Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 września 2024 r., sygn. I SA/Łd 468/24

Dnia 10 września 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie Asesor WSA Tomasz Furmanek (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 września 2024 roku sprawy ze skargi B. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 stycznia 2020 r. nr 1001-ICK.5010.2.2019.2.AMM w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania podatkowego oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Łd 468/24

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2020 r., nr 1001-ICK.5010.2.2019.2.AMM wydanym na podstawie art. 216 § 1 , art. 221 § 1, art.233 § 1 pkt 1w zw. z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.)- dalej: o.p., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi utrzymał w mocy postanowienie własne z dnia 15 listopada 2019 r., nr 1001-ICK1.5010.2.2019.11.MW o umorzeniu postępowania podatkowego wznowionego postanowieniem z dnia 25 czerwca 2019 r. w sprawie zakończonej ostatecznym postanowieniem Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia 23 listopada 2012 r., nr 360000-IZDR-686-83/12/MM2 wydanym w przedmiocie ustalenia, że B. S. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą A. nie zapewnia warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia kontroli w zakresie wyrobów akcyzowych.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

Powołanym wyżej ostatecznym postanowieniem z dnia 23 listopada 2012 r. Dyrektor Izby Celnej w Łodzi utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 31 sierpnia 2012 r., nr 363000-UDZR-9221-13/12/KB/EsZ/3 o uznaniu, że B. S. prowadzący skład podatkowy przy ul. [...] w P. nie spełnia warunków i nie zapewnia środków, o których mowa w art. 33 ust. 1 i art. 34 ust. 1 ustawy o służbie celnej, niezbędnych do sprawnego przeprowadzenia kontroli w zakresie produkcji napojów alkoholowych, których receptura opisana została we wniosku podatnika z dnia 1 kwietnia 2011 r. Postawę powyższego stwierdzenia stanowiły ustalenia dokonane podczas przeprowadzonego w dniach 27 czerwca 2012 r. oraz 2 sierpnia 2012 r. urzędowego sprawdzenia w składzie podatkowym, w wyniku którego zakwestionowano prawidłowość deklarowanego przez stronę kodu CN produkowanego w oparciu o przedstawioną przez podatnika recepturę z dnia 1 kwietnia 2011 r. towaru. Zdaniem skarżącego produkowany przez niego towar to piwo, które następnie jest wykorzystywane do produkcji napoju alkoholowego, stanowiącego mieszaninę piwa i napoju bezalkoholowego. Natomiast w ocenie organów celnych, z uwagi na znacznie większy udział procentowy składników niesłodowych wykorzystywanych do produkcji towaru, co wynika z przedstawionej przez podatnika w dniu 1 kwietnia 2011 r. receptury, towar ten stanowi w rzeczywistości napój fermentowany kwalifikowany do kodu CN 2206, co skutkuje uznaniem, iż produkt finalny zawierający przedmiotowy towar w składzie podlega obowiązkowi banderolowania. Pomimo zakreślonego terminu, w toku ponownie przeprowadzanego urzędowego sprawdzenia strona nie przedstawiła procedury nakładania znaków akcyzy na ten produkt oraz sposobu ich rozliczania, jak również nie przedstawiła sposobu i formy prowadzenia dokumentacji wymaganej na podstawie odrębnych przepisów dotyczących ewidencji znaków akcyzy, czym nie zapewniła możliwości sprawowania dozoru i właściwej kontroli.