Wyrok SN z dnia 18 lipca 2024 r., sygn. II NSNC 389/23

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Czubik (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Elżbieta Karska
‎Radosław Tomasz Jeż (ławnik Sądu Najwyższego)

w sprawie z powództwa Banku S.A. z siedzibą w W.

przeciwko P. D. i A. D.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych 18 lipca 2024 r.

skargi nadzwyczajnej wniesionej przez Rzecznika Finansowego od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla Sądu Okręgowego w Warszawie z 29 listopada 2018 r., sygn. XXV Nc 877/18,

1. uchyla w całości zaskarżony nakaz zapłaty i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu
‎w Warszawie;

2. znosi wzajemnie koszty postępowania wywołanego wniesioną skargą nadzwyczajną.

‎

UZASADNIENIE

Pismem z 23 maja 2022 r. Rzecznik Finansowy wywiódł skargę nadzwyczajną od nakazu zapłaty z weksla z 29 listopada 2018 r. wydanego przez Sąd Okręgowy w Warszawie w postępowaniu nakazowym w sprawie o sygn. akt XXV Nc 877/18.

Działając na podstawie art. 89 § 1 i 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (t.j. Dz.U. 2021, poz. 154 ze zm.; dalej jako: „ustawa o SN”), z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności z zasadą demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, Rzecznik  Finansowy zaskarżył wyżej powołany nakaz zapłaty Sądu Okręgowego w Warszawie w całości.

Zaskarżonemu orzeczeniu Rzecznik Finansowy zarzucił – na podstawie art.  89 § 1 pkt 1 ustawy o SN – naruszenie zasad oraz wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji RP, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1. zasady związania prawem międzynarodowym określonej w art. 9 Konstytucji RP rozumianego jako powinność uwzględnienia przy wykładni prawa krajowego prawa UE, w szczególności Dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U.UE.L. z 1993 r. Nr 95 str. 29 z późn. zm.);