Wyrok NSA z dnia 14 marca 2024 r., sygn. III OSK 1332/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwiecińska Sędziowie Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1653/21 w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Rektora [...] z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 listopada 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1653/21 oddalił skargę A. D. (dalej jako skarżący) na decyzję Rektora Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (dalej jako Rektora UKSW) z dnia 9 lutego 2021 r. nr PSIK 5155-4/2021 utrzymującą w mocy decyzję Dziekana Wydziału Prawa Kanonicznego (działającego z upoważnienia Rektora UKSW) z dnia 7 grudnia 2020 r., którą odmówiono przyznania skarżącemu zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych w roku akademickim 2020/2021.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że rozstrzygnięcie organów o nieprzyznaniu skarżącemu stypendium projakościowego było słuszne, ponieważ doktorant nie spełnił wymogów określonych w § 3 ust. 1 i 3 Regulaminu zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie stanowiącego załącznik do Zarządzenia nr 37/2018 Rektora UKSW z dnia 6 września 2018 r. (ze zm.) zwanego dalej Regulaminem.

Zgodnie z przywołanym § 3 ust. 1 Regulaminu zwiększenie stypendium doktoranckiego na drugim i kolejnych latach studiów doktoranckich może być przyznane doktorantowi, który wyróżniał się osiągnięciami w pracy badawczej lub osiągnięciami artystycznymi w poprzednim roku studiów. W przypadku skarżącego nie sposób, zdaniem Sądu, obiektywnie mówić o wyróżniających osiągnięciach w sytuacji, gdy doktorant po pięciu latach studiów dotarł dopiero do etapu pisania pierwszego rozdziału pracy doktorskiej. Ponadto we wniosku inicjującym postępowanie strona nie przywołała żadnych swoich osiągnięć naukowych, a w skardze nie zakwestionowała konkluzji o braku stwierdzenia owych wyróżniających się osiągnięć.