Postanowienie SN z dnia 14 października 2024 r., sygn. I KS 16/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Motuk

w sprawie oskarżonych D.C. i S.S.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 14 października 2024 r.

na posiedzeniu bez udziału stron

kwestii dopuszczalności wniosków oskarżonych o wyłączenie w trybie art. 41 § 1 k.p.k. sędziego Sądu Najwyższego Igora Zgolińskiego

na podstawie art. 29 § 4 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym oraz art. 41 § 2 k.p.k. per analogiam

p o s t a n o w i ł

pozostawić bez rozpoznania wnioski oskarżonych o wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego Igora Zgolińskiego od udziału w rozpoznaniu sprawy o sygn. akt I KS 16/24.

UZASADNIENIE

Oskarżeni D.C. i S.S. w odrębnych wnioskach – obydwa pisma datowane na dzień 28 sierpnia 2024 r. – zażądali wyłączenia SSN Igora Zgolińskiego od orzekania w sprawie zarejestrowanej w Sądzie Najwyższym pod sygn. akt I KS 16/24, a zatem rozpoznania skargi obrońcy ww. oskarżonych na wyrok sądu odwoławczego, tj. wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 27 grudnia 2023 r., sygn. akt IV Ka 818/23.

W przedmiotowych wnioskach oskarżeni podali, że w trybie art. 41 § 1 k.p.k. domagają się wyłączenia od udziału w sprawie SSN Igora Zgolińskiego. W treściowo identycznych uzasadnieniach podnieśli, że SSN Igor Zgoliński, do którego referatu wpłynęła przedmiotowa sprawa, powołany został na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw. W ocenie wnioskodawców, organ ten „nie jest tożsamy z organem konstytucyjnym, którego skład i sposób wyłaniania reguluje Konstytucja RP, w szczególności art. 187 ust. 1 Konstytucji RP”. Wobec tego oskarżeni wywiedli, że udział tego organu w procedurze powoływania sędziów jest „źródłem zasadniczych wątpliwości” co do niezawisłości i bezstronności osób powołanych na urząd sędziego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa w tym kształcie. Prezentując pogląd o niekonstytucyjności wymienionego organu, oskarżeni uznali jednocześnie, że powołanie sędziego Igora Zgolińskiego na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego pozbawione było skutków prawnych, zatem w rozpoznawaniu ich sprawy udział brałaby „osoba nieuprawniona do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie art. 41 § 1 k.p.k.”. W uzasadnieniu złożonych wniosków ich autorzy odwołali się m.in. do orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sądu Najwyższego, Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.