Wyrok NSA z dnia 10 września 2024 r., sygn. III FSK 1562/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Anna Sokołowska, Protokolant Katarzyna Malinowska, po rozpoznaniu w dniu 10 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 796/23 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 30 grudnia 2022 r., nr 1401-IEW3.4123.40.2022/BF/EGO w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 19 lipca 2023 r., III SA/Wa 796/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. M. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z 30 grudnia 2022 r., nr 1401-IEW3.4123.40.2022/BF/EGO, w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że decyzją z 15 lipca 2022 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Wawer orzekł o solidarnej odpowiedzialności Skarżącego wraz ze Spółką G. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") oraz z drugim członkiem zarządu, za zaległości podatkowe tej Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za listopad 2017 r. w wysokości 579 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 221 zł oraz kosztami egzekucyjnymi w wysokości 162,65 zł. Decyzja ta została utrzymana w mocy zaskarżoną decyzją Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem. Sąd wskazał na podstawy odpowiedzialności Skarżącego za zaległości podatkowe Spółki, wynikające z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651; dalej: "o.p."). Stwierdził, że w przedmiotowej sprawie spełnione zostały pozytywne przesłanki orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej Skarżącego, tj. pełnienie przez Skarżącego obowiązków w zarządzie w czasie powstania i w terminie płatności zobowiązania Spółki oraz bezskuteczność egzekucji prowadzonej do jej majątku. Organ wykazał, że właściwy czas na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości przypadał podczas zarządzania Spółką przez Skarżącego. Skarżący nie wykazał, przesłanek egzoneracyjnych, których wystąpienie mogłoby uwolnić go od obciążenia odpowiedzialnością za zaległość podatkową Spółki, tj. nie wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe albo niezgłoszenie wniosku o ogłoszeniu upadłości lub niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło bez jego winy, ani nie wskazał mienia Spółki, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych w znacznej części.