Postanowienie NSA z dnia 10 października 2024 r., sygn. II GZ 421/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 10 października 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "W." Sp. z o.o. w D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lipca 2024 r. sygn. akt III SA/Wr 33/24 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "W." Sp. z o.o. w D. na decyzję Dolnośląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2023 r. nr HP.906.38.202.AK1 w przedmiocie nakazu zapewnienia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych dla pracowników postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

I.

W. sp. z o.o. w D. (dalej: skarżąca) pismem z 28 grudnia 2023 r. wniosła skargę na decyzję Dolnośląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we Wrocławiu (dalej: organ) z 1 grudnia 2023r. w przedmiocie nakazu zapewnienia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych dla pracowników w budynku oczyszczalni ścieków. Zaskarżona decyzja utrzymywała w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Dzierżoniowie z 11 września 2023 r., nr 691/23.

W piśmie z 4 lipca 2024 r. skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania w całości zaskarżonej decyzji. Wskazała, że w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, jak i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Zwróciła uwagę na wysokie koszty związane z wykonaniem nakazu, szacowane na ponad 1 mln zł netto, oraz na bardzo długi czas realizacji inwestycji – szacunkowo 3-4 lata ze względu na poprzedzającą sam etap wykonawczy konieczność uzyskania wymaganych prawem zgód i opracowania dokumentacji projektowej. Ponadto akcentowała, że nie jest typową spółką prawa handlowego, ale podmiotem, który ma realizować zadania o szczególnym charakterze dla ogółu ludności, tj. zadania z zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków – a koszt każdej inwestycji zostanie uwzględniony w taryfie za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, co finalnie doprowadzi do obciążenia tym kosztem mieszkańców. Zdaniem skarżącej, realizacja decyzji organu doprowadziłaby do poniesienia niepotrzebnych kosztów, co stoi w sprzeczności z zasadą gospodarności.