Postanowienie SN z dnia 20 września 2024 r., sygn. I CSK 2689/23

20 września 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Beata Janiszewska

na posiedzeniu niejawnym 20 września 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa M. J.
‎przeciwko Bank w W. Oddział w Polsce
‎o ustalenie i zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank w W. Oddział w Polsce
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
‎z 14 lutego 2023 r., I ACa 662/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

[SOP]

UZASADNIENIE

Pozwany Bank w W. (dalej: bank) wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie oddalającego apelację skarżącego od wyroku Sądu pierwszej instancji w sprawie o ustalenie i zapłatę toczącej się z powództwa M.J.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Jako pierwszą przyczynę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania skarżący wskazał potrzebę dokonania wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów. Wskazał przy tym na art. 4 ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13, art. 65, ‎art. 354, art. 358 § 2 i art. 385 § 1 k.c., a także art. 69 ust. 3 pr.bank. i przedstawił wywód, z którego wynikało, że zdaniem pozwanego kierunek wykładni wspomnianych przepisów ma znaczenie dla rozstrzygnięcia „wątpliwości co do dalszego wykonania umowy kredytowej, w której to stwierdzono obecność nieuczciwych postanowień umownych” dotyczących stosowanych przez bank tabel kursowych. Wykładni wymagać miał także art. 189 k.p.c. w zakresie tego, czy ‎w sprawach dotyczących tzw. kredytów walutowych konsument ma interes prawny w ustaleniu nieważności umowy w sytuacji, w której przysługuje mu roszczenie ‎o zapłatę, jak również art. 496 w zw. z art. 497 k.c. co do tego, czy w razie uznania umowy kredytu za nieważną bankowi przysługuje prawo zatrzymania świadczenia zwracanego konsumentowi do czasu zwrotu wartości wypłaconego mu wcześniej kapitału.