Postanowienie SN z dnia 17 września 2024 r., sygn. I CSK 2530/23

17 września 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Roman Trzaskowski

na posiedzeniu niejawnym 17 września 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa D. S. i I. S.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie, ewentualnie o ustalenie lub zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
‎z 12 stycznia 2023 r., I ACa 107/22,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2023 r., po rozpoznaniu sprawy w następstwie apelacji obu stron, Sąd Apelacyjny w Białymstoku w punkcie pierwszym (I) zmienił zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że: ustalił, iż sporna umowa jest nieważna (punkt I a), uchylił punkty II, III, IV i V (punkt I b) i zmienił rozstrzygnięcie co do kosztów (punkt I c), w punkcie drugim (II) oddalił apelację pozwanego, a w punkcie trzecim (III) orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.

W skardze kasacyjnej, w uzasadnieniu wniosku o jej przyjęcie do rozpoznania, pozwany wskazał przyczyny kasacyjne określone w art. 398⁹ § 1 pkt 1, 2 i 3 k.p.c. Jego zdaniem w sprawie wystąpiły istotne zagadnienia prawne i wątpliwości wyrażające się w następujących pytaniach:

1) czy wykorzystanie kwoty wypłaconej na podstawie umowy kredytu na cele powiązane z działalnością gospodarczą kredytobiorcy, w szczególności na sfinansowanie zakupu nieruchomości, która następnie oznaczana jest jako siedziba prowadzenia działalności gospodarczej przez kredytobiorcę, eliminuje możliwość uznania kredytobiorcy w stosunku prawnym wynikającym z umowy kredytu za konsumenta w rozumieniu art. 22¹ k.c. i eliminuje możliwość objęcia go ochroną na podstawie przepisów chroniących konsumentów, w szczególności art. 385¹ k.c.? (wątpliwość prawna dotycząca art. 385¹ § 1 i 2 w związku z art. 22¹ k.c.);

2) jeżeli stronie powodowej przysługuje dalej idące roszczenie o zapłatę, wynikające ze stosunku prawnego w postaci rzekomo nieważnej umowy kredytu indeksowanego (waloryzowanego) kursem waluty obcej, to strona powodowa nie posiada interesu prawnego w żądaniu ustalenia nieistnienia stosunku prawnego wynikającego z umowy, ponieważ wydanie wyroku ustalającego nieważność umowy nie powoduje definitywnego zakończenia sporu między stronami? (wątpliwość prawna dotycząca art. 189 k.p.c.);