Wyrok SN z dnia 16 grudnia 2021 r., sygn. I CSKP 203/21

Sygn. akt I CSKP 203/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Agnieszka Piotrowska (przewodniczący)
‎SSN Monika Koba (sprawozdawca)
‎SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa S. S.
‎przeciwko A. M.
‎o ochronę dóbr osobistych,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 16 grudnia 2021 r.,
‎skargi kasacyjnej Rzecznika Praw Obywatelskich

od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 17 maja 2018 r., sygn. akt V ACa (…),

oddala skargę kasacyjną.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 4 października 2016 r. Sąd Okręgowy W. oddalił powództwo S. S. przeciwko A. M. o przeproszenie i zapłatę zadośćuczynienia w kwocie 150 000 zł za naruszenie jego dobra osobistego w postaci czci w związku z niesłusznym posądzeniem go o sfałszowanie podpisu.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód reprezentował E. S. przed Sądem Okręgowym w W. w wytoczonej przez nią sprawie przeciwko Wyższej Szkole [...] w W. (XXI P (…)), w której wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 r. oddalono powództwo. Przed wydaniem orzeczenia, w piśmie procesowym z dnia 15 października 2010 r. podpisanym: „E. S.”, znalazła się informacja o cofnięciu pełnomocnictwa udzielonego S. S. oraz wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Z kolei w piśmie złożonym 10 listopada 2010 r. zawarto wniosek o wydanie wyroku wraz z uzasadnieniem. Zarządzeniem z dnia 12 listopada 2010 r. E. S. została wezwana do podpisania tego wniosku w terminie 7 dni pod rygorem jego odrzucenia. W odpowiedzi na wezwanie w piśmie z dnia 24 listopada 2010 r. podano, że E. S. nadal przebywa za granicą. Wiążąc tę informację z tym, że pisma składane w toku sprawy były wysyłane z Polski w dość krótkim czasie, Sąd powziął wątpliwość co do autentyczności podpisu złożonego na wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu oraz o wydanie wyroku z uzasadnieniem.

Z tego względu zarządzeniem z dnia 3 grudnia 2010 r. pozwana sędzia A.M. dokonała ich zwrotu. W uzasadnieniu zarządzenia stwierdziła, że E. S. nie podpisała osobiście powyżej wniosków, mimo że widnieje pod nimi jej podpis: „E. S.”. Wskazała, że z analizy akt sprawy i składanych w toku sprawy pism procesowych wynika, że wnioski te sporządził i podpisał S. S., posługując się nazwiskiem córki. Mając na uwadze, że zostały one złożone przez osobę nieuprawnioną, zarządzenie ich zwrotu uznała za uzasadnione. Odpis tego zarządzenia został doręczony E. S..