Wyrok NSA z dnia 10 września 2024 r., sygn. III FSK 406/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Anna Sokołowska, Protokolant Katarzyna Malinowska, po rozpoznaniu w dniu 10 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej V. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. akt III SA/Wa 2402/23 w sprawie ze skargi V. S. na postanowienie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 czerwca 2019 r., nr BON.III.5220.94.3.2019.ML w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości spółki z tytułu wpłat na PFRON za okres od marca do kwietnia 2014 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z 9 stycznia 2024 r., III SA/Wa 2402/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi V. S. (dalej: ,,Skarżący"), uchylił postanowienie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 27 czerwca 2019 r., nr BON.III.5220.94.3.2019.ML, w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że zaskarżonym postanowieniem Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej stwierdził niedopuszczalność odwołania od decyzji Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z 4 lutego 2019 r., orzekającej o solidarnej odpowiedzialności Skarżącego, jako byłego prezesa zarządu R. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka") z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON) za marzec i kwiecień 2014 r. oraz umarzającej postępowanie za styczeń, luty, marzec, kwiecień i maj 2013 r. Organ odwoławczy stwierdził, że postępowanie przed organem pierwszej instancji nie zostało prawidłowo wszczęte, gdyż postanowienie o jego wszczęciu nie zostało doręczone ustanowionemu w sprawie pełnomocnikowi strony, a w konsekwencji również decyzja Prezesa Zarządu PFRON z 4 lutego 2019 r. nie weszła do obrotu prawnego. Brak przedmiotu zaskarżenia (decyzji) jest przedmiotową przyczyną niedopuszczalności odwołania.