Postanowienie SN z dnia 21 grudnia 2021 r., sygn. II KK 169/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Barbara Skoczkowska

na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2021 r.

sprawy: J. I., O. K., J. M., M. J., R. I., B. K., D. K., J. E. i M. Ł.,

skazanych za popełnienie przestępstw z art. 286 § 1 k.k. i innych.

z powodu kasacji wniesionych przez obrońców skazanych,

od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…),

z dnia 20 lutego 2020 r., sygn. akt II AKa (…)

zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w W.,

z dnia 6 września 2017 r., sygn. akt XVIII K (…)

1. oddalić wszystkie kasacje jako oczywiście bezzasadne;

2. obciążyć skazanych kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego w częściach na nich przypadających;

3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. G. z Kancelarii Adwokackiej w W. kwotę 738 zł (siedemset trzydzieści osiem), w tym 23 % VAT, z tytułu wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie kasacji na rzecz M. Ł..

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w W. prowadził postępowanie karne dotyczące 24 osób oskarżonych o przestępstwa mające na celu uzyskanie od Skarbu Państwa zwrotu podatku VAT, z tytułu eksportu towarów, w wysokości istotnie przekraczającej koszty ich produkcji.

Po rozpoznaniu sprawy, Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 6 września 2017 r., sygn. akt XVIII K (…),:

- uznał J. I. za winnego tego, że: w czasie od 02 czerwca 1998 roku do maja 2001 roku w W., M. województwa (…), Ś., R., K. województwa (…), Z. i w S. województwa (…), w S., R., M., P., S. województwa (…), K. województwa (…) i w innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, ze z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nakłaniał N. M. M. Y. jako przedstawiciela firmy B. z siedzibą na Seszelach, do zawierania ze wskazanymi przez siebie i innych członków grupy, polskimi podmiotami gospodarczymi umów kupna-sprzedaży towarów w postaci 108.900 sztuk płyt CD-R 323.300 sztuk kaset video, 31.000 sztuk koszulek okolicznościowych i 15.000 sztuk chust z elementem zdobniczym, podpisywania bankowych poleceń przelewu in blanco oraz niewypełnionych treścią kart papieru mających posłużyć jako tego typu umowy, po czym opatrywał je osobiście odciskami pieczęci tej firmy, którą na stałe dysponował, wiedząc że umowy te w swej istocie nie są uzasadnione racjami gospodarczymi, lecz zmierzają do obejścia przepisów prawa podatkowego i wyłudzenia podatku VAT przez podmioty eksportujące te towary na rzecz tej samej firmy B., czym doprowadził Urzędy Skarbowe do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 25.145.608,60 zł z tytułu zwrotu naliczonego podatku VAT oraz usiłował doprowadzić Urzędy Skarbowe w P. i w S. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w łącznej kwocie 6.112.340 zł, lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na wdrożenie przez wskazane Urzędy Skarbowe postępowań wyjaśniających i wstrzymanie wypłaty kwoty podatku VAT, które to umowy zostały szczegółowo opisane w wyroku Sądu I instancji,