Wyrok SN z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. I USKP 65/21

Sygn. akt I USKP 65/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący)
‎SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca)
‎SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z odwołania A.P.
‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.
‎o emeryturę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń

Społecznych w dniu 2 grudnia 2021 r.,
‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 16 lipca 2019 r., sygn. akt III AUa (…)

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (…) do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w (…) Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 16 lipca 2019 r., III AUa (…), po rozpoznaniu apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w T., zmienił wyrok Sądu Okręgowego w P. z 22 maja 2018 r., V U (…), i oddalił odwołanie ubezpieczonego A.P. od decyzji organu rentowego z dnia 29 grudnia 2017 r. odmawiającej mu przyznania prawa do wcześniejszej emerytury.

W sprawie tej ustalono, że ubezpieczony (ur. 22 listopada 1957 r.) złożył w dniu 4 grudnia 2017 r. wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Niekwestionowany przez organ rentowy staż ubezpieczeniowy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 24 lata, 10 miesięcy i 7 dni, w tym 16 lat 7 miesięcy i 14 dni to okres zatrudnienia w warunkach szczególnych. W okresie od 21 września 1978 r. do 25 lutego 1993 r. ubezpieczony był zatrudniony w „M.” w B. w pełnym wymiarze czasu pracy jako monter urządzeń i konstrukcji metalowych, spawacz i ponownie monter. W dniu 1 marca 1993 r. pracodawca wystawił mu świadectwo pracy z informacją o powyższym zatrudnieniu, którym wskazał, że pracownik nie korzystał z urlopu bezpłatnego. Następnie pracodawca w dniu 26 stycznia 2001 r. wystawił świadectwo pracy w warunkach szczególnych, podając m.in., że w okresie zaliczonym do pracy w szczególnych warunkach wnioskodawca pracował na budowach eksportowych w ramach umowy o pracę z macierzystego zakładu pracy w okresach od 27 stycznia do 17 października 1983 r. oraz od 17 września 1988 r. do 20 sierpnia 1990 r. W dniu 22 maja 2002 r. M. S.A. w upadłości w B. wystawił zaświadczenie, w którym podał, że wnioskodawca był zatrudniony od 21 września 1978 r. do 25 lutego 1993 r. Ponadto podano, że w okresie tego zatrudnienia pracował na budowach eksportowych w ramach umowy o pracę z macierzystego zakładu pracy w Iraku od 27 stycznia do 17 października 1983 r., w tym korzystał z urlopu dewizowego od 5 do 27 września 1983 r., wolnego za wolne soboty od 28 września do 17 października 1983 r., wolnego z innych tytułów w dniu 3 września 1983 r. oraz w Bułgarii od 17 września 1988 r. do 20 sierpnia 1990 r., w tym korzystał z urlopu dewizowego od 30 lipca do 1 sierpnia i od 3 do 16 sierpnia 1990 r., wolnego płatnego z tytułu różnicy czasu od 17 sierpnia do 20 sierpnia 1990 r., wolnego płatnego na rozliczenie w dniu 2 sierpnia 1990 r. Tożsame dane pracodawca wskazał w czterech zaświadczeniach o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wydanych w dniach 14 i 15 kwietnia 2003 r. W żadnym z zaświadczeń pracodawca nie uczynił adnotacji o korzystaniu przez wnioskodawcę z urlopów bezpłatnych w okresie zatrudnienia. W związku z pracą na dwóch budowach eksportowych wnioskodawca nie miał udzielonego urlopu bezpłatnego w macierzystym zakładzie pracy. Na budowy te kierowany był przez ten zakład.