Wyrok WSA w Kielcach z dnia 4 września 2024 r., sygn. II SA/Ke 388/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański, Sędzia WSA Agnieszka Banach, Protokolant Starszy inspektor sądowy Karolina Chrapkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2024 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 9 maja 2024 r. znak: SKO.PS-80/1134/358/2024 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z 9.05.2024 r. znak: SKO.PS-80/1134/358/2024 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach (zwane dalej "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania J. K. (zwanego dalej "stroną") od wydanej z upoważnienia Wójta Gminy Mirzec decyzji z 5.01.2024 r. znak: 5211.1.SP.2024.AKK odmawiającej przyznania stronie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (j.t. Dz. U. z 2023 r. poz. 390) wnioskowanego na H. K.(żona), utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Na wstępie uzasadnienia podjętego rozstrzygnięcia SKO zwróciło uwagę, że wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego strona złożyła 29.04.2022r. – wobec czego przy rozpoznaniu niniejszej sprawy zastosowanie miały przepisy dotychczasowej ww. ustawy o świadczeniach rodzinnych, zwanej dalej "ustawą" – na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 7.07.2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1429). Za bezsporne uznano, że strona jest osobą, na której w pierwszej kolejności spoczywa obowiązek alimentacyjny względem żony, która legitymuje się orzeczeniem lekarza rzeczoznawcy KRUS w Kielcach z 17.05.2023 r., stwierdzającym u niej okresową niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Odnosząc się do uzasadnienia decyzji organu I instancji – który odmówił przyznania prawa do wnioskowanego świadczenia ze względu na fakt, że w ww. orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała w wieku 66 lat – SKO podzieliło stanowisko wyrażone w jednolitym orzecznictwie sądów administracyjnych. Mianowicie, wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21.10.2014 r. o sygn. akt K 38/13 przesądził o tym, że organy, rozpoznając wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego złożony przez opiekuna dorosłej osoby niepełnosprawnej, mają obowiązek zbadać, czy wnioskodawca spełnia warunki do przyznania tego świadczenia określone w art. 17 ustawy, tj. z wyłączeniem tej części tego przepisu, która z dniem 23.10.2014 r. została ostatecznie uznana za niekonstytucyjną. W rezultacie, stanowisko wyrażone w decyzji z 5.01.2024 r. uznano w analizowanym zakresie za wadliwe.