Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2024 r., sygn. III OSK 2875/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Hanna Knysiak-Sudyka po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 maja 2023 r., sygn. akt II SA/Wa 1138/22 w sprawie ze skargi K. A. na decyzję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia 14 kwietnia 2022 r., nr 79/Pers. w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz rozkaz personalny Dowódcy 3. Brygady R. O. P. z 24 stycznia 2022 r., nr 4; 2. zasądza od Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych na rzecz K. A. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 16 maja 2023 r., II SA/Wa 1138/22 oddalił skargę K. A. na decyzję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z 14 kwietnia 2022 r., nr 79/Pers. w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i przeniesienia do rezerwy.

Powyższe orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym sprawy.

Dowódca 38. Dywizjonu Zabezpieczenia Obrony Powietrznej wnioskiem z 24 listopada 2021 r. wystąpił do Dowódcy 3. Brygady R. O. P. (dalej "Dowódca 3. Brygady R." lub "organ pierwszej instancji") z wnioskiem o zwolnienie st. szer. K. A. (dalej: "skarżąca") z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 112 ust. 1 pkt 4 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (dalej "ustawa pragmatyczna" lub "u.s.w.ż.z.").

Dowódca 3. Brygady R. 30 listopada 2021 r. wszczął postępowanie w sprawie zwolnienia skarżącej z zawodowej służby wojskowej.

Skarżąca w piśmie z 4 stycznia 2022 r. przedstawiła swoje stanowisko w sprawie. W szczególności podkreśliła że żołnierz, którego absencja wywołana jest chorobą, nie otrzymuje żadnych zadań do wykonania. Nie można zatem skutecznie zarzucać jej nieprawidłowego, nieterminowego, niesumiennego wykonywania zadań, których w ocenianym okresie zwyczajnie jej nie powierzono. Skarżąca podkreśliła też uznaniowy charakter rozstrzygnięcia podejmowanego na podstawie art. 112 ust. 1 pkt 4 ustawy pragmatycznej i wywiodła, że sam fakt uzyskania przez żołnierza zawodowego ogólnej oceny dostatecznej nie jest wystarczający dla zastosowania fakultatywnego trybu zwolnienia żołnierza zawodowej służby wojskowej. Zaznaczyła, że art. 26 ust. 1 tej ustawy nie może być stosowany do rozwiązywania kwestii przydatności do zawodowej służby wojskowej żołnierza zawodowego w przypadku długotrwałego zwolnienia, bo nie po to został skonstruowany. Skarżąca podniosła również, że z 1 lipca 2019 r. do 30 czerwca 2024 r. zawarto z nią kolejny kontrakt. Podlegała zatem ocenie w okresie poprzedzającym przedział czasowy 2020 - 2021.