Wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. I FSK 1960/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Rudowski, Protokolant Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1243/20 w sprawie ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik i listopad 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 marca 2021 r. o sygn. akt III SA/Wa 1243/20 w oparciu o art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. , poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", oddalił skargę D. K., powoływanego dalej jako "skarżący", "strona" na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 6 marca 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik i listopad 2014 r. (wyrok ten oraz orzeczenia powołane w uzasadnieniu dostępne są w internetowej bazie orzeczeń: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Skarżący, reprezentowany przez adwokata, zaskarżył w całości ww. wyrok skargą kasacyjną.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez ich niewłaściwe zastosowanie tj.:

1. art. 4 ust.3 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej w zw. z art. 86 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt. 1 i 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), powoływanej dalej jako "u.p.t.u." w zw. z art. 167, art. 168 lit. a, art. 178 lit. a, art. 220 pkt 1, art. 226 oraz art. 273 Dyrektywy Rady 2006/112/WE w zw. z wiążącą wykładnią prawa unijnego wynikającą z orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej poprzez kwalifikację prawną zaistniałego stanu faktycznego odbiegającą od celu przepisów dyrektywy wyznaczonego przez interpretujące go orzeczenia Trybunału,