Decyzje organów podatkowych wymagają jednoznacznych dowodów - Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2024 r., sygn. I FSK 304/20

Dla uznania wpłaty jako zaliczki podlegającej VAT, musi ona dotyczyć skonkretyzowanej dostawy towarów lub usług. Faktura nie dokumentująca rzeczywistej transakcji nie stanowi podstawy do odliczenia podatku naliczonego. Jednakże, w razie braku dowodu na 'pustą' fakturę, prawo do odliczenia nie może być odmówione.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA (del.) Adam Nita, Protokolant Jan Żołądź, po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 września 2019 r. sygn. akt VIII SA/Wa 889/18 w sprawie ze skargi R.J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 5 października 2018 r. nr 1401-IOV-4.4103.54.2018.EK w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od lutego 2013 r. do stycznia 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie na rzecz R.J. kwotę 1.800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 23 września 2019 r., sygn. akt VIII SA/Wa 889/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", uwzględnił skargę R.J. (dalej "strona" lub "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 5 października 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego 2013 r. do stycznia 2014 r. i uchylił zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu sąd pierwszej instancji wskazał, że organy podatkowe z naruszeniem art. 120, art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. — Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), dalej "o.p.", mogącym prowadzić do naruszenia art. 19 ust. 11 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. poz. 1054, ze zm.), dalej "ustawa o VAT", uznały, że skarżący zaniżył podatek należny z powodu nieopodatkowania zaliczek pieniężnych od M. sp. z o.o. (dalej "M.") i S. Nie wykazały także zasadności zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o VAT i odmówienia skarżącemu prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury wystawionej przez M. dokumentującej zakup instalacji transportu i magazynowania pyłu oraz oleju spożywczego. Nie wykazały również, że faktury wystawione przez skarżącego na rzecz M. tytułem wykonania prac remontowych, montażowych i budowlanych nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych oraz przesłanek koniecznych do stwierdzenia zasadności zastosowania w odniesieniu do tych faktur art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.