Postanowienie SN z dnia 10 lipca 2020 r., sygn. I CSK 538/19

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Beata Janiszewska

w sprawie z powództwa W.P.
‎przeciwko T. […] S.A. w W., A.T. i M.O.
‎o ochronę dóbr osobistych i zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 10 lipca 2020 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powódki
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie
‎z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt I ACa 1297/17,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania

2. zasądza od W.P. na rzecz T.P. S.A. w W. kwotę 3060 (trzy tysiące sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Powódka W.P. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie, w którym oddalono apelację powódki od wyroku Sądu Okręgowego oddalającego jej powództwo o ochronę dóbr osobistych.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna to nadzwyczajny środek zaskarżenia o celu przede wszystkim publicznoprawnym. Celem tym jest zapewnienie jednolitości orzecznictwa oraz spójności i prawidłowości wykładni prawa. Realizacji powyższej funkcji służy uregulowana w art. 398 § 1 i 2 k.p.c. instytucja przedsądu. Stosownie do ww. przepisów Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Podejmowanie odrębnej decyzji w przedmiocie przyjęcia skargi do rozpoznania ma również na celu realizację zasady szybkości postępowania oraz pozwala zaakcentować wysoce sformalizowany charakter postępowania przed Sądem Najwyższym, o czym świadczą określone wymagania konstrukcyjne skargi kasacyjnej.