Postanowienie SN z dnia 24 września 2024 r., sygn. I CSK 3089/23

24 września 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

na posiedzeniu niejawnym 24 września 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa I.K. i R.S.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie i zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie
‎z 31 marca 2023 r., I ACa 360/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 31 marca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Szczecinie oddalił apelację pozwanego Banku od wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 31 stycznia 2022 r. ustalającego, że nie istnieje między stronami stosunek prawny z bliżej określonej umowy kredytu zawartej między powodami a poprzednikiem prawnym pozwanego Banku, i zasądzającego od pozwanego Banku na rzecz powodów kwotę 122.698,75 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 lipca 2021 r.

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał przyczynę kasacyjną określoną w art. 398 § 1 pkt 2 k.p.c. Jego zdaniem w sprawie istnieje potrzeba wykładni art. 385 § 1 i 2 k.c. w związku z art. 6 ust. 1 Dyrektywy 93/13 i z art. 58 § 1 i 3 k.c. w zakresie skutków abuzywności części umowy w postaci nieważności całej umowy kredytu na podstawie art. 58 § 1 k.c. w sytuacji, w której sankcja nieważności całej umowy jako skutek częściowej bezskuteczności powinna być stosowana jedynie wyjątkowo (jedynie również po pouczeniu konsumenta o skutkach nieważności i odebraniu od konsumenta oświadczenia, że takie skutki akceptuje) i w ostateczności.