Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

MACIEJA SZPUNARA

przedstawiona w dniu 6 czerwca 2024 r.(1)

Sprawa C‑88/23

Parfümerie Akzente GmbH

przeciwko

KTF Organisation AB

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Svea Hovrätt, Patent- och marknadsöverdomstolen (sąd apelacyjny z siedzibą w Sztokholmie, działający jako sąd apelacyjny ds. własności intelektualnej i ds. gospodarczych, Szwecja)]

Odesłanie prejudycjalne – Handel elektroniczny – Zakaz ograniczania swobodnego przepływu usług społeczeństwa informacyjnego pochodzących z innego państwa członkowskiego – Uregulowanie krajowe przewidujące brak możliwości stosowania przepisów krajowych do usługodawcy mającego siedzibę w innym państwie członkowskim i świadczącego usługi społeczeństwa informacyjnego

I. Wprowadzenie

1. Trybunał wielokrotnie już rozważał ustanowioną w art. 3 dyrektywy 2000/31/WE(2) tzw. zasadę państwa pochodzenia. Zgodnie z tą zasadą usługi społeczeństwa informacyjnego, z reguły i w odniesieniu do wymagań wchodzących w zakres dziedziny podlegającej koordynacji w rozumieniu art. 2 lit. h) tej dyrektywy, podlegają systemowi prawnemu państwa członkowskiego, w którym siedzibę ma świadczący te usługi usługodawca (państwa członkowskiego pochodzenia). Zgodnie z art. 3 ust. 2 wspomnianej dyrektywy, z zastrzeżeniem odstępstw przewidzianych w jej art. 3 ust. 4, inne państwo członkowskie, w którym znajdują się docelowi odbiorcy usług społeczeństwa informacyjnego (państwo członkowskie przeznaczenia), nie może ograniczać swobodnego przepływu tych usług.

Pojęciem, które leży u podstaw mechanizmu ustanowionego w art. 3 dyrektywy 2000/31, jest zatem dziedzina podlegająca koordynacji. Rozpatrywana sprawa stanowi dla Trybunału okazję do określenia zakresu tego pojęcia w kontekście sprzedaży przez Internet, w drodze pochodzącej z innego państwa członkowskiego usługi społeczeństwa informacyjnego, produktów niespełniających wymagań określonych przez państwo członkowskie przeznaczenia. W tym względzie szczególny charakter niniejszej sprawy wynika z faktu, że wymagania te są wynikiem realizacji przyznanego państwom członkowskim przez prawo Unii uprawnienia w zakresie wprowadzania danych produktów do obrotu na ich terytoriach.