Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 września 2024 r., sygn. II SA/Łd 392/24

Dnia 24 września 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski Asesor WSA Marcin Olejniczak (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 września 2024 roku sprawy ze skargi A.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 19 marca 2024 roku nr SKO.4114.133.2024 w przedmiocie zmiany decyzji przyznającej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 24 stycznia 2024 roku, znak: [...].

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, decyzją z 19 marca 2024 r. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z 24 stycznia 2024 r. w przedmiocie zmiany decyzji przyznającej A. T. prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Samorządowego Kolegium Odwoławczego w uzasadnieniu decyzji stwierdziło, że A. T. 11 maja 2020 r. wniosła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad synem. Decyzją z 18 maja 2020r. Prezydent Miasta Łodzi przyznał stronie prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania osobistej opieki nad synem, a decyzja ta była wielokrotnie zmieniana na skutek corocznej waloryzacji kwoty świadczenia pielęgnacyjnego. A. T. 15 czerwca 2023 r. dostarczyła orzeczenie o niepełnosprawności syna wydane 5 czerwca 2023 r., w treści którego wskazano, iż dziecko K. T. zostało zaliczone do osób niepełnosprawnych od urodzenia i nie wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczona możliwością samodzielnej egzystencji. Wskutek odwołania od tegoż orzeczenia, Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności wydał orzeczenie z 18 września 2023 r. (prawomocne od 31 października 2023 r.) w treści którego także wskazano, iż dziecko K. T. zostało zaliczone do osób niepełnosprawnych od urodzenia i nie wymaga stałej łub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. W konsekwencji, zdaniem Kolegium zasadnie organ pierwszej instancji – decyzją z 24 stycznia 2024 r. zmienił własną decyzję z 18 maja 2020 r., orzekając m.in. o odmowie przyznania A. T. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad K. T. w okresie od 1 listopada 2023 r. Kolegium podkreśliło, że w realiach sprawy od 1 listopada 2023 r. nie została spełniona przesłanka do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wynikająca z art. 17 ust. 1 u.ś.r., skoro K. T. został zaliczony do osób niepełnosprawnych od urodzenia, niewymagających stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczona możliwością samodzielnej egzystencji.