Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2024 r., sygn. I CSK 3478/23

19 lipca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Władysław Pawlak

na posiedzeniu niejawnym 19 lipca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa S. P. i M. P.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o ustalenie, ewentualnie o zapłatę,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
‎z 23 marca 2023 r., I ACa 261/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 23 marca 2023 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku oddalił apelację pozwanego Banku S.A. w W. od wyroku Sądu Okręgowego w Ostrołęce z 16 listopada 2021 r., którym ustalono, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych waloryzowany kursem CHF zawarta 23 grudnia 2006 r. pomiędzy M. P. i S. P. a Bankiem S.A. w W. (poprzednikiem prawnym pozwanego) jest nieważna.

W skardze kasacyjnej pozwany Bank zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 327 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. oraz prawa materialnego: art. 58 § 2 oraz art. 353 k.c.; art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (dalej: „pr. bank.”) w zw. z art. 58 § 1 i 3 k.c.; art. 58 k.c. w zw. z art. 385 § 1 k.c.; art. 385 § 1 k.c. w zw. z art. 4 ust. 2 Dyrektywy Rady 93/13/EWG z 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.Urz.UE.L 1993 Nr 95, str. 29 – dalej: „dyrektywa 93/13”); art. 385 § 1 k.c. w zw. z art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 dyrektywy 93/13; art. 189 k.p.c.