Postanowienie SN z dnia 16 października 2020 r., sygn. I CSK 194/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak

w sprawie z powództwa M.S.
‎przeciwko T. […] S.A. w W.
‎z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej A. spółce z o.o. w W.
‎o ochronę praw autorskich i zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 października 2020 r.,
‎na skutek skarg kasacyjnych pozwanego i interwenienta ubocznego

od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 24 października 2019 r., sygn. akt I ACa 651/18,

1. odmawia przyjęcia obu skarg kasacyjnych do rozpoznania;

2. zasądza solidarnie od strony pozwanej i interwenienta ubocznego na rzecz powoda kwotę 2160 (dwa tysiące sto sześćdziesiąt) zł, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

W związku ze skargami kasacyjnymi strony pozwanej T. […] S.A. w W. i interwenienta ubocznego A.. z o.o. w W. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 24 października 2019 r., sygn. akt I ACa 651/18 Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 398⁹ § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Tylko na tych przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć rozstrzygnięcie o przyjęciu lub odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Dopuszczenie i rozpoznanie skargi kasacyjnej ustrojowo i procesowo jest uzasadnione jedynie w tych sprawach, w których mogą być zrealizowane jej funkcje publicznoprawne. Zatem nie w każdej sprawie, skarga kasacyjna może być przyjęta do rozpoznania. Sąd Najwyższy nie jest trzecią instancją sądową i nie rozpoznaje sprawy, a jedynie skargę, będącą szczególnym środkiem zaskarżenia. W judykaturze Sądu Najwyższego, odwołującej się do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, jeszcze w okresie obowiązywania kasacji zostało utrwalone stanowisko, że ograniczenie dostępności i dopuszczalności kasacji nie jest sprzeczne z Konstytucją RP, ani z wiążącymi Polskę postanowieniami konwencji międzynarodowych (por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2001 r., III CZP 49/00, OSNC 2001, Nr 4, poz. 53).