Postanowienie SN z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. I KO 12/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ryszard Witkowski

w sprawie M. O.

skazanego z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 16 lipca 2024 r.

sygnalizacji skazanego dotyczącej wznowienia z urzędu postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 8 września 2015 r. sygn. akt II AKa 112/15, utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z 20 października 2014 r. sygn. akt II K 101/12,

na podstawie k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

1. stwierdzić brak podstaw do wznowienia z urzędu prawomocnie zakończonego postępowania karnego;

2. wydatkami postępowania wznowieniowego obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze wyrokiem z 20 października 2014 r. sygn.
‎II K 101/12 skazał M. O. za popełnienie przestępstwa z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny 200 stawek dziennych po 50 zł każda. Wyrokiem tym skazanych zostało łącznie 4 oskarżonych.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyrokiem z 8 września 2015 r. sygn. akt II AKa 112/15, po rozpoznaniu wniesionych apelacji utrzymał w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z 20 października 2014 r. sygn. akt II K 101/12. Wyrok sądu odwoławczego nie dotyczył jednak M. O., gdyż w zakresie dotyczącej jego skazania, wyrok sądu pierwszej instancji nie został zaskarżony apelacją przez żadną ze stron, w związku z czym w stosunku do niego wyrok ten uprawomocnił się z dniem 19 maja 2015 r.

W dniu 27 lutego 2024 r. do Sądu Najwyższego zostało przekazane pismo skazanego zatytułowane „wniosek o wznowienie postępowania sądowego z urzędu", w którym domaga się uchylenia wyroku Sądu Okręgowego w Zielonej Górze i wznowienia postępowania z uwagi na zaistnienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k., której upatruje w zaniechaniu poddania go ‎w toku postępowania badaniu psychiatrycznemu, a to dlatego, że badaniu takiemu ‎i opiniowaniu poddawany był w innych sprawach karnych. Kwalifikując tak zdefiniowane uchybienie jako negatywną przesłankę procesową z art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k., czyli inną okoliczność wyłączającą ściganie, zatem w rozumieniu art. 439 ‎§ 1 pkt 11 k.p.k. inną okoliczność wyłączającą postępowanie karne, wniósł ‎o wznowienie tego postępowania sądowego z urzędu.