Postanowienie SN z dnia 10 października 2024 r., sygn. I KK 356/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Waldemar Płóciennik

w sprawie G.G. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 10 października 2024 r.,

wniosku obrońcy skazanego G.G. o wyłączenie od udziału w sprawie I KK 356/22 sędziego Stanisława Stankiewicza

na podstawie art. 40 § 1 pkt 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł

wyłączyć sędziego Stanisława Stankiewicza od udziału w sprawie I KK 356/22 Sądu Najwyższego.

UZASADNIENIE

Do Sądu Najwyższego wpłynęły kasacje prokuratora na niekorzyść R.F., R.D., P.R. i W.K. oraz obrońców R.F. i G.G.. W kasacji obrońcy skazanego G.G. podniesiono zarzut zaistnienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej polegającej na nienależytej obsadzie sądu, bowiem w składzie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, działającego jako sąd odwoławczy, zasiadali sędziowie powołani do tego Sądu na wniosek wadliwie ukształtowanej Krajowej Rady Sądownictwa. Kasacje te zostały zarejestrowane pod sygnaturą I KK 356/22. Zarządzeniem z dnia 7 września 2022 r. sprawa ta została przydzielona sędziemu Pawłowi Kołodziejskiemu. Postanowieniem z dnia 14 listopada 2022 r. Sąd Najwyższy, uwzględniając wnioski obrońców R.F. i G.G., wyłączył wskazanego sędziego od udziału w sprawie wskazując, że został on powołany na urząd sędziego Sądu Najwyższego w wyniku rekomendacji Krajowej Rady Sądownictwa w składzie ukształtowanym na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw, a więc w procedurze kwestionowanej przez obrońców. Zwrócono także uwagę na zarzut podniesiony w kasacji obrońcy G.G., w związku z którym udział sędziego Pawła Kołodziejskiego w rozpoznaniu kasacji stanowiłby rażące naruszenie zasady nemo iudex in causa sua”. W konsekwencji tego orzeczenia sprawa została przydzielona sędziemu Zbigniewowi Kapińskiemu (k – 99), a następnie – w dniu 26 czerwca 2024 r. (k – 211) sędziemu Stanisławowi Stankiewiczowi. W dniu 30 lipca 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynął wniosek obrońcy G.G. o wyłącznie sędziego Stanisława Stankiewicza od udziału w sprawie. W obszernych wywodach, odwołując się do treści art. 40 § 1 pkt 1 k.p.k. podniesiono, że sędzia Stanisław Stankiewicz podlega wyłączeniu z mocy ustawy, ponieważ sprawa dotyczy go bezpośrednio, gdyż został powołany na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego w wadliwej procedurze przez Krajową Radą Sądownictwa, co stanowi istotę podniesionego przez obrońcę zarzutu kasacyjnego.