Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lutego 2022 r., sygn. IV SA/Wa 1822/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Aneta Dąbrowska Sędziowie sędzia WSA Piotr Korzeniowski (spr.) sędzia WSA Tomasz Wykowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 lutego 2022 r. w trybie uproszczonym skargi Gminy M. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2021 r. [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej: GIOŚ, organ odwoławczy, organ II instancji, organ) z [...] października 2021 r., znak [...] wydane na podstawie art. 134 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: k.p.a.), w zw. z art. 129 § 2 k.p.a. oraz w zw. z odwołaniem wniesionym przez Wójta Gminy [...] w piśmie z 7 grudnia 2020 r. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej; [...] WIOŚ, organ I instancji) z [...] listopada 2020 r., znak [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej. W postanowieniu z [...] października 2021 r., znak [...] stwierdził uchybienie terminu do wniesienia odwołania.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następujących istotnych okolicznościach sprawy.

[...] WIOŚ w decyzji z [...] listopada 2020 r., znak [...] odmówił Gminie [...] odroczenia terminu płatności administracyjnej kary pieniężnej w wysokości 170 022,00 zł wymierzonej decyzją GIOŚ znak [...] z [...] maja 2017 r. z przyczyn podanych w uzasadnieniu. Decyzja wydana przez organ I instancji została doręczona stronie elektronicznie dnia 23 listopada 2020 r., co potwierdza Urzędowe Poświadczenie Przedłożenia (UPP), znajdujące się w aktach sprawy.

GIOŚ wyjaśnił, że zgodnie z art. 392 k.p.a., w przypadku, gdy stroną lub innym uczestnikiem postępowania jest podmiot publiczny obowiązany do udostępniania i obsługi elektronicznej skrzynki podawczej na podstawie art. 16 ust. 1a ustawy z 17 lutego 2005r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne doręczenia dokonuje się na elektroniczną skrzynkę podawczą tego podmiotu. Korespondencja między Gminą a organem I instancji prowadzona była za pośrednictwem platformy ePUAP, dlatego również zaskarżona decyzja była doręczona tą drogą. Zgodnie z art. 129 § 2 k.p.a., odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie - od dnia jej ogłoszenia stronie. W myśl art. 57 § 1 i § 5 k.p.a., jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło, upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz.U. z 2020 r., poz. 1041), albo w placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej albo państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Dzień 24 listopada 2020 r. był pierwszym dniem, od którego należało liczyć 14-dniowy termin przysługujący stronie na wniesienie odwołania, natomiast 7 grudnia 2020 r., upływał termin wniesienia odwołania. Według GIOŚ, z akt sprawy wynika, że odwołanie od decyzji [...] WIOŚ z [...] grudnia 2020 r. zostało nadane w placówce pocztowej 8 grudnia 2020 r. o czym świadczy data stempla pocztowego na kopercie. W rozpatrywanej sprawie nie budzi wątpliwości organu II instancji, że nadanie odwołania 8 grudnia 2020 r., nastąpiło z uchybieniem terminu przewidzianego do jego wniesienia. Uchybienie terminowi jest okolicznością obiektywną i w razie jej stwierdzenia organ odwoławczy nie ma innej możliwości niż wydanie postanowienia o uchybieniu terminowi przewidzianemu w art. 134 k.p.a., co wynika wprost z treści przepisu. Po stwierdzeniu, że środek odwoławczy został wniesiony z uchybieniem terminu, nie można przystąpić do merytorycznego rozpoznania sprawy.