, z uwagi na zmianę planów życiowych rodziny Wnioskodawcy. Chwilę przed sprzedażą (około 6 miesięcy) nieruchomości były wynajmowane (Wnioskodawca nie mógł znaleźć chętnych na zakup nieruchomości i w tym czasie były przedmiotem najmu).

Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości, ale żadne nie są przeznaczone do sprzedaży.

Wnioskodawca nie był zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT i wskazania należnego podatku VAT w związku ze sprzedażą jakiejkolwiek Nieruchomości.

Przedmiotowe działki w momencie sprzedaży będą niezabudowane.

Pytania

1. Czy planowane zbycie 12 działek zostanie potraktowane jako działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

2. Czy w związku z planowanym zbyciem 12 działek, Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

1. Sprzedaż 12 działek nie zostanie potraktowana jako działalność gospodarcza.

2. W związku z planowaną sprzedażą 12 działek, Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem dostawa towarów, w tym gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zasadne jest zatem wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny, istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny”, to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny, to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika tego podatku. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym również zbycia nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy w danej sprawie w celu dokonania sprzedaży podjął Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Przejawem takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C‑181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (tu działek) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan rolnikiem indywidualnym (nie jest Pan podatnikiem VAT w tym zakresie) oraz osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na transporcie drogowym.

14 lutego 2007 roku zakupił Pan nieruchomość rolną. Nieruchomość jest do dnia złożenia wniosku w większej części wykorzystywana na cele rolnicze.

W (…) roku Wójt Gminy zatwierdził podział nieruchomości. W 2022 roku cześć nieruchomości została przekazana nieodpłatnie do Gminy (droga wewnętrzna), celem zapewnienia dostępu do drogi publicznej wszystkim działkom. W (…) roku Wójt Gminy zatwierdził ponowny podział nieruchomości. Finalnie powstało 48 działek.

W (…) roku darował Pan 10 działek na rzecz żony, a 3 działki na rzecz swoich sióstr. Obecnie na 3 działkach stanowiących Pana własność prowadzone są roboty budowlane związane z budową trzech domów jednorodzinnych dla Pana trzech synów do zaspokajania ich potrzeb mieszkaniowych.

Na dzień złożenia wniosku posiada Pan 35 wydzielonych działek i planuje sprzedać na rzecz osób trzecich 12 działek. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nie są uzbrojone oraz nie są przekształcone na działki budowlane, mają jedynie zapewniony dostęp do drogi publicznej. W sprawie przedmiotowych 12 działek nie poniesiono żadnych nakładów.

Jest Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu działalności transportowej.

Przedmiotowe działki (wszystkie) nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Były i są wykorzystywane na cele rolnicze w ramach prowadzonego przez Pana gospodarstwa rolnego. Był i jest Pan rolnikiem ryczałtowym.

Nie były dokonywane zbiory i dostawy płodów, które były opodatkowane podatkiem VAT (dotyczy wszystkich działek). Wszystkie przedmiotowe działki od momentu nabycia były wykorzystywane na cele rolnicze, w ramach Pana gospodarstwa rolnego (ryczałtowego). Wszystkie działki były wykorzystywane do celów zwolnionych z podatku VAT - czyli ryczałtowej działalności rolniczej. W większej części na cele rolnicze, albowiem na trzech działkach prowadzi Pan aktualnie (od kilkunastu miesięcy) budowę trzech domów jednorodzinnych dla swoich synów, na cele mieszkalne - a tym samym, na tym obszarze nie jest prowadzona działalność rolnicza.

Nie będzie Pan zawierał umów przedwstępnych. Nie będzie Pan podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w celu zbycia działek, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia. Nie udzielił i nie udzieli Pan żadnego pełnomocnictwa w związku ze sprzedażą przedmiotowych działek. Przedmiotowe działki nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Działki były zakupione w celu prowadzenia działalności rolniczej. Podziału dokonano w celu przyszłego darowania w rodzinie. Zainicjował Pan podział w celu darowania części działek w rodzinie i zapewnienie działkom dostępu do drogi publicznej.

W trakcie swojego życia dokonał Pan kilku sprzedaży nieruchomości.

Posiada Pan jeszcze inne nieruchomości, ale żadne nie są przeznaczone do sprzedaży. Nie był Pan zobowiązany do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT i wskazania należnego podatku VAT w związku ze sprzedażą jakiejkolwiek Nieruchomości.

Pana wątpliwości dotyczą tego, czy planowane zbycie 12 działek zostanie potraktowane jako działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz czy w związku z ich zbyciem, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Zatem, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie brak jest takich przesłanek. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami (takich jak, np.: ogrodzenie działek, wystąpienie o warunki zabudowy, wnioskowanie o objęcie nieruchomości planem zagospodarowania przestrzennego itd.). Nie wykorzystywał Pan działek w celach zarobkowych – w szczególności nie wynajmował ich Pan ani nie dzierżawił. Działki, które mają być przedmiotem sprzedaży nie są uzbrojone oraz nie są przekształcone na działki budowlane. Nie ponosił Pan również jakichkolwiek nakładów finansowych w celu zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek. Nie udzielił Pan i nie zamierza udzielić Pan pełnomocnictw w związku z ich sprzedażą. Ponadto wskazał Pan, że nie będzie zawierał umów przedwstępnych. Był i jest Pan rolnikiem ryczałtowym, a działki od momentu nabycia były wykorzystywane na cele rolnicze, w ramach Pana gospodarstwa rolnego – nie dokonywał Pan jednak zbiorów i dostaw płodów, które byłyby opodatkowane podatkiem VAT.

Podział na mniejsze działki został dokonany na Pana wniosek, w celu darowania części działek rodzinie i zapewnienia działkom dostępu do drogi publicznej. W związku z tak przedstawionym opisem sprawy podjętych przez Pana działań, w tym konkretnym przypadku, nie można uznać za aktywność „handlową” pozwalającą uznać Pana za podatnika w zakresie planowanej sprzedaży 12 działek.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie zbycia działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż ww. działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Sprzedaż przez Pana opisanych we wniosku działek można więc uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy opisanych działek będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy, i nie wystąpi Pan w roli podatnika podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia ww. działek nie będzie potraktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).