Wyrok NSA z dnia 8 maja 2024 r., sygn. I FSK 119/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia WSA del. Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 sierpnia 2023 r., sygn. akt III SA/Gl 525/21 w sprawie ze skargi L. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 10 marca 2021 r., nr 2401-IOA.4105.6.2021.BF w przedmiocie podatku akcyzowego za maj 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 2.700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 1 sierpnia 2023 r., III SA/Gl 525/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), oddalił skargę L.Z. (dalej zwana jako "Strona, Podatnik, Skarżąca, Kasator") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako "Organ, DIAS") z 10 marca 2021 r. w przedmiocie podatku akcyzowego za maj 2007 r.

1.2. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, Sąd pierwszej instancji uznał, że orzeka w niniejszej sprawie, będąc związany wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 października 2017 r. sygn. akt I GSK 1535/15, którym uchylono wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 2 marca 2015r. sygn. akt III SA/Gl 1942/13. WSA uznał, że kwestia przedawnienia w kontekście skuteczności zawiadomienia o wszczęciu postępowania karnego skarbowego została już prawomocnie osądzona, co wskazuje na bezzasadność zarzutów odnoszących się tej kwestii.

Rozważając zarzuty co do instrumentalności zawieszenia biegu terminu przedawnienia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że istotnie wszczęcie postępowania karnego skarbowego nastąpiło 6 listopada 2012 r., a więc mniej niż 2 miesiące przed upływem terminu przedawnienia. Nie jest to jednak wystarczające dla uznania, że wszczęcie takie istotnie miało instrumentalny charakter. W tym zakresie WSA zauważa, że wobec strony było prowadzone postępowanie karne, które toczyło się przez kilka lat, zgromadzono w jego toku obszerny materiał dowodowy łącznie z zeznaniami wielu świadków i opinią biegłego grafologa, a prokurator objął skarżącą aktem oskarżenia. Okoliczności te wskazują, że wszczęcie postępowania karnego skarbowego miało charakter jak najbardziej realny. To, że finalnie skarżąca została uznana za niewinną zarzucanych jej czynów na skutek wydania wyroku sądu karnego i to II instancji nie zmienia faktu, że podstawę tego uniewinnienia stanowią ustalenia będące wynikiem długotrwałego postępowania i w oparciu o zgromadzone w jego toku dowody. Doprowadził to WSA do konkluzji, że w przedmiotowym stanie faktycznym, wszczęcie postępowania karnego skarbowego nakierowane było na realizację celów tego postępowania takich jak zbieranie dowodów i wykrycie sprawców przestępstwa, a nie na osiągnięcie skutku w zakresie zawieszenia terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, co wyklucza tezę o jego instrumentalnym charakterze.