Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. II SAB/Wa 455/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędzia WSA Joanna Kruszewska-Grońska, Asesor WSA Dorota Kozub-Marciniak (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi M. S. na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] kwietnia 2023 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. zobowiązuje Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w [...] do rozpoznania wniosku z dnia [...] kwietnia 2023 r. o udostępnienie informacji publicznej w części dotyczącej: pisma z dnia [...] września 2022 r. znak [...], pisma z dnia [...] października 2021 r. znak [...] oraz pisma z dnia [...] kwietnia 2022 r. znak [...], w terminie 14 dni od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w [...] na rzecz M. S. kwotę 15,60 zł (piętnaście złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu [...] kwietnia 2023 r. do organu wpłynął wniosek M. S. (dalej, jako: skarżący) z dnia [...] kwietnia 2023 r. o udostępnienie informacji publicznej w postaci kserokopii dokumentów: pisma z dnia [...] września 2022 r. znak [...], pisma z dnia [...] października 2022 r. znak [...], pisma z dnia [...] kwietnia 2022 r. znak [...] oraz pisma z dnia [...] września 2022 r. znak [...].

Pismem z dnia [...] kwietnia 2023 r. znak [...] Dyrektor Biura Dyrektora Generalnego Służby Więziennej, poinformował skarżącego, iż wnioskowana przez niego informacja nie posiada charakteru informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022 poz. 902 z późn. zm., zw. dalej u.d.i.p.) i tym samym nie podlega udostępnieniu. Ponadto, w ww. piśmie poinformowano skarżącego, iż wnioskowana dokumentacja ma charakter dokumentu wewnętrznego, który w orzecznictwie sądowoadmnistracyjnym używany jest dla określenia dokumentu, który nie jest skierowany do podmiotów zewnętrznych (pozasłużbowych). Dodatkowo, organ wskazał, że z urzędu dysponuje wiedzą, iż skarżący jest autorem wielu wniosków o udostępnienie informacji publicznej kierowanych do jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, co w połączeniu z faktem, iż skarżący wielokrotnie korzystał z prawa do złożenia skargi na działalność organów Służby Więziennej (blisko 100 skarg w 2022 r.), wskazywać może na nieuprawnione wykorzystywanie prawa do dostępu do informacji publicznej. Należy mieć na uwadze, że przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej mogą odnosić się do żądania wniosku, jeżeli równocześnie zostaną spełnione dwie przesłanki: żądana informacja jest informacja publiczna oraz wnioskodawca nie wykorzystuje ustawy o dostępie do informacji publicznej do uzyskania potrzebnych mu do ochrony lub realizowania własnych indywidualnych interesów.