Postanowienie SN z dnia 19 lipca 2024 r., sygn. I CSK 3457/23

19 lipca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Władysław Pawlak

na posiedzeniu niejawnym 19 lipca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa M. K. i O. K.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę i ustalenie,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu
‎z 7 lutego 2023 r., II Ca 992/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 7 lutego 2023 r. Sąd Okręgowy w Opolu oddalił apelację pozwanej Banku Spółki Akcyjnej w W. od wyroku Sądu Rejonowego w Nysie z 21 czerwca 2022 r., którym ustalono, że umowa o kredyt zawarta 31 października 2008 r. pomiędzy pozwaną, a M. K. i O. K. jest nieważna oraz zasądzono od pozwanej łącznie na rzecz powodów 52 315,86 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 18 września 2019 r. do dnia zapłaty;

Pozwana wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu drugiej instancji, opierając ją na podstawie przewidzianej w art. 398 § 1 pkt 1 k.p.c. W ramach tej podstawy skarżąca zarzuciła naruszenie art. 189 k.p.c.; art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (dalej: „pr. bank.”) w zw. z art. 58 k.c.; art. 69 ust. 1 i 2 pr. bank.; art. 385 § 1 i 3 k.c. w zw. z art. 385 k.c.; art. 385 § 1 k.c. w zw. z art. 111 ust. 1 pkt 4 pr. bank. oraz z art. 4 ust. 1 Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (dalej: „dyrektywa 93/13”) i ust. 2 lit. c) załącznika do dyrektywy 93/13; art. 385 § 2 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 w zw. z art. 58 § 1 k.c. i art. 69 ust. 1 i 2 pr. bank. oraz art. 7 dyrektywy 93/13; art. 385 § 2 k.c. w zw. z art. 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 w zw. z art. 358 § 2 k.c. w brzmieniu obowiązującym od 24 stycznia 2009 r. i art. L przepisów wprowadzających kodeks cywilny.