Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 983/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia WSA (del) Mirella Łent (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 marca 2023 r. sygn. akt I SA/Łd 70/23 w sprawie ze skargi T. M. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 2 grudnia 2022 r. nr 1001-IEW-3.712.3.2022.8.SP w przedmiocie zabezpieczeń zobowiązań podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 marca 2023 r. sygn. I SA/Łd 70/23 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę T. M. (dalej jako: skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 2 grudnia 2022 r. w przedmiocie oddalenia zarzutu w sprawie zabezpieczenia.

W uzasadnieniu wyroku, sąd pierwszej instancji wskazał, że w rozpatrywanej sprawie podstawę dla wydanych zarządzeń zabezpieczenia stanowił art. 155 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r., poz. 479, t.j. ze zm.) - dalej "u.p.e.a.", zgodnie z którym zabezpieczenie może być dokonane również przed ustaleniem lub określeniem kwoty należności pieniężnej lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a przepisy odrębne pozwalają na takie zabezpieczenie. Nadto wskazał, że w zarządzeniach zabezpieczania znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oznaczając stronę wskazano w formularzu wzoru: imię i nazwisko, dokładny adres z podaniem kodu pocztowego, datę urodzenia oraz numer NIP. Dane te, w ocenie sądu, w pełni pozwalały na prawidłową identyfikację zobowiązanego. W podsumowaniu sądowej kontroli zaskarżonego postanowienia sąd pierwszej instancji uznał, że zaskarżone postanowienie odpowiada prawu. WSA w Łodzi podzielił pogląd organu, zgodnie z którym skarżący błędnie skonstruował zarzuty dotyczące postępowania zabezpieczającego wskazując na art. 154 § 1 u.p.e.a. podczas gdy postępowanie w niniejsze sprawie toczyło się na podstawie art. 155. Tym samym zarzut naruszenia art. 33 § 2 pkt 2 lit. c u.p.e.a. przez niedopuszczalność zabezpieczenia z perspektywy zasad wskazanych w art. 154 § 1 nie mogło odnieść zamierzonego przez skarżącego skutku. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że w istocie zrzuty podnoszone zarówno na etapie inicjacji postępowania, jak również zażalenia, a później skargi do Sądu, koncentrujące się wokół naruszania art. 33 § 2 u.p.e.a. dotyczyły braku akceptacji rozstrzygnięć wydanych w trybie art. 33 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900, t.j. ze zm.), dalej: "O.p.", od których przysługuje odrębny środek zaskarżenia (z którego skarżący również skorzystał). Sąd ten podkreślił również, że zarzuty zgłoszone w postępowaniu zabezpieczającym nie mogą być traktowane także jako uniwersalny środek zaskarżenia, zastępujący inne środki prawne przysługujące podatnikowi. Wskazał także, że brak wskazania w zarządzeniach zabezpieczenia numeru PESEL skarżącego, nie miało wpływu na wynik sprawy i nie skutkowało brakiem możliwości pełnej identyfikacji zobowiązanego. Wyrok ten w całości dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).