Obowiązek podatkowy a budowa infrastruktury na cudzym gruncie - Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 października 2024 r., sygn. I SA/Ol 248/24

Organ podatkowy, przy ustalaniu obowiązku podatkowego, jest związany danymi z ewidencji gruntów i budynków, dopóki wpisy w niej zawarte nie zostaną zmienione w przewidzianej prawem procedurze. Sam fakt realizacji inwestycji na danej nieruchomości, bez formalnego przejścia własności, nie zmienia właściciela nieruchomości i nie wpływa na obowiązki podatkowe wynikające z własności tych gruntów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Janowska, Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Górska, sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), Protokolant specjalista Monika Rząp, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2024 r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 20 maja 2024 r., nr SKO.53.569.2024 w przedmiocie wymiaru podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od nieruchomości na 2024 r. pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga W. L. (dalej: "podatnik", "strona" lub "skarżący") dotyczy decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie (dalej: "SKO", "Kolegium") utrzymującej w mocy decyzję Wójta Gminy K. (dalej: "Wójt Gminy", "organ I Instancji") z 2 marca 2024 r., w sprawie wymiaru podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od nieruchomości na 2024 r., pobieranego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego w kwocie 10.902 zł. Z akt sprawy wynika, że podatnik jest właścicielem nieruchomości rolnych położonych w gminie K., obręb [...] – M., oznaczonych m.in. jako działki nr [...] i [...], sklasyfikowanych jako grunty rolne, nieużytki, drogi i lasy. Podatnik wykazał także do opodatkowania budynek mieszkalny o powierzchni 166,47 m2. Ustalając stronie wysokość zobowiązania podatkowego na 2024 r. Wójt Gminy przyjął do podstawy opodatkowania: podatkiem rolnym - użytki rolne o powierzchni 74,3116 ha, podatkiem od nieruchomości - budynek mieszkalny, grunty stanowiące drogi oraz nieużytki, zaś podatkiem leśnym - lasy o powierzchni 1,5674 ha. W decyzji z 2 marca 2024 r. organ I instancji wyjaśnił, że pomimo zrealizowania na działkach należących do podatnika (nr [...] i [...]) inwestycji polegającej na budowie gazociągu, działki te nie uległy podziałowi, nie zostały przejęte przez Skarb Państwa, nie zmieniły właściciela oraz nie zostały wyłączone z produkcji rolnej. Stwierdził zatem, że strona jest nadal właścicielem ww. działek. Utrzymując w mocy decyzję będącą przedmiotem odwołania strony, Kolegium wyjaśniło, że podstawą zastosowania zwolnienia w podatku rolnym była decyzja Wójta Gminy z 29 grudnia 2017 r. nr [...], w sprawie zwolnienia od podatku rolnego gruntów nowo nabytych o powierzchni 3,1828 ha przeliczeniowych na okres 5 lat od dnia nabycia tj. od 1 stycznia 2018 r. do 30 listopada 2024 r. Stwierdziło, że organ I instancji dokonał prawidłowego wymiaru podatku w tej sprawie, zgodnie z ewidencją gruntów i złożonym wykazem nieruchomości (budynek mieszkalny). Podkreśliło, że podatki rolny, leśny i od nieruchomości mają charakter majątkowy w tym znaczeniu, że obowiązek podatkowy powstaje przez sam fakt własności nieruchomości. Wskazało, że w wyniku inwestycji polegającej na budowie gazociągu na podstawie decyzji lokalizacyjnej Wojewody Warmińsko-Mazurskiego Nr [...] listopada 2017 r. nie nastąpiło przejście własności gruntów należących do strony na rzecz Skarbu Państwa. Okoliczność ta zdaniem Kolegium jednoznacznie wynika z decyzji lokalizacyjnej, jak i z dodatkowych wyjaśnień Wojewody Warmińsko-Mazurskiego, wypisów z ewidencji gruntów i księgi wieczystej. Kolegium dodało, że dane zawarte w ewidencji gruntów mają walor dokumentu urzędowego, o którym mowa w art. 194 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.; dalej: "O.p.") a podatnik kwestionujący prawidłowość tych danych powinien wszcząć procedurę ich zmiany w organie prowadzącym ewidencję [starosta], gdyż organ podatkowy nie ma uprawnień do ich zmiany. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skarżący zaskarżył decyzję organu odwoławczego w całości i zarzucił naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj.: - art. 7, 77 § 1 i 80 k.p.a. polegające na niewyczerpującym zebraniu i rozpatrzeniu całego materiału dowodowego i niepodjęciu wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego w uzasadnieniu wyroku w kontekście podstaw naruszających własność nieruchomości skarżących bez prawa do dysponowania nią, - art. 8 i 107 k.p.a. polegające na nierozpoznaniu istoty sprawy, a także nienależytym uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia z uwagi na brak wskazania faktów, które uznało za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówiło wiarygodności i mocy dowodowej, co uniemożliwia realizacje zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa oraz uniemożliwia dokonanie kontroli zaskarżonego orzeczenia w szczególności niewyjaśnienie, dla SKO nie poddało analizie merytorycznej wskazywanych argumentów poza podnoszoną w uzasadnieniu kwestię stwierdzenia nieważności decyzji z innych przyczyn niż wskazane przez skarżących; - art. 7 k.p.a. w zw. z art. 80 k.p.a. przez przeprowadzenie oceny w sposób dowolny, swobodny, sprzeczny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, polegając uznaniu, iż to skarżący powinni uiszczać zobowiązanie podatkowe za grunt