Decyzja o zobowiązaniu do powrotu a nowe okoliczności - Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2023 r., sygn. II OSK 1312/22

Art. 356 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach nie przewiduje możliwości uwzględnienia przez sąd nowych okoliczności faktycznych, które nastąpiły po wydaniu ostatecznej decyzji administracyjnej, w toku kontroli sądowoadministracyjnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła sędzia del. WSA Grzegorz Antas (spr.) po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 1828/21 w sprawie ze skargi T.T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia 6 października 2021 r., nr DL.WIPO.412.693.2021/ERe w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Komendanta Placówki Straży Granicznej w M. z dnia 2 lipca 2021 r. nr 05-190/135/D-ZDP/2021; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 2 marca 2022 r., IV SA/Wa 1828/21 w wyniku rozpoznania skargi T.T. uchylił decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: SUdSC) z 6 października 2021 r. nr DL.WIPO.412.693.2021/ERe w przedmiocie zobowiązania do powrotu oraz zakazu ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw z obszaru Schengen.

W odniesieniu do ustaleń faktycznych i prawnych, które stały za wydanym orzeczeniem, Sąd I instancji stwierdził, że Komendant Placówki Straży Granicznej w M. (dalej: KPSG) decyzją z 2 lipca 2021 r. znak 05-190/135/D-ZDP/2021, działając na podstawie art. 302 ust. 1 pkt 15, art. 310 ust. 1 pkt 1, art. 318 ust. 1 w zw. z art. 315 ust. 1 oraz art. 319 pkt 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r. poz. 35 ze zm.), dalej: u.c., orzekł o zobowiązaniu T.T., obywatela Ukrainy, do powrotu w terminie 15 dni od dnia doręczenia decyzji i zakazie ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw obszaru Schengen na okres 1 roku. Uzasadniając powyższą decyzję, organ odnosząc się do przeprowadzonej kontroli legalności pobytu cudzoziemca wskazał, że podczas kontroli granicznej przeprowadzonej 2 lipca 2021 r. na terenie Przejścia Granicznego w M. funkcjonariusze Służby Celno-Podatkowej ujawnili w prowadzonym przez cudzoziemca pojeździe marki Renault Trafic papierosy produkcji zagranicznej bez polskich znaków skarbowych akcyzy. Z wyjaśnień cudzoziemca wynikało, że ukryte w pojeździe papierosy należały do niego, a zysk z ich sprzedaży zamierzał przeznaczyć na utrzymanie rodziny. Cudzoziemiec, przekraczając granicę, posługiwał się paszportem biometrycznym nr [...] i zadeklarował jako cel przyjazdu przewóz obywateli Ukrainy do pracy w Polsce. KPSG wskazał, że w związku z popełnionym wykroczeniem skarbowym, można domniemywać, iż nie przekraczał on granicy zgodnie z celem, do którego upoważniał go posiadany paszport biometryczny. Powyższe każe uznać, że cel i warunki pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są niezgodne z deklarowanymi, a tym samym można mówić o wystąpieniu w sprawie przesłanki wydania decyzji o zobowiązaniu do powrotu, o której mowa w art. 302 ust. 1 pkt 15 u.c. Organ zauważył równocześnie, że materiał dowodowy nie potwierdza, by w sprawie wystąpiła jakakolwiek przesłanka negatywna, która uniemożliwiałaby wszczęcie postępowania i wydanie decyzji w przedmiocie zobowiązania do powrotu.